AMAÇ: MNREAD (Minnesota Low Vision Reading Test) yakın keskinlik kartlarının Türkçe versiyonun geliştirilmesi ve validasyonudur.
YÖNTEM: Kelimeler, İlköğretim(3.sınıf) Türkçe kitabındaki sıklık dağılımına göre belirlenmiştir. Toplam 125 cümle oluşturulmuştur. Cümleler 20 erişkin, 20 ilköğretim öğrencisinden oluşan 2 grupta standart koşullarda okutularak, okuma zamanı, hatalıve atlanan kelimeler belirlenmiştir. Israrla hata yapılan kelimelerin olduğu ve ortalama okuma hızından 1 standart sapmadan fazla sapma gösteren cümleler elenmiştir. MNREAD kartlarının validitesi günlük okuma materyalleri ile kıyaslanarak değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Okuma hızı 1.6 M print boyutunda (logMar 0.6) 185.10±20.46 kelime/dk, 1.0 M print boyutunda (logMar 0.4) metin için 185.45±27.27 kelime/dk, MNREAD Türkçe versiyonunda kart 1 için 191.50±32.19 kelime/dk, kart 2 için 190.55±27.35 kelime/dk olarak saptanmıştır. kart1 ve kart2 arasında (r=0.88, p<0.01), kart 1 ve logMar 0.6 metin arasında (r=0.74, p<0.01), kart1 ve logMar 0.4 metin arasında (r=0.67, p<0.01) anlamlı korelasyon bulunmuştur. Benzer durum, kart 2 için sırasıyla r=0.63 (p<0.01), r=0.59’dur (p<0.01).
TARTIŞMA: MNREAD Türkçe versiyonu görme keskinliği normal olan kişilerde test edilmiştir ve sonuçlar günlük okuma materyalleri ile benzer materyaller ile karşılaştırılmıştır. MNREAD Türkçe versiyonunun okuma hızı günlük okuma materyallerine istatistiksel olarak eş değerdedir. MNREAD okuma kartları Türkiye’de normal ve az görenler için geliştirilmiş logaritmik ve metin bazlı okuma kartıdır.

PURPOSE: To design and to validate a Turkish version of the MNREAD (Minnesota Low Vision Reading Test) acuity charts.
METHODS: The vocabulary was built up with using the high-frequency words from Turkish books. They are mostly used 8 year old children (3rd grade students in Turkey). Totally, 125 sentences were generated. While the sentences were read by two separate groups (20 adults and 20 primary school students) the reading time and verbal mistakes were marked. Thereafter, both the persistent verbal mistakes and the sentences with extreme high and low mean reading speed (±1 standard deviation) were excluded. Finally the validity of the MNREAD measure of reading speed demonstrated by comparing reading speed with MNREAD sentences to everyday reading task.
RESULTS: Reading speed for the text with 1.6 M print size (log MAR 0.6) were 185.10±20.46 words/minute, for the another text with 1 M print size (log MAR 0.4) were 185.45±27.27 words/minute and the maximum reading speeds calculated by MNREAD Turkish Version were 191.50±32.19 words/minute for chart 1, 190.55±27.35 words/minute for chart 2. As expected the correlations were found between chart 1 and chart 2 (r=0.88, p<0.01), chart 1 and log MAR 0.6 text (r=0.74, p<0.01), chart 1 and log MAR 0.4 text(r=0.67, p<0.01), chart 2 and log MAR 0.6 text (r=0.63, p<0.01), chart 2 and log MAR 0.4 text(r=0.59, p<0.01)
CONCLUSION: The MNREAD Turkish version was tested with normal vision persons and the results were obtained from groups similar with everyday reading material. The reading speed measured on MNREAD-Turkish was statistically equivalent to reading speed of the text. The MNREAD Acuity Charts are the logaritmic and continuous text reading acuity charts for normal and low vision in Turkey.

Abstract | Full Text PDF

AMAÇ: Göz polikliniğinde çalışan sağlık personelinin, kullanılan göz damlalarının ve muayene aletlerinin mikrobiyel kontaminasyon oranlarının incelenmesi ve daha hijyenik muayene şartları için alınabilecek önlemlerin vurgulanması.

YÖNTEM: “Hastane Enfeksiyonu Kontrol Komitesi” tarafından göz polikliniğinde sık kullanılan 5 göz damlasından, biyomikroskop, applanasyon tonometresi, ultrasonografi ve pakimetri probu ile Goldmann’ın 3 aynalı lensinden ve poliklinikte çalışan 6 sağlık personelinin elinden alınan örnekler sıvı besiyerine ekildi. Sonuçlar tüm klinik çalışanlarına açıklanarak, daha hijyenik koşulların sağlanması için alınması gereken önlemler hakkında eğitim verildi ve 3 ay sonra aynı örneklemeler tekrarlandı.

SONUÇLAR: İlk sonuçları takiben verilen eğitim sonrası her hastadan sonra mutlaka %70 izopropil alkol içeren el antiseptiği ile el yıkama, göz yüzeyi ile temas edecek aletlerin %70 etil alkol ile silinmesi ve göz damlalarının kapaklarının daima kapalı tutularak en geç 3 haftada bir yenilenmesi alınan düzeltici önlemlerdendi. İlk örnekleme sonrası personelin ellerinde patojen mikroorganizma olarak metisiline hassas Staphylococcus aureus %50 oranında iken, 2. örneklemede bu etkenin üreme oranı %16’ya düşmüştü. İlk örneklemede 14 ortam kültürünün 4’ünde infeksiyon etkeni olabilecek gram negatif basil üremişken, 2. örneklemede yalnızca bir ortamda üreme oldu. Beş damlanın 1’inde önceden Pseudomanas aeruginosa üremesi olmuşken ikinci seferde hiç birinde üreme olmadı.

TARTIŞMA: Poliklinikte muayene olan hastalar diğer enfekte hastaların dışında personelin elleri, kullanılan damlalar ve muayene aletleri gibi faktörlerce de kontaminasyon için risk altındadırlar. Özellikle yoğun poliklinik şartlarında el yıkama, alet dezenfeksiyonu, ilaçların saklanması gibi temel konularda gereken hassasiyetin gösterilmesi ile hem oküler hem de sistemik morbidite sıklığı azalacaktır.

PURPOSE: To evaluate the contamination rates of ophthalmology staff’s hands, eye drops and examination instruments and to emphasize the precautions which can be taken for more hygienic oupatient clinics conditions.

METHODS: Commonly used eye drops, biomicroscope, applanation tonometer, ultrasonography, pachymeter probe, Goldmann’s 3 mirror lens and dominant hands of the ophthalmology staff were sampled in liquid culture medium by the “Hospital Infection Control Commitee”. The microbiological results were shared with the staff, an education about the necessary precautions for more hygienic conditions was given and cultures were repeated 3 months later.

RESULTS: Following the education of the staff the pracautions taken were: use of 70% isopropyl alcohol hand rubs after every examination, cleaning the surfaces of the examination instruments with 70% ethyl alcohol, keeping the tips of the eye drops closed and replacing them in every 3 weeks. In the first sampling of the hands, 50% was culture positive for Methycilline Sensitive Staphylococcus Aureus, which decreased to 16% in the second sampling. Gram (-) bacilli were cultured in 4 of the 14 examination instruments, which decreased to one in the second sampling. One of the 5 eye drops was culture positive for Pseudomanas aeruginosa and none was cultured positively in the second sampling.

DISCUSSION: Patients examined in outpatient clinics are under risk of contamination not only from other infected patients, but also from staff’s hands, used eye drops and examination instruments. In busy outpatient conditions, being more attentive in hand washing, instrument disinfection and appropriate storing of the eye drops will prevent a decrease in both ocular and systemic morbidity.

Abstract | Full Text PDF

AMAÇ: Keratokonuslu hastalarda femtosaniye laser yardımıyla takılan kornea içi halka (Keraring) ameliyatının sonuçlarını araştırmak.
Gereç YÖNTEM: Klinik ve topografik olarak keratokonus tanısı konmuş 10 hastanın 12 gözü çalışmaya dahil edildi. Olgularda femtosaniye laser ile kornea tüneli oluşturulmasını takiben kornea içi halkalar implante edildi. Bir göze 210 derecelik tek Keraring 1 göze 90 derecelik çift Keraring, 1 göze 120 derecelik çift Keraring, 9 göze 160 derecelik çift Keraring takıldı. Olguların ameliyat öncesi ve sonrası refraksiyonu, düzeltilmemiş ve en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri, kornea topografileri ve ön segment optik koherens tomografileri değerlendirildi.
BULGULAR: Hastaların yaş ortalaması 32.5 ± 9.4 seneydi. Operasyonun femtosaniye laser ve implantasyon aşamalarında komplikasyona rastlanmadı. Düzeltilmemiş görme keskinliği, ameliyat öncesi ortalama 0.095 ± 0.095 ( 0.01-0.3) ’den, 6. ayda 0.30 ± 0.19 (0.1-0.67) ’a yükseldi ve aradaki fark ileri derecede anlamlı bulundu (p=0.002). En iyi düzeltilmiş görme keskinliği, ameliyat öncesinde ortalama 0.40 ± 0.30 ( 0.16-1.0) iken, 6. ayda 0.55 ± 0.23 (0.2-1.0) olarak saptandı ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.02). Sferik refraksiyon, ameliyat öncesinde ortalama -4.42 ± 4.11 dioptri (D) (-14.00,+0.25 D) iken, 6. ayda -1.13 ± 1.39 D (-3.5,+1.0D) olarak tesbit edildi. Preoperatif sferik refraksiyon ile postoperatif 6. ayın sferik refraksiyonu arasındaki fark ileri derecede anlamlı bulundu (p=0.003). Silindirik refraksiyon ameliyat öncesinde ortalama -4.60 ± 2.74 D (-9.75, -0.50 D) iken 6. ayda -1.67 ± 1.38 D (-4.50, 0.00 D) olarak bulundu. Preoperatif astigmatizma ile postoperatif 6. ayın astigmatizması arasındaki fark istatistiksel olarak ileri derecede anlamlı bulundu (p= 0.005). Refraksiyon değerinin sferik ekivalanı preoperatif -5.96 ± 4.12 (-15.00, -1.00 D) dioptriden 6. ayda -1.93 ± 1.32 D’ye (-4.25, +0.50 D) değişti, bu değişiklik te ileri derecede anlamlı idi (p=0.002).
SONUÇ: Femtosaniye laser yardımıyla takılan kornea içi halka ameliyatı keratokonus hastalığında görme keskinliğini artıran etkili ve emniyetli bir tedavi yöntemdir.

PURPOSE: To report results of femtosecond laser assisted intrastromal corneal ring segment (Keraring) implantation in patients with keratoconus.
Material-METHODS: Twelve eyes of 10 patients with clinically and topographically verified keratoconus have been included in the study. Intrastromal corneal ring segments were implanted following tunnel creation by femtosecond laser. In one eye a single 210° Keraring segment has been implanted, one eye received double 90° Keraring segments, another eye received double 120° Keraring segments and 9 eyes received double 160° Keraring segments.
RESULTS: Mean age of patients was 32. 5 ± 9.4 years. No complication has occured during femtosecond laser and implantation stages of the operation. Mean uncorrected visual acuity has increased from 0.095 ± 0.095 ( 0.01-0.3) preoperatively to 0.30 ± 0.19 (0.1-0.67) at 6th postoperative month and this was statistically high significant (p=0.002). Mean best corrected visual acuity increased from 0.40 ± 0.30 ( 0.16-1.0) preoperatively to 0.55 ± 0.23 (0.2-1.0) at 6th postoperative month and this was statistically significant (p=0.02). Mean preoperative spherical refraction was -4.42 ± 4.11 diopters (D) (-14.00,+0.25 D) whereas mean postoperative spherical refraction at 6th month was -1.13 ± 1.39 D (-3.5,+1.00 D). Difference between mean preoperative spherical refraction and mean postoperative spherical refraction was statistically high significant (p=0.003).
Mean preoperative cylindrical refraction was -4.60 ± 2.74 D (-9.75, -0.50 D) and mean postoperative cylindrical refraction at 6th month was -1.67 ± 1.38 D (-4.50, 0.00 D), their difference was found to be statistically high significant (p= 0.005).
Mean preoperative spherical equivalence has changed from -5.96 ± 4.12 D (-15.00, -1.00 D) to -1.93 ± 1.32 D (-4.25, +0.50 D) at 6th postoperative month and this was also statistically high significant (p=0.002).
CONCLUSION: Femtosecond laser assisted intrastromal corneal ring segment implantation (Keraring) is a safe and effective method for the correction of keratoconus.

Abstract | Full Text PDF

AMAÇ: Ahmet glokom valf (AGV) implant tüpünün kaplanmasında lamellar donör kornea (LDK) kullanılmasının etkinliğini ve güvenilirliğini araştırmak.
GEREÇ-YÖNTEM: Kliniğimizde Ağustos 2004 ile Mart 2007 tarihleri arasında AGV implant cerrahisi uygulanan ve en az 16 aylık takibi bulunan 51 olgu çalışma kapsamına alındı. AGV implant cerrahisi esnasında tüpün subkonjonktival kısmının kaplanmasında LDK kullanılan 28 olgu Grup A’yı oluştururken, sklera flebi kullanılan 23 olgu Grup B’yi oluşturdu. Her iki grup göz içi basıncı kontrolü ve komplikasyonlar yönünden karşılaştırıldı.
BULGULAR: Olgular ameliyattan sonra düzenli aralıklarla takip edildi ve muayene bulguları, göz içi basınçları ve komplikasyonlar kaydedildi. Grup A’da LDK’ya bağlı konjonktival, skleral veya intraoküler inflamasyona ait klinik bulguya rastlanmadı. Tüm gözlerde LDK’nın iyi tolere edildiği gözlendi. İki grupta da tüpün açığa çıkması komplikasyonu gözlenmedi. Göz içi basıncı kontrolü ve komplikasyonlar açısından iki grup arasında anlamlı fark saptanmadı.
SONUÇ: AGV implant cerrahisinde implantın konjonktiva altında kalan kısmının kaplanmasında lameller kornea greftlerinin güvenle kullanılabileceği tespit edilmiştir.

PURPOSE: To determine the safety and efficacy of the use of lamellar donor cornea to cover the Ahmed glaucoma valve (AGV) implant tube.
MATERIALS-METHODS: Fifty-one cases of AGV implantation surgery performed between August 2004 and March 2007 which is followed for at least 16 months were included in the study. The patients were divided into two groups. Group A consisted of 28 patients in whom lamellar donor cornea was used to cover the subconjuctival portion of the AGV tube and Group B consisted of 23 patients in whom scleral flap was used. Groups A and B were compared for intraocular pressure control and complications related to the surgical procedure.
RESULTS: The patients were examined at regular intervals postoperatively, and clinical findings, intraocular pressures and complications were noted. In Group A, no clinical findings of conjunctival, scleral or intraocular inflammation were observed. Lamellar donor cornea was tolerated well in all patients. No tube exposure was observed in both groups. No statistically significant difference was observed between two groups in terms of intraocular pressure control and complications.
CONCLUSION: Lamellar donor corneas could be safely used in AGV implantation surgery to cover the subconjunctival part of the implant.

Abstract | Full Text PDF

Bu olgu sunumunda, saydam lens subluksasyonu nedeniyle lensektomi ve Artisan iris kıskaçlı afakik göz içi lens (GİL) implantasyonu yapılan 3 çocuğun 5 gözü rapor edildi. Olgular homosistinüri, Weil-Marchesani sendromu ve idiyopatik ailesel lens ektopisi tanılarıyla izlenmekteydi. Tüm olgulara lensektomi, ön vitrektomi ve iris kıskaçlı afakik GİL implantasyonu yapıldı. Postoperatif düzeltilmiş görme keskinliği tüm gözlerde Snellen eşeline göre 3 veya daha fazla sıra artış gösterdi. Cerrahi sonrası takip süresince (6 aydan 28 aya kadar) herhangi bir komplikasyon rapor edilmedi. Lensektomi, ön vitrektomi ve Artisan iris kıskaçlı afakik GİL implantasyonu tekniği çocuklarda saydam lens subluksasyonu için alternatif bir tedavi seçeneği olabilir.

In this case report, we reported 5 eyes of 3 children with lensectomy and Artisan iris-claw aphakic intraocular lens implantation (IOL) in the management of crystalline lens subluxation. These cases have been following with the diagnosis of homocystinuria, Weil-Marchesani syndrome and idiopathic familial ectopia lentis. Lensectomy, anterior vitrectomy and iris-claw aphakic IOL implantation was performed in all cases. Postoperative corrected visual acuity improved at least 3 or more Snellen lines in all eyes. During the postoperative follow-up period (6 months to 28 months), no complications were reported. The technique of lensectomy with anterior vitrectomy and Artisan iris-claw aphakic IOL implantation may be an alternative option for crystalline lens subluxation in children.

Abstract | Full Text PDF

AMAÇ: Retina ven dal tıkanıklığı (RVDT)’na bağlı maküla ödeminin tedavisinde intravitreal triamsinolon asetonid (İVTA) ve intravitreal bevacizumab (İVB)’ın görme keskinliği üzerine olan etkisini karşılaştırmak.

YÖNTEM: RVDT’na bağlı maküla ödemi gelişen toplam 24 hastanın 12’sine 4 mg/0,1 ml İVTA (İVTA grup), 12’sine 1.25 mg/0.05 ml İVB (İVB grup) enjeksiyonu yapıldı. Enjeksiyon öncesi, enjeksiyon sonrası 1.hafta, 1.ay ve 3.ayda ölçülen en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EDGK) logMAR’a dönüştürüldü. Enjeksiyondan önceki değer sonraki değerden çıkarılarak EDGK değişimi hesaplandı. Gruplar 1.hafta, 1.ay ve 3.aydaki EDGK değişimleri bakımından karşılaştırıldı.

BULGULAR: Enjeksiyon öncesi EDGK İVTA grupta 0.87±0.56, İVB grupta 1.35±0.99 idi, fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0.059). İVTA grubunda EDGK enjeksiyon sonrası 1.hafta, 1.ay ve 3.ayda sırasıyla 0.66±0.35, 0.57±0.62 ve 0.56±0.62 olarak ölçüldü ve enjeksiyon öncesine göre istatistiksel olarak anlamlı artış olduğu saptandı (sırasıyla p=0.020, p=0.001 ve p=0.001). EDGK İVB grubunda enjeksiyon sonrası 1.hafta, 1.ay ve 3.ayda sırasıyla 1.08±0.88, 0.91±0.76 ve 1.01±0.88 olarak ölçüldü. İVB grubunda EDGK’nde 1.haftada istatistiksel olarak anlamlı artış tespit edilmezken, 1.ay ve 3.ayda anlamlı artış olduğu tespit edildi (sırasıyla p=0.056, p=0.010 ve p=0.045). EDGK değişimleri bakımından 1.hafta, 1.ay ve 3.ayda gruplar arasında anlamlı fark tespit edilmedi (sırasıyla p=0.649, p=0.476 ve p=0.209).

SONUÇ: RVDT’na bağlı maküla ödeminde İVTA ve İVB enjeksiyonu sonrası EDGK’nde artış olmakla birlikte, artış oranları bakımından aralarında fark olmadığı sonucuna vardık.

PURPOSE: To compare the efficacy of intravitreal triamcinolone acetonide(IVTA) and intravitreal bevacizumab(IVB) on the visual acuity of the patients with macular edema secondary to branch retinal vein occlusion(BRVO).

METHODS: We injected into the eyes of 12 patients 4 mg/0,1 ml IVTA and 12 other patients 1.25 mg/0.05 ml IVB for the treatment of BRVO. Patients underwent Snellen visual acuity testing before, on the first week, on the first and on the third month after the injection. There after the best corrected visual acuity(BCVA) was converted to logMAR values. The change in BCVA was measured as subtraction of the value of BCVA before the injection from the value after the injection. Two groups were compared to each other according to the values of BCVA on the first week, the first month and the third month.

RESULTS: BCVA in the IVTA group was 0.87±0.56, whereas in the IVB group it was 1.35±0.99 being statistically not significant(p=0.059). In the IVTA group BCVA measured on the first week, first month and the third month were respectively 0.66±0.35, 0.57±0.62 and 0.56±0.62, the changes in BCVA were statistically significant(p=0.020,p=0.001,p=0.001). On the other hand in the IVB group BCVA measured on the first week, first month and the third month were 1.08±0.88, 0.91±0.76 and 1.01±0.88. In the IVB group there was no statistically significant change in the first week measurements of BCVA but in the first and the third month measurements there was significant increase in BCVA (p=0.056,p=0.010,p=0.045). There was no significant difference between two groups according to BCVA on the first week, first and third month (p=0.649,p=0.476,p=0.209)

CONCLUSION: In this study we observed increase in BCVA after the injection of IVTA and IVB in patients with macular edema secondary to BRVO and also we can conclude that there was no difference in the increase of BCVA in the two groups.

Abstract | Full Text PDF

AMAÇ: Retina ven dal tıkanıklığına bağlı maküla ödemi tedavisinde intravitreal bevacizumab enjeksiyonu sonrası görme keskinliği ve fovea kalınlığı değişikliklerini incelemek.
YÖNTEM: Bu geriye dönük çalışmada retina ven dal tıkanıklığına bağlı maküla ödemi tedavisi için intravitreal bevacizumab (Avastin) enjeksiyonu uygulanan 15 hastanın 15 gözü incelendi. Çalışmaya, dosyalarından başlangıç ve enjeksiyon sonrası optik koherens tomografi (OKT) ölçümleri elde edilen ve fovea kalınlığı > 250 µm olan ven dal tıkanıklığı olguları alındı. Olgulara birer ay aralıklarla en az 3 kez intravitreal 1.25mg/0.05ml bevacizumab enjeksiyonu yapıldı. Çalışmada araştırılan göstergeler Early Treatment Diabetic Retinopathy Study (ETDRS) görme keskinliği ve OKT ile ölçülen fovea kalınlığı değişiklikleri ve komplikasyonlar idi.
BULGULAR: Ortalama takip süresi 4,8±1,7 ay (2-6 ay) idi. Ortalama fovea kalınlığı enjeksiyon öncesi 493,20±134,77 mm, enjeksiyon sonrası 1. ay 242,38±46,02 mm, 2. ay 253,60±109,03 mm, 3. ay 251,15±112,06 mm, ve 6. ay 276,30±100,20 mm idi. Tüm aylarda başlangıca göre fovea kalınlığında görülen azalma istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p <0.01). Ortalama ETDRS harf değeri (Snellen) enjeksiyon öncesi 55,87±14,90 (20/80), enjeksiyon sonrası 1. ay 69,47±9,93 (20/50), 2. ay 72,13±8,74 (20/40), 3. ay 72,08±9,56 (20/40), ve 6.ay 72,20±8,64 (20/40) idi. Enjeksiyon öncesi ETDRS harf değerine göre enjeksiyon sonrası 1, 2, 3, ve 6. aylarda görme keskinliğinde görülen artış istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.01). Bir olguda hafif vitreus enflamasyonu görüldü.
TARTIŞMA: Retina ven dal tıkanıklığına bağlı maküla ödemi tedavisinde intravitreal bevacizumab enjeksiyonunun erken dönemde etkili ve güvenilir olduğu düşünüldü. Ancak, bu konuda daha fazla olgu sayısı içeren uzun süreli çalışmaların yapılması gerekmektedir.

PURPOSE: To report the foveal thickness and visual acuity changes after intravitreal bevacizumab injection for macular edema secondary to branch retinal vein occlusion.
METHOD: In this retrospective study, 15 eyes of 15 patients who underwent intravitreal bevacizumab (Avastin) injection for macular edema secondary to branch retinal vein occlusion were evaluated. Eyes with branch retinal vein occlusion that have medical records of baseline and postinjection optical coherens tomography (OCT) measures and foveal thickness > 250 µm were included in the study. All eyes received at least 3 intravitreal injections of 1.25mg/0.05ml bevacizumab monthly. Main outcome measures were Early Treatment Diabetic Retinopathy Study (ETDRS) visual acuity and foveal thickness changes, and complications.
RESULTS: Mean follow-up was 4,8±1,7 (2-6) months. Mean foveal thickness was 493,20±134,77 mm at baseline, 242,38±46,02 mm at 1 month, 253,60±109,03 mm at 2 months, 251,15±112,06 mm at 3 months, 276,30±100,20 mm at 6 months. Mean decrease in foveal thickness was significant at postinjection months 1, 2, 3, and 6 (p <0.01). Mean ETDRS letter scores (Snellen) were 55,87±14,90 (20/80) at baseline, 69,47±9,93 (20/50) at 1 month, 72,13±8,74 (20/40) at 2 months, 72,08±9,56 (20/40) at 3 months, and 72,20±8,64 (20/40) at 6 months. Mean change in ETDRS letters from baseline to months 1, 2, 3, and 6 were significant (p<0.01). Vitreous inflammation was observed in one patient.
CONCLUSION: İntravitreal bevacizumab injection for macular edema secondary to branch retinal vein occlusion was effective and safe at early period. Further studies with a long follow-up and a large number of patients are required.

Abstract | Full Text PDF

Motorsikletle giderken sol gözüne arı çarpan 35 yaşındaki erkek hasta; gözünde ağrı, sulanma, kızarıklık, batma hissi ve görmede bulanıklık şikayeti ile başvurdu. Hastanın yapılan oftalmolojik muayenesinde sol gözde konjonktival hiperemi, korneada saat 2 ilâ 3 hizasında, limbusa 1 mm uzaklıkta yabancı cisim (arı iğnesi) ve etrafında yoğun stromal ödem, ön kamarada (++) tindal mevcuttu. Yapılan girişimle iğnenin tamamı çıkarıldıktan sonra hastaya medikal tedavi verildi ve hasta belirli aralıklarla takip edildi. Arı iğnesi olaydan 2 saat sonra iğnede ve korneada herhangi bir zedelenme oluşturulmaksızın tamamen çıkarılmasına rağmen, 6. ayın sonunda; korneada arı iğnesinin battığı yerde nefelyon mevcuttu.

35 years old male patient, whose cornea of the left eye was stung by honeybee while riding a motorcycle came to our clinic with, tearing, redness, impaired vision, pain and foreing body sensation in the eye. During the ophthalmological examination, conjunctival hyperemia, corneal foreign body at 2-3 hours position with a surrounding dense stromal edema, ++ tyndal in anterior chamber was observed. After the complete removal of the sting, the patient received medical treatment and have been followed for 6 months. At the end of the 6th month, despite the complete removal of the foreign body (sting) without any corneal damage, still there was a nephelion on and around the stung site.

Abstract | Full Text PDF

AMAÇ: Bilateral hipermetropik laser in situ keratomileusis (LASİK) uygulanmış bir olguda bilateral multifokal göz içi lensi (GİL) implantasyonu sonucumuzu sunmak.

GEREÇ-YÖNTEM: On yıl önce bilateral hipermetropik LASİK uygulanmış bayan hastaya katarakt gelişmesi nedeniyle nisan 2007’de aynı cerrah tarafından bilateral fakoemulsifikasyon (FAKO) ile birlikte multifokal GİL implantasyonu yapıldı. Olgunun preoperatif ve postoperatif uzak, yakın ve orta mesafedeki görme keskinlikleri (Snellen ve Jaeger eşelleri), korneal topografisi, keratometrik değerleri ve postoperatif kontrast duyarlılık sonuçları incelendi. GİL gücü klinik öykü yöntemine göre hesaplandı. Olguya ayrıca yaşam kalitesini, ışık yansımalarını ve kişisel memnuniyetini irdeleyen sorular soruldu.

BULGULAR: Yetmiş yaşındaki bayan olgumuza 10 yıl önce hipermetropik LASİK (OD: +3.75 D; OS: +3.50 -0.50 90 D) yapılmıştı. Katarakt gelişmesi nedeniyle hastaya bilateral FAKO ile birlikte multifokal GİL implantasyonu yapıldı. Sağ göze refraktif lens, sol göze ise asferik difraktif lens implante edildi. Postoperatif 2. aydaki tashihsiz görme keskinlikleri uzak mesafede 0.8 ve 1.0 iken, yakın mesafede J3 ve J1, orta mesafede ise J5 ve J3 olarak bulundu. Olgunun tashihli görme keskinlikleri ise uzak mesafede 1.0 ve 1.0; yakın mesafede J1 ve J1; orta mesafede J2 ve J1 idi. Postoperatif 2. aydaki refraksiyon değerleri sağda -0.75, solda +0.00 idi ve bu değerler takip süresince stabil kaldı. Postoperatif 4. ayda, 6. ayda ve 1. yılda kontrast duyarlılık testlerinde zaman içinde iyileşme gözlendi. Hasta, başlangıçta kamaşma sorunlarının olmasına rağmen, bunların her geçen gün azaldığını belirtti. Hasta memnuniyeti ‘iyi’ olarak değerlendirildi.

SONUÇLAR: Bizim bu bilateral hipermetropik LASİK'li olgumuzda bilateral multifokal GİL implantasyonu ile hasta memnuniyeti sağlanmış ve teknik cesaret verici bulunmuştur. Ancak yöntemin etkinlik ve güvenilirliğinin saptanması için olgu sayısının artırılmasına ihtiyaç vardır.

PURPOSE: Presentation of our bilateral multifocal intraocular lens (IOL) implantation results on an bilateral postoperative hyperopic laser in situ keratomileusis (LASIK) patient.

MATERIAL-METHODS: In April 2007, a female, 10 year- postoperative bilateral hyperopic LASIK patient was implanted by the same surgeon with bilateral multifocal IOL’s following a facoemulsification operation, because she had developed cataract. Patient’s preoperative and postoperative visual acuities (distance, near and intermediate on both Snellen and Jaeger charts), corneal topography, keratometry values and postoperative contrast sensitivity results were followed up. Power of the IOL was calculated according to clinical narrative method. Patient was also asked questions regarding her quality of life, light reflections and personal satisfaction.

RESULTS: 70 year old female subject had received hyperopic LASIK treatment 10 years ago (OD: +3.75 D; OS: +3.50 -0.50 90 D). After cataract has developed, in April 2007, patient received bilateral multifocal IOL implantation following facoemulsification surgery. Right eye received a refractive IOL, while left eye received an aspheric diffractive IOL. At 2 months postoperative, uncorrected visual acuities were as follows; distant 0.8 and 1.0, near J3 and J1, intermediate J5 and J3. Postoperative best corrected visual acuities were as follows; distant 1.0 and 1.0, near J1 and J1, intermediate J2 and J1. At 2 months, postoperative refraction values were -0.75 D for the right eye and +0.00 for the left eye. Contrast sensitivity tests were conducted at 4th, 6th months and 1 year post–op and improvement was observed. Patient noted the glare problems were diminishing by day. Overall satisfaction was rated as ‘good’.

CONCLUSION: Our bilateral hyperopic LASIK patient was satisfied following the bilateral multifocal IOL implantation. Although the result is encouraging, further studies on more subjects are needed for proving the effectiveness and safety of the technique.

Abstract | Full Text PDF

Bu vaka sunumunda bilateral maküla kolobomu bulunan 4 yaşındaki şaşılıklı bir kız çocuğuna ait optik koherens tomografi (OKT) bulgularını sunmaktayız. Biomikroskopik muayenesinde her hangi bir anomalisi bulunmayan olgunun fundus muayenesinde her iki göz makülasında yaklaşık 3-4 disk çapa sahip pigmente maküla kolobomunu andıran tarzda lezyonlar bulunmaktaydı. Her iki maküladan geçen OKT incelemelerinde lezyon sahalarında krater tarzında çukurluk, nörosensör retinada atrofi ile retina pigment epiteli ve koroidin bulunmadığı tespit edildi. Bu vaka sunumunda görüldüğü gibi OKT incelemesi kolobomda görülen maküla bulgularının tespit edilmesinde faydalı bulunmuştur. OKT maküla kolobomunun tanısının teyit edilmesinde faydalı bir tanı aracı olabilir.

In this case presentation, we present optical coherence tomography findings of bilateral macular coloboma in a 4-year old girl with strabismus. In the biomicroscopical examination, there was no any abnormal finding. In the fundoscopic examination, there were lesions of approximately 3-4 disc diameter located at the both maculas resembling pigmentary macular coloboma. Optical coherence tomography examination encompassing bilateral macula identified the crater-like depression, atrophic neurosensory retina, and an absence of retinal pigment epithelium and choroid in the lesion locations. As observed during the presentation of this case, OCT examination were found to be beneficial in the identification of macular findings related to coloboma. The OCT may be beneficial diagnostic tool to confirm the diagnosis of macular coloboma.

Abstract | Full Text PDF

Çalışmamızın amacı akut zonal gizli dış retinopati (AZOOR, Acute zonal occult outer retinopathy) teşhisi konulan bir olgudaki multifokal elektroretinografi (mfERG) değişikliklerini incelemektir. Bir haftadır sol gözünde görme alanı defekti tarif eden 25 yaşındaki bayan hastanın görme keskinliği her iki gözde 10/10 düzeyindeydi. Ön ve arka segment biomikroskopik muayene ve flöresein anjiografi her iki gözde normaldi. Görme alanında sol gözde görme alanı defektleri vardı. mfERG’de görme alanı defektleri ile uyumlu azalmış cevap saptandı. Perimetrik defekler yanında mfERG değişlikleri AZOOR teşhisinde yardımcı olacaktır.

The purpose of this study is to report the alterations of multifocal electroretinogram (mfERG) in case of acute zonal occult outer retinopathy (AZOOR). Visual acuity was 10/10 in both eye in a 25 years old women with visual field defect in her right eye since 1 week. Her anterior and posterior biomicroscopic examination and fluorescein angiography was normal in both eye. Visual field examination showed visual field defect in her left eye. The mfERG showed reduced responses corresponding to the visual field defect of the perimetry. Besides the perimetric defects mfERG changes may help to confirm the diagnosis of AZOOR.

Abstract | Full Text PDF

54 yaşında erkek hasta sağ gözde ağrı ve az görme şikayetiyle kliniğimize başvurdu. Görme keskinliği sağ gözde tashihle 0,6, sol gözde tam idi. Sağ gözde korneal lökom, ekzoftalmus ve optik diskte minimal kabarıklık, sol gözde ise doğal bulgular izlendi. Sağ göz hareketlerinde yan bakışlarda-1, yukarı ve aşağı bakışlarda -2 derecede kısıtlılık saptandı. Görme alanında sağ gözde konsantrik daralma izlenen hastanın orbital MR tetkikinde optik sinirin 2/3 proksimal kısmında optik siniri saran kitlesel lezyon görüldü.Optik sinir kılıfı menenjiomu daha çok orta yaşlı kadınlarda ağrısız görme azalması ve ekzoftalmusla kendini göstermekle birlikte, ilerleyici tek taraflı görme azalması olan tüm hastalarda akla gelmeli ve araştırılmalıdır.

A 54 year-old male presented with decreased vision and pain in his right eye. His best corrected visual acuity was 0.6 in the right eye and 1.0 in the left eye. He had corneal opasity, exophthalmus and mild optic disc oedema in the right eye and normal findings in the left eye. Right eye movements were restricted about -1 in lateral gaze and -2 in vertical gaze. There was a concentric defect in the right visual field and a lesion surrounding the proximal 2/3 part of the right optic nerve in orbital MR. Although optic nerve sheath meningioma is generally characterized by unpainful visual loss and exophthalmus in middle-aged woman, it should be searched in every case presenting with progressive unilateral visual loss.

Abstract | Full Text PDF

Arnold Chiari malformasyonu konjenital bir anomali olmakla birlikte genellikle2 ve 3. dekatta bulgu vermekte bazen de asemptomatik kalabilmektedir. Genellikle ilk olarak artmış derin tendon refleksleri ve nistagmus ile bulgu veren bu malformasyonda nadir olarak akkiz esotropya ilk bulgu olarak karşımıza çıkmaktadır. Kliniğimize akkiz esotropya ve baş ağrısı nedeni ile başvurup daha sonra manyetik resonans görüntüleme ile bu malformasyonun varlığı saptanan olgu sunulmuştur

Arnold Chiari Malformation is a congenital anomaly that usually becomes symptomatic in the second or third decade of life, although it may remain asymptomatic.Generally the first symptoms are hyperactive deep tendon reflexes and nystagmus.Rarely, the presenting symptoms is acquired esotropia. We are presenting a case that presented to our clinic with acquired esotropia and headache and subsequently diagnosed as Arnold Chiari malformation.with Magnetic resonance imaging (MRI),of the brain.

Abstract | Full Text PDF

Kollajen çapraz bağlama, son yıllarda korneanın ektatik hastalıklarının tedavisinde yaygınlaşmıştır. Bu yöntem fotosensitize edici madde olan riboflavin ve ultraviyole A (UVA) ışınlarının kombine etkisi ile stroma kollajen liflerinin fotopolimerizasyonunu sağlar. Kornea epiteli kaldırıldıktan ve riboflavin damla ile sature edildikten sonra 30 dakika boyunca 3 mW/cm2 UVA (toplam 5.4J/cm2 yüzey dozu) uygulaması yapılır. Sonuçta bir fotooksidatif mekanizma (oksidatif dezaminasyon) ile intra-fibriller kovalent bağlar artar. Ayrıca, tedavi sonrası daha kalın çaplı ve enzimatik degradasyona daha dirençli yeni kollajen oluşmaktadır. Böylece, stroma kollajenini “dondurmak” ve korneanın biyomekanik kararlılığını artırmak amaçlanır. Bu tedavi, keratokonus veya iyatrojenik keratektazi yanısıra kornea içi halkaların etkisinin güçlendirilmesi, korneada erime, büllöz keratopati ve hidrops tedavisinde de denenmektedir. Tedaviden hemen sonra anterior ve orta stromada keratositlerin tama yakın kaybı ile beraber stroma ödemi izlenir. Postoperatif 3. ayda keratositler yeniden oluşmaya ve ödem kaybolmaya başlar. Hücre yoğunluğu postoperatif dönemde ilerleyici olarak artar ve yaklaşık 6. ayda keratositlerin yeniden çoğalması tamamlanır, beraberinde stroma lifleri yoğunluğunda da artış olur. Ortalama tedavi derinliği ~320 µm’dir. 400 µm’den kalın stromaya uygulanan tedavi sonrası endotel hasarı gözlenmemektedir. Topografik olarak ortalama keratometri değerinin azalması ile birlikte ortalama sferik eşdeğerde yaklaşık 2.5 D azalma, morfolojik simetrideki iyileşme, kornea aberasyonlarında azalma saptanmıştır.

Collagen crosslinking has been widely used in ectatic disease of the cornea. This method causes photopolymerisation of the stromal collagen fibers with the combined effect of the photosensitizing substance riboflavin and ultraviolet A (UVA) beam. After removal of the corneal epithelium ve saturation with riboflavin drops, 3 mW/cm2 UVA (total 5.4J/cm2 surface dosage) is applied for 30 minutes. As a results of a photooxidative mechanism (oxidative desamination), intra-fibrillary covalent bonds increase. After the treatment, new collagen with thicker diameter and resistance to enzymatic degradation is formed. By this way, “freezing” the stromal collagen and increase in corneal biomechanical stability are aimed. Beside keratoconus and iatrogenic keratectasia, this treatment has been tried for reinforcing the effect of intracorneal rings, treatment of corneal melting, bullous keratopathy ve hydrops. Immediately after the treatment, almost complete loss of keratocytes in the anterior and mid-stroma and stromal edema are seen. At the postoperative 3rd month, keratocytes begin to regenerate and edema begin to disappear. The cell density increase progressively in the postoperative period and around 6th month, regeneration of the keratocytes is complete, together with the increase in the stromal fiber density. The mean treatment depth is ~320 µm. After treatment in stroma thicker than 400 µm, endothelial damage is not seen. Together with the topographic decrease in mean keratometry value, approximately 2.5 D decrease in mean spherical equivalent, improvement in morphological symmetry and decrease in corneal aberrations were detected.

Abstract | Full Text PDF