Bu çalışmada 3-merkaptopropionik asit (MPA) kaplı CdTe kullanılarak üre tayini için yöntem geliştirilmiştir. Yöntem üreaz enzimi ile ürenin reaksiyonu sonucu üretilen amonyağın ortam pH’sını değiştirmesi esasına dayanmaktadır. MPA kaplı CdTe nin fosforesans sinyali pH 2,5-5,0 arasında üre konsantrasyonuyla doğrusal olarak artmaktadır. Optimum koşullar altında doğrusal aralık 0,016-0,16 mM (1-10 mg L-¹) gözlenebilme sınırı 3s/b formülüne göre 0,003 mM (0,17 mg L-¹) olarak hesaplanmıştır. Bağıl standart sapma, 4 mg L-¹ üre konsantrasyonunda % 3,4 olarak hesaplanmıştır (n=7). Yöntem serum numunesine başarılı bir şekilde uygulanmıştır. Aynı serum numuneleri bağımsız bir laboratuvar tarafından analiz edilmiş ve sonuçlarda % 95 güven aralığında istatistiki fark görülmemiştir (F testi,). Önerilen yöntem serumda üre tayini için, örnek ön hazırlığına ihtiyaç duymayan, basit, seçici ve düşük maliyetlidir.

A method for the determination of urea in blood serum using urease enzyme and 3- mercaptopropionic acid (MPA) capped CdTe quantum dots are described. The method is based on the increase in pH of the solution as a result of the reaction between urea and urease, which causes increase in the phosphorescence signal of MPA-CdTe quantum dots in the pH range of 2.5-5.0. Under the optimum conditions, linear range were 0.016-0.16 mM (1-10 mg L-¹) of urea and the limit of detection based on 3s/b was calculated as 0.003 mM (0.17 mg L-¹). Relative standard deviation was calculated as 3.4% at 4 mg L-¹ urea concentration (n=7). The method was applied to human serum samples. The same samples analyzed by independent laboratory and the results were not different statistically, at 95% confidence level (F test). The proposed method does not need sample pretreatment, is simple, selective and cost-effective for the determination of urea in serum samples.

Abstract | Full Text PDF

Mevcut çalışma, Iris pallida Lam'ın kurutulmuş rizom ve yapraklarından elde edilen esansiyel yağı nitel ve nicel olarak incelemek amacıyla gerçekleştirildi. Uçucu içeriği nedeniyle Ukrayna'dan. Yağ verimi sırasıyla %0.03 ve %0.20, yapraklardan ve rızomlardan buhar damıtımı ile elde edildi. Petrolün gaz kromatografisi-kütle spektrometresi (GC/MS) analizi yapraklarda 26 bileşen ve rizomlarda 18 bileşenin tanımlanmasına neden oldu. I. pallida yapraklarının uçucu yağdaki baskın terpenler skualen (%6), hekzahidrofarnesilaseton (%8) ve neofitadien (% 6'ya kadar) idi. I. pallida rizomlarının temel yağlarının baskın bileşikleri arasında miristik asit (%56), kaprik asit (%14.50), lorik asit (%15.42) ve α-irone (%2.85) bulunmuştur. İris esansiyel yağının ticari kalitesinin en önemli kriteri olarak α-irone ve γ-irone içeriği kabul edilmektedir. β-Damaskenon, skualen gibi bileşikler, ilk kez İris cinsindeki bitkilerde tanımlandı. Ukrayna I. pallidanın Florası, rizomlardan esansiyel yağ için ham maddelerin ek bir kaynağı olarak ve biyoaktif maddeler kaynağı olarak tavsiye edilebilir. Bu, I. pallida'nın yapraklarındaki yağın GC/MS tarafından izole edilmesi ve tanımlanmasıyla ilgili ilk rapordur.

The current study was performed to examine the qualitative and quantitative composition of essential oil from the dried rhizomes and leaves of Iris pallida Lam. from Ukraine for their volatile content. 0.03% and 0.20% of the oil yield was obtained by steam distillation from the leaves and rhizomes, respectively. Gas chromatography-mass spectrometry (GC/MS) analysis of oil resulted in the identification of 26 components in the leaves and 18 components in the rhizomes. The dominant terpenes in essential oil of the leaves of I. pallida were squalene (6%), hexahydrofarnesylacetone (8%) and neophytadiene (until 6%). Among them myristic acid (56%), capric acid (14.50%), lauric acid (15.42%), α-irone (2.85%) were found as the dominant compounds of essential oil of the rhizomes of I. pallida. α-irone and γ-irone contents are accepted as the most significant criteria of the commercial quality of Iris essential oil. Such compounds as β-damascenone, squalene were identified at the first time in plants of the genus Iris. Flora of I. pallida of Ukraine can be recommended as an additional source of the raw materials for essential oil from the rhizomes and as a source of bioactive substances. This is the first report of isolation and identification of the oil from the leaves of I. pallida by GC/MS.

Abstract | Full Text PDF

Bir anti-inflamatuvar ilaç olan Ibuprofen, zayıf su çözünürlüğü ile karakterize olup, farmakolojik etkileri sınırlar. Bu çalışmanın amacı aglomerasyonun mikromeritik özellikler ve çözünme üzerindeki etkisini incelemektir. İbuprofen aglomeraları, su, diklorometan ve zayıf solvent olarak DMSO kullanılarak 57.5: 12.5: 30 oranında sırasıyla köprülü sıvı ve iyi çözücü kullanan çözücü değiştirme yöntemi ile hazırlandı. Köprü sıvısı miktarı, ilave modu, sıcaklık ve karıştırma oranı gibi proses değişkenleri optimize edildi. SEM çalışmaları, üretilen aglomeraların küresel olduğunu ve düzensiz şekli olduğunu göstermektedir. X-Işın Pudrası Difraksiyon spektrumu polimorfizmin yokluğunu ortaya koydu. DSC spektrumu erime noktasında kristal modifikasyonun olmadığını gösteren herhangi bir değişiklik göstermedi. Aglomerler, saf ilaca kıyasla gelişmiş çözünürlük, çözünme hızı ve mikromeritik özellikler sergiledi. Anti-inflamatuar çalışmalar Wistar suşu erkek albino sıçanlarında yürütülmüş ve ibuprofen aglomera'ları saf ilacın daha iyi emilimine bağlı olabileceğinden daha önemli bir aktivite gösterdi. Saf ibuprofen ve aglomera için ülserojenik potansiyel çalışması gerçekleştirildi. İbuprofen aglomeratları ile tedavi edilen sıçanlarda belirgin ülserojenik potansiyel gözlenmiştir.

Ibuprofen, an anti inflammatory drug, is characterized by poor water solubility which limits the pharmacological effects. The present work is aimed to the study the effect of agglomeration on micromeritic properties and dissolution. Ibuprofen agglomerates were prepared by solvent change method using water, dichloromethane and DMSO as poor solvent, bridging liquid and good solvent respectively in the ratio of 57.5: 12.5: 30. Process variables such as amount of bridging liquid, mode of addition, temperature and stirring rate were optimized. SEM studies indicate that agglomerates produced were spherical and exhibit irregular shape. X-Ray Powder Diffraction spectra revealed the absence of polymorphism. DSC spectra showed no change in melting point indicating absence of crystal modification. The agglomerates exhibited improved solubility, dissolution rate and micromeritic properties compared to pure drug. Anti-inflammatory studies were conducted in Wistar strain male albino rats and ibuprofen agglomerates showed more significant activity than the pure drug which may be due to better absorption. Ulcerogenic potential study was carried out for pure ibuprofen and agglomerates. Significant ulcerogenic potential was observed in ibuprofen agglomerates treated rats.

Abstract | Full Text PDF

Aim: The aim of the study deals with the formulation design, development and in-vitro evaluation of orally disintegrating tablets of ambroxol hydrochloride and salbutamol sulphate in combination for the treatment of respiratory disorders by using superdisintegrants in combination with suitable binder & excipients. Direct compression method was used to prepare tablets.
Material and Methods: In the present research work, the different concentrations of sodium starch glycolate (SSG) as superdisintegrant were used to optimize the concentration of SSG in the formulation of orally disintegrating tablets. Different concentrations of microcrystalline cellulose and PVP K-30 were also studied along with optimized SSG concentration. The tablets were evaluated for hardness, friability, weight variation, wetting time, in vitro disintegration time and % drug content uniformity. Optimized formulation was further evaluated by in-vitro release study, drug-excipient compatibility and accelerated stability study.
Result and Discussion: The optimized concentration of sodium starch glycolate was found to be 4% on the basis of lowest disintegration time. The 1% concentration of MCC was selected as optimum binder concentration on the basis of lowest disintegration time. Orally disintegrating tablets passed all the quality control tests viz., weight variation, hardness, friability, in-vitro disintegration time, drug content (%) and wetting time. The formulation satisfied the requirements of FDA for rapid dissolving tablets and allowed more than 85% drug to be released within 30 min. The FTIR study reveals that there was no interaction between drug and excipients. The accelerated stability study shows that formulation is quite stable at normal temperature and humidity conditions as well as at extreme temperature conditions.
Conclusion: It was concluded that by adopting a systematic formulation approach, ODT of ambroxol hydrochloride and salbutamol sulphate in fixed dose combination could be formulated using superdisintegrants in combination with appropriate binder & excipients which was found to be economical and industrially feasible.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Bu çalışmada, metastatik ovaryum kanser hücrelerinin fibronektine bağlanmasından sonra, hücre içi Ca2+ mobilizasyonu, β-katenin ve AKT sinyal yollarının etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır.
Materyaller ve metotlar: α4β1 ve αvβ6 integrinlerin ekspresyon düzeyleri α4, β1, αv ve β6 antikorları kullanılarak akım sitometrisi ile PEO-1 hücrelerinde tespit edilmiştir. [Ca+2]’un hücre adezyon kapasitesine etkisi, PEO-1 hücrelerinin tapsigargin ve tunikamisin ile uyarılmasından sonra Gerçek Zamanlı Hücresel Analizi (RTCA) kullanılarak araştırıldı. PEO-1 hücrelerinin fibronektine bağlanma oranı β-kateninin toplanmasını inhibe eden farklı kardamonin konsantrasyonları varlığında veya PKB/AKT sinyal yolu için spesifik inhibitör olan FPA 124’ün farklı konsantrasyonları için RTCA kullanılarak araştırıldı.
Bulgular: RTCA analiz sonuçları kalsiyum depolarından sızmasıyla artan [Ca+2]’un PEO-1 hücrelerinin fibronektine bağlanmasını güçlü bir şekilde etkilediğini göstermiştir. Hücre dışı kalsiyum akımı PEO-1 hücrelerinin bağlanmasını azaltmıştır. 100 µM kardamonin varlığında muamele edilmemiş kontrol hücrelerine göre hücrenin fibronektine bağlanması %64 oranında inhibe olmuştur. Son olarak, 15 µM FPA 124 ile PKB/AKT inhibisyonu da PEO-1 hücrelerinin fibronektine bağlanmasını %88 oranında düşürdüğü bulunmuştur.
Sonuç: Bu çalışma PEO-1 hücrelerinin integrinler aracılığı ile fibronektine bağlanmasının hücre içi Ca2+ mobilizasyonu ve Akt sinyali ile ilgili olabileceği sonucuna varmıştır.

Objectives: The aim of this study is to investigate the effects of intracellular Ca2+ mobilisation, β-catenin and AKT signal pathways after the binding of metastatic ovarian cells to fibronectin.
Materials and methods: The expression levels of α4β1 and αvβ6 integrin were determined using α4, β1, αv and β6 antibodies by flow cytometry on PEO-1 cells. The effect of [Ca+2]i on cell adhesion capacity was investigated by using Real Time Cellular Analysis (RTCA) after stimulated PEO-1 cells by using thapsigargin and tunicamycin. The binding rate of PEO-1 cells to fibronectin was also investigated in the presence of either different concentrations of cardamonin inhibiting accumulation of β-catenin or different concentrations of FPA 124 which is specific inhibitor for PKB/AKT signal pathway by using RTCA.
Results: RTCA analysis results showed that increasing of [Ca+2]I by leaking of calcium store is strongly effective on PEO-1 cell binding to fibronectin. Extracellular calcium influx also reduced the binding of PEO-1 cells. Cell binding to fibronectin was also inhibited with a ratio of 64 % in the presence of 100 µM cardamonin compared to untreated control cells. Finally, it’s found that PKB/AKT inhibition with 15 µM FPA 124 decreased the binding of PEO-1 cells to fibronectin with the ratio of 88% compared to untreated control cells.
Conclusion: This study concludes that PEO-1 cells binding to fibronectin via integrins could be related to intracellular Ca+2 mobilisation and Akt singaling.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Crataegus türleri gıda olarak ve halk arasında çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılmaktadır. Bu çalışma Türkiye'den toplanan Crataegus microphylla C. Koch'tan hazırlanan farklı ekstraktların biyolojik özelliklerini araştırmayı amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntemler: Kurutulmuş yaprak, gövde kabuğu ve taze meyve örnekleri ayrıldı ve etanol ekstresi, asitlendirilmiş (% 0.5 HCl, pH: 2.5) etanol ekstresi, etanol: su (1: 1) ekstresi, metanol ekstresi, asitlendirilmiş (% 0.5 HC1, PH: 2.5) metanol ekstresi, metanol: su (1: 1) ekstresi, su ekstresi ve asitlendirilmiş (% 0.5 HCI, pH: 2.5) su ekstresi hazırlandı. Ekstrelerin oksidatif DNA hasarının önlenmesi, asetilkolinesteraz, tirozinaz, α-glukozidaz inhibisyonu ve antioksidan aktivitesi (2,2-difenil-1-pikrilhidrazil (DPPH) radikal süpürme, fosfomolibdenyum indirgeyici antioksidan güç (PRAP) ve ferrik indirgeyici antioksidan güç (FRAP) gibi çeşitli biyolojik aktiviteleri farklı konsantrasyonlarda araştırılmıştır.
Bulgular: Gövde kabuklarından asitlendirilmiş metanol ekstraktı sırasıyla 204.02 ± 0.95 μg/mL ve 37.30 ± 0.27 μg/mL IC50 değerleri ile diğer esktreler arasında en yüksek asetilkolinesteraz ve tirozinaz inhibisyonu göstermiştir. Yaprakların asitlendirilmiş etanol ekstresi, α-glukosidaz enzimine karşı 15.78 ± 0.14 μg/mL ile en düşük IC50 değerini göstermiştir. DPPH için asitleştirilmiş etanol ekstraktının IC50 değeri 9.89 ± 0.09 ug/mL bulunmuştur. 125 μg/mL dozunda yaprakların ve gövde kabuklarının metanol ekstreleri, süpersarmal pBR322 DNA üzerinde hidroksil iyonu (.OH) tarafından DNA sarmalının kesilmesine karşı önemli koruma aktivitesi sergiledi.
Sonuç: C. microphylla gövde kabuğu ve yaprak ile hazırlanan asitlendirilmiş metanol veya etanol ekstrelerinin potansiyel antioksidan, hipoglisemik ve nöroprotektif etkileri bulunmaktadır.

Objectives: Crataegus species have been used as food and also in folk medicine for the treatment of various diseases. The present study aims to make investigations on biological properties of different extracts prepared from Crataegus microphylla C. Koch, which was collected from Turkey.
Materials and Methods: Dried leaf, stem bark and fresh fruit samples of C. microphylla were seperated and ethanol extract, acidified (0.5% HCl, pH: 2.5) ethanol extract, ethanol: water (1: 1) extract, methanol extract, acidified (0.5% HCl, pH: 2.5) methanol extract, methanol: water (1: 1) extract, water extract, and acidified (0.5% HCl, pH: 2.5) water extract were prepared for each. Various biological effects such as prevention of oxidative DNA damage, acetylcholinesterase, tyrosinase, α-glucosidase inhibition and antioxidant effects with 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) radical scavenging, phosphomolybdenum-reducing antioxidant power (PRAP), and ferric-reducing antioxidant power (FRAP) assays of these extracts at different concentrations were studied.
Results: Acidified methanol extract of stem barks exhibited the highest acetylcholinesterase and tyrosinase inhibitions among other extracts with IC50 values of 204.02 ± 0.95 μg/mL and 37.30 ± 0.27 μg/mL, respectively. Acidified ethanol extract of leaves, was the most efficient extract against α-glucosidase, giving IC50; 15.78 ± 0.14 μg/mL. IC50 value of the acidified ethanol extract for DPPH was 9.89 ± 0.09 µg/mL. Methanol extracts of leaves and stem barks at the dose of 125 µg/mL, exhibited significant protecting activity against DNA strand scission by hydroxyl radicals (.OH) on supercoiled pBR322 DNA.
Conclusion: Acidified methanol or ethanol extracts prepared with stem bark and leaf from C. microphylla have potential antioxidant, hypoglycemic, and neuroprotective effects.

Abstract | Full Text PDF

Türkiye’de Echium türlerinin kurutulmuş kökleri yara, enflamasyon ve depresyon tedavisinde kullanılmaktadır. Bu çalışmada, Echium türlerinde bulunan shikonin türevlerinin içeriğini belirlemek için, Ters faz YPSK izokratik elüsyon metodu geliştirilmiştir. Kromatografik ayırım ve miktar tayini, C18 (ACE, 150 mm × 4.6 mm, 5μm) kolonda, asetonitril, 0.1 M asetik asit (70: 30, v/v) mobil fazı ile 1mL/min hızla, UV dedektörle 520 nm’de gerçekleştirilmiştir. Tüm analitlerde incelenen konsantrasyon aralığında (2-500 ppm) lineer davranış gözlenmiş, korelasyon katsayısı ˃ 0.998 olarak bulunmuştur. Önerilen yöntemin, Echium türlerindeki shikonin türevlerinin incelenmesi için spesifik ve kesin olduğu bulunmuştur. Şikonin türevlerinin en yüksek içeriği E. italicum L.'de gözlemlenmiştir ve bu da E. italicum L. köklerinin şikonin türevleri için, alternatif bir kaynak olarak kullanılmasını desteklemektedir.

Dried roots of Echium species are used in Turkey for the treatment of wounds, inflammation, and depression. In this study, RP- liquid chromatographic method with isocratic elution was developed to determine shikonin derivatives in Echium species. The chromatographic separation and quantification was performed on a C18 column (ACE, 150 mm × 4.6 mm, 5μm), with a mobile phase of acetonitrile and 0.1M acetic acid (70: 30, v/v) at a flow rate of 1 mL/min, and UV detection at 520 nm. Linear behavior was observed over the investigated concentration range (2-500 ppm) for all analytes, with a correlation coefficient of ˃ 0.998. The proposed method was found to be specific and precise for quantification of shikonin derivatives in Echium species. The highest content of shikonin derivatives was observed in E. italicum L. compared to the other species studied herein, advocating the use of E. italicum L. roots as an alternate source for shikonin derivatives.

Abstract | Full Text PDF

Bazı yerel şarap ve meyve şarabı örneklerinde gallik asit, klorojenik asit, epigallokateşin, kafeik asit, vanilin, p-kumarik asit, rutin ve kersetin fenolik bileşiklerinin tayini için yeni bir yüksek performanslı sıvı kromatografisi yöntemi geliştirilmiş ve geçerli kılınmıştır. Analizler, gradyan sistem kullanılarak bir Zorbax Eclipse C18 kolon (4.6x150 mm, 3.5 µm partikül boyutlu) üzerinde yürütülmüştür. Akış hızının 1ml/min olduğu sistemde hareketli faz A 10 mM fosforik asit ve hareketli faz B metanol olarak belirlenmiştir. Fenolik bileşikler, üç farklı dalga boyunda bir DAD detektör kullanılarak izlenmiştir. Geliştirilen ve geçerli kılınan yöntemin 1-100 ppm derişim aralığında doğrusal cevap verdiği gözlenmiştir. Geri kazanım değerleri % 95-105 değerleri arasındadır ve tekrarlanabilir sonuçlardır. Geliştirilen yöntem çeşitli şarap örneklerinde fenolik profili incelemek için uygulanmıştır.

A new high performance liquid chromatography method was developed and validated for the determination of some phenolic compounds which are gallic acid, chlorogenic acid, epigallocatechin, caffeic acid, vanillin, p-coumaric acid, rutin and quercetin in some local wine and fruit wine samples. Analyses were performed on a Zorbax Eclipse C18 column (4.6x150 mm, 3.5 µm particle size) using a gradient system. Mobile phase A was 10 mM phosphoric acid solution and mobile phase B was methanol using a flow rate of 1ml/min. Phenolic components were monitored by using a DAD detector at three different wavelengths. The method developed and validated was linear generally between 1-100 ppm concentration range. Recovery values were obtained in the range of 95-105 % and repetitive. The method developed and validated was successfully applied to investigate the phenolic profiles of different wine samples.

Abstract | Full Text PDF

Objectives: The present work was aimed to design and synthesize pH-sensitive crosslinked Ge/SA hydrogels using different ratios of each polymer and to investigate the effect of each polymer on dynamic, equilibrium swelling and in vitro release pattern of cetirizine hydrochloride which was selected as a model drug.
Materials and Methods: These gelatin and sodium alginate hydrogels were prepared at room temperature by free radical polymerization technique using glutaraldehyde as a crosslinker. These polymeric composites were used as model systems to envisage various important characterizations. In vitro release pattern of drug was investigated in three different mediums (phosphate buffer solution of pH 1.2, 5.5, 7.5 whose ionic strength was kept constant. Various structure property relationships that affect its release behavior were determined like swelling analysis, porosity, sol-gel analysis, average molecular weight between crosslinks (Mc), solvent interaction parameter (χ), volume fraction of polymer (V2,s) and diffusion coefficient. The structural, crystallinity and thermal stability was confirmed by FTIR, XRD and DSC analysis.
Results: These hydrogels showed maximum swelling at pH 1.2. Zero order, First order, Higuchi and Peppas models were applied to demonstrate the release pattern of drug. The release of drug occurred through non-fickian diffusion or anomalous mechanism. Porosity was found increased with an increase in concentration of both the polymers and when concentration of crosslinker was increased porosity decreased. Gel fraction increased with an increase in concentration of SA, Ge and glutaraldehyde.
Conclusion: The prepared pH sensitive hydrogels can be used as a potential carrier for the sustained delivery of cetirizine hydrochloride.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Son yıllarda dünya çapında hızla artan diyabet tedavisinde vazgeçilmez peptit yapılı insülinin parenteral uygulamalarının kısıtlayıcı yönleri nedeniyle oral kullanıma yönelik çalışmalar hızla sürmektedir. Çalışmada amaç, insülin yüklü yeni geliştirilen lipozom-kitozan nanopartikül (LCS-NP) kompleklerinin geliştirilmesi, karakterize edilmesi ve insülin salımından sorumlu pankreatik hücreler üzerinde etkinliğinin incelenmesidir.
Gereç ve Yöntemler: Boş lipozomlar film hidrasyon metodu ile, insülin yüklü kitozan nanopartiküller ise iyonik jelasyon metodu ile hazırlanmış ve fosfolipit/nanopartikül 2: 1 oranında karıştırılması ile kompleksler hazırlanmıştır. İnsülinin çeşitli konsantrasyonları ve formülasyon bileşenlerinin pankreatik hücre hattı üzerinde sitotoksik etkileri MTT testi ile belirlenmiş ve formülasyonda kullanılacak miktarları belirlenmiştir. Hazırlanan kompleksin karakterizasyonu (partikül büyüklüğü, zeta potansiyeli, enkapsülasyon etkinliği), in vitro salım profili ve salım kinetiği ve pankreatik hücreler üzerindeki geçiş özellikleri incelenmiştir.
Bulgular: Yeni geliştirilen insülin yüklü LCS-NP kompleksi, 2,85±0.035 µm partikül büyüklüğüne ve 8.11±1.025 mV zeta potansiyele sahiptir. Enkapsülasyon verimi, % 48±1.1 olarak bulunmuştur. Komplekslerden in vitro insülin salımı % 80,9±2.71 bulunmuştur. β TC hücre hattından insulin geçişi %30,50 olarak elde edilmiştir. Permeabilite katsayıları (log k) insülin çözeltisi için -1.280±0.070, insülin yüklü kompleksler için -1.020±0.062 olarak hesaplanmıştır.
Sonuç: Sonuç olarak bu çalışma ile yeni geliştirilen LCS-NP kompleksine insülinin başarılı bir şekilde yüklenebildiği, bu kompleks yapının uzun süreli salım ile diyabet tedavisinde kullanılabilecek etkili formülasyon potansiyeli taşıdığı düşünülmektedir.

Objectives: In recent years, studies on oral use have been rapidly underway due to the restrictive aspects of parenteral administration of indispensable peptide-structured insulin in the rapidly increasing worldwide diabetes treatment. The aim of the study was to examine the development of novel insulin-loaded liposome chitosan nanoparticle (LCS-NP) complex, characterization and efficacy on pancreatic cells responsible for insulin release.
Materials and Methods: Blank liposomes and insulin loaded CS-NPs were prepared by dry film hydration and ionotropic gelation methods respectively. LCS-NP complex was prepared by mixing liposome/nanoparticle 2: 1(w/w) ratio. Cytotoxic effects of the various concentrations of insulin and formulation components on the pancreatic cell line were determined by MTT assay and quantities to be used in the formulation were determined. Particle size, zeta potential, encapsulation efficiency, in vitro release profile and release kinetics and transport property of the prepared complex were investigated.
Results: The newly developed insulin-loaded LCS-NP complex had a particle size of 2.85 ± 0.035 μm and zeta potential of 8.11 ± 1.025 mV. Encapsulation yield was found to be 48 ± 1.1%. In vitro insulin release from the complex was 80.9 ± 2.71%. Insulin transport from β TC cells was 30.50%. Permeability coefficients (log k) were calculated as -1.280 ± 0.070 for insulin solution and -1.020 ± 0.062 for insulin loaded complex.
Conclusion: In conclusion, this study suggests that insulin could be successfully loaded into the newly developed LCS-NP complex, and it is thought that this complex carries an effective formulation potential for long-term efficacy in the treatment of diabetes.

Abstract | Full Text PDF

Vanadyum bileşiklerinin çeşitli farmakolojik etkileri vardır ve tüm kanıtlar, vanadyum bileşiklerinin etkilerinin, başta doz ve hücre tipi olmak üzere birçok faktöre bağlı olduğunu ortaya koymaktadır. Vanadyum bileşiklerinin proapoptotik veya antiapoptotik etkisi esas olarak hücre türüne bağlıdır. Bu çalışmada, çeşitli kanser hücre hatlarında; kolorektal kanser hücre hattı (Colo-205), insan meme adenokarsinoma hücre hattı (MCF-7) ve normal insan fibroblast hücre hattı kullanılarak vanadyum pentoksidin (V2O5) sitotoksik aktivitesi araştırıldı. Sitotoksik etkilerini incelemek için V2O5 25-200 μM arasında 5 farklı konsantrasyonda hücrelere uygulandı ve empedans değişikliklerini değerlendirmek için xCELLigence Gerçek Zamanlı Hücre Analizi yapıldı. Bu çalışma, V2O5'in Colo-205, MCF-7 ve insan fibroblast hücre hatlarındaki etkilerini gerçek zamanlı olarak gösteren ilk çalışmadır. V2O5, normal insan fibroblastında 12 saat sonuçlarına göre tüm konsantrasyonlarda Colo-205 ve MCF-7'den daha düşük sitotoksik etki gösterdi. Sağlıklı fibroblast hücre hattında, cell indeks (CI) kontrol ile karşılaştırıldığında tüm konsantrasyonlarda azaldı. Colo-205 hücre hattında CI, 25 µM ve 50 µM’de azaldı; 100 µM, 150 µM ve 200 µM konsantrasyonlarında arttı. MCF-7 hücre hattında, CI kontrole kıyasla tüm konsantrasyonlarda arttı. Konvansiyonel antikanser ilaçlar ile kombinasyonu, kanser türü ve evreleri dikkate alınarak bu ilaçların yan etkilerini azaltmak ve etkinliği arttırmak için kullanılabilir. Bulgularımız; V2O5'in farklı konsantrasyonlarda çeşitli kanser hücreleri üzerinde farklı etkilere sahip olduğunu düşündürmektedir.

Vanadium compounds have various pharmacological effects and all evidences reveal that the effects of vanadium compounds depend on many factors, mainly on the type of cells and dose. The proapoptotic or antiapoptotic effect of vanadium compounds depends strongly on the cell type. In this study, effects of the vanadium pentoxide (V2O5) were investigated using several tumor cell lines: Colorectal cancer cell line (Colo-205), human breast adenocarcinoma cell line (MCF-7) and normal human fibroblast cell line. Five different concentrations of V2O5 between 25-200 µM were applied on the cells and xCELLigence Real Time Cell Analysis was conducted to evaluate the impedance alterations. This study is the known first study to show V2O5’s effects on Colo-205 and MCF-7 and human fibroblast cell lines in a real-time manner. In Colo-205 cell line, the CI alterations decreased slightly 25 µM and 50 µM, increased at the 100 µM, 150 µM and 200 µM concentrations. In MCF-7 cell line, the CI alterations increased at all the concentrations with the untreated control. However, in healthy fibroblast cell line, the CI alterations decreased at all the concentrations compared with the untreated control which limits the use of V2O5 for its cytotoxic effect in vivo. The combination with conventional anticancer drugs can be used to increase the effectiveness and reduce the side effects of these drugs that considering stages of cancer and cancer type. Our results suggest that V2O5 has disparate effects on several cancer cells at different concentrations.

Abstract | Full Text PDF

Bu çalışmada D. tenuifolia ve R. lutea’nın çiçek ve yapraklarından elde edilmiş olan metanol özütlerinin aldoz redüktaz (AR), katalaz (CAT), glutatyon-S-transferaz (GST) ve glutatyon peroksidaz (GPx) enzimlerinin aktiviteleri üzerinde olan etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışmada, bitki örneklerinin toplam fenolik ve flavonoid içeriği; Folin-Ciocalteu ve alüminyum klorür reaktiflerinin yardımıyla kolorimetrik yöntemlerle değerlendirilmiştir. Ayrıca özütlerin CAT, GST, GPx ve AR enzimlerinin aktiviteleri üzerindeki etkileri kinetik analizler ile araştırılmıştır. En yüksek miktarda fenolik ve flavanoid içeriği sırasıyla 144.49±0.29 mg gallic asit eşdeğeri/L ve 250.485±0.002 quercetin eşdeğeri/L tespit edilmiştir. GST ve GPx için en iyi aktivite profilleri sırasıyla 121±0.05 ve 140±0.001 ng/mL IC50 değerleri ile D. tenuifolia yaprak özütünde gözlemlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, R. lutea ve D. tenuifolia’nın yapraklarından elde edilen metanol özütleri, AR enzimi üzerinde önemli ölçüde bir aktivite potansiyeli göstermemiştir. Bununla beraber, çalışılmış olan çiçek ve yaprak özütlerinin hiçbiri yeterli düzeyde CAT aktivasyonu gösterememiştir. Çalışma sonucunda, D. tenuifolia’nın yapraklarının antioksidan enzimatik savunma sistemi üzerinde iyi bir etkiye sahip olduğu gösterilmiştir. Bu sebeple günlük diyet için iyi bir besin kaynağı olarak kabul edilebilir.

The aim of this study is to investigate the effects of methanol extracts from flowers and leaves of Diplotaxis tenuifolia and Reseda lutea on the activity of the aldose reductase (AR), catalase (CAT), glutathione-S-transferase (GST) and glutathione peroxidase (GPx). In this study, total phenolic and flavonoid contents of the plant samples were evaluated by Folin–Ciocalteu and aluminum chloride colorimetric methods. Also, the effects of extracts on CAT, GST, GPx and AR enzyme activities were investigated by kinetic assays. The highest phenolic and flavonoid contents were detected in methanol extract of D. tenuifolia leaves with 144.49±0.29 mg gallic acid equivalent/L and 250.485±0.002 quercetin equivalent/L respectively. The best activity profile for GST and GPx are observed in the extract of leaves belonging to D. tenuifolia with IC50 values of 121±0.05 and 140±0.001 ng/mL, respectively. According to the results, methanol extracts from leaves of R. lutea and D. tenuifolia have not shown significant activity potential on the AR enzyme. By the way, none of the studied extracts have shown any reasonable CAT activation potential. Results indicated that leaves of D. tenuifolia have good effect on the antioxidant enzymatic defense system which it make to be considered as a good source of food for daily diet.

Abstract | Full Text PDF

Erlotinib HCl bir tirozin kinaz reseptör inhibitörü olup, FDA tarafından ilk kez 2004 yılında küçük hücreli olmayan akciğer kanseri ile pankreas kanserinin tedavisi için onaylanmış olan antikanserojen bir etkin maddedir. Deksketoprofen trometamol ise non-steroidal antiinflamatuvar bir ilaçtır. Ancak günümüzde prostaglandinler üzerindeki inhibitör etkisinden dolayı karsinomada da etkili olduğu yapılan çalışmalar ile gösterilmektedir. Bu nedenle günümüzde ayrı ayrı ürünler halinde kullanılan deksketoprofen ve antikanserojen madde kombine edildiğinde, hem hastaya alım kolaylığı sağlayarak sabit bir kan düzeyi sağlanabileceği hem de kansere bağlı ağrı ile tümörün basınç nekrozu yaratma ve kanser prognozunu kötü yönde artırma etkisinin azaltılması ve tümörün etkin bir şekilde tedavisinin mümkün olabileceği düşünülmüştür. Nanokohleatlar ise üzerinde lipozomlar kadar çok fazla çalışmanın yapılmadığı ancak lipozomlara kıyasla daha fazla avantaja sahip olan ilaç taşıyıcı sistemlerdir. Bu çalışmada, erlotinib HCl ve deksketoprofen trometamol çeşitli formülasyon çalışmaları ile nanokohleatlara yüklenmiş ve partikül büyüklüğü dağılımı, polidispersite indeksi ve zeta potansiyeli analizleri yapılmıştır. Elde edilen optimum formülasyon ile Franz difüzyon hücresinde salım çalışmaları ve geçirimli elektron mikroskobu görüntülemesi gerçekleştirilmiştir. Çalışmalar sonucunda ilaçların nanokohleatlara başarılı bir şekilde yüklendiği ve yaklaşık %50 salım değerlerine ulaştığı tespit edilmiştir.

Erlotinib HCl is a tyrosine kinase receptor inhibitor and an anticancer agent that was first approved by the FDA in 2004 for treatment of non-small cell lung cancer and pancreatic cancer. Dexketoprofen trometamol is a non-steroidal anti-inflammatory drug but recent studies show that dexketoprofen trometamol has also an effect in carcinoma due to its inhibitor effects on prostaglandins. Combination of dexketoprofen and anti-cancer agents reduce the pain caused by cancer through diminishing the tumors pressure which causes necrosis; it also lowers the bad prognosis of the cancer. Combination therapy will make life easy for the patients, considering drug administration and dosing. Nanocochleates are new drug delivery systems that have not been examined as much as liposomes but they have more advantages than liposomes. In this study, erlotinib HCl and dexketoprofen trometamol were loaded into nanocochleates with various formulations and particle sizes/distributions, polydispersity indexes, and zeta potential analyses were performed. The transmission electron microscopy imagings were performed with the obtained optimal formulation and drug release studies using the Franz diffusion cells were performed. This study showed that the drugs were successfully loaded into the nanocochleates and nanocochleates actively released the drugs.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Bu çalışma P. endlicherianum ve P. quercetorum kök özütlerinin anti-inflamatuvar etkilerini, ticari Pelargonium sidoides kök özütünün etkileri ile kıyaslayarak LPS ile uyarılmış makrofaj hücrelerinde pro-inflamatuvar bileşiklerin üretimi ve inflamatuvar sinyal iletimi yoluyla incelemek üzere dizayn edildi.
Gereç ve Yöntemler: Kök özütlerinin proinflamatuvar aracılar üzerine etkisini ölçmek için takip eden yöntemler kullanıldı: MTT deneyi (hücre canlılığı veya sitotoksisite deneyi), enzyme bağlı immunosorbent deneyi (Sitokin üretimi, Prostoglandin E2 üretimi), ters transkriptas-polimeraz zincir reaksiyonu (COX-2, iNOS mRNA düzeyleri), Western Blot analizi (MAPK aktivasyonu ve NF-κB (p65) translokasyonu) ve Griess reaksiyonu (NO üretimi).
Bulgular: RAW 264.7 hücrelerinde LPS ile uyarım pro-inflamatuvar sitokinlerin üretimini, COX-2 ve iNOS mRNA düzeylerini, prostaglandin E2 ve NO üretimini, mitojenle active protein kinaz sinyal (JNK, ERK, P38 fosforilasyonu) yolunda aktivasyonu ve NF-κB (p65) translokasyonunu artırırken tüm bu değerler P. endlicherianum % 11 etanol ve % 70 metanol özütlerinin ön-tedavisi ile herhangi bir sitotoksisiteye neden olmadan baskılanmıştır. P. quercetorum TNF-α düzeylerini azaltırken P. sidoides ile ön-tedavi P38/MAPK aktivasyonunu, COx-2 mRNA düzeylerini prostaglandin E2 üretimi ile birlikte azalmıştır.
Sonuç: Sonuçlarımız göstermektedir ki, özellikle P. endlicherianum % 11 etanol özütü COX-2, IL-6, and TNF-α inhibisyonu, NF-κB ve MAPK sinyal yollarının inaktivasyonu ile inflamatuvar cevabı hedef almıştır, bu durum da inflamasyon ve inflamasyonla ilişkili hastalıkların tedavisinde bitkisel ilaç açısından P. endlicherianum özütünün farmakolojik esasını destekler.

Objectives: This study was designed to investigate the anti-inflammatory effects of P. endlicherianum ve P. quercetorum root extracts compared with the effects of commercial P. sidoides root extract by production of pro-inflammatory substances and inflammatory signal transduction on LPS-stimulated macrophages.
Material and Methods: To measure the effects of root extracts on pro-inflammatory mediators, we used the following methods: MTT assay (cell viability or cytotoxcicity), enzyme-linked immunosorbent assay (Cytokine production, Prostoglandin E2 production), reverse transcriptase-polymerase chain reaction (COX-2, iNOS mRNA), Western blotting analysis (MAPK activation and Nuclear Factor-κB (p65) traslocation and Griess reaction (NO production).
Results: Stimulation of the RAW 264.7 cells with LPS (0,5µg/ml, 6 hrs treatment) caused an elevated production of pro-inflammatory cytokines (TNF-α and IL-6), increased mRNA expression of cyclooxygenase-2 (COX-2) and inducible nitric oxide synthase (iNOS) with release of prostaglandinE2 (PGE2) and nitric oxide (NO), activated mitogen activated protein kinase (phosphorylation of JNK, ERK, P38) signalling pathway and nuclear translocation of nuclear factor-κB (p65) which were markedly inhibited by the pre-treatment with %11 ethanol and %70 methanol root extracts of P. endlicherianum without causing any cytotoxic effects. P. quercetorum root extract decreased only TNF-α production and P. sidoides root extract alleviated P38/MAPK activation and COX-2 mRNA expression with PGE2 production.
Conclusion: Our data indicates that especially %11 ethanol root extract of P. endlicherianum targets the inflammatory response of macrophages via inhibition COX-2, IL-6, and TNF-α through inactivation of the NF-κB signalling pathway, supporting the pharmacological basis of P. endlicherianum as a traditional herbal medicine for treatment of inflammation and its associated disorders.

Abstract | Full Text PDF

Objective: Cymbocarpum erythraeum (Apiaceae) is an endemic species in Iran. Up to now, there have been no phytochemical and biological investigations on this species. Therefore, isolation of the main secondary metabolites of the plant along with its anti-Helicobacter pylori activity have been considered in this paper. Materials and Methods: The dried parts of the plant were extracted with different solvents using solvent percolation and the antibacterial activity of the extracts evaluated by the disk diffusion method. Four compounds were isolated using different column chromatography methods. Results and Discussion: The compounds were identified by 1H-NMR and 13C-NMR as isoquercetin (1), rutin (2), β-sitosterol (3) and 2-decenol (4). Anti-H. pylori evaluation of the extracts and isolated compounds against three clinical isolates of H. pylori revealed that hexane extract of the plant inhibited all H. pylori strains.

Abstract | Full Text PDF

The present work involves the synthesis of novel acetyl vanillin derivatives and evaluation for their anti-microbial potential against Escherichia coli. The titled compounds were prepared by reacting acetyl nitro vanillin with different substituted amines (Schiff base). The starting material acetyl nitro vanillin was synthesized by reacting acetyl vanillin with fuming nitric acid which in turn was prepared from 4-hydroxy-3-methoxybenzaldehyde (vanillin). The chemical structures of the synthesized compounds were confirmed on the basis of their spectral data (FT-IR, UV/Visible, 1H-NMR, Mass spectra). All the synthesized compounds were tested in vitro for antimicrobial activity and compound F & I showed significant activity as compared to the standard drug.

Abstract | Full Text PDF