GİRİŞ ve AMAÇ: Integrinlerin tümör invazyon, migrasyon ve proliferasyonu üzerindeki önemli rolleri iyi bilinmektedir. Çalışmamızda tiroid kanseri (TCa) tanılı hastaların tümör dokusunda, metastatik lenf nodunda (LN) ve normal tiroid dokusunda integrin α3 ve β1 reseptör varlığını araştırarak moleküllerin prognostik ve diagnostik değerini gösterme yanında ayrıca peptid-reseptör bağlı radyonüklidler ile TCa teranostic potansiyelini değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya TCa tanılı 61 hasta prospektif olarak dahil edilmiştir. Total tiroidektomi sonrasında tümör dokusu preparatlarından immünhistokimyasal yöntemler ile integrin α3 ve β1 ekspresyonu varlığı araştırıldı. Evrelemede TNM sistemi kullanılarak tiplendirme histopatolojik olarak yapıldı. Tümör boyutu, LN metastazı, kapsüler invazyon gibi prognostik özellikler integrin α3 ve β1 ekspresyon varlığı ile karşılaştırılarak incelendi.
BULGULAR: Klasik tip PTCa %31.1 ile en sık bulunan alt tiptir. Integrin β1’in normal dokuda %4.9 (n: 3), tümörlü dokuda %57.4 (n: 35) ve metastatik LN’da %16.4 (n: 10) eksprese edildiği; integrin α3’ ün; normal dokuda %50.8 (n: 31), tümörlü dokuda %67.2 (n: 41) ve metastatik LN’da %9.8 (n: 6) eksprese edildiği gözlenmiştir. Hastaların %21.3'ünde (n=13) integrin β1, %14.8'inde (n: 9) integrin α3 ve %36.1'inde (n: 22) ise integrin α3 + β1 ekspresyonu birlikte gözlenmiştir. Integrinβ1 ekspresyonunun azalan tümör çapı, LN metastazı ve kapsüler invazyon varlığında istatistiksel olarak anlamlı şekilde arttığı saptanmıştır (sırasıyla p değerleri= 0.014, 0.022 ve 0.014). Ayrıca integrin α3 ekspresyonunun LN metastazlı olguların primer tümör odağında istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde yüksek oranda eksprese edildiği saptanmıştır (p: 0.045).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda tümör dokusu yanında LN metastazı ve tiroid kapsül invazyonu varlığında integrin α3 ve β1 ekspresyonundaki anlamlı artış gösterilmiştir. Böylece TCa‘da integrin α3 ve β1 ekspresyon varlığının gösterilmesinin prognostik biomarker olması yanında, peptid bağlı radyoaktif ajanlar ile görüntülemede kullanılabilecek potansiyel diagnostik ve terapötik hedef olarak değeri ortaya konulmuştur.

INTRODUCTION: The important roles of integrins on tumor invasion, migration and proliferation are well known. In this study, we investigated the presence of integrin α3 and β1 receptors in tumor tissue, metastatic lymph node (LN) and normal thyroid tissue of patients diagnosed with thyroid cancer (TCa) and showed the prognostic and diagnostic value of molecules as well as peptide-receptor.
METHODS: 61 patients with TCa included prospectively in this study. The presence of integrin α3 and β1 expression was investigated by immunohistochemical methods from tumor tissue after total thyroidectomy. TNM system was used in tumor staging. The relationship between prognostic properties such as tumor size, LN metastasis, capsular invasion and the presence of integrin α3 and β1 expression was investigated.
RESULTS: Classical type PTCa is the most common subtype in our study group with 31.1%. Integrin β1 was expressed in 4.9% (n: 3) of normal tissue, 57.4% (n: 35) of tumor tissue and 16.4% (n: 10) of metastatic LN; integrin α3 expressed in 50.8% (n: 31) of normal tissue, 67.2% (n: 41) of tumor tissue and 9.8% (n: 6) metastatic LN. Integrin β1 expression was observed 21.3% (n: 13), integrin α3 in 14.8% (n: 9) and integrin α3 and β1 expression in 36.1% (n: 22). Integrin β1 expression was found to increase statistically significantly in the presence of LN metastasis and capsular invasion (p: 0.022, 0.014, respectively). Furthermore, the expression of integrin α3 was found to be statistically significant in primary tumor of patients with LN metastases (p: 0.045).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Our study showed significant increase in integrin α3 and β1 expression in LN metastasis or thyroid capsule invasion in tumor. Thus, it appears that the demonstration of the presence of integrin α3 and β1 expression in TCa is not only a prognostic biomarker, but also has value as potential theranostic target with peptide-bound radioactive agents.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, 18Flor-florodeoksiglukoz (18F-FDG) pozitron emisyon tomografisi/bilgisayarlı tomografi (PET/CT) radyomik özelliklerinin makine öğrenme yöntemleriyle birleştirilmesinin benign ve malign soliter pulmoner nodülleri (SPN) ayırt etme yeteneğini değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 18F-FDG PET/BT taramasında SPN saptanan 48 hastanın verileri geriye dönük olarak değerlendirildi. PET/CT görüntülerinden doku özelliği çıkarımı, açık kaynaklı bir uygulama (LIFEx) kullanılarak yapıldı. Modelleri oluşturmak için derin öğrenme ve klasik makine öğrenme algoritmaları kullanıldı. Patoloji ve izlem ile kesinleşen tanı referans olarak kabul edildi. Modellerin performansları şu metriklerle değerlendirildi: duyarlılık, özgüllük, doğruluk ve alıcı operatör özellikleri eğrisi altındaki alan (EAA).
BULGULAR: Tahmine dayalı modeller, SPN'lerin (EAA'ler ~0.81) ayırıcı tanısı için makul performans sağladı. Radyomik modellerin doğruluğu ve EAA'sı görsel yorumlamaya benzerdi. Ancak klasik değerlendirme ile karşılaştırıldığında, derin öğrenme modelinin duyarlılığı (%88'e karşı %83) ve klasik öğrenme modelinin özgüllüğü (%86'ya karşı %79) daha yüksekti.
TARTIŞMA ve SONUÇ: 18F-FDG PET/CT doku özelliklerine dayalı makine öğrenimi, iyi huylu ve kötü huylu akciğer nodüllerini ayırt etmek için geleneksel değerlendirmeye katkıda bulunabilir.

INTRODUCTION: This study aimed to evaluate the ability of 18Flourine-fluorodeoxyglucose (18F-FDG) positron emission tomography/computed tomography (PET/CT) radiomic features combined with machine learning methods to distinguish between benign and malignant solitary pulmonary nodule (SPN)s.
METHODS: Data of 48 patients with SPN detected on 18F-FDG PET/CT scan were evaluated retrospectively. Texture feature extraction from PET/CT images was performed using an open-source application (LIFEx). Deep learning and classical machine learning algorithms were utilized to build the models. Final diagnosis confirmed by pathology and follow-up was accepted as the reference. The performances of the models were assessed by the following metrics: sensitivity, specificity, accuracy, and area under the receiver operator characteristics curve (AUC).
RESULTS: The predictive models provided reasonable performance for the differential diagnosis of SPNs (AUCs ~0.81). The accuracy and AUC of the radiomic models were similar to visual interpretation. However, when compared to conventional evaluation, the sensitivity of the deep learning model (88% vs. 83%) and specificity of the classical learning model were higher (86% vs. 79%).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Machine learning based on 18F-FDG PET/CT texture features can contribute to the conventional evaluation to distinguish between benign and malignant lung nodules.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, fonksiyonel ve anatomik kardiyak görüntülerin füzyonu ile gerçekleştirilen Kardiyak hibrid görüntülemenin (KHG), multipl koroner darlıkları ve perfüzyon defektleri olan olgularda, hemodinamik olarak ciddi koroner darlıkları saptamadaki katkısını değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya gated miyokard perfüzyon sintigrafisi (gMPS) tetkikinde iskemi veya infarkt ve koroner bilgisayarlı tomografi anjiyografi (KBTA) tetkikinde birden fazla koroner darlık saptanarak girişimsel koroner anjiyografi (GKA) yapılan toplam 36 hasta (10 kadın, 26 erkek) dahil edildi. Anatomik ve fonksiyonel görüntüler CardIQ Fusion yazılımı (GE Healthcare, IL, ABD) ile birleştirildi. İstatistiksel analizler SPSS 22 yazılımı kullanılarak yapıldı. Üç ana koroner arterde anatomik ve hemodinamik olarak ciddi koroner darlık tespitinde, KBTA, GKA ve KHG arasındaki uyumu göstermek için McNemar testi uygulandı. Kardiyak hibrid görüntüleme ve gMPS'de perfüzyon defektlerinden sorumlu koroner arterlerin karşılaştırıldığı sonuçlar yüzde olarak sunuldu.
BULGULAR: Hastaların %50'sinde, gMPS ve KHG ile perfüzyon defektlerinden sorumlu olduğu düşünülen koroner arterler arasında tam bir uyum vardı. Hastaların %36.1'inde kısmi uyum gözlenirken, %13,9'unda ise gMPS ile KHG tamamen uyumsuzdu. Hastaların %25'inde, KHG sayesinde, perfüzyon defektlerinden koroner yan dallardaki darlıkların sorumlu olduğu saptandı.

Sol ana koroner arter, sol ön inen arter, sol sirkumfleks arter ve sağ koroner arterde anatomik olarak ciddi darlıkların saptanmasında; KBTA ve GKA sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (sırasıyla p= 1.000, 0.070, 0.549 ve 1.000). Ayrıca sol ön inen arter, sol sirkumfleks arter ve sağ koroner arterde; Anatomik ve hemodinamik olarak ciddi darlıkların saptanmasında, KBTA ve KHG sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (sırasıyla p= 0.344, 0.629 ve 0.219). Ayrıca sol ön inen arter, sol sirkumfleks arter ve sağ koroner arterde; Anatomik ve hemodinamik olarak ciddi darlıkların saptanmasında, GKA ve KHG arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi (sırasıyla p= 0.804, 1.000 ve 0.344).


TARTIŞMA ve SONUÇ: Multipl koroner darlıkları ve geniş perfüzyon defektleri olan hastalarda, KHG yöntemi ile iskemiden sorumlu olan, hemodinamik olarak ciddi koroner darlıkların doğrudan tespit edilmesi mümkündür.

INTRODUCTION: The aim of this study is to evaluate value of Cardiac hybrid imaging (CHI), performed by fusion of functional and anatomic cardiac images, in detection of hemodynamically significant coronary stenosis in cases with multiple coronary stenosis.
METHODS: A total of 36 patients (10 female, 26 male) in whom ischemia or infarction were detected on gMPS (gated myocardial perfusion SPECT) and multiple coronary stenosis were concomitantly detected on coronary computed tomography angiography (CCTA) and undergone invasive coronary angiography were included in this study. Statistical analyses were performed by using SPSS 22 Windows software. McNemar test was applied to show concordance between coronary CT angiography, invasive coronary angiography and CHI in detection of anatomically or hemodinamically significant stenosis in three major coronary arteries. Comparison results of coronary arteries responsible for perfusion defects on CHI and gMPS were presented as percentages (%).
RESULTS: There was total accordance between coronary arteries leading to perfusion defects detected by gMPS and CHI in 50% of patients. It was observed a partial accordance in 36.1% of patients. Additionally, it was also detected perfusion defects originated from side branches in 25% of the patients.

Between results of CCTA and ICA, no statistically significant difference was noted in detection of anatomically significant stenoses in LMCA, LAD, left circumflex artery (LCx) and RCA (p= 1.000, 0.070, 0.549, and 1.000, respectively). In addition, no statistically significant difference was found in detection of anatomically and hemodynamically significant stenoses in LAD, LCx and RCA by CCTA and CHI (p= 0.344, 0.629 and 0.219, respectively). No statistically significant difference was observed in detection of anatomically and hemodynamically significant stenoses in LAD, LCx and RCA by ICA and CHI (p= 0.804, 1.000, and 0.344, respectively).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It is possible to detect hemodinamically significant coronary stenosis directly by CHI modality in patients with multiple coronary stenosis, wide perfusion defects.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amaçları kolon dışındaki malignitelerin değerlendirilmesi için yapılan FDG PET/BT çalışmalarında kolonda fokal tutulum prevalansını, tesadüfi fokal FDG avid kolonik lezyonlarda malignite oranını belirlemek ve SUVmax değerlerinin, malign lezyonların premalign ve iyi huylu olanlardan ayırt edilmesindeki olası rolünü araştırmaktı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kasım 2017-Kasım 2019 döneminde kurumumuzda tüm vücut F-18 FDG PET/BT uygulanan, malignitesi bilinen veya şüphelenilen 8017 hastanın dosyalarını geriye dönük olarak inceledik. F-18 FDG PET çalışmalarında kolonda, karaciğer tutulumuna göre daha yoğun tek bir fokal F-18 FDG tutulumu gösteren ve kolonoskopiye yönlendirilen hastalar olan çalışmaya alındı.
BULGULAR: 52 hastada (%83.8) kolonoskopide buna karşılık gelen en az 1 lezyon bulunurken, 10 hastada lezyon saptanmadı. Sonraki histopatolojik incelemelerde fokal FDG tutulum bölgelerinin 13'ünde (%13.7) karşılık gelen lezyon izlenmedi, 18'inde (%18.9) benign lezyon, 10'unda hiperplastik polip (%10.5), 16'sında düşük dereceli polip (%16.8), 29'unda (%30.5) yüksek dereceli polip, 9'unda (%9.5) malign lezyon saptandı. Histopatoloji sonuçlarına göre malign ve benign olguların SUVmax ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmazken (p>0.05), malign olguların ortalama SUVmax ölçümleri düşük + yüksek gradlı olgulara (p < 0.05) ve hiperplastik polip vakalarına (p <0.01) göre anlamlı derecede yüksek bulundu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak, FDG PET/BT çalışmalarında herhangi bir beklenmeyen fokal FDG tutulumu malignite açısından şüphelidir ve kolonoskopi ile netleştirilmelidir. FDG tutulumunun yoğunluğu kolonoskopi yapılmasını ve varsa lezyonun histopatolojik olarak doğrulanmasını engellemez.

INTRODUCTION: The aims of the present study were to identify the prevalence of focal uptake in colon on FDG PET/CT studies done for evaluation of malignancies other than colon, to detect the rate of malignancy in incidental focal FDG avid colonic lesions and to investigate if any possible role of SUVmax values in the discrimination of malignant lesions from premalignant and benign ones exist.
METHODS: We retrospectively reviewed the files of 8017 patients with known or suspected malignancy, who underwent whole-body F-18 FDG PET/CT in our institution during the period November 2017 to November 2019. Patients showing a single site of focally increased colonic F-18 FDG uptake that was more intense compared to liver uptake on F-18 FDG PET studies and referred to colonoscopy were enrolled in the study.
RESULTS: 52 patients (83.8%) had at least 1 corresponding lesion in colonoscopy whereas in 10 patients no lesion was detected. Subsequent histopathologic examinations revealed no corresponding lesion in 13 (13.7%), a benign lesion in 18 (18.9%), hyperplastic polyp in 10 (10.5 %), low grade polyp in 16 (16.8%), high grade polyp in 29 (30.5%) and malignant lesion in 9 (9.5%) of the focal FDG uptake sites.. According to histopathology results, statistically no significant difference was found between the SUVmax measurements of malignant and benign cases (p> 0.05) but the average SUVmax measurements of malignant cases were found to be significantly higher than Low + High Grade cases (p <0.05) and hyperplastic polyp cases (p <0.01).
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, any unexpected focal FDG uptake in FDG PET/CT studies is suspicious for malignancy and should be clarified by colonoscopy. Intensity of FDG uptake does not preclude the application of colonoscopy and histopathologic verification of the lesion if there is any.

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmamızda, EGFR tirozin kinaz inhibitörü (EGFR TKI) tedavisi gören pozitif epidermal büyüme faktörü reseptörü (EGFR) mutasyonları olan ileri adenokarsinom hastalarında progresyonsuz sağkalım (PFS) ve genel sağkalım (OS) üzerindeki 18F-FDG PET/CT (18F florodeoksiglukoz Pozitron Emisyon Tomografisi) ile ilişkili metabolik-hacimsel değişkenlerin, nutrisyonel durumunun ve immün ve inflamasyon belirteçlerin prognostik değerini retrospektif bir incelemesini yapmaktadır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2015 ile Temmuz 2020 tarihleri arasında KHDAK tanısı alan ve tedavi almadan en fazla 4 hafta önce evreleme için 18F-FDG PET / CT görüntülemesi yapılan hastalar geriye dönük olarak incelendi. Histopatolojik olarak adenokarsinom EGFR mutasyonu saptanan lokal ileri/metastatik TKI tedavisi alan 68 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların PET/BT evrelemesi için yapılan görüntülemeden 15 gün önce alınan laboratuvar verileri değerlendirildi.
BULGULAR: Metabolik tümör hacmi (MTV), modifiye Glasgow Prognostik Skoru (mGPS) ve lokal ileri hastalık, PFS için bağımsız prognostik parametreler olarak tanımlandı (sırasıyla p=0.004, p=0.029, p=0.016). Tek değişkenli Cox regresyon analizi, Alb/ALP ve tümör boyutunun prognoz için önemli parametreler olduğunu ortaya koydu (sırasıyla p=0.033, p=0.043). Çok Değişkenli Cox regresyon analizi, hiçbir parametrenin OS için öngörücü olmadığını gösterdi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: FDG PET/CT parametreleri, özellikle volümetrik parametreler, PFS'nin öngörülmesi için istatistiksel anlamlılığı olan güçlü prognostik faktörler olarak bulundu. Bu parametrelerin EGFR mutasyon pozitif adenokarsinomlu hastaların yönetimi ve takibinde birlikte değerlendirilmesi gereken önemli prognostik belirteçler olduğuna inanıyoruz.

INTRODUCTION: The present study makes a retrospective examination of exploring the prognostic value of 18F-FDG PET/CT (18F-fluorodeoxyglucose Positron Emission Tomography)-related metabolic-volumetric variables, nutritional status, and immune and inflammatory markers on progression-free survival (PFS) and overall survival (OS) in advanced adenocarcinoma patients with positive epidermal growth factor receptor (EGFR) mutations undergoing EGFR tyrosine kinase inhibitor (EGFR TKI) therapy.
METHODS: A retrospective examination was made of patients diagnosed with lung adenocarcinoma who underwent 18F-FDG PET/CT imaging for staging a maximum 4 weeks prior to starting treatment, between January 2015 and July 2020. Included in the study were 68 patients identified histopathologically to have locally advanced/metastatic EGFR mutation-positive adenocarcinoma, and who underwent EGFR TKI therapy. The laboratory data of the patients, obtained 15 days prior to the imaging performed for PET/CT staging, were evaluated.
RESULTS: Metabolic tumor volume (MTV), modified Glasgow Prognostic Score (mGPS) and locally advanced disease were identified as independent prognostic parameters for PFS (p=0.004, p=0.029, p=0.016, respectively). A Univariate Cox regression analysis revealed Alb/ALP and tumor size to be significant parameters for prognosis (p=0.033, p=0.043, respectively). A Multivariate Cox regression analysis revealed that none of the parameters were predictive for OS.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The parameters of FDG PET/CT, especially the volumetric parameters, were found to be strong prognostic factors with statistical significance for the prediction of PFS. We believe that these parameters are important prognostic markers that should be evaluated together in the management and follow-up of patients with EGFR mutation-positive adenocarcinoma.

GİRİŞ ve AMAÇ: Kolorektal kanser metastazları için transarteriyel radyoembolizasyon (TARE) sonrası dolaşımda anjiojenik faktörlerin seviyelerindeki değişikliklerin analiz edilmesi.


YÖNTEM ve GEREÇLER: Anjiojenik faktör analizi için 23 hastada TARE’den hemen önce, 1. günde, 1. haftada ve 6 hafta sonra kan örnekleri toplandı.
BULGULAR: 1TARE sonrası 1. haftada bFGF ve PDGF seviyelerinde ve 6. haftada VEGF seviyelerinde artış olan hastalarda median genel sağkalım süreleri istatistiksel olarak daha kısaydı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bazı anjiojenik faktör seviyelerinde erken yükselişler ve kolorektal kanser metastazları için TARE sonrası 6. haftada serum VEGF seviyelerinde artış olması kısa genel sağkalım ve progresyonsuz sağkalım ile ilişkilidir.

INTRODUCTION: To analyze the change in circulating angiogenic factor levels after transarterial radioembolization (TARE) for colorectal cancer liver metastases (CRCLMs) and its prognostic significance.
METHODS: Blood samples immediately before TARE and at 1 day, 1 week and 6 weeks after were collected for angiogenic factor analysis in 23 patients.
RESULTS: Patients with elevated serum bFGF and PDGF levels in the 1st week and VEGF levels in the 6th week after TARE had significantly shorter median OS times.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Some early increases in serum angiogenic factor levels and in serum VEGF in the 6th week after TARE for CRCLMs are related to short OS and PFS.

GİRİŞ ve AMAÇ: Neoadjuvan kemoterapi (NAK) lokal ileri meme kanseri (LİMK) tedavisinde sıklıkla başvurulan tedavi seçeneğidir. Bu çalışmada, LİMK tanısı ile NAK alan hastalarda bazal Flor-18 Florodeoksiglukoz (18F-FDG) Pozitron Emisyon Tomografisi/Bilgisayarlı Tomografi (PET/BT) maksimum standart uptake değerinin (SUVmax) ve 3-4 kür NAK sonrası SUVmax değişiminin (ΔSUVmax) patolojik tam yanıtı (pTY) öngörmedeki potansiyel değerini belirlemek, ikincil olarak PET/BT ile ara tedavi yanıtı değerlendirilen LİMK hastalarında görüntüleme bulgularıyla histopatolojik özellikler arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastalar tedavi öncesi ve interim tedavi sonrası 18F-FDG PET/BT görüntüleme ile değerlendirildi ve NAK sonrası opere edildi. Hastaların yaşı, menopoz durumu, tümör lokalizasyonu, histopatolojik ve moleküler alt tipi ile ilgili veriler kaydedildi. PET/BT görüntülerinden primer tümör ve aksiller lenf nodları (ALN) için SUVmax ve ΔSUVmax hesaplandı.
BULGULAR: Primer tümör ve ALN'nin tedavi öncesi ortalama SUVmax değerleri sırasıyla 8.13 ± 4.25 ve 7.22 ± 3.58 idi. En yüksek medyan primer tümör ΔSUVmax ve ALN ΔSUVmax değerlerinin İnsan epidermal büyüme faktör reseptörü 2 pozitifliğinde olduğu gözlendi (p <0.001). Ki-67 ile SUVmax-T, SUVmax-N, ΔSUVmax-T ve ΔSUVmax-N değerleri arasında korelasyon görüldü (p <0.001). PCR (+) hastalarında ΔSUVmax-T ve ΔSUVmax-N değerleri, pCR (-) hastalardan istatistiksel olarak daha yüksekti (p <0.001).
TARTIŞMA ve SONUÇ: İnterim 18F-FDG PET/BT görüntüleme ile daha erken ve daha doğru NAK yanıtı değerlendirilebilinir. Primer tümör ve ALN ΔSUVmax değerleri, NAK uygulanan LİMK hastalarında pTY için prediktör görev üstlenebilir.

INTRODUCTION: Neoadjuvant chemotherapy (NAC) is the frequently used treatment option in locally advanced breast cancer (LABC). This study aimed to investigate the potential value of Fluorine 18-fluorodeoxyglucose (18F-FDG) Positron emission tomography (PET)/computed tomography (CT) in estimating the pathological complete response (pCR) using maximum standardized uptake value (SUVmax) and change (ΔSUVmax) after 3-4 cycles of NAC. Additionally, it was aimed to establish the relationship between PET/CT imaging findings and histopathological features in LABC patients whose treatment response was evaluated with interim PET/CT.
METHODS: Patients were evaluated with pretreatment and interim PET/CT scans and operated after NAC. Data on the age of patients, menopausal status, tumor placement, histopathological and molecular subgroups were noted. SUVmax and ΔSUVmax of the primary tumor and axillary lymph node (ALN) were calculated from PET/CT review.
RESULTS: Pretherapy mean SUVmax of primary tumor and ALNs were 8.13 ± 4.25 and 7.22 ± 3.58, respectively. The highest median primary tumor ΔSUVmax and ALN ΔSUVmax values were observed to be Human epidermal growth factor receptor 2 positivity (p <0.001). SUVmax-T, SUVmax-N, ΔSUVmax-T, and ΔSUVmax-N values were significantly correlated with the ki-67 index (p <0.001). ΔSUVmax-T and ΔSUVmax-N values of pCR (+) patients were statistically higher than the ΔSUVmax-T and ΔSUVmax-N values of pCR (-) patients (p <0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: An earlier and more accurate response to NAC can be performed with interim 18F-FDG PET/CT imaging. ΔSUVmax levels of the breast tumor and ALNs may act as predictive for pCR in LABC patients receiving NAC.

INTRODUCTION: Myocardial perfusion scintigraphy (MPS) is an important diagnostic test for detection of coronary artery stenosis (CAS); however, tissue attenuation can lead to a difference in accuracy. We aimed to evaluate the diagnostic accuracy of attenuation-corrected (AC) and non-attenuation-corrected (NC) MPS for detection of CAS.
METHODS: We retrospectively recruited patients who underwent invasive coronary angiography within 10 months after 99mTc-sestamibi MPS. The AC and NC perfusion images were separately analyzed and each myocardial segment was scored based on relative uptake from 0 to 4. The summed stress score (SSS), summed rest score (SRS), and summed difference score (SDS) were calculated. The diagnostic performances were analyzed using the area under the curve (AUC) of the receiver operating characteristic curve.
RESULTS: From 117 patients, significant coronary stenosis was present in 66 patients (56%). The SSS and SRS obtained from NC-images were higher than those from AC, supported the presence of attenuation artifacts in NC images. The AUC of SSS and SDS were significantly higher than those of SRS in both AC- and NC-images, but no significant difference was found between the AUC of SSS, and those of SDS. The optimal cutoffs were >12 for AC-SSS, >15 for NC-SSS, >4 for AC-SDS and >3 for NC-SDS. There was no statistically significant difference of the sensitivity, specificity, PPV, NPV and accuracy among AC-SSS, NC-SSS, AC-SDS and NC-SDS.
DISCUSSION AND CONCLUSION: NC-based 99mTc-sestamibi MPS promised comparable accuracy to AC images by using different cutoff values for diagnosis.

Nöroendokrin tümörler son yıllarda giderek artan hızda ortaya çıkmakta olup bilinen tek küratif tedavi yöntemi cerrahi rezeksiyondur. Peptid Reseptör Radyonüklid Tedavisi (PRRT) ise metastatik olgularda progresyonsuz sağ kalımı ve genel sağ kalıma en çok katkı sağlayan bir tedavi seçeneğidir. Ancak PRRT’de en sık tercih edilen Lu-177 radyonükliti bir beta partikül yayıcısıdır. Son zamanlarda radyobiyolojik özellikleri daha güçlü olan, yüksek enerjili ve kısa menzil avantajı sunan Ac-225 gibi alfa ışını yayan radyonüklidler ile PRRT’nin yapılması gündeme gelmiştir. Bu olguda; batın içerisinde çok sayıda (> 50) lezyonları olan nöroendokrin tümör tanılı hastada tek doz uygulamayla lezyonların neredeyse tamamı yok olmuştur. Bu yazının amacı bir alfa tedavi olan AC-225 DOTATATE tedavisinin etkinliğini gözlediğimiz vakayı sunmaktır.

Neuroendocrine tumours (NETs) are being seen increasingly frequently, and the only known curative treatment method is surgical resection. Peptide Receptor Radionuclide Therapy (PRRT) is a treatment option that the most contributes to progression-free survival and overall survival in metastatic cases. However, the most preferred Lu-177 DOTA peptide derivatives as PRRT, are a beta particle emitters. Nowadays, alpha particle-emitting radionuclides is being developed, with advantages in terms of very high energy and a short path length, which should theoretically show higher efficacy. In this case; In a patient with neuroendocrine tumor diagnosis who had multiple (> 50) lesions in the abdomen, almost all of the lesions disappeared with a single dose application.The aim of this paper is to present the case in which we observed the efficacy of AC-225 DOTATATE treatment, which is an alpha treatment.

Artifacts originated from imaging hardware or instrumentation may be, on some occasions, confusing and peculiar to both physicians and technicians. Various artifacts from a variety of sources have been reported. In this note, we intend to describe a new one with an interesting pattern in whole-body scanning, which is strikingly different from its pattern in static spot view, in a patient presented for post-therapeutic 131I survey after total thyroidectomy.

A 77-year-old woman with follicular thyroid cancer underwent total thyroidectomy and subsequent iodine-131 [131I] remnant ablation. She had history of a wide tenosynovial giant cell tumour (TGCT) of the right wrist and hand resected thirteen years ago. Post-therapeutic scintigraphy and SPECT showed mild uptake on distal right forearm, wrist and hand. Magnetic Resonance Imaging and posterior histopathology confirmed relapse of TGCT. No radioiodine adverse effects were reported after one-year follow-up. To the best of our knowledge, this is the first report in the literature of a TGCT visualized on post-therapy radioiodine scan.

Primer kardiyak lenfoma oldukça nadir görülen bir malignitedir. 18F-florodeoksiglukoz (FDG) pozitron emisyon tomografisi/bilgisayarlı tomografi (PET/BT) görüntüleme bulguları hakkında birkaç bildiri sunulmuştur. Başlangıç evreleme amacıyla 18F-FDG PET/BT görüntüleme için gönderilen primer intrakardiyak diffüz büyük B-hücreli lenfoma tanısı almış 70 yaşında nadir bir erkek hastayı sunduk. Görüntüleme sağ atrium ve aurikulayı kapsayan anormal hipermetabolik büyük tümör lezyonunu ortaya çıkardı. Üç kür kemoterapi tamamlandıktan sonra, tedavi sonrası 18F-FDG PET/BT tam yanıt gösterdi.

Primary cardiac lymphoma is an extremely rare malignancy. A few reports about the findings of 18F-fluorodeoxyglucose (FDG) positron emission tomography/computed tomography (PET/CT) imaging have been presented. We report a rare case of a 70-year-old male with diagnosed primary intracardiac diffuse large B-cell lymphoma referred for 18F-FDG PET/CT imaging for initial staging. The scan revealed abnormal hypermetabolic gross tumoral lesion involving the right atrium and auricula. After completing three cycles of chemotherapy, post-treatment 18F-FDG PET/CT showed complete response.

Pulmoner alveolar mikrolitiazis (PAM) intraalveoler küçük kalsiyum fosfat taşlarının birikmesi ile karakterize nadir görülen bir hastalıktır. Hastalık yavaş seyirlidir ve ilk dönemlerinde bulgu vermese de ilerledikçe nefes darlığı, öksürük ve sağ kalp yetersizliği gelişebilmektedir. Kemik sintigrafisinde kullanılan metilendifosfonat (MDP) alveollerdeki kalsiyum depozitlerinde yüksek tutulum göstererek akciğerlerde diffüz artmış radyofarmasötik tutulumuna sebep olur.

Pulmonary alveolar microlithiasis (PAM) is a rare disease characterized by the accumulation of intraalveolar small calcium phosphate stones. The disease is slow and does not show any signs in the early stages, but the shortness of breath, cough, and right heart failure may develop as it progresses. Methylene diphosphonate (MDP) used in bone scintigraphy shows high uptake of calcium deposits in the alveoli and causes diffuse increased radiopharmaceutical uptake in the lungs.

Mezenterik pannikülit mezenterik yağlı dokunun nadir görülen ve benign karakterli inflamatuar hastalığı olup patogenezi halen tam olarak bilinmemektedir. FDG tutulumu gösterip, malignite veya metastatik hastalık gibi görünebilir. Seröz tipte over adenokarsinom tanısı bulunan 47 yaşında kadın hastanın kemoterapi sonrası PET/BT görüntülemesinde mezenterik yağlı dokuda hiperdens nodüler görünüm ve FDG tutulumu saptandı. Serum tümör marker (CA 125) normal düzeyde bulunan olguda, sonrasında yapılan MR görüntülemesinde mezenterik pannikülit tanısı takipte ve klinik olarak da doğrulandı.

Mesenteric panniculitis is a rare benign inflammatory process involving mesenteric adipose tissue and the pathogenesis is still unknown. It may present FDG uptake and appear like a malign tumor or metastatic disease. We report a case of 47 year-old woman with serous ovarian adenocarcinoma demonstrating intense FDG uptake and hyperdense nodularity in mesenteric fatty tissue on the post-chemotherapy PET/CT imaging. Serum tumor marker (CA12-5) level was within normal range. Afterwards a correlative MRI study pointed out a mesenteric panniculitis that is also confirmed by clinical follow-up.

Metastatik mide adenokarsinomu tanılı 67 yaşında kadın hastaya yeniden evreleme amacıyla F-18 FDG PET / BT çekimi yapıldı. PET / BT'de karaciğer metastazı saptandı ve hasta altı kür kemoterapi aldı. Kontrol F-18 FDG PET / BT'de karaciğer lezyonu kayboldu, ancak karın duvarında subkutan yağlı dokularda yeni oluşan çok sayıda artmış FDG tutulum odağı tespit edildi. Artmış tutulum, enoksaparine bağlı reaksiyondan kaynaklanan nodüler lezyonlarla ve ayrıca tekrarlanan enjeksiyonlara bağlı lokal travmayla ilişkili bulundu

A 67-year-old female patient with metastatic gastric adenocarcinoma was referred to F-18 FDG PET/CT for restaging. PET/CT revealed liver metastasis and the patient received six-cycles of chemotherapy. On control F-18 FDG PET/CT the liver lesion was disappeared but newly formed multiple foci of increased uptake in the subcutaneous adipose tissues of the abdominal wall were detected. The uptake was related to nodular lesions resulting from an idiosyncratic reaction to enoxaparin and also from local trauma through repeated injections.

Altta yatan akciğer kanserinin ilk bulgusu olarak ortaya çıkan iki akrometastaz vakası sunuyoruz. İlk vaka sol el baş parmağında travmaya bağlı kırık teşhisiyle bir süre tedavi almış olan 37 yaşında erkek hasta. İkinci vaka sol elinde yumuşak doku enfeksiyonu tanısıyla 4 hafta tedavi almış olan 77 yaşında erkek hasta. Her iki vakaya ait akral metastazların primer kaynağının akciğer olduğu F-18 FDG PET/BT ile gösterildi.

We present 2 cases of acrometastases that manifest as the first sign of underlying lung cancer. The first case is a 37 year-old-man misdiagnosed and treated as a traumatic fracture at left thumb. The second case is a 77 year-old-man who received treatment for soft tissue infection at left hand for 4 weeks. In both cases F-18 FDG PET/CT demonstrated primary malignant lesions in lungs consistent with primary lung cancer with acrometastases.

Ekstramedüller plazmositom (EMP), plazma hücrelerinin kemik iliği dışında anormal proliferasyonu sonucu meydana gelir. Meme plazmositomu nadir görülür. Radyolojik olarak memenin benign ve malign lezyonlarıyla karışabilmektedir. Memede EMP tanısını koyabilmek önemlidir, çünkü diğer lezyonlarla tedavi stratejisi farklıdır ve multiple myelom (MM) relapsının tanınıp erken tedavisine olanak sağlar. Bu yazıda 65 yaşında MM tanılı hastanın multiple meme lezyonuyla prezente olduğu EMP olgusunun görüntüleme ve klinikopatolojik bulguları sunulmuştur.

Extramedullary plasmacytoma (EMP) occurs as a result of abnormal proliferation of plasma cells outside the bone marrow. Breast plasmacytoma is rare. Radiologically, it can be confused with benign and malignant lesions of the breast. It is important to be able to diagnose EMP in the breast since the treatment strategy is different from that of other lesions and allows for the diagnosis and early treatment of multiple myeloma (MM) relapse. We report imaging and clinicopathological findings of an EMP case in which a 65-year-old patient with MM in remission presenting with breast masses.

A 54-year-old man, with previous history of neurogenic heterotopic ossification in muscles around the left hip following a spinal cord injury ten months earlier, was referred to our nuclear medicine center for an FDG PET/CT to rule out a spondylodiscitis. No sign of spondylodiscitis was found on FDG PET/CT, but images revealed an increased FDG uptake in heterotopic ossification areas, matching with ongoing osteoblastic activity on a following bone scan.

A 50-year-old female patient underwent 18F-FDG PET/CT following modified radical mastectomy for cancer of the left breast. Ten days before the PET/CT, the COVID-19 vaccine was injected intramuscularly into the right deltoid muscle. Increased 18F-FDG uptake of SUVmax (11.0) was observed in the lymph nodes of the right axilla, which had not been observed in the previous PET/CT. The size of the oval-shaped lymph nodes was up to approximately 11 × 9 mm; however, it was larger than that observed on the previous PET/CT. We contemplate that the increased FDG uptake was a reactive change in the lymph nodes associated with the COVID-19 vaccine.