GİRİŞ ve AMAÇ: Kanser tedavisinde antikanser etkiyi artırmak ve sitotoksisiteyi azaltmak amacıyla kemoterapötik ilaçlar ile birlikte çeşitli bitkisel kökenli fenolik bileşikler kullanılanımı hedeflenmektedir. Pinus pinaster’den elde edilen piknogenol® (PYC), güçlü antioksidan etkisinden dolayı birçok çalışmanın konusu olmaktadır. PYC’nin sisplatin ile etkileşme mekanizması tam olarak aydınlatılamadığı için insan serviks kanser hücrelerinde (HeLa) sisplatin sitotoksisitesi üzerine PYC’nin etkilerini belirlemeyi ve PYC’nin sitotoksik olmayan dozlarında PYC’nin genotoksisitesini değerlendirilmeyi hedefledik.
YÖNTEM ve GEREÇLER: HeLa hücrelerinde, 24 ve 48 saatlik maruziyetlerde, PYC varlığında ve yokluğunda sisplatinin sitotoksisitesi 3-(4,5-dimetiltiyazol-2-il)-2,5-difeniltetrazolyum bromür (MTT) yöntemi ile ölçüldü. Oksidatif DNA hasarına karşı PYC’nin etkisi Komet yöntemi ile değerlendirildi.
BULGULAR: Sisplatinin IC50 değeri 24 saat ve 48 saat için sırasıyla 22.4 μM ve 12.3 μM idi. PYC’nin IC50 değerleri 24 saat ve 48 saat için sırasıyla 261 μM ve 213 μM idi. 24 saatlik maruziyet için, PYC’nin, seçilen konsantrasyonlarda (15.6-500 μM) sisplatinin IC50 değerini önemli ölçüde azalttığı. 48 saat maruziyet için, PYC sisplatinin sitotoksisitesini 15.6-125 μM arasındaki konsantrasyonlarda değiştirmedi, ancak 250 uM ve 500 uM konsantrasyonlarda önemli ölçüde azalttı. PYC tek başına 10 μM ve 25 μM konsantrasyonlarında DNA hasarına neden olmadı, ancak daha yüksek konsantrasyonlarında (50-100 μM) DNA hasarını önemli ölçüde indükledi. Ayrıca, çalışılan tüm konsantrasyonlarında (10-100 μM) 50 μM H2O2 tarafından indüklenen DNA hasarını önemli ölçüde azalttı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuçlarımız PYC’nin genotoksik olmayan dozlarında HeLa hücrelerindeki sisplatin sitotoksisitesini arttırabileceğini göstermektedir. Bu sonuçlar, sisplatinin PYC ile birlikte servikal karsinomadaki antikanser etkisine katkıda bulunabilir, ancak bunu doğrulamak üzere kanser hücre hatları üzerinde daha ileri in vitro çalışmalara ve vivo çalışmalara ihtiyaç vardır.

INTRODUCTION: In the treatment of cancer, it is intended to increase anticancer effect and decrease cytotoxicity using various plant-derived phenolic compounds with chemotherapeutic drugs. Pycnogenol® (PYC), a phenolic compound has been the subject of many studies. Since the mechanisms of the interactions of PYC with cisplatin needs to be clarified, we aimed to determine the effects of PYC on cisplatin cytotoxicity in human cervix cancer cells (HeLa), as well as the genotoxicity of PYC was also evaluated.
METHODS: The cytotoxicity of cisplatin and PYC was measured using 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) assay in HeLa cells for 24 h and 48 h. The effect of PYC against oxidative DNA damage was evaluated using the comet assay.

RESULTS: The IC50 values of cisplatin were 22.4 μM and 12.3 μM for 24 h and 48 h, respectively. The IC50 values of pycnogenol were 261 μM and 213 μM for 24 h and 48 h, respectively. For 24 h exposure, PYC significantly reduced the IC50 value of cisplatin at the selected concentrations (15.6-500 μM). For 48 h exposure, PYC did not change the cytotoxicity of cisplatin at concentrations between 15.6-125 μM, but significantly reduced at the concentrations of 250 μM and 500 μM. PYC alone did not induced DNA damage at the concentrations of 10 μM and 25 μM, however it significantly induced DNA damage at the higher concentrations (50-100 μM). It also significantly reduced H2O2-induced DNA damage at all studied concentrations (10-100 μM).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Our results suggest that PYC may increase the cisplatin cytotoxicity in HeLa cells at its non-genotoxic doses. The results might contribute to the anticancer effect of cisplatin with PYC in cervical carcinoma, but in order to confirm this result, the further in vitro studies with cancer cell lines and in vivo studies are needed.

INTRODUCTION: Objective: The main objective of the present investigation to develop and evaluate solid dispersions of BCS Class II drugs Etoricoxib employing various natural polymers, compatible with conventional manufacturing method to enhance solubility of poorly soluble drugs.
METHODS: Materials and Methods: In this study, etoricoxib solid dispersion were prepared using xanthan gum, gaur gum and acacia and their combinations by solvent evaporation method. Solid dispersions and pure etoricoxib in the form of powder were characterized in comparison with pure drug and corresponding physical mixtures in the same ratios by Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), differential scanning calorimetry (DSC), powder x-ray diffractogram (XRPD), and in vitro drug release.
RESULTS: Results: Solid dispersion (ET11) prepared with 1: 2: 2: 2 drug carrier ratios were showed highest solubility in different solvents. Hence the solid dispersion (ET11) of 1: 2: 2: 2 ratios were selected for characterization. The DSC study indicated that the crystalline nature of Etoricoxib was reduced to amorphous. The diffraction pattern of the solid dispersions in each figure indicates that diffraction peaks at 2ɵ values has less intensity than that of pure drugs. This indicated that the crystalline nature of drug sample was converted to amorphous with solid dispersion (ET11). SEM photographs of solid dispersion seem to be more porous in nature. From the in- vitro drug release profile, it can be seen that formulation ETM11 shows higher dissolution rate i.e. 98.2±1.3 % compared with other formulations. It is predicted that, increasing concentration of carrier, increases the drug dissolution rate.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Conclusion: This study has shown that the solid dispersion of etoricoxib using natural carrier can be promising formulation for solubility and dissolution enhancement. Natural polymers used have shown promising results in the modification of drug release from the formulations.

INTRODUCTION: An impactor is a standard instrument that applied for particle deposition assessment in the pharmaceutical aerosols. It provides data comparison between inhaler formulations. However, the deposition pattern in the impactor is not clearly understood. In practice monodisperse aerosols were employed to calibrate the impactor.
METHODS: This study used polydisperse aerosols together with the computer simulation to track the particles in the impactor to understand the deposition pattern. Particles deposited on each stage of the Andersen cascade impactor (ACI) were compared with its stage cut-off diameter using polydisperse aerosols by three particle sizing techniques. The relationship of cut-off diameter with particle size distribution (PSD) was established for each stage. Also, the computational verification was used to complement the real experiments.
RESULTS: Projected diameters from microscope images showed that the size of particles varied on the stage’s collection plate, and the median size of each stage decreased along the lower stages from 8.53 to 0.92 μm. The median sizes measured by laser diffraction were close to the impactor’s cut-off diameters. In silico data showed that the outlet mass fractions gradually changed in size towards the lower stages.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Polydisperse aerosols and in silico computer fluid dynamics may compliment to standard calibration method.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, biyoyararlanımı iyileştirerek plazma ilaç konsantrasyonunu optimize etmek için uzatılmış etkiye ve yüksek yükleme kapasitesine sahip, mikron altı düzeyde levosetirizin dihidroklorür (LCD) yüklü kitosan nanopartijkülleri formüle etmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada LCD, oral uygulama amacı ile kitosan nanopartiküllerine püskürterek kurutma yöntemi kullanılarak yüklenmiştir. Nanopartiküllerin in vitro karakteristik özellikleri detaylıca incelenmiştir.
BULGULAR: LCD püskürterek kurutma yöntemi ile polimerik matrise başarılıyla yüklenmiştir. Nanopartiküllerin karakterizasyonu yüklenme etkinliği, parçacık büyüklüğü, zeta potansiyel, morfoloji, polidisperslik indisi ve yüksek basınçlı sıvı kromatografisi (HPLC) ile LCD tayini dahil olmak üzere yapılmıştır. Nanopartiküllerden LCD salımı simüle edilmiş bağırsak vasatında (pH 6.8) diyaliz tübü kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Nanopartiküllerden LCD salımına ait in vitro salım profilleri Korsmeyer-peppas modeline uygunluk gösterek uzatılmış salım göstermiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Kitosan bazlı LCD yüklü polimerik nanopartiküllerin etkin madde için umut verici bir ilaç taşıyıcı sistem olduğu sonucuna varılabilir.

INTRODUCTION: The aim of the present study was to formulate levocetirizine hydrochloride (LCD) loaded chitosan nanoparticles at submicron level with high entrapment efficiency and prolonged effect for optimizing plasma drug concentration that enhances bioavailability.
METHODS: In this study, LCD was successfully incorporated into the chitosan nanoparticles by spray drying method aiming oral application. In vitro characteristics were evaluated in detail.
RESULTS: LCD was successfully loaded to the polymeric matrices by spray drying method. Characterization of the nanoparticles including encapsulation efficiency, particle size, zeta potential, morphology, polydispersity index, solid-state characterizations and LCD quantification by high performance liquid chromatography (HPLC) method were performed. Release pattern of LCD from nanoparticles was determined using a dialysis tube in the simulated intestinal fluid (pH 6.8). In vitro release profiles indicated prolonged release of LCD from nanoparticles which followed Korsmeyer-Peppas kinetic model.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It can be concluded that chitosan based LCD loaded polymeric nanoparticles seem to be promising drug delivery system for the active agent.

GİRİŞ ve AMAÇ: Amaryllidaceae alkaloitleri geniş yelpazedeki farmakolojik aktiviteleriyle iyi bilinmektedir. Bir Amaryllidaceae alkaloidi olan Galantamin, Alzheimer hastalığının tedavisi için çeşitli ülkelerde farklı ticari isimler altında pazarlanan etkili, seçici, geri dönüşümlü ve kompetitif kolinesteraz inhibitörüdür. Bu çalışma, ilk kez Galanthus fosteri Baker'in (Amaryllidaceae), hem çiçekli hem de meyveli dönemlerinin toprak üstü ve soğanlarının alkaloit profilini incelemenin yanı sıra hem asetilkolinesteraz (AChE) hem de butirilkolinesteraz (BuChE) üzerindeki inhibitör aktivitelerini analiz etmeyi amaçlamıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Dört örneğin alkaloit profilleri Gaz Kromatografisi-Kütle Spektrometrisi (GC-MS) ile belirlendi ve asetilkolinesteraz ve butirilkolinesteraz inhibisyon analizleri modifiye Ellman yöntemi ile yapılmıştır.
BULGULAR: Ekstrelerde Amaryllidaceae alkaloitlerinin kütle spektral özellikleri olan toplam yirmi iki bileşik tespit edilmiştir. Test edilen örneklerde belirgin şekilde asetilkolinesteraz ve butirilkolinesteraz inhibitör aktiviteler gözlenmiştir (IC50 0.189 ile 91.23 μg / mL arasında).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışma, Amasya Akdağ’ dan (Türkiye) toplanan G. fosteri’ nin kolinesteraz inhibitör özelliğine sahip çeşitli kimyasal yapıdaki Amaryllidaceae alkaloitlerinin kaynağı olma potansiyeline sahip olduğunu göstermiştir.

INTRODUCTION: Amaryllidaceae alkaloids are well known for their wide range of pharmacological activities. Galanthamine, an Amaryllidaceae alkaloid, is effective, selective, reversible, and competitive cholinesterase inhibitor marketed under the different commercial name in several countries for the treatment of Alzheimer’s disease. This work was aimed at studying the alkaloid profiles of the aerial parts and bulbs of both flowering and fruiting periods of Galanthus fosteri Baker (Amaryllidaceae), as well as analyzing their inhibitory activities on both acetylcholinesterase (AChE) and butyrylcholinesterase (BuChE), for the first time.
METHODS: The alkaloid profiles of the four samples were determined by means of Gas Chromatography-Mass Spectrometry (GC-MS), and acetylcholinesterase and butyrylcholinesterase inhibition assays were performed by the modified Ellman method.
RESULTS: Totally, twenty-two compounds with mass spectral characteristics of Amaryllidaceae alkaloids were detected in the extracts. Significant acetylcholinesterase and butyrylcholinesterase inhibitory activities were observed in the tested samples (IC50 between 0.189 and 91.23 μg/mL).
DISCUSSION AND CONCLUSION: This study shows that G. fosteri, collected from Akdağ, Amasya (Turkey), has a potential of being the source of diverse chemical structures of Amaryllidaceae alkaloids which have cholinesterase inhibitory property.

GİRİŞ ve AMAÇ: Mikroemülsiyonlar, ilaç taşıyıcı sistemler olarak çok çalışılan; sıvı, izotropik, kolloidal sistemlerdir. Aktif maddelerin mikroemülsiyonlardan perkütan absorpsiyonu konvansiyonel formülasyona göre iyileşebilmektedir. Bu çalışmanın amacı, naftifin yüklü mikroemülsiyonların, ilacın deriden permeasyonunun iyileştirilmesine yönelik olarak değerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Oleik asit (yağ fazı), Kolliphor EL veya Kolliphor RH40 (surfaktan), Transcutol (ko-surfaktan) ve sudan oluşan mikroemülsiyonlar hazırlanarak fizikokimyasal karakterizasyonları gerçekleştirilmiştir. Naftifinin in vitro deriden permeasyonu çalışılmış ve konvansiyonel ticari preparatı ile karşılaştırılmıştır. ATR-FTIR spektroskopisi, mikroemülsiyonlar ile stratum corneum lipitleri arasındaki etkileşimin araştırılması için kullanılmıştır. Naftifin yüklü mikroemülsiyonların antifungal aktiviteleri Candida albicans ATCC 10231 ve Candida parapsilosis kullanılarak değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Ko-surfaktan olarak Kolliphor RH40 içeren mikroemülsiyon formülasyonu, naftifinin topikal ticari formülasyonu ile karşılaştırıldığında, domuz derisinden naftifin permeasyonunu istatiksel olarak anlamlı derecede arttırmıştır (p<0.05). ATR-FTIR spektroskopisi, mikroemülsiyonların stratum corneum lipit çifte tabakalarının akışkanlığını arttırdığını göstermiştir. İlaç yüklü mikromülsiyonlar, Candida albicans ATCC 10231 ve Candida parapsilosis türlerine karşı yüksek antifungal aktivite göstermişlerdir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak, bu çalışmada mikroemülsiyonların, naftifinin deriden permeasyonunun iyileştirilmesinde alternatif topikal taşıyıcılar olarak kabul edilebilecekleri gösterilmiştir.

INTRODUCTION: Microemulsions are fluid, isotropic, colloidal systems that have been widely studied as drug delivery systems. The percutaneous transport of active agents can be enhanced by their microemulsion formulation when compared to conventional formulations. The purpose of this study was to evaluate naftifine loaded microemulsions with an objective to improve the skin permeation of the drug.
METHODS: Microemulsions comprising oleic acid (oil phase), Kolliphor EL or Kolliphor RH40 (surfactant), Transcutol (co-surfactant) and water were prepared and physicochemical characterization was performed. In vitro skin permeation of naftifine from microemulsions was investigated and, compared with that of from its conventional commercial formulation. ATR-FTIR spectroscopy was used to evaluate the interaction between the microemulsions and the stratum corneum lipids. Candida albicans ATCC 10231 and Candida parapsilosis were used to evaluate the antifungal susceptibility of naftifine loaded microemulsions.
RESULTS: The microemulsion formulation containing Kolliphor RH40 as co-surfactant increased naftifine permeation through pig skin significantly when compared with the commercial topical formulation (p<0.05). ATR-FTIR spectroscopy study showed that microemulsions increased the fluidity of the stratum corneum lipid bilayers. Drug loaded microemulsions possessed superior antifungal activity against Candida albicans ATCC 10231 and Candida parapsilosis.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, this study demonstrated that microemulsion could be suggested as an alternative topical carrier featuring a potential for enhanced skin delivery of naftifine.

INTRODUCTION: Chronic myelogenous leukemia (CML) is a type of blood cancer which is initially treated with imatinib (first Abl kinase inhibitor). However, some patients with CML are able to develop imatinib resistance. Several new generation drugs have been developed, but do not overcome this problem. Glycyrrhetic Acid (GA) is a plant-derived pentacyclic triterpenoid that exhibits multiple pharmacological properties for the treatment of cancers. The current study aims to investigate the effects of GA on K562 cell line (Bcr-Abl positive leukemia).
METHODS: MTT cell proliferation assay was employed to evaluate the cytotoxic effect of GA compared with imatinib (positive control) against leukemia and normal blood cells. For detection of cell death, apoptotic/necrotic/healthy assay was performed against K562 cell line. To investigate kinase inhibitory activity of GA, the Abl1 kinase profiling assay and molecular docking study were performed.
RESULTS: GA showed Abl kinase inhibitory activity with IC50 value of 29.2 μM and induced apoptosis in K562 cell line after 6 h of treatment.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The current findings indicate that this class of plant extract could be a potential candidate for treatment of CML.

GİRİŞ ve AMAÇ: FDA tarafından onaylı ilk PDE-5 inhibitörü olan sildenafil, güçlü farmakodinamik etkinliği sebebiyle erektil fonksiyon bozukluğunun tedavisinde yaygın kullanılmaktadır. Günümüzde birçok gıda takviyesi, yasadışı tağşiş işlemlerine dahil olduğundan, gıda takviyelerinin içerisindeki sildenafil varlığının belirlenmesi toksikolojik riskleri sebebiyle çok önemlidir. Basit, hızlı, güvenilir bir ultraviyole (UV) detektörlü yüksek performanslı sıvı kromatografi (YPSK) yöntemi geliştirilmiş ve bitkisel gıda takviyelerinde (BGT) sildenafilin analizi için valide edilmiştir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: . İçeriğinde % 0.1 trietilamin (65: 35, v / v, pH 3.5) bulunan asetonitril ve 10 mM fosfat tamponu mobil faz olarak, 5 µm partikül büyüklüğüne sahip 4.6 x 250 mm'lik bir ters faz C18 analitik kolonuna izokratik olarak uygulanmıştır. Mobil faz akış hızı 1 mL/dk ve kolon sıcaklığı 35°C idi. UV dedektör 293 nm'ye ayarlanmıştır. Çalışmada kullanılan sıvı-sıvı ekstraksiyon yöntemi, % 87.6 - 111.7’lik iyi geri kazanım değerleri ile BGT'lerin içerisinde bulunan sildenafilin yeniden elde edilmesi için kullanılan yöntem basit ve pratiklik sağlamıştır.
BULGULAR: Yöntemin doğrusallık testi sonuçlarından 0.999’dan büyük olmak üzere mükemmel bir korelasyon katsayısı (r2) elde edildi. 6.5 ng/mL'lik tayin limitiyle metod sildenafil belirlenmesi için seçici ve hassastı. Metodun gün içi ve günler arası hassasiyeti %8.2’nin (%RSD) altında idi. Metodun gün içi ve günler arası doğruluğu testi sonuçları (-4.0) ile 7.1 (RE) arasındaydı. Metodun UV saptama, mobil faz tampon pH'sı, kolon sıcaklığı ve akış hızı değişimlerinden elde edilen sonuçlarla sağlam olduğu görüldü. Bu yöntem, birbirinden farklı 50 adet katı ve sıvı formdaki BGT'ye başarıyla uygulandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuçlar, incelenen 50 BGT örneğinden 37'sinin (% 74), 0.01 ile 465.47 mg/g, 150.87±127.48 (ortalama±SD) arasında sildenafil içerdiğini ve gözlenen değerlerin kullanıcılarda ciddi sağlık sorunlarına yol açabileceğini gösterdi. Tanımlanan prosedürün, özellikle gıda kontrol veya toksikoloji laboratuvarlarında sildenafilin rutin tağşiş analizi için basit, hızlı, kesin ve uygulanabilir olduğu görülmüştür.

INTRODUCTION: Sildenafil, a first FDA-approved PDE-5 inhibitor, is widely used in the treatment of erectile dysfunction due to its strong pharmacodynamic activity. Because many food supplements are nowadays incorporated into illegal adulteration processes, the identification of sildenafil in food supplements is crucial due to toxicological risks. A simple, fast, reliable high-performance liquid chromatographic (HPLC) method coupled with ultraviolet (UV) detector was developed and validated for the analysis of sildenafil in herbal dietary supplements (HDSs).
METHODS: The isocratic chromatographic separation was achieved by a C18 reverse-phase analytical column 4.6x250 mm, 5 µm particle size, using acetonitrile, 10 mM phosphate buffer containing 0.1% triethylamine (65: 35,v/v, pH 3.5) as a mobile phase. The mobile phase flow rate was 1 mL/min and the column temperature was 35°C. UV detector was set at 293 nm. A liquid-liquid extraction method further provided a simple and practical way to process HDSs containing sildenafil with a good recovery between 87.6-111.7%.
RESULTS: The method showed linearity with an excellent correlation coefficient above 0.999. Also, it was specific and sensitive by the limit of quantification value was 6.5 ng/mL. Intraday and inter-day method precision was below 8.2 (RSD%). Intraday and inter-day method accuracy were between (-4.0) to 7.1 (RE). The method was strong according to robustness test results obtained from UV detection, mobile phase buffer pH, column temperature and flow rate change values. This method was successfully applied to the 50 individual solid and liquid form HDSs.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The results showed that the number of 37 out of 50 HDS sample (74%) contained sildenafil from 0.01 and 465.5 mg/g, 150.9 ±127.5 (mean ± SD), which could lead to serious health problems for its consumers might be fatal. The described procedure had been found to be simple, fast, precise and feasible for routine adulteration analysis of sildenafil, especially in food control or toxicology laboratories.

GİRİŞ ve AMAÇ: Son yıllarda geliştirdiği antibiyotik direnci nedeniyle tedavisi zorlaşan önemli bakterilerden biri de Pseudomonas aeruginosa’dır. Önemli bir hastane enfeksiyonu etkeni olan bu bakterinin karbapenem grubu antibiyotiklere karşı geliştirdiği direnç nedeniyle bu suşlarla meydana gelen enfeksiyonlarda önemli bir artış görülmüştür. Bu da araştırmacıları yeni moleküller üzerinde çalışmaya yönlendirmiştir. Cerageninler, antimikrobiyal peptidlere benzer şekilde aktivite gösteren, membrana etki edebilen katyonik steroid antimikrobiyal moleküllerin genel ismidir. Bu çalışmada katyonik steroid antibiyotiklerden (cationic steroid antibiotics-CSA'lar) olan CSA-13, CSA-131, CSA-138, CSA-142 ve CSA-192’nin ve kolistinin karbapenem dirençli P. aeruginosa üzerine olan in vitro etkilerini araştırılmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: MİK ve MBK değerleri mikrodilüsyon yöntemi ile belirlenmiştir.
BULGULAR: MİK50 (µg/ml) değerleri, CSA-13, CSA-131, CSA-138, CSA-142, CSA-192, kolistin ve meropenem için sırasıyla 16, 4, 8, 32, 32, 2 ve 32’dir. MBK değerleri, MİK değerlerine eşit ya da iki katı olarak saptanmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak CSA-131 ve CSA-138’in karbepenem dirençli P. aeruginosa tedavisinde iyi birer aday olacağı düşüncesindeyiz. Ancak CSA’ların stabilite özellikleri, etkinlikleri ve farmakokinetik özelliklerindeki eksiklikler, gelecekte bu konuda daha fazla araştırma yapılmasını gerektirmektedir.

INTRODUCTION: Pseudomonas aeruginosa is one of the important opportunistic pathogen that is difficult to treat because of the antibiotic resistance developed in recent years. Developing carbapenem-resistance led to an increase in hospital infections caused by this bacterium. As a result, researchers began to search for new molecules. Ceragenins are the general name of membrane-acting cationic steroid antimicrobial molecules that have activity similar to antimicrobial peptides. In this study, we investigated the in vitro activities of cationic steroid antibiotics (CSA's) CSA-13, CSA-131, CSA-138, CSA-142, CSA-192 and colistin on carbapenem-resistant P. aeruginosa (CRPA).
METHODS: MICs and MBCs were determined by broth dilution method.
RESULTS: MIC50 (μg / ml) values of CSA-13, CSA-131, CSA-138, CSA-142, CSA-192, colistin and meropenem are 8, 4, 8, 16, 32, 1 and 16 respectively. The MBC values were equal to or twice the MIC values.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, we think CSA-131 and CSA-138 will be good candidates for CRPA treatment. However, the lack of stability, efficacy and pharmacokinetic properties of CSA requires further research in the future in vivo and in vitro.

GİRİŞ ve AMAÇ: Farklı çalışmalarda, DPP-4 inhibitörünün (DPP4 inh) kullanımının pankreatit ve pankreas kanseri riskini artırdığı gösterilmiştir. Her ne kadar pankreatit klinikleri ile yapılan çalışmaların sayısı yeterli olsa da, klinik olarak pankreatit olmayan hiperaldemi ile yapılan çalışmaların sayısı azdır. Çalışmanın amacı, DPP4-inh kullanımı ile pankreatit semptomları olmadan amilaz ve lipaz artışı arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya dahil edilme kriterlerlerine uyan 87 hasta alındı. Hastalar Saksagliptin, Sitagliptin ve Vildagliptin kullanımlarına göre 3 gruba ayrıldı. Çalışmaya dahil edilen tüm hastalar 2 gram / gün dozda metformin aldı. Açlık kan şekeri, post prandial kan şekeri, HbA1c, serum kreatinin, ALT, amilaz, lipaz sonuçları tedavi başlangıcında ve 3. ayın sonunda kaydedildi.
BULGULAR: Amilaz ve lipaz değerleri açısından tüm gruplarda artış vardı ve gruplar arasında artma açısından anlamlı fark yoktu (p> 0.05). Saksagliptin ve vildagliptin grubunda istatistiksel olarak anlamlı bir artış yoktu (p> 0.05) Lipaz ve amilaz artışının başlangıç ve 3. ay değerleri incelendiğinde sadece sitagliptin grubunda istatistiksel olarak anlamlı bir amilaz ve lipaz artışı vardı (p <0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Dpp-4 inh kullanımı. akut pankreatitin klinik bulguları olmaksızın amilaz ve lipaz seviyelerini arttırabilir. DPP-4 inh. Pankreatit ve pankreatik kanser riski olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. DPP-4 inh, özellikle sitagliptin kullanan hastalar pankreatit risk faktörleri açısından dikkatle değerlendirilmelidir.

INTRODUCTION: In different studies, it has been shown that the use of DPP-4 inhibitor (DPP4 inh.) does not increase any risk for pancreatitis and pancreatic cancer. Although the number of studies with pancreatitis clinics is sufficient but the number of studies with clinically non-pancreatitis hyperamylasemia is rare. The aim of the study is to invesitgate the relationship between DPP4-inh. usage and amilase and lipase increment without pancreatitis clinic symptoms.
METHODS: 87 patients who met the inclusion criteria were included in the study. Patients were divided into 3 groups according to their use of Saxagliptin, Sitagliptin and Vildagliptin. All patients included in the study were receiving metformin at a dose of 2 grams / day. Fasting blood glucose, post prandial blood glucose, HbA1c, serum creatinine, ALT, amylase, lipase results were recorded at the beginning of treatment and at the end of 3rd month.
RESULTS: There was an increase in all groups in terms of amylase and lipase values and there was no significant difference between the groups in terms of increase (p> 0.05) There was no statistically significant increase in saxagliptin and vildagliptin group (p> 0.05) when the baseline and 3rd month values of lipase and amylase increase were examined; However There was a statistically significant amylase and lipase increase in sitagliptin group (p <0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: As a result, the use of Dpp-4 inh. can increase the amylase and lipase levels without clinical findings of acute pancreatitis in the patient. DPP-4 inh. should be used with caution in patients at risk for pancreatitis and pancreatic cancer. Patients using DPP-4 inh., especially sitagliptin, should be evaluated carefully for pancreatitis risk factors.

INTRODUCTION: Fast dispersible tablets (FDTs) get dispersed very fast due to which the discrimination of in-vitro drug release and their evaluation is difficult. Hence in the present study a new in-vitro discriminatory dissolution method was developed and validated for FDTs of domperidone of BCS class II.
METHODS: FDTs of domperidone were prepared by direct compression method. The dissolution studies were performed in an eight- station Electrolab TDT-082 dissolution testing apparatus, analyzed by UV spectrophotometer and evaluated in different dissolution mediums i.e. sodium lauryl sulphate (0.5%, 1.0% and 1.5%) with fresh distilled water, simulated intestinal fluid (SIF) pH 6.8, simulated gastric fluid (SGF) pH 1.2 without enzymes, phosphate buffer solution (PBS) (pH 6.8) and 0.1N hydrochloric acid (HCl) at different agitation speeds.
RESULTS: The developed method was validated in terms of specificity, accuracy, precision, linearity and robustness. Amongst the different mediums, 0.5% SLS with distilled water was found to be optimum with higher rate of discriminatory power. The percentage recovery was found to be 96 to 100.12 % and the % RSD value for precision (intraday and interday) was found to be less than 1%. Also a dissolution profile of prepared FDTs were compared in distilled water containing 0.5% SLS using similarity (f2) & dissimilarity (f1) factor calculation which showed dissimilarity in release profile and confirms the discriminatory nature of developed method.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The discriminatory dissolution method for FDTs was developed and validated. All the obtained results were satisfactory, accurate and in range. The current method could be beneficial for formulation development and for assessment of quality of FDTs.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada bazı yeni 1-(2-metil-5-nitro-1H-imidazol-1-il)-3-(sübstitüe fenoksi)propan-2-ol (3a-g) türevleri tasarlanmış ve sentezlenmiştir
YÖNTEM ve GEREÇLER: 3a-g numaralı bileşikler Ornidazol’ün (1) uygun fenolik bileşikler (2a-g) ile asetonitril içinde susuz K2CO3 eşliğinde ısıtılmasıyla elde edilmiştir.
BULGULAR: Yapı aydınlatılmasını takiben, in vitro antimikrobiyal aktivite ve K562 lösemi hücresi ve NIH/3T3 fare embriyonik fibroblast hücresi üzerinde sitotoksik etki çalışması yapılmıştır. Bu çalışmanın bir parçası olarak, bileşiklerin ilaç benzerlik özelliklerine uyumu değerlendirilmiştir. OSIRIS yazılımı kullanılarak fizikokimyasal parametreler (log P, TPSA, dönebilen bağ sayısı, hidrojen bağ vericileri ve alıcıları, logS) hesaplanmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bileşik 3a dışında sentezlenen tüm bileşikler, B.subtilis suşuna karşı standart ilaca kıyasla anlamlı bir aktivite (MIC=4-16 μgmL-1) göstermiş olmakla birlikte antilösemik aktiviteleri oldukça sınırlıdır. Ayrıca, bütün bileşiklerin hesaplanan iyi oral biyoyararlanım ve ilaç benzerlik özelliklerinin yanında non-toksik özellikte olabilecekleri öngörülmüş olup, seçicilik indeksi sonucuna göre bileşiklerin antimikrobiyal ve antilösemik etkilerinin selektif olduğu tespit edilmiştir.

INTRODUCTION: In this study, some novel 1-(2-methyl-5-nitro-1H-imidazol-1-yl)-3-(substituted phenoxy)propan-2-ol derivatives (3a-g) were designed and synthesized.
METHODS: Compounds 3a-g were obtained by refluxing ornidazole (1) with the corresponding phenolic compounds (2a-g) in the presence of anhydrous K2CO3 in acetonitrile.
RESULTS: Following the structure elucidation, in vitro antimicrobial activity and cytotoxic effects of compounds 3a-g on K562 leukemia and NIH/3T3 mouse embryonic fibroblast cells were measured. As a part of this study, the compliance of the compounds to the drug-likeness properties were evaluated. The physico-chemical parameters (log P, TPSA, nrotb, number of hydrogen bond donors and acceptors, logS) were calculated using OSIRIS software
DISCUSSION AND CONCLUSION: All the synthesized compounds except 3a, showed significant activity (MIC=4-16 μgmL-1) against the bacterial strain B.subtilis as compared to the standard drug whereas antileukemic activities were rather limited. Furthermore, all the compounds are found to be nontoxic, selectivity index outcome indicated that antileukemic and also antimicrobial effects of the compounds were selective with good estimated oral bioavailability and drug-likeness scores

INTRODUCTION: Changes in the tissues of the oral cavity with manifestations of inflammation are often associated with diseases of the gastrointestinal tract (GIT), which is due to the morphofunctional unity of the digestive apparatus. The presence of harmful habits, especially smoking, in patients with concomitant diseases of GIT further enhances the severity of the inflammatory symptoms in the oral cavity. Dental deposit of smokers is a major provocative factor in the development of gum disease, caries.
METHODS: During the study, there were used general principles of animal experiments approved at the National Congress on Bioethics (Kyiv, Ukraine, 2001) and in accordance with the provisions of the European Convention for the Protection of Vertebrate Animals used for experimental and other scientific purposes (Strasbourg, France, 1985). The statistical processing of the data was carried out using the program "Statistica 6.0" using the Student t-criterion. The changes were considered to be significant at p <0.05.
RESULTS: In the experimental periodontitis against the background of hyperacidic gastritis under the conditions of tobacco smoking, there were significant changes in the periodontal tissues characteristic of the inflammatory process: the activity of POL increased and activity of the antioxidant system decreased, inflammatory markers increased when non-specific protection was reduced. Local therapy in the rats using the new "Apisan" gel resulted in correction of certain metabolic disorders, faster elimination of the harmful effects of the damaging factors and restoration of the condition of periodontal tissues than with the use of the comparator - the Asepta gel.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The therapeutic effectiveness of the new Apisan gel is due to the normalizing effect on the processes of POL, inflammation and activation of the oral cavity protective systems during inflammatory periodontal disease occurring against the background of concomitant stomach pathologies - hyperacidic gastritis.

INTRODUCTION: Natural medicine has been proposed in treating of sepsis in the worldwide. So, in this study, the effect of deuterium-depleted water (DDW) alone and adjuvant with Rosa damascene Mill. essential oils (RD) was considered through the evaluation of oxidative stress/antioxidant parameters and the expression of cyclooxygenase-2 (COX-2) inflammatory gene in liver damage caused by sepsis.
METHODS: The rats were randomly divided into 5 groups: 1) laparotomy (LAP) group; 2) cecal ligation and puncture (CLP) group; 3) DDWs (15ppm and 30 ppm doses) groups; 4) DDWs (15ppm and 30 ppm doses) plus RD (100mg/kg.bw); 5) indomethacin (2 mg/kg.bw) as a positive control. The treatments were daily done for two weeks and creation of CLP model was occurred on the 15th day. Then, the animals were killed and their liver tissue were separated for histopathologic and biochemical assessments.
RESULTS: Our results demonstrated that the treatment of animals with DDWs and DDWs plus RD were effective due to regulating the oxidative stress/antioxidant parameters including lipid peroxidation (LP), glutathione (GSH), glutathione s-transferases (GST), myeloperoxidase (MPO), ferric reducing ability of plasma (FRAP) and inflammatory parameters such as prostaglandin E2 (PGE2) and COX-2. Pathological studies also showed that sepsis led to the liver tissue injuries, which can be reduced by treatments.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Sepsis caused oxidative stress resulting in the liver tissue, but the administration of DDWs and DDWs plus RD can be useful to prevent and improve these injuries.

GİRİŞ ve AMAÇ: Daha önce yaptığımız çalışmalarda, antiparaziter, antikanser ve antimikrobiyal etkili potent aktiviteye sahip bazı amidin türevleri sentezledik. Ancak potent aktivitelerine rağmen, amidin türevlerinin, katyonik yükleri nedeniyle biyoyararlanım açısından ciddi bir sorun oluşturduğu bilinmektedir. Bu çalışmanın temel amacı, daha önce sentezlenen etkili amidin türevlerinin biyoyararlanımlarını artırmak için, ön ilaçları olarak bilinen amidoksim türevlerini hazırlamaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hedeflenen benzimidazol amidoksimler, nitril türevlerinden hareketle sentezlenmiştir. Bu benzimidazol karbonitrillerin nitril grupları, DMSO içerisinde NH20H.HCl ve KO-t-Bu varlığında N-hidroksi benzamidin türevlerine (amidoksim türevleri, 20-29) dönüştürülmüştür. Yeni sentezlenmiş olan amidoksim türevlerinin yapıları ise 1H-NMR, 13C-NMR ve COSY, NOESY, HSQC ve HMBC gibi bazı 2D NMR teknikleri ile açıklanmıştır.
BULGULAR: Bu çalışmada yeni bir seri benzimidazol amidoxim türevi bileşik sentezlenmiş ve yapıları aydınlatılmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Daha önceki çalışmalarımızda sentezlediğimiz amidin türevleri ile literatürlerde biyolojik açıdan etkili bulduğumuz amidin türevlerinin potansiyel biyoyararlanım problemlerini çözebilmek için, bu çalışmada söz konusu potent amidinlerin ön ilaç formları olan amidoksim türevlerini hazırladık. Etkili amidin türevleri ile bu çalışmada sentezlenen amidoksim türevlerinin in vivo çalışmalarının devam eden araştırmalarımız kapsamında yapılması planlanmaktadır.

INTRODUCTION: In our previous studies we synthesized some potent antiparasitic, anticancer and antimicrobial amidine derivatives. Despite all their potent activities, it is well known that due to their cationic charge, amidine derivatives pose a serious problem in terms of bioavailability. The main purpose of this study is to prepare amidoxime derivatives of previously synthesized potent amidine derivatives as prodrugs in order to increase their bioavailabilities.
METHODS: The targeted benzimidazole amidoximes were synthesized from their nitrile derivatives. The nitrile groups of these benzimidazole carbonitriles were converted to N-hydroxy benzamidine derivatives (amidoxime derivatives, 20-29) in the presence of NH2OH.HCI and KO-t-Bu in DMSO. Structures of newly synthesized amidoxime derivatives were elucidated with 1H-NMR, 13C-NMR and some 2D NMR techniques like COSY,NOESY,HSQC and HMBC.
RESULTS: A new series of benzimidazole amidoximes were synthesized and their structural elucidations were done in this study.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In order to solve the potential bioavailability problem of potent amidine derivatives, we prepared the prodrugs of those potent amidine derivatives as their amidoxime derivatives. In vivo studies of both previous amidine derivatives and amidoxime prodrugs of those amidines which were synthesized in this study are planned to perform in our ongoing studies.

GİRİŞ ve AMAÇ: Siklofosfamid, antineoplastik ve immünosüpresif ajan olarak yaygın olarak kullanılan alkilleyici bir ajandır. Siklofosfamid’in genotoksisitesi çeşitli in vivo ve in vitro sistemde çalışılmış ve rutin olarak genotoksisite testlerinde pozitif kontrol olarak kullanılmaktadır. Geleneksel tıp da Nigella sativa L., Ranunculaceae familyasından olup günümüzde başta Doğu Akdeniz ülkeleri olmak üzere birçok ülkede yaygın olarak yetişen ve hem baharat hem de halk ilacı olarak Dioscorides zamanından beri kullanılan bir bitkidir. Bu çalışmada Siklofosfamid’in genotoksik etkilerine karşı çörek otu yağının değişik konsantrasyonlardaki koruyucu etkilerininin mikronükleus testi ile gösterilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu amaçla, sağlıklı hücreler 1, 5, 10 µg/mL konsantrasyonlarında Nigella sativa yağı ile ve pozitif kontrol olarak Siklofosfamid ile 68 saat boyunca in vitro muamele edildi. Daha sonra ise mikronükleuslar sayıldı.
BULGULAR: Nigella sativa yağının 1, 5, 10 µg/mL konsantrasyonlarındaki uygulaması negatif kontrolle karşılaştırıldığında mikronükleus frekansında anlamlı bir artış gözlenmedi. Nigella sativa yağı ve Siklofosfamid’in birlikte uygulandığı gruplarda her üç konsantrasyonda da (1, 5, 10 µg/mL) Siklofosfamid grubuna göre mikronükleus sayısında azalma olduğu görüldü.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Nigella sativa yağının genotoksisite ajanlarına karşı in vitro koruyucu etkilerinin olabileceği gösterilmiştir. Nigella sativa yağının genotoksisiteyi giderici etkilerinin mekanizmasının anlaşılması için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.

INTRODUCTION: Cyclophosphamide is an alkylating agent widely used as an antineoplastic and immunosuppressive agent. The genotoxicity of cyclophosphamide has been studied in a variety of in vivo and in vitro systems and is routinely used as a positive control in genotoxicity tests. Traditional medicine Nigella sativa L., (Nigella), Ranunculaceae family, especially in the Eastern Mediterranean countries, especially in many countries, and is widely used in many countries as a spice and folk medicine since the time of Dioscorides used as a plant. In this study, it was aimed to show the protective effects of Nigella sativa oil at different concentrations against the genotoxic effects of Cyclophosphamide by micronucleus test.
METHODS: For this purpose, healthy cells were treated in vitro with Nigella sativa oil at concentrations of 1, 5, 10 µg / mL and Cyclophosphamide as positive control for 68 hours. The micronuclei were then counted.
RESULTS: No significant increase in micronucleus frequency was observed when the application of Nigella Sativa oil at concentrations of 1, 5, 10 µg / mL compared with the negative control. There was a decrease in the number of micronucleus in all three concentrations (1, 5, 10 µg / mL) compared to the Cyclophosphamide group in the groups treated with Nigella sativa oil and cyclophosphamide.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It has been shown that nigella sativa oil may have protective effects against genotoxicity agents in vitro. But more work is needed to understand the mechanism of the genotoxicity effects of nigella sativa oil.

Asetaminofen yaygın kullanılan analjezik ve antipiretik bir ajandır. Reçetesiz verilebilen formülasyonlarının da mevcudiyeti sık kullanımını artırmıştır. Günümüze kadar asetaminofenin analjezik etki mekanizmasını inceleyen bir çok çalışma bulunmaktadır. Santral sinir sisteminde siklooksijenaz yolağını inhibe etmesinin yanında, opioiderjik, kannabinoiderjik, dopaminerjik, kolinerjik ve nitrerjik sistemler kadar, bulbospinal serotonerjik yolaklar gibi analjezik etkili inen inhibitör yolakların da asetaminofenin analjezik etkisinde katkısı olan olası mekanizmalar olduğu önerilmiştir. Bu derlemede santral serotonerjik sistem ve santral sinir sistemindeki serotonerjik reseptör alt tiplerinin parasetamolün analjezik etkisine katkısını ortaya koyan verileri bir araya getirmeyi amaçladık. Bunu yaparken, esas olarak son on yılda yapılmış çalışmalara odaklandık ve önceki verilerle son eklenenler arasında bir bağlantı kurmaya çalıştık. Serotonerjik sistemin katkısına ek olarak, aynı zamanda son on yıldaki yeni bulgularla asetaminofenin ağrı kesici etkisinde nitrik oksidin rolünü de derledik.

Acetaminophen is a widely used analgesic and antipyretic agent. It is also available as over the counter formulations which has increased its wide use. There are many researches accumulated up to now which aimed to evaluate the mechanism of analgesic action of acetaminophen. Additional to the inhibition of cyclooxygenase pathway in the central nervous system, involvement of opioidergic, cannabinoidergic, dopaminergic, cholinergic and nitrergic systems as well as contribution of descending pain inhibitory systems like bulbospinal serotonergic pathway have been proposed as the possible mechanisms of analgesic action of acetaminophen. In this review, we aimed to bring the data together from the studies revealing the contribution of the central serotonergic system and the role of central nervous system located serotonergic receptor subtypes in the analgesic effect of acetaminophen. While doing this, we mainly focused on the researches which have been performed in the last ten years and tried to put a link between the previous data and the lately added results. Additional to the serotonergic system involvement, we also reviewed the role of nitric oxide in the analgesic action of acetaminophen, especially with the new findings in the last decade.