GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonlarının sıklığını, risk faktörlerini, kateter yerleştirme yerleri ile olan ilişkisini, ayrıca bu enfeksiyonların mortalite ve çocuk yoğun bakım ünitesi (ÇYBÜ) kalış süresine olan etkisini belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kasım 2009 ve Şubat 2011 tarihleri arasında gerçekleştirilen prospektif ve gözlemsel bir kohort çalışmasıdır. Bu tarihler arasında, ünitemizde santral venöz kateteri olan tüm hastalar çalışmaya alındı.
BULGULAR: Bu dönemde, ÇYBÜ’de 275 hasta izlendi. İnvaziv cihaz kullanım sıklığı; %38,9 (107) santral venöz kateter, %38,2 (105) mekanik ventilasyon, %53,3 (147) idrar kateteri ve %11,3 (32) arter kateteri idi. Hastaların 16'sında (%14,8) (23 atak) kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu saptandı. 1000 santral venöz kateter kullanım gününde 14 enfeksiyon atağı gözlemlendi. Santral venöz kateteri olmayan 168 hastanın ise 4 (%2,4) tanesinde kan dolaşımı enfeksiyonu saptandı. Hastaların 36sı öldü, mortalite oranı %13 idi. Bu hastalardan 5'i (%13,8) kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu nedeniyle öldü, 27'sinde (%25) santral venöz kateter varken, 9'unda (%6) yoktu (p = 0.001).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak; kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonları, hastane ilişkili enfeksiyonlar içinde en ciddi olanlardan biridir ve ÇYBÜ'lerindeki morbidite ve mortalitenin de önemli bir nedenidir.

INTRODUCTION: The aim of this study is to determine the frequency of central line-associated bloodstream infections (CLABSIs), risk factors, relation with catheter insertion locations, and the effect of CLABSIs to mortality and pediatric intensive care unit (PICU) length of stay (LOS).
METHODS: This is a prospective, observational and cohort study, carried out between November 2009 and February 2011. During this period, all the patients who had central-line were monitored for CLABSI.
RESULTS: In the study period, 275 patients were admitted to our PICU. The frequency of invasive device usage was; 38.9% (107) for CVC, 38.2% (105) for mechanical ventilation, 53.3% (147) for urinary catheter, and 11.3% (32) for artery line. CLABSI was detected in 16 (14.8%) of the patients and 23 CLABSI attacks were observed. There were 14 CLABSI attacks in 1,000 CVC usage days. There were 168 patients without CVC and 4 (2.4%) of them had blood stream infection. 36 patients died and mortality rate was 13%. 5 of these patients (13.8%) died due to CLABSI, 27 (25%) of them had CVC and 9 (6%) of them did not (p=0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, CLABSI is one of the serious health-care-associated infections (HAIs), and it is an important cause of morbidity and mortality in PICUs.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanınamacı ilk kez afebril nöbet geçirerek çocuk acil servisine getirilen çocuklarda nöroradyolojik bozukluk saptanma sıklığının ve hangi hastalarda bu riskin daha yüksek olduğunun belirlenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çocuk acil servisinde ilk afebril nöbet nedeniyle izlenen ve ilk 24 saat içinde kranyal görüntüleme yapılmış olan 173 hasta geriye dönük incelendi. Görüntüleme sonucunda acil medikal ya da cerrahi girişim gerektiren lezyonlar klinik olarak acil intrakranyal patoloji olarak tanımlandı. Yaş, nöbet özellikleri, nöbet açısından predispozan faktör varlığı, nöbet sonrası yeni nörolojik bozukluk olması, ve nöbet öncesinde bazal nörolojik bozukluk olması ile nöroradyolojik bulgular arasındaki ilişki karşılaştırıldı.
BULGULAR: Hastaların 103’ü (% 59,5) erkek, 70’i (% 40,5) kız idi. Ortalama 80±60,4 ay (1- 204 ay) idi. Hastaların % 50,3’üne (87/173) bilgisayarlı tomografi, % 28,9’una (50/173) magnetik rezonans, %20,8’ine (36/173) bilgisayarlı tomografi ve magnetik rezonans görüntüleme yapıldı. Olguların % 24,3’ünde nöroradyolojik bozukluk saptandı. Acil intrakranyal patoloji saptanma oranı ise % 5,2 idi. Parsiyel tipte nöbet geçiren, yeni nörolojik defisit saptanan, nöbet öncesinde bazal nörolojik bozukluğu olan, öyküsünde nöbet açısından predispozan faktör saptanan, ve 24 ay ve altında olan hastalarda nöroradyolojik bozukluk sıklığı anlamlı yüksek saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: İlk kez afebril nöbet geçirme nedeniyle acil servise başvuran hastalar arasında 24 ay ve altında olan, parsiyel nöbet geçiren, bazal nörolojik bozukluğu olan, nöbet sonrası yeni nörolojik bulgusu olan, ya da öyküde predispozan faktörü saptanan hastalarda acil kranyal görüntüleme planlanması akılcı görünmektedir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to determine the frequency of intra-cranial pathology in children presenting to emergency department with first afebrile seizure and to detect the patients at high risk for abnormal neuroimaging.
METHODS: The medical files of 173 children who presented to emergency department with first afebrile seizure and underwent neuroimaging within 24 hours of presentation were retrospectively evaluated. We defined clinically emergent intracranial pathology as any lesion requiring immediate medical or surgical intervention. The relationship between age, seizure characteristics, predisposing conditions, presence of new-onset neurologic deficits, and baseline neurological status were compared with neuroimaging findings.
RESULTS: There were 103 males (59.5 %) and 70 females. Mean age was 80±60.4 months (1-204). Of the 173 children, 87 (50.3 %) had a CT scan, 50 (28.9 %) had MRI, and 36 (20.8 %) had both MRI and CT. Neuroimaging results were abnormal in 24.3 % patients whereas 5.2 % had an emergent intracranial pathology. The conditions associated with abnormal neuroimaging were 1) focal type of seizures, 2) new-onset neurological deficits 3) pre-existing neurological abnormalities, 4) predisposing conditions, and 5) younger than 24 months of age.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It seems rational planning emergency neuroimaging in children with first afebrile seizure if the child is younger than 24 moths of age, has focal type of seizure(s), abnormal neurologic status prior seizure, new-onset neurological symptoms, or predisposing conditions.

GİRİŞ ve AMAÇ: Araştırma sağlık profesyonellerinin, ateş yönetimi ve antipiretik kullanımı konusundaki bilgilerinin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırma dört hastanenin çocuk kliniklerinde çalışan, 160 sağlık profesyonellerinin katılımı ile gerçekleşti. Anket formu literatüre dayalı olarak oluşturuldu. Veriler tanımlayıcı istatistikler, Mann - Whitney U ve Kruskal-Wallis analizleri ile değerlendirildi.
BULGULAR: Katılımcıların %83,1’i kadın, %42,5’i lisans mezunu %35’i 10 yıl ve üzeri çalışma deneyimine sahip ve %55’inin 3 yıl ve üzeri çocuk hemşireliği deneyimi olduğu bulundu. Katılımcıların %86,9’unun mezuniyet sonrası çocuklarda ateş yönetimi konusunda mesleki bir eğitim almadığı, %73,8’inin ateş yönetimi konusunda bilimsel makale okumadığı, %50,6’sının ateş yönetimi konusunda bilgilerini yeterli buldukları belirlendi. Sağlık profesyonellerinin ateş yönetimi bilgi durumlarından ateş fizyoloji bilgi puanı 5,78±1,06, ateş yönetimindeki genel bilgi puanı 5,07±1,03, ateş yönetiminde antipiretik kullanımı bilgi puanı 4,17±0,87 ve toplam bilgi puanının 15,02±1,90 olduğu görüldü. Yüksek lisans öğrenimine sahip ve 0-2 yıldır çocuk kliniklerinde çalışan katılımcıların ateş yönetimi puanları yüksekti (sırasıyla p=0,049, p=0,041). Katılımcıların ateş yönetimi bilgi puanları ile diğer sosyodemografik ve mesleki özellikler arasında anlamlı fark gözlenmedi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sağlık profesyonellerinin ateş yönetiminin bazı alanlarında eksiklikler bulunmakla birlikte bilgi düzeylerinin yüksek olduğu belirlendi. Çok karşılaşılan ve önemli sonuçları olan çocuklarda ateş konusunda; sağlık çalışanlarının eğitilmesi, klinik uygulama standartlarının oluşturulması gerekli ve önemlidir.

INTRODUCTION: This study aimed to determinate health professional’ knowledge about fever management and antipyretics using for them.
METHODS: This study was performed in children clinics of four hospitals in a hundred and sixty health professional. The questionnaire form was developed according to current literature. Descriptive statistics, Mann-Whitney U Test, and Kruskal-Wallis tests were used.
RESULTS: Participant were women (83,1%), had bachelor degree (42,5%), had at least 10 year working experience (35,0%) as a nurse in general, and at least 3 year (55,0%) working experience in children clinics. It was found that 86,9% of them did not have any education about fever management after their graduation, 73,8% of them did not read scientific articles about fever management. More than half of participants (50,6%) found themselves efficient about fever management. In this study, health professional’ fever management knowledge mean score was found 5,78±1,06. General knowledge score of participants was 5,07±1,03. Also, antipyretic using knowledge score was found 4,17±0,87 in fever management, and total knowledge score was 15,02±1,90. Health professional’, who had master degree and have worked in pediatric clinics for 0-2 years, fever management knowledge score was found higher than the others (respectively, p=0,049, p=0,041). There was no significant difference between the people's fever management knowledge scores, their social demographical data, and conditions related their jobs in this study.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was found that there were some insufficient areas about fever management for health professional, but their knowledge level found high. Standardization of clinical practice about fever in children, that is very common and causes important affects, is necessary and important.

GİRİŞ ve AMAÇ: Acil servise akut konvülziv nöbet ile başvuran çocukların özellikleri ve etiyoloji değerlendirmek
YÖNTEM ve GEREÇLER: Acil servise akut konvülziv nöbet ile başvuran hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Hastalar febril nöbet, idiyopatik ilk afebril nöbet, idiyopatik epilepsi, semptomatik epilepsi ve semtomatik nöbet olarak gruplara ayrıldı.
BULGULAR: Toplam 335 çocuk; Ateşli nöbetler, konvülzif nöbetlerin en sık nedeni (% 38.5) idi. Bunu sırasıyla; idiyopatik epileptik nöbetler (% 35.8), semptomatik epileptik nöbetler (% 8.1), ilk ateşsiz nöbetler (% 17.6) ve semptomatik nöbetler (% 1.5) izledi. Hastaların yaş ortalaması 4.73 yıl iken, febril nöbet geçiren hastalarda diğer gruplara göre anlamlı olarak daha daha düşüktü (p <0.001).


TARTIŞMA ve SONUÇ: Acil servise konvülsiv epileptik nöbet ile başvuran çocukların özelliklerini bilmek, hastaların uygun yönetimi ve takipleri için önemlidir.

INTRODUCTION: to evaluate the etiology and characteristics of children presented to the emergency department with an acute convulsive epileptic seizure.
METHODS: The data of patients with a convulsive epileptic seizure who admitted to the emergency department were reviewed. Patients were divided into febrile seizure, first idiopathic non-febrile seizure, idiopathic epilepsy, symptomatic epilepsy, and symptomatic seizure groups.
RESULTS: A total of 335 children; febrile seizures were the most common cause of convulsive seizure (38.5% of all visits), followed by idiopathic epilepsy-related seizures (35.8%), symptomatic epilepsy-related seizures (8.1%), first non-febrile seizures (17.6%), and symptomatic seizures (1.5%). The mean age of the patients was 4.73 years and it was significantly lower in patients with febrile seizures when compared to the other groups (p <0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Knowing the characteristics of children admitted to the emergency department with a convulsive epileptic seizure is important to guide appropriate management and individualized follow-up.

GİRİŞ ve AMAÇ: Aksama çocuklarda yaygın bir acil servise başvuru nedenidir. Normal yürüyüş paternine göre asimetrik bir tarz oluşması şeklinde tanımlanabilir. Ayırıcı tanısında geçici sinovit, travma, enfeksiyon, tümör veya enflamatuvar nedenler, konjenital nöromüsküler hastalıklar veya gelişimsel bozukluklar düşünülmelidir. Bu çalışmada Çocuk Acil Servisi’ne ani gelişen aksama ile başvuran hastaların sonuçlarını değerlendirmeyi ve bulgularımıza göre hastaların tanı ve takip açısından bazı ipuçları elde etmeyi planlayıp, septik veya aseptik nedenlerin erken tanısında laboratuvar değerlerinin faydasını değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Son 2 yıllık sürede ani başlayan aksama tanısı olan hastalar geriye dönük olarak değerlendirildi. Kronik hastalık, travma, hematolojik koagülopatisi olanlar ve son bir hafta içinde kasiçi enjeksiyon yapılmış olan hastalar çalışma kapsamına alınmadı. Çalışmaya dahil olan BK (Beyaz Küre),ESR, CRP, düz radyografi ve pelvik ultrasonografi (USG) sonuçlarına göre septik ve aseptik olarak iki gruba ayrıldı.Referans değerleri BK, ESR and CRP için 9000 K/mm3, 20 mm/saat and 0.8 mg/dL, olarak kabul edildi.
BULGULAR: Seksenaltı hastanın BK, ESR ve CRP düzeyleri normaldi, Seksenbir çocuk geçici sinovit, 2’si SUFE ve 3’ü Legg-Calvé-Perthess tanılarını almıştı ve aseptik grup olarak tanımlandı.BK, ESR ve CRP düzeyleri yüksek olan 34 hasta ise septik grup olarak tanımlandı ve septik artrit, osteomiyelit, Juvenil Romatoid Artrit (JRA), Akut Romatizmal Ateş (ARF), Spondylarthritis(SA), Guillian Barre Sendromu (ve Ewing Sarkomu tanılarını almışlardı. Septik ve Aseptik grouplar arasında CRP ve BK düzeyleri açısından anlamlı farklılık vardı. ESR değerleri gruplar arasında anlamlı farklılık görülmedi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Travmatik olmayan akut aksama Çocuk Acil Servise başvuran çocuklarda yaygın bir problemdir. Geçici Sinovit en yaygın aksama nedenidir. CRP ve BK enfeksiyöz ve malign hastalıkların tanısı için duyarlı ölçümlerdir.

INTRODUCTION: Limping is a common presenting complaint to the Pediatric Emergency Department (PED) among children. The differential diagnosis for acute limp includes transient synovitis, trauma, infections, neoplasia, and congenital neuromuscular and developmental disorders. We aimed to evaluate the patients presented with acute limp to our PED and to analyze the clinical characteristics of the disease. Also, we aimed to investigate the value of several laboratory parameters in the early identification of septic and aseptic conditions.
METHODS: We retrospectively analyzed children under 18 years old with acute limping who had admitted to our department for a two-year period. Patients with any chronic diseases, any history of trauma, coagulopathy (as documented by blood clotting tests) and any history of intramuscular injections within the previous week were excluded. Patients’ CBC, ESR, CRP levels, plain pelvic radiographs and USG reports were evaluated. Patients were classified as septic or aseptic according to their WBC, CRP and ESR values. Upper limits for WBC, ESR and CRP were accepted as 9000 cells/mm3, 20 mm/h and 0.8 mg/dL, respectively.
RESULTS: The main diagnosis was transient synovitis (TS) in 81. SUFE in 2, Legg-Calvé-Perthes Disease in 3 and all of them(86) had normal WBC, ESR and CRP levels (aseptic group). Thirty four patients with higher ESR, CRP and WBC levels were re-examined at the clinic, septic group (septic arthritis,osteomyelitis), Juvenil Romatoid Arthtritis(JRA),Acute Rheumatic Fever(ARF),Spondylarthritis(SA), Guillian Barre Syndrome and Ewing Sarcoma were diagnosed. There was a significant difference in CRP and WBC levels between septic and aseptic groups but ESR levels did not show a significant difference between the groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Acute atraumatic limping is a common problem in children presented to the pediatric ED. The Transient Synovitis (TS) is the most common reason of limping, CRP and WBC are the sensitive markers for diagnosis of infectious and malignant diseases

Alüminyum fosfid, oral olarak alındığı zaman mide sıvıları ile temas edip oldukça toksik bir gaz olan fosfin gazına dönüşen bir insektisittir. Alüminyum fosfid zehirlenmesi şiddetli metabolik asidoz, akut respiratuvar distress sendromu ve kardiyojenik şok ile birlikte multi-organ yetmezlik tablosuna neden olmaktadır.
Birinci olgumuz; 18 yaşında kız hasta intihar amacıyla 500 mg alüminyum fosfid içeren tabletten bir tane aldıktan iki saat sonra hastanemiz acil servise başvurdu. İnotrop tedavileri başlandıktan bir saat sonra hastaya veno-arteryel ekstra-korporeal membran oksijenizasyonu (VA-ECMO) uygulanmaya başlandı. Takibinin 12. saatinden sonra aritmileri gelişen hasta hemodinamisi düzelmesine rağmen devam eden refrakter aritmi nedeni ile takibinin 22. saatinde ex oldu. İkinci olgumuz ise alüminyum fosfid 500 mg tabletten bir adet ağzında parçalanmış şekilde görülmesi sebebi ile hastanemiz acil servise başvuran iki yaşında kız hastaydı. Takiplerinde vital bulguları stabil seyretti. İzleminde herhangi bir problem yaşanmayan hasta 48. saatte taburcu edildi.

Aluminium phosphide is an insecticide that turns into a quite toxic gas called phosphine when contacts with gastric fluids. Aluminium phosphide poisoning causes severe metabolic acidosis, acute respiratory distress syndrome and multi-organ failure with cardiogenic shock.
Our first case was an 18 year old girl admitted to our emergency department two hours after ingestion of one tablet containing 500 mg aluminium phosphide as a suicide attempt. VA-ECMO was started one hour after initiation of inotropic agents. Despite improvement in hemodynamic status she developed refractory arrhythmias after the 12th hour and she was death 22 hours after admission. The second case was a two years-old girl who admitted to our emergency department because of the appearance of a piece of aluminum phosphide 500 mg tablet broken in her mouth. Her vital signs were stable in the follow-up. The patient who had no problems in the follow-up was discharged at 48 hours.

Valproik asit epilepsi hastalarında yaygın olarak kullanılmakta ve terapötik aralığının dar olması nedeniyle kolaylıkla zehirlenmelere yol açabilmektedir. Burada valproik asit zehirlenmesinde hemodiyalizin etkili olduğu bir çocuk olgu sunulmuştur.
Epilepsi ve mental motor retardasyon tanıları ile izlenmekte olan 14 yaşında erkek hasta yüksek doz valproik asit alma sonrası çocuk yoğun bakım ünitesine kabul edildi. Serum valproik asit düzeyi 710µg/ml saptandı. İzlem sırasında vital bulguları stabil olan ve destek tedavi ile serum valproik asit ve amonyak düzeylerinde düşme gözlenen hasta, yatışının üçüncü gününde genel durumunun kötüleşmesi ve serum amonyak ve laktat düzeylerinin yükselmesi nedeniyle hemodiyalize alındı. Hemodiyaliz sonrası genel durumu düzelen, serum valproik asit ve amonyak düzeyleri düşen hasta pediatri servisine devir edildi.
Ağır valproik asit zehirlenmesinde hemodiyaliz etkili bir tedavi seçeneği olarak düşünülmelidir. Bu olguda destek tedavi ile takip edilen hastalarda, genel durumun bozulması durumunda geç dönemde de hemodiyalizin etkili olabileceği gösterilmiştir.

Valproic acid is a commonly used antiepileptic drug which causes intoxication easily due to its narrow therapeutic window. Here we present a chıld with hemodialysisin valproic acid poisoining.Fourteen years old male patient with epilepsy and mental motor reatardation admitted to pediatric intensive care unit because of valproic acid intoxication. Valproic acid plasma level was 710 µg/ml. The patient’s vital signs was stable and decrease was observed in the valproic acid and ammonia levels with supportive treatment at the beginning. In the thirth day of the admission hemodynamic and mental status of the patient deteriorated, plasma ammonia and lactate levels elevated thats why we decided to perform hemodialysis. After hemodialysis the patient’s hemodynamic status and mental function improved in conjunction with the reduction in valproic acid, ammonia and lactate levels. And he was transferred to pediatric ward.
Hemodialysis may be considered an effective treatment choice for severe valproic acid intoxication. Here it was shown that hemodialysis may also be effective in patients who deteriorated under supportive treatment in the late phase of valproic acid intoxication.

Solunum yetmezliği bulguları olan hastalarda invazif ve noninvazif mekanik ventilasyon (MV) uygulamaları kullanılmaktadır. Noninvazif MV, son yıllarda çocuk yoğun bakım ünitelerinde kullanımı giderek artan bir uygulamadır. Bu amaçla yüksek akımlı nazal kanül oksijenasyon tedavisi (YANKO), giderek artan kullanım alanı bulmuş bir tedavi yöntemidir. Bu yöntemin avantajlarını bildiren çok sayıda çalışmaya rağmen; istenmeyen durumların gözlenebileceğini bildiren az sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmada, YANKO almakta iken pnömotoraks gelişen 3 aylık bebek literatüre katkı sunmak amacıyla sunuldu.

Invasive and noninvasive mechanical ventilation (MV) applications are used for patients with respiratory insufficiency. Noninvasive MV has been increasingly used in pediatric intensive care units in recent years. For this purpose, high-flow nasal cannula oxygenation therapy (HFNC) is a treatment method that has been increasingly used. Despite the numerous studies reporting the advantages of this method; There are also a few studies reporting that undesirable conditions can be observed. In this study, we presented a 3 month old baby with pneumothorax during HFNC implementation for to contribute to the literature.

Septik artrit acil girişim gerektiren ve morbiditesi yüksek olan, eklemlerdeki sinovyal zar ve sinovyal sıvının bakteriyel, viral ya da fungal etkenlerle oluşan iltihabıdır. Sinovyal zar oldukça vasküler bir yapıdır ancak koruyucu bazal membranı olmadığı için kan yolu ile gelen mikroorganizmalar kolaylıkla buraya yerleşebilir. Bu nedenle pediatrik yoğun bakımda uzun süre yatan katateri olup birçok invazif girişime maruz kalan hastalarda septik artrit gibi bir enfeksiyonun hematojen yolla gelişebileceği akılda tutulmalıdır.
Serratia türleri Enterobacteriaceae grubunun Gram-negatif fakültatif anaerobik basilleri olup özellikle son yıllarda yoğun bakım ünitelerinde hastane kökenli bakteriyemi, pnömoni ve idrar yolu enfeksiyonlarının bir nedeni olarak daha yaygın hale gelmiştir. Bununla birlikte, primer eklem enfeksiyonları, Serratia marcescens'e ikincil olarak son derece nadirdir. Olguların hemen hemen tamamı travma hastalarında, bağışıklığı baskılanmış, santral katateri olan ve yoğun bakımda izlenen hastalarda görülmüştür. Serratia marcescens’e bağlı septik artrit acilen tedavi edilmediğinde septisemi ve mortalite riski yüksek olup eklemde kalıcı destruksiyona sebep olabilir.
Bu yazıda Multiple pterygium sendromu olan Escobar sendromu nedeniyle çocuk yoğun bakımda izlenen ve santral katateri olan bir olguda bakteriyemi sonrası gelişen Serratia marcescens septik artriti nadir bir durum olması nedeniyle sunulmuştur.

Septic arthritis is an inflammation of the synovial membrane and synovial fluid in the joints, which requires urgent intervention and has high morbidity, with bacterial, viral or fungal agents. The synovial membrane is a highly vascular structure, but because it is not a protective basal membrane, the microorganisms that come through the bloodstream can easily settle here. For this reason, it should be kept in mind that an infection such as septic arthritis may develop in a hematogenous way in patients exposed to many invasive procedures, which have long-standing catheter in pediatric intensive care unit.
Serratia species is a Gram-negative facultative anaerobic population of the Enterobacteriaceae group and has become more common in recent years as a cause of hospital-acquired bacteremia, pneumonia and urinary tract infections in intensive care units. However, primary joint infections are extremely rare secondary to Serratia marcescens. Almost all cases were seen in trauma patients, immunocompromised patients, central catheters and intensive care patients. When septic arthritis due to Serratia marcescens is not treated urgently, septicemia and mortality risk is high and may cause permanent destruction of the joint.
A rare case of Serratia marrascens septic arthritis after a bacteremia in an Escobar syndrome patient with multıple pterygiums who has a santral vascular acces device and hospitalized in PICU was presented in this article.

Lenfanjiom veya kistik higroma lenfatik sistemin nadir görülen konjenital malformasyonudur ve genellikle yenidoğan döneminde tanı alırlar ve genellikle baş boyun bölgesinde lokalize olurlar. Tedavide cerrahi ilk seçenektir ancak kistler ve anatomik komşuluğundaki önemli nörovasküler yapılar arasındaki ilişki nedeniyle cerrahi eksizyonu zor olabilir ve nüks ihtimali yüksektir. Alternatif tedaviler arasında son yıllarda skleroterapi öne çıkmaktadır. Biz bu olgu sunumunda ani solunum sıkıntısı ile başvuran ve acil trakeostomi açılan olguyu sunarak lenfanjiom ve tedavi seçeneklerini literatür bilgileri ışığında tartışmayı hedefledik.

Lymphangiomas, or cystic hygromas, are relatively uncommon congenital malformations of the lymphatic system that usually diagnosed during the neonatal period and usually localized in the head and neck. Surgery is the first-line treatment of lymphangiomas; however, surgery can be challenging due to the close relationship between the cysts and important neurovascular structures at anatomic neighborhood and recurrence potential is high. Among the alternative therapies sclerotherapy has been on the forefront in recent years. In this case we reported a case who referred with sudden respiratory distress and performed emergency tracheostomy and we aimed to discuss the lymphangiomas and treatment options in the light of the literature.