Ovarian hiperstimülasyon sendromu (OHSS) yardımcı üreme tekniklerinin hayatı tehdit eden iyatrojenik bir komplikasyonudur. Önlenebilmesi için risk altındaki hastaların ayırt edilebilmesi ve bu hastalarda etkinliği kanıtlanmış kontrollü ovarian hiperstimülasyon protokollerinin seçilmesi riski belirgin olarak azaltacaktır. OHSS riskini azaltırken gebelik oranlarından ödün vermeyecek yöntem ve stratejilerin seçilmesi ise hem doktor hem de hasta açısından OHSS’nin önlenmesi kadar önemlidir. Aksi halde o yöntemin klinik pratikte uygulama alanı bulması mümkün olmamaktadır. Bu derlemede OHSS açısından riskli hastaların başarılı bir şekilde ayırt edilebilmesi için kullanılabilir ve güncel risk faktörleri anlatılacaktır. Ayrıca OHSS açısından riskli kadınlarda gebelik oranlarını en az etkileyecek korunma stratejileri ve tedavisi de güncel araştırmalar ışığında tartışılacaktır.

Ovarian hyperstimulation syndrome (OHSS) is a life-treating and iatrogenic complication of assisted reproductive technologies. In order to exclude the probability of OHSS, women with high risk should be identified and proper controlled ovarian hyperstimulation protocol should be assigned. However, the improvement of approaches and strategies that also maintain high pregnancy rates are as important as preventing OHSS for both patients and the physicians. Otherwise, it is hard to introduce to the aforementioned protocol to the daily practice. In the current review, we aimed to summarize established risk factors which could be useful in order to identify high risk women. The procedures for prevention that has the least deleterious effect on pregnancy rates and treatment would be also discussed

Abstract | Full Text PDF | English Full Text

Amaç
Bu makalenin amacı vulvanın nekrotizan fasiiti tanısı almış hastalarımıza uyguladığımız tedaviyi ve sonuçlarını değerlendirmektir.
Gereç ve yöntemler
Kliniğimizde 01 Ocak 2006 ile 31 Aralık 2009 arasında tedavi edilen hastaların yaş; diabetes mellitus, kronik organ yetmezliği gibi bağışıklık sistemi yetmezliği yapan nedenlerin varlığı; tütün veya alkol tüketim alışkanlığı; perine kıllarını gidermede tercih edilen yöntem; yatıştaki glukoz ve HbA1c değeri; hastanede yatış süresi; genel anestezi altında debritman sayısı; yara yerinden alınan mikrobiyolojik örneğin sonucu ve kullanılan antibiyotikler gibi bilgiler gözden geçirildi. Tanı için fizik muayene bulguları ve Andresen’in önerdiği parmak testi uygulandı. Hastaların tümüne hastaneye başvurduktan sonraki saatler içinde cerrahi debritman uygulandı. Genel anestezi altında cerrahi debritmana eş zamanlı olarak geniş spektrumlu antibiyoterapi ve altta yatan nedenlerin giderilmesine yönelik tedavi başlandı.
Bulgular
Çalışma kıstaslarına uyan altı hasta vardı. Hastaların yaş ortalaması 46,5 ± 10,4’tür. Biri hariç tümünde kontrolsüz diabetes mellitus vardı. Kalan hastadaysa hematolojik malignite ve kemoterapötiklere bağlı gelişen bağışıklık sistem baskılanması vardı. Hastaların tümünde perine hijyeni kötüydü. Genel anestezi altında yapılan debritman sayıları üç hastada bir, iki hastada iki, bir hastada ise üçtür. Ortalama hastanede kalış süresi 35 ± 14,9 gündür. Hiçbir hastada nekrotizan fasiite bağlı ölüm meydana gelmemiştir. İki hasta taburculuktan çok sonra, altta yatan hastalıklarla ilişkili nedenlerle hayatını kaybetmiştir. Hastaların hiçbirinde nekrotizan fasiit tekrarlamamıştır.
Sonuç
Sınırlı sayıdaki hastanın verileriyle elde ettiğimiz sonuçlar ilk başvuru anından itibaren yoğun şekilde cerrahi ve tıbbi tedavinin bir arada uygulanmasının umut verici olduğunu göstermektedir. Ancak bu sonuçlar daha geniş serilerle tekrar ele alınmaya muhtaçtır.

Objective
The aim of this study is to evaluate the treatment and its outcomes of patients having vulvar necrotizing fasciitis.
Material and methods
Parameters that evaluated from patients treated in our department between 1st of January, 2006 and 31st of December, 2009 were age, conditions causing immune deficiency, habits of cigarette or alcohol, the way of perineal hair removal, glucose and HbA1c levels at admission, number of debridement under general anesthesia, results of microbiological studies and antibiotics used. Diagnosis was made with physical examination and the finger test proposed by Andresen. All patients underwent to surgical debridement immediately. Wide spectrum antibiotics and attempt to eliminate the underlying causes were started simultaneously with surgical debridement under general anesthesia.
Results
Six patients were available regarding the study criteria. The mean age was 46,5 ± 10,4. All patients except one had uncontrolled diabetes. The remaining had hematological malignancy and immune suppression caused by the chemotherapeutics. The hygienic condition of perinea was poor in all. Numbers of debridement under general anesthesia were three, two and one in one, two and three of the patients consecutively. The mean hospital staying was 35 ± 14,9 days. Death due to necrotizing fasciitis was not observed in any cases. Two patients died long after their discharge because of the underlying disease. Necrotizing fasciitis did not relapse in anyone.
Conclusion
Results derived from the small number of patients show that synchronous and intensive surgical and medical treatments are promising. However, they need to be reevaluated in studies having larger number of cases.

Abstract | Full Text PDF

Son 7 yıl içersinde, pelviste lokalize veya abdomene yayılım gösteren ağrı şikayetleri ile acil servise başvuran 24 hasta çalışmaya dahil edildi. Bu çalışmada, kliniğimizdeki torsiyone adneksiyel kitlelerin yönetiminin literatür ışığında tartışılması amaçlandı. Vaginal-pelvik ultrasonografik Doppler inceleme sonrasında, fallop tüpünden, overden veya her ikisinden kaynaklanan torsiyone kitle tanısı koyulan hastaların bilgilerine dosya kayıtlarından ulaşıldı. Olguların ortalama yaşı 31 olup 18 hasta evli, 6’sı bekardı. Olgulardan 3’ünün 1. trimester gebeliği mevcuttu. En sık başvuru şikayeti pelvik ve abdominal ağrıydı. Onsekiz olguya acil şartlarda laparotomi, 6 hastaya laparoskopi uygulandı. Sonuç olarak; torsiyone adneksiyel kitle düşünülen her hasta bireysel olarak değerlendirilmeli ve yaş, fertilite, gebelik durumu gibi özellikleri de göz önüne alınarak yönetim planlanmalıdır

In the last seven year, 24 patients who had pelvic localized pain or which was expansive to abdomen who applied to emergency service were included into the study. In this study, we aimed to determine the management of torsioned adnexal masses in our clinic on the light of the literature. After vaginal and pelvic color-power Doppler ultrasound examination, torsioned masses due to fallopian tube, ovarium or both were noted. The mean ages of the patients were 31. Eighteen of these were married, 6 women were single. Three of the patients had first trimester pregnancy. The most common complaints were pelvic and abdominal pain. Laparoscopy and laparotomy were performed on 6 and 18 patients, respectively. As a result, each patient thought torsioned adnexal mass should evaluate indivudially and management should be planned according to patient’s age, fertility and pregnancy situation.

Abstract | Full Text PDF

Objektif: Cerrahi girişimde bulunulan persistan adneksiyel kitle tanılı gebelerin klinik ve patolojik sonuçlarının değerlendirilmesi.
Planlama: Retrospektif çalışma.
Ortam: Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum ABD.
Hastalar: Birinci trimesterde saptanan ve gebelik süresince sebat eden 31 adneksiyel kitle olgusu.
Girişim: İkinci trimester veya termde laparatomi.
Değerlendirme parametreleri: Demografik ve klinik veriler ile postoperatif patolojik inceleme sonuçları.
Sonuç: Tüm gebeliklerde adneksiyel kitle insidansı % 0,02 (29/14523) olarak bulundu. Olguların ortanca yaşı 32 yıl, tanı konulan gestasyonel yaş 24,1 hafta ve cerrahi müdahale yapılan gestasyonel yaş 37 hafta olarak saptandı. Olgulardan 26’sına (%89,7) termde, 3’üne (%10,3) ise ikinci trimesterde yapılan cerrahi uygulandı. Postoperatif patolojik incelemede, 9 olguda (%30) fonksiyonel-basit kist, 9 olguda (%30) teratom, 6 olguda (%20) kistadenom, 2 olguda (%6,7) endometriyotik kist, 1 olguda (%3,3) borderline over tümörü ve 3 olguda (%10) ise malign over tümörü tespit edildi.
Yorum: İlk trimester antenatal takibin bir parçası olan USG’de adneksiyel alanın değerlendirilmesi çok önemlidir. Bu sayede yakalanan ve çoğu benign olan adneksiyel kitlelerin doğru yönetimi anne ve fetusa ait komplikasyon oranlarını azaltır.

Objective: Recently, adnexal masses has seen more often with using of routine prenatal ultrasonography during pregnancy. We reported our clinical and pathological results about adnexal masses.
Design: Retrospective study.
Setting: Obstetric and Gynecology Department, Mersin University Faculty of Medicine.
Patients: Persistent adnexal mass who were diagnosed at 1st trimester of 31 cases.
Interventions: Laparatomy for 2nd trimester or term.
Main outcome measures: Demographic, clinical data and postoperative histopathologic diagnosis.
Results: The incidence of an adnexal mass in all pregnancies was 0,02 % (29/14523). The median age of patients was 32 years (range, 20-41). The median gestational age at which adnexal masses were detected was 34.1 weeks (range, 7-41), and the mean gestational age at the time of surgery was 37 weeks (range, 14-41). Second trimester surgery was performed in 3 patients (10.3%), and time of cesarean delivery in 26 patients (89.7%). Postoperative pathology results of the patients were functional cysts in 9 cases (30%), teratoma in 9 cases (30%), cystadenoma in 6 cases (20%), endometrioma in 2 cases (6.7%), borderline tumor in one case (3,3%), and malignant tumors in 3 cases (10%).
Conclusions: Adnexes should be carefully examined with 1st trimester obstetrical USG and indication for surgical operation should be made more carefully.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Anormal uterin kanamalı hastalarda yapılmış endometrial full küretaj ve endometrial yayma sonuçlarını karşılaştırarak, endometrial sitolojik örneklemenin endometrial patolojileri (endometrial hiperplaziler ve kanserler) saptamada tanısal etkinliğini ortaya koymaktır.
Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Ocak 2005- Haziran 2010 tarihleri arasında kliniğimize anormal uterin kanama nedeniyle başvuran reprodüktif ve postmenopozal dönemdeki toplam 109 hasta dahil edilmiştir. Transvajinal ultrasonografi ile endometrial kalınlıkları ölçüldükten sonra, önce endometrial fırça ile endometrial sitolojik örnekleme ardından keskin küretle endometrial full küretaj yapılan hastaların patoloji ve sitoloji sonuçları retrospektif dosya taraması yapılarak değerlendirilmiştir.
Bulgular: Endometrial fırça ile alınan endometrial sitolojik örneklerde en sık tanılar postmenopozal ve reprodüktif dönemde sırasıyla %73.7 (n: 42) ve %53.8 (n: 28) ile non-diagnostik’ti. Tüm hastalar bir arada incelendiğinde endometrial sitolojik örneklerin %64.2’sinde (n: 70) (%38.5 postmenopozal, %25.7 premenopozal) tanı non-diagnostik idi. Sitolojik inceleme olguların sadece %35,8’inde (n: 39) yeterli olarak sonuçlandı. Endometrial full küretaj patoloji tanıları postmenopozal dönem olgularının %56,1 (n: 32)’inde, reprodüktif dönem olgularının ise %9.6 (n: 5)’sında non-diagnostik olarak sonuçlandı. Postmenopozal dönemde diğer en sık tanı 13 (%22.8) hastada endometrial polip iken, reprodüktif dönemde en sık tanılar 18 (%34.6) hastada endometrial polip, 12 (%23.1) hastada sekretuar endometrium olarak rapor edilmiştir.
Hastalara tanı verebilme açısından diğer bir deyişle yeterlilik durumuna göre full küretaj altın standart yöntem olarak ele alındığında; postmenopozal dönemdeki hastalarda, endometrial sitolojik değerlendirmenin, yeterli gelme durumuna göre, sensitivitesi %36.0, spesifitesi %81.3, pozitif prediktif değeri %60.0, negatif prediktif değeri %61.9 olarak saptandı. Reprodüktif dönem hastalarında ise yeterli gelme durumuna göre sensitivite %44.7, spesifitesi %40.0, pozitif prediktif değer %87.5, negatif prediktif değer %7.1 olarak saptandı.
Sonuçlar: Hem reprodüktif dönem, hem de postmenopozal dönem hastalarında endometrial full küretajla alınan biyopsiye göre yetersiz materyal oranı yüksekliği nedeniyle endometrial sitoloji, endometriumun premalign veya malign lezyonlarını saptamada tek başına kullanılabilecek bir yöntem olarak görünmemektedir.

Objective: To demonstrate diagnostic efficacy of endometrial cytologic sampling for detection of endometrial pathologies (endometrial hyperplasias and cancers),by comparing endometrial full curettage and endometrial cytologic smear pathologic results performed in patients with abnormal uterine bleeding.
Materials and Methods: Totally 109 reproductive and postmenopausal women with abnormal uterine bleeding who applied our clinic between January 2005-June 2010 were included in the study.After measurement of endometrial thickness by transvaginal ultrasound, patients were treated initialy with endometrial cytologic sampling using endometrial brush then endometrial full curettage using sharp curette.Pathology and cytology reports were evaluated retrospectively.
Results: The most frequent diagnoses in endometrial cytologic specimens obtained by endometrial brush was nondiagnostic with a rate of 73.7%(n: 42) and 53.8%(n: 28) in postmenopausal women and reproductive period women, respectively.When all patients were analysed together, diagnosis was nondiagnostic in 64.2%(n: 70) (38.5% postmenopausal,25.7% premenopausal)of endometrial cytologic samples.Cytologic assessment was resulted as sufficient in only 35.8% (n: 39) of cases.Endometrial full curettage pathologic diagnoses were resulted as insufficient in 56.1%(n: 32)of postmenopausal patients and 9.6%(n: 5) of reproductive period cases.The second most frequent diagnosis was endometrial polyp in 13(22.8%) patients in postmenopausal period, whereas the most frequent diagnoses in reproductive period were reported as endometrial polyp in 18(34.6%) and secretory endometrium in 12(23.1%) patients.
When full curettage was considered as golden standard method with respect to sample sufficiency;the sensitivity of endometrial cytologic evaluation in postmenopausal patients with regard to sample sufficiency was found as 36%, spesificity 81.3%, positive predictive value 60.0%, negative predictive value 61.9%; the values were found as 44.7%, 40.0%, 87.5%, 7.1%, respectively, in reproductive period patients.
Conclusions: In both reproductive and postmenopausal period patients;endometrial cytology does not appear as a method which can be used alone for detection of premalignant or malignant lesions of endometrium, due to high rate of material inadequacy obtained by it compared to endometrial full curettage biopsy.

Abstract | Full Text PDF | English Full Text

Amaç: Mitral stenozun (MS), gebelik takip parametreleri ve yenidoğan üzerine olan etkilerinin araştırılması.
Gereç ve Yöntemler: Ocak 1998-Ocak 2011 tarihleri arasında merkezimizde takip edilen hafif-orta dereceli MS bulunan 16 gebe (ortalama yaş: 30.1+5.6 yıl) retrospektif olarak değerlendirildi. Üçüncü trimesterde düzenli olarak ekokardiyografi kontrolü yapılarak verileri kaydedildi. Hastalarda doğum haftası, doğum şekli ve yenidoğanın 1. ve 5 dakika APGAR skorları değerlendirildi. Bu olgular 16 sağlıklı (ortalama yaş: 29.6+3.3 yıl) gebe ile karşılaştırıldı.
Bulgular: MS olan grupta mitral kapak alanı, ortalama mitral gradient ve sistolik pulmoner arter basıncı (SPAB) sırasıyla 1.44+0.45 cm2, 5.2+1.5 mmHg ve 23+4.8 mmHg idi.
Her iki grubun yenidoğan sonuçları değerlendirildiğinde MS olan gebeler ortalama 36.2±1.4 gebelik haftasında doğum yaparken (p=0.001), bebeklerin ortalama doğum ağırlığı 2646±431.1 gramdı (p=0.016). Bu değerler kontrol grubu için sırasıyla 38.7±2.12 hafta ve 3056±212.13 gramdı. 1. ve 5. dakika APGAR skorları açısından iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı.
Sonuç: Kalp kapak hastalığı bulunan gebelerde düzenli takip yapılmalı ve gerekli önlemler alınmalıdır. MS bulunan gebelerde intrauterin gelişme geriliği ve prematür doğum açısından dikkatli olunmalıdır.

Objective: Our aim is to determine the effect of mitral valvular disease on pregnancy follow up parameters and newborns.
Material and Methods: We retrospectively reviewed the pregnant patients those were hospitalized because of mild-moderate mitral valve stenosis (n=16) between January 1998 and January 2011 in our center. Echocardiography was performed with regular intervals and the datas were recorded. Gestational age of delivery, type of delivery, general condition of newborn due to APGAR system were assessed. Values were compared with those of controls without any cardiac disease (n=16).
Results: Mean mitral valve area, average mitral gradient and systemic pulmonary artery pressure were established 1.44+0.45 cm2, 5.2+1.5 mmHg ve 23+4.8 mmHg respectively in patients with mitral stenosis. Mean gestational age of delivery was 36.2±1.4 weeks (p=0.001) and mean fetal weight was 2646±431.1 g (p=0.016) in patients with mitral valve stenosis. These values were 38.7±2.12 weeks and 3056±212.13 gram respectively in control group. No significant difference was observed in terms of 1. and 5. APGAR scoring system among two groups.
Conclusion: To optimize pregnancy outcomes, accurate diagnosis of the etiology, severity of valve disease and preconception evaluation are the main factors. Obstetrician should be careful in terms of intrauterine growth retardation and preterm delivery during pregnancy in patients with mitral valve stenosis.

Abstract | Full Text PDF

Objektif: Sezaryen operasyonu sonrası, adezyon oluşumunun önlenmesinde sıvı bariyerlerden Clexane® (enoksaparin sodyum) ve Metilen Mavisi’nin etkisinin karşılaştırılması. Operasyon sonrasında oluşan adezyonlara bağlı sekonder infertiliteyi azaltmayı amaçladık.
Planlama: Wistar-Albino cinsi, inbreed 24 gebe rata gebeliklerinin 21. gününde sezaryen operasyonu ile çift taraflı uterin insizyon açılarak gebelik sonlandırıldı. Ratlar üç gruba ayrıldı.
Girişim: Birinci gruba standart cerrahi girişimi takiben intraperitoneal serum fizyolojik verilerek batın kapatıldı. İkinci gruba sezaryen işlemi sonrası uterin horn ön yüzündeki defekte metilen mavisi püskürtülürken, üçüncü grupta Clexane® “Düşük Molekül Ağırlıklı Heparin” (DMAH) püskürtüldü. Üç hafta sonra adezyon skorlarını tespit etmek amacıyla tüm ratlar sakrifiye edildi. Gruplar arasındaki makroskopik ve mikroskopik adezyon skorları istatistiksel olarak değerlendirildi.
Değerlendirme parametreleri: Metilen mavisi grubu ile kontrol grubu arasında adezyon skorları açısından anlamlı farklılık tespit edilemedi (p>0,05). DMAH grubundaki adezyon skorlarının, kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulunması adezyonların DMAH uygulanması ile arttığını düşündürmüştür (p<0,05).
Sonuç: Çalışma sonuçlarımıza göre sezaryen operasyonu sonrasında uygulanan sıvı adezyon bariyerlerinin direkt olarak hasarlanmış yüzeye uygulanmasının, adezyonları önlemede kısmen etkisiz görünmekte olup; kanama kontrolünü bozan sıvı bariyerlerin, adezyonları artırabileceği tespit edilmiştir.

Objective: To compare the effectiveness of fluid barriers, Clexane® “enoxaparin sodium” and methylene blue, in prevention of adhesion formation after cesarean section. We aimed to reduce the secondary infertility caused by adhesions after the operation
Design: Pregnancy was terminated on the day 21 of gestation by cesarean section via bilateral uterine incision in 24 inbred, pregnant Wistar-Albino rats. The rats were divided into three groups.
Interventions: The first group underwent standard surgery, where intra-peritoneal saline was given before abdominal closure. In the second group, methylene blue was sprayed on the defect at the anterior uterine horn after cesarean operation, whereas Clexane ® "Low-Molecular-Weight Heparin" (LMWH) was sprayed in the third group. After 3 weeks, all rats were sacrificed in order to determine the adhesion scores. Macroscopic and microscopic adhesion scores were statistically analyzed among groups.
Main outcome measures: No significant difference was detected between methylene blue group and control group in terms of adhesion scores (p>0.05). It was found that adhesion scores in the LMWH group was significantly higher than the control group, suggesting that adhesions was increased by the administration of LMWH (p<0.05).
Conclusion: According to results of our study, direct application of liquid adhesion barriers to injured surface seems to be partially ineffective in the prevention of adhesions after cesarean section; rather, it was found that these liquid barriers which impairs control of bleeding might cause an increase in adhesion formation.

Abstract | Full Text PDF

Uzun kemiklerin intrauterin dönemde kırılması nadir bir durumdur ve genellikle travma veya metabolik yada yapısal hastalıklar ile ilişkilidir. Olgumuzda intrauterin ultrason incelemesinde, sağ femurda fetusun hareketleri ile belirginleşen veya kaybolan açılanma mevcuttu. Doğum sonrası X-ray grafide kırık hattı veya kallus oluşumu tespit edilmedi fakat sağ femur orta diafizde internal korteks kalınlaşması ve açılanma mevcuttu. Biz 25. gebelik haftasında tespit edilmiş, travma veya herhangi bir hastalık ile ilişkilendirilemeyen inkomplet femur kırığı olduğunu düşündüğümüz olguyu sunduk.

Intrauterine fracture of long bones are rare and usually associated with trauma or metabolic/structural disease. In intrauterine ultrasound examination, right femur has got an angulation that became overt or disappearing with movements of fetus. On the postpartum x-ray graphy, fracture line or callus formation was not observed, but the internal cortical thickening, and angulation presented in mid-diaphysis of right femur. We reported this case, has got an incomplete fracture of right femur at 25th gestational week. Any significant trauma or disease was related with fetus and mother.

Abstract | Full Text PDF | English Full Text

Giriş: Heterotopik gebelik farklı gestasyonların birlikte bulunması durumudur. Yardımcı üreme tekniklerinin yaygın kullanımıyla günümüzde insidansı artmaktadır.
Olgu: 30 yaşında gravida 2 para 1, son adet tarihine göre 7 haftalık spontan gebeliği olan hasta karın ağrısı ve vajinal kanama şikayetiyle acil servisimize başvurdu. Hastanın özgeçmişinde; geçirilmiş sezaryen operasyonu, rahim içi araç (RİA) kullanımı ve klomifen sitrat ile ovulasyon indüksiyonu sonrasında, gebelik elde edilemeyen intrauterin inseminasyon (IUI) uygulaması vardı. İki yıl sonra spontan gebe kalan ve başvuruda beş haftalık intrauterin tek canlı gebeliği olan hasta, rüptüre heterotopik gebelik tanısı alarak, laparoskopik salpenjektomi ile tedavi edildi. Ailenin onam ve talebi üzerine intrauterin gebelik tahliye edildi. Postoperatif dönemde problem yaşanmadı. Tahliye materyalinin patlojik incelemesi heterotopik gebelikle uyumlu rapor edildi.
Sonuç: İntrauterin gebelik tanısı alan her gebede risk faktörü olsun veya olmasın adnekslerin ve pelvik yapıların detaylı incelenmesi gerekmektedir. İntrauterin gebeliğin ultrasonda izlenmesi heterotopik gebeliği ekarte ettirmemektedir. Komplikasyonlar gelişmeden tanı koyabilmek hayat kurtarıcı öneme sahiptir.

Introduction: Heterotropic pregnancy is a condition of the co-existence of different gestations. With the widespread use of assisted reproductive techniques its incidence is increasing.
Case: A 30-year-old woman, gravida 2 para 1,with spontaneous pregnancy at 7 weeks and 6 days gestational age according to the last menstruation, applied to our emergency department with abdominal pain and vaginal bleeding.The medical history includes a caesarean surgery, intrauterin device (IUD) usage and a procedure of intrauterine insemination (IUI) following the ovulation induction by clomiphene citrate resulting with unsuccessful pregnancy. he patient who got pregnant spontaneously and had a single five-weeks intrauterine pregnancy at the application.The patient was diagnosed with ruptured heterotropic pregnancy and treated with laparoscopic salpingectomy.Upon the consent and request of the family, intrauterine pregnancy was evacuated.No complications occurred in the postoperative period. was reported consistent with heterotropic pregnancy.
Conclusion: Regardless of the presence of any risk factors in pregnant women diagnosed with intrauterine pregnancy, adnexa and pelvic structures should be examined in detail.. The detection of intrauterine pregnancy in the ultrasonography does not eliminate heterotropic pregnancy. Early diagnosis before development of complications has a life saving importance.

Abstract | Full Text PDF | English Full Text

Doğu Anadolu Bölgesi'nde yaşayan erkek ve kız kardeş arasında geçen ensest olgusu değerlendirildi. Ensest mağduru kız çocuğun kendisi için de sürpriz olan doğum eyleminde Uzman doktor muayene yaptıktan sonra kendisinin evli olup olmadığını sormuş, mağdurun bekar olduğunu öğrenince yakınlarını odadan dışarı çıkarmış, polisi aramış, polis gelene kadar mağduru dışarı çıkarmamış daha sonra normal spontan vajinal yoldan 2200 gr miadında kız çocuk doğurtmuş, daha sonra da mağduru ve bebeği polise teslim etmiştir. Polis ise mağduru ve bebeği koruma altına almıştır. Olgumuzda bildirimi yapan uzman hekim ilk aşamada vakanın adli olup olmadığını değerlendirmiş, adli vaka olduğu için TCK (Türk Ceza Kanunu) 280.Maddesine göre kolluk kuvvetine gerekli bildirimi yapmıştır. TCK'nın 136. ve 137. Maddeleri'ni dikkate alarak mağdur yakınlarına bildirim yapmamış ve mağdurun olası töre cinayetine kurban gitmesine engel olmuştur.

The incest case between brothers and sisters living in Eastern Anatolian Region was evaluated. In the labor, which was a total surprise for the incest victim female child herself, after examining the child, the specialist asked her if she was married or not. When he realized that the victim was maiden, he cleared the family out of the room and called the police. Until the police showed up, he didn’t let the victim out and after the arrival of the police he delivered the 2200 gr. weighing baby from a normal spontaneous vaginal birth. After all these, the specialist turned the victim and the baby to the police. The police took the victim and the baby under protection. In our case the specialist who posted a notice, in the first stage has evaluated if the case was judicial or not. Then, because this was a judicial case, according to the 280th Article of TPC (Turkish Penal Code) he made the necessary notice to the police forces. By considering the 136th and 137th Articles of TPC, he didn’t inform the families of the victim and prevented the child from a potential honor killing.

Abstract | Full Text PDF