Amaç: Postoperatif endoftalmili olgularda 23 gauge pars plana vitrektominin etkinlik ve güvenirliğini değerlendirmek
Gereç ve yöntem: Postoperatif endoftalmi nedeniyle 23 gauge pars plana vitrektomi operasyonu olmuş olan 7'si kadın, 8'i erkek 15 hastanın 15 gözü çalışma kapsamına alındı. Hastaların yaş ortalaması 66 + 11.8 ve ortalama takip süresi 9 + 6.6 ay idi. Tüm hastalara 23 gauge pars plana vitrektomi ve intra vitreal antibiyotik uygulandı. Tüm hastalar postop 1. gün, 1. hafta, 1. ay ve takip edilen aylarda kontrolleri yapıldı.
Bulgular: 1 hastada postop 5. günde retina dekolmanı gelişti. Ameliyat sonrası 2 hastada geçici hipotoni, 1 hastada medikal tedaviye cevap veren göz içi basıncı izlendi. 3 hastada sekonder katarakt gelişti. 12 hastada görme artışı olurken, 2 hastada görme değişmedi ve 1 hastada görme azaldı.
Sonuçlar: Postoperatif endoftalmi olgularında, 23 gauge pars plana vitrektomi ve intravitreal antibiyotik kullanımının etkin ve güvenilir bir yöntem olduğunu düşünmekteyiz.

Purpose: To evaluate the role and safety of 23 gauge pars plana vitrectomy for postoperative endophthalmitis
Materials and Methods: We evaluated 15 eyes of 15 (7 women, 8 men) patients who undergone 23 gauge pars plana vitrectomy for postoperative endopthalmitis. The average age was 66 + 11.8 and postoperative follow up was approximotely 9 + 6.6 months. All of the patients undergone 23 gauge pars plana vitrektomi and intravitreal drog was administered. All of the patients controlled at postoperative 1. day, 1. week, 1. months and following months.
Results: Postoperative 5. day developed retinal detachment in 1 patients, in 2 patients was discovered temporary hipotony, in 2 patients increased ÜOP respons to medical treatment and in 3 patients developed seconder cataracts. In 12 patients visual acuity improved, in 2 patients was unchanged, In 1 patients vision was worse
Conclusion: According to our clinical experince, in postoperative endopthalmitis 23 gauge pars plana vitrectomy with intreavitreal antibiotic injection is safe and effective for patients

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Giriş: Transrektal Ultrasonografi (TRUS) eşliğinde yapılmış olan prostat biyopsilerinin histopatolojik sonuçları ile Prostat Spesifik Antijen (PSA) değerleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi.
Gereç ve yöntem: Temmuz 2004-Şubat 2005 tarihleri arasında 136 olgu çalışmaya alındı. Olgular PSA değerlerine göre 3 gruba ayrıldı: Grup 1 (n=88; %64; PSA: 3.7-10.0 ng/ml), grup 2 (n=30; %22; PSA: 10.1-16.0 ng/ml), grup 3 (n=18; %14; PSA: 16 ng/ml zeri). Histopatolojik sonuçlarla PSA değerleri ilişkilendirildi.
Bulgular: Histopatolojik tanılar low grade PIN, high grade PIN ve adenokarsinom şeklindeydi. Grup 1'deki olguların %14'ü, grup 2'deki olguların %17'si ve grup 3'deki olguların %100'ü adenokarsinom tanısı almıştı. Sonuç: PSA değeri 10.0 ng/ml'ye kadarki grup ile PSA değeri 16.0 ng/ml üzeri grup arasında adenokarsinom açısından 7 kat gibi anlamlı farklılık tesbit edilmiştir. Oysa ki grup 1 ile grup 2 arasında adenokarsinom açısından anlamlı farklılık saptanmamıştır.

Indroduction: Evaluation of histopathological results of Transrectal Ultrasonography-guided prostate biopsies between Prostate Spesific Antigen (PSA) values.
Materials and Methods: From July 2004 to February 2005 who underwent Transrectal Ultrasonography-guided prostate biopsy were included in this study. Cases were divided into 3 groups according to their PSA values: Group 1 (n=88; 64%; PSA: 3.7-10.0 ng/ml), group 2 (n=30; 22%; PSA: 10.0-16.0 ng/ml), group 3 (n=18; 14%; PSA: higher than 16 ng/ml). Histopathological results correlated with PSA values.
Results: Histopathological results were low grade PIN, high grade PIN and adenocarsinoma. 14% of group 1, 17% of group 2 and 100% of group 3 had adenocarsinoma histopathologically.
Conclusion: Adenocarsinoma showed significant differences about 7 times when compared with those of PSA values up to 10.0 ng/ml and over 16.0 ng/ml. However there was not significant difference with regard to PSA values between group 1 and group 2.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Farklı endikasyonlardan oluşan olgu serimizde fakoemulsifikasyon ile kombine 23 gauge pars plana vitrektominin etkinlik ve güvenilirliğini değerlendirmek.
Gereç ve yöntem: Fakoemulsifikasyon ile kombine 23 gauge pars plana vitrektomi operasyonu olmuş 20'si kadın 21'i erkek toplam 41 hastanın 60 gözü çalışma kapsamına alındı. Hastaların yaş ortalaması 61 ± 8.5 ve ortalama takip süresi 13 ± 6.4 ay idi. Cerrahi endikasyonların dağılımı 28 hastada proliferatif diyabetik retinopati, 14 hastada vitre içi hemoraji, 5 hastada yırtıklı retina dekolmanı, 6 hastada epiretinal membran ve 5 hastada maküla deliği, 2 hastada subhyaloid hemoraji şeklinde idi. Tüm hastalara göz içi lens implante edildi.
Bulgular: Üntraoperatif 2 hastada arka kapsül rüptürü meydana geldi. Bu olgularda intraokuler lens sulkusa implante edildi. Ameliyat sonrası 4 hastada geçici hipotoni, 2 hastada medikal tedavi ile düzelen göz içi basıncı artışı ve 2 hastada medikal tedavi ile kontrol altına alınan fibrin reaksiyon izlendi. Takip süresince 13 hastada arka kapsül kesafeti gelişti ve bunlardan 8 hastaya YAG lazer posterior kapsülotomi uygulandı. Hiçbir hastada göz içi lens dislokasyonu izlenmedi.
Sonuç: 23 gauge pars plana vitrektomi ile kombine fakoemulsifikasyonun, vitreoretinal cerrahiyi kolaylaştıran ve postoperatif görme düzeyinin artışına katkı sağlayan bir yöntem olduğunu düşünmekteyiz

Purpose: To evaluate the role and safety of 23 pars plana vitrectomy combined with phacoemulsification
Materials and Methods: We recorded 60 eyes of 41 patients who had 23 gauge pars plana vicrectomy combined with phacoemulsification. The average age was 61+ 8.5 and postoperative follow up approximotely was 13 + 6.4 months. In 28 patients with proliferative diabetic retinopathy, in 14 patients with vitreus bleeding, in 5 patients with retinal detachment, in 6 patients with epiretnal membrane, 4 patients with macular hole, in 2 patients subhyaloid bleeding. All of patients was implanted IOL
Results: Intraoperatively in to patients occured posterior capsuler rupture. In this case IOL was implanted in sulcus. Postoperatively in 4 patients occured temporary hipotony, in 2 patients increased IOP which was respons to medical treatment and in 2 patients occured fibrin transudation in anterior chamber which was respons to medical treatment. In 13 patients developed posterior capsuler opacification and Nd: yag laser posterior capsulotomy was performed in 8 patients.
Conclusion: According to our clinical experince, 23 gauge pars plana vitrectomy combined with phacoemulsification is safety and it is a surgical procedure which improved visual acuity.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Meme kanseri kadınlarda kanser nedeniyle ölümlerin birinci sırasında yer almaktadır. Cerrahi tedavi meme kanserinde halen en sık başvurulan tedavi yöntemidir. Çalışmamızda Ocak 2008-Eylül 2009 tarihleri arasında ‹stanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ağrı Ünitesi'ne mastektomi sonrası kolda ağrı ve ödem şikayetiyle başvuran 6 hastaya uygulanan stellat gangliyon bloğunun etkinliği, yan etki ve komplikasyonları retrospektif olarak incelemeye alındı.
Gereç ve Yöntem: Hastalara öncelikle 1 veya 2 kez diagnostik stellat gangliyon bloğu uygulandı, vizüel analog skalasında (VAS) anlamlı azalma, horner sendromu, aynı taraf cilt ısısında artış saptanan hastalara radyofrekans termokogülasyon ile stellat gangliyon blokajı uygulandı. Hastaların demografik verileri, girişim öncesi ve sonrası VAS değerleri girişim öncesi ve 6. ayda opioid kullanımları, yan etkiler ve hasta memnuniyeti araştırıldı
Bulgular: 38-60 yaş arası 6 hastaya toplam 8 diagnostik, 6 RFTK stellat gangliyon blokajı uygulandı. Stellat gangliyon blokajı sonrası hastaların VAS değerlerinde ve opioid kullanımlarında girişim öncesine göre anlamlı derecede azalma görüldü.
Sonuç: Mastektomi sonrası kronik ağrı sendromunda stellat gangliyon blokajının etkin bir yöntem olduğu sonucuna varıldı.

Purpose: Breast cancer is the most fatal cancer in women. Surgery is frequently used for the stellate ganglion blockade. We researched retrospectively 6 patients who had stellate ganglion block because of pain in arm and edema after mastectomy between January 2008 and September 2009 at Istanbul Education and Research Hospital Pain Clinic.
Material and Method: At first diagnostic block executed once or twice. Stellate ganglion block is executed with Radiofrequency Thermocoagulation in patients which significant decrease in VAS, Horner Syndrome, heat increase of the same side skin occurs. Demographic data, VAS scores before and after surgery, usage of opioid at sixth month, side effects and patient satisfactions are researched.
Results: Eight diagnostic and 6 RFTC stellate ganglion block executed to 6 patients ages between 38 and 60. There has been significant change in VAS scores and usage of opioid after stellate ganglion block.
Conclusion: We come to a conclusion that stellate ganglion block is an effective method for the chronic pain after mastectomy.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Bu çalışmada, FIGO evre IIB-IVA tanısı almış serviks kanserli hastalarda tek başına radyoterapi ve haftalık sisplatin ile birlikte uygulanan eşzamanlı kemoradyoterapinin etkinlikleri karşılaştırıldı.
Metod: Çalışma şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyasyon Onkolojisi Kliniği’ne Ocak 2003–Aralık 2006 tarihleri arasında başvuran, tanıları patolojik olarak doğrulanmış, standart tedavi protokollerine uygun özellikler taşıyan 40 hasta üzerinde gerçekleştirildi. Bu hastaların 20’sine konvansiyonel pelvik radyoterapi (50-60 Gy toplam doz, 1,8-2 Gy x 5 gün/hafta), eş zamanlı haftalık sisplatin 40 mg/m2 (5 hafta boyunca) ve takiben intrakaviter brakiterapi (2000-2750 cGy A noktasına) uygulandı. Diğer 20 hastaya tek başına konvansiyonel 50-60 Gy pelvik radyoterapi ve takiben intrakaviter brakiterapi (2000-2750 cGy A noktasına) uygulandı. Radyoterapi Co-60 teleterapi ünitesinde gerçekleştirildi.
Sonuç: Belirtilen tedavi protokolleri sonrasında ortalama hastalıksız sağkalım süresi kombine tedavi grubunda 48 ay (%71.85), tek başına radyoterapi grubunda ise 41 ay (%65.78) olarak bulundu. Ortalama genel sağkalım süresi, kombine tedavi grubunda 51,4 ay (78.25), tek başına radyoterapi grubunda ise 45,5 (%69.31) aydı.Tümör evresi, tümör çapı ve pelvik nodal tutuluma göre tek başına radyoterapi ya da eşzamanlı kemoradyoterapi uygulanmasına karar verilen iki grup arasında hastalıksız sağkalım süresi ve genel sağkalım süresi yönünden anlamlı farklılık saptanmadı.
Tartışma: Lokal ileri evre serviks kanserlerinde eşzamanlı kemoradyoterapi uygulaması yüksek yanıt oranı ve kabul edilebilir toksisitesi nedeniyle uygun olgularda tercih edilmektedir. Bu çalışmada ise her iki tedavi yaklaşımı arasında anlamlı farklılık bulunmaması olasılıkla analiz edilen hasta sayısının azlığından kaynaklanmaktadır.

In this study, the management of patients with FIGO stage IIB-IVA cervical cancers using radiotherapy alone, and concurrent chemoradiotherapy and weekly cisplatin theraphy were evaluated regarding their treatment efficacy. The study was conducted on 40 patients with FIGO stage IIB-IVA cervix cancer, administered to Şişli Etfal Research and Education Hospital, Department of Radiation Oncology between January 2003 and December 2006. All patients had pathological proof of their diseases. Twenty of these patients had conventional pelvic radiotherapy (50-60 Gy total, 1.8-2 Gy x 5 days/week), concurrent cisplatin treatment (40 mg/m2/week) during 5 weeks, followed by intracavitary brachytherapy (2000-2750 cGy to point A). Remaining 20 patients had conventional radiotheraphy alone (50-60 Gy) followed by intracavitary brachytheraphy (2000-2750 cGy to point A). The average disease free survival time was 48 months (71.85%) after combined therapy, and 41 months (65.78%) after radiotherapy alone. The average overall survival time was 51.4 months (78.25%) in combined therapy, and 45.5 months (69.31%) in radiotherapy alone. There was no significant difference between two treatment options regarding disease free survival period and overall survival time. Concurrent chemoradiotherapy is preferred in selected patients due to the high response rate and acceptable toxicity. However, we have not and difference between concurrent radiotherapy or radiotherapy alone regarding survival times, possibly due to statistical inadequacy of the number of our patients.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Bu çalışma, İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde sezaryen doğum oranını tespit etmek, bu oranın Sağlık Bakanlığı tarafından konulan hedefin neresinde olduğunu saptamak, sezaryen endikasyonlarını, komplikasyonlarını, maternal morbidite ve perinatal mortaliteyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya 01.01.2008 ile 31.12.2008 tarihleri arasında İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Klinikleri’nde sezaryen operasyonu olan 593 olgu alındı. Olgular hakkındaki bilgilere hastane arşivindeki hasta dosyalarından ve bilgisayar kayıtlarından retrospektif olarak erişildi. 2008 yılı sezaryen oranımız %37,9 idi. Primer sezaryen oranımız ise %20,7 idi. Bu oranlarımızın nispeten yüksek olmasının sebebi hastanemizin eğitim veren referans bir merkez olmasıdır. Endikasyonlar içerisinde ilk sırada %44,2 ile geçirilmiş sezaryen gelmekteydi. Sezaryen ile doğum yapan gebelerin yaş ortalaması 28,25 idi ve %14,5’i 35 yas ve üzerindeydi. Ortalama hastanede kalış süresi 3,36 gün idi. Sezaryen operasyonu sırasında %16,5 bilateral tüp ligasyonu da yapıldı. 20 olguda (%3,4) değişik komplikasyonlar gözlendi. 30 olguya (%5,1) kan transfüzyonu yapıldı. Maternal mortalite görülmedi. Bebek mortalitesi %0,17 idi. Sezaryen endikasyonu koyarken sağlık otoritelerinin belirlediği endikasyonlara riayet edilmelidir. Sezaryen operasyonunun erken ve geç komplikasyonları olan ciddi bir cerrahi girişim olduğu unutulmamalıdır.

The purpose of this study was to determine cesarean delivery rates, cesarean section indications, postoperative complications, maternal morbidity and perinatal mortality at Istanbul Education and Research Hospital, and to compare these rates with the goals of Ministry of Health. 593 cases were evaluated retrospectively who underwent cesarean section between 01.01.2008 and 31.12.2008. 2008 cesarean section rate was 37,9%. Our primary cesarean section rate was 20,7%. These rates were relatively high due to our hospital’s being a training reference center. Previous cesarean was the leading cesarean indication with the rate of 44,2%. The average age was 28,25. 14,5% of the patients were 35 years old or above. The mean hospitalization time was 3,36 days. 16,5% of the patients were undergone bilateral tubal ligation. Various complications were seen in 3,4% of the patients. 5,1% of the patients needed blood transfusion. There was no maternal mortality. Perinatal mortality rate was 0,17%. Considering cesarean delivery, which has short and long term complications as a major surgery, guidelines of the health authorities should be obeyed definitely.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Ameliyatta gazlı bez sayım protokollerine rağmen unutulmuş gazlı bez olguları süre gelmektedir. Bu çalışmanın amacı ameliyathanede retrospektif olarak gazlı bez sayımları ve uyumsuzluklarını değerlendirmektir. Ayrıca scrub ve sirküle hemşire koordinasyonunun sayıma etkisi araştırıldı. 52 haftalık bir dönemde rutin gaz sayımları yapılmıştır ve 612 operasyonda 6 sayım uygunsuzluğu saptanmıştır. Ancak kayıp olan gaz hastaya bir zarara yol açmadan bulunmuştur. Bu süreçte meydana gelen hatalı gaz sayımları ile hemşirelerin tek çalışması arasındaki ilişki incelenmiş ve %41’lik pozitif bir korelasyon bulunmuştur. Sonuç olarak tek hemşire çalışması yanlış sayımlara ve tıbbi hatalara yol açabilmektedir.

Despite implementation of manual counting protocols for surgical sponges, incidents of retained sponges persist. This aim of this study is to evaluate retrospectively and accurately describe the rate and type of discrepancies encountered in the surgical count. Also to evaluate the effect of scrub and circulating nurse coordination on sponge count. In a 52 weeks period the routine count of sponges used and retrieved during surgery comes up with a discrepancy 6 in 612 operations. However, almost always the missing items were found before any harm was done. There was 41% positive correlation between single nurse working and false count of surgical sponges. In conclusion this study shows the importance of the scrub and circulating nurse coordination. Single nurse working could cause false count of sponges and lead to medical errors.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Son yıllarda postoperatif ağrı fizyolojisinde, yeni analjezikler ve yeni tekniklerle ilgili büyük gelişmeler görülmüştür. Aynı zamanda, akut ağrı tedavisi hastalardan gelen istek üzerine profesyonel bir yaklaşımla artmaktadır.

In recent years much progress has been made with respect to our understanding of acut pain physiology, development of new analgesics and techniques for their delivery. At the same time increased attention has been pain towards acut pain treatment from professional health care providers and general public.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

MALT (Mucosa associate lymphoid tissue) lenfoma, tam olarak sınıflandırılmamakla birlikte matür B hücrelerinin lenfoproliferatif mekanizması ile oluşur. Bu mekanizma kronik antijenik stimlasyon ile gelişir ve ekstranodal marjinal zon indolent B hücreli nonhodgkin lenfoma sınıfında yer alır. MALT lenfomaların çoğu gastrointestinal sistemde görüşülmekle birlikte orbita, konjunktiva, lakrimal gland, mesane, akciğer, dura, tiroid, meme, ve deri yerleşimli olabilir. Genellikle yavaş büyürler ve iyi prognozludurlar. Kemoterapi ve radyoterapi ile tedavi edilebilirler. Bu çalışmada, 43 yaşında, kadın konjunktiva yerleşimli MALT lenfoma tanısı alan ve tedavisi yapılan hasta klinik ve patolojik özellikleri ile tartışıldı.

Whilst the etiology of the MALT (Mucosa Associate Lymphoid Tissue) lymphoma is not perfectly clarified, the blamed mechanism is a mature B-cell lymphoproliferative processes. This process is considered to have developed in connection with chronic antigenic stimulation which belongs to the extranodal marginal zone B-cell nonhodgkin indolent lymphoma class. A majority of the MALT lymphoma appear in the gastrointestinal system yet they may appear in tissue and organs like orbita, conjunctiva, lacrimal gland, bladder, lung, dura, thyroid, breast, and skin. Generally they have slow course and favorable prognoses. Chemotherapy and radiotherapy treatment options might be used. In this article, we are reporting 43 year old, female conjunctival MALT lymphoma demonstrative case with clinic and pathological specifications.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Akalazya etiyolojisi bilinmeyen motor disfonksiyonlarla seyreden, alt özofagus sfinkter gevşememesi kaynaklı uygunsuz yutma güçlüğü ve özofagus gövde pesistaltismin azalması ile karakterize bir hastalıktır. Anti reflü ameliyatlı veya ameliyatsız Heller Miyotomi ameliyatı bu hastalığın altın standardı ha-line gelmiştir. Belirgin dilate ve sigmoid şeklini almış grade III akalazyanın cerrahi tedavisi çelişkiler arz etmektedir. Bazı cerrahlar bu tip durumlarda özofajektomiyi önermektedirler. Zira Heller Miyotomi ameliyatının bu olgularda disfajiyi düzeltemeyeceğini düşünülmektedir. Biz bu çalışmada 2 sigmoid akalazya olgusuna başarıyla uyguladığımız özofagogastrostomi ve Dor ti-pi funduplikasyon sunduk.
Gereç ve Yöntem: Özofagogastrik bileşke ve distal özofagus serbestleştirildi. Bir olguda Endo GİA II ve 2. olguda GİA stapler kullanarak, kardiyada açılan küçük bir gastrotomiden stapler bacakları fundus ve özofagusa sokuldu. Stapler ile geniş gastroözofastomi gerçekleştirildi ve reflüyü önlemek için Dor fundoplikasyon uygulandı.
Bulgular: Ortalama operasyon süresi, 55 dakikadır. Oral gıdaya postoperatif 3. gün başlanmıştır. Her iki olguda yapılan radyolojik tetkikte hızlı pasaj gözlenmiş ve gastroözofagial bileşkede reflü saptanmamıştır.
Sonuç: Sigmoid akalazya hastalığında özofagogastrostomi ve Dor funduplikasyon özofajektomi ve Heller Dor Funduplikasyonuna alternatif bir yöntem olabileceği kanısına varıldı. Geniş yan yana anastomoz nedeniyle Heller işlemlerinden sonra görülen kalıcı darlık riski yoktur ve özofajektomiye göre de daha az invaziftir. Laparoskopik uygulaması halinde ise minimal invazif bir alternatif olacağı kanısına varıldı.

Achalasia is an esophageal motor disorder of unknown etiology characterized by impaired swallow-induced LES relaxation and diminished or absent esophageal body peristalsis. Heller’s myotomy, with or without antireflux procedure, represents the "gold standard" for surgical treatment. The surgical treatment for stage III achalasia with markedly dilated and sigmoid-shaped esophagus is a matter of controversy. Some authors recommend esophagectomy as the primary treatment because they believe that Heller myotomy cannot improve dysphagia in such cases. We present 2 patients with sigmoid achalasia in whom we successfully performed a esophagogastrostomy with Dor fundoplication.
Methods: The esophagogastric junction and the distal esophagus up to the tracheal bifurcation were dissected. In 1 case endoscopic stapler (Endo-GIA II) and in 2. case GIA was inserted through a small gastrotomy at the cardia, with one branch placed in the gastric fundus and the other, under esophagoscopic control, in the esophagus. By two consecutive stapler applications, a wide side-to-side esophagogastrostomy was created. To prevent gastroesophageal reflux, a Dor semifundoplication was performed.
Results: The mean operation time was 55 min. Oral food intake was started on postoperative day 3.In both cases radiologic study showed rapid passage of the barium meal and no reflux through the gastroesophageal junction.
Conclusions: Esophagogastrostomy with Dor fundoplication represents an alternative to esophagectomy and Heller-Dor surgery. Because of the wide side-to-side anastomoses, there is no risk of persisting stenosis such as that reported for the Heller operation, and the procedure certainly is less invasive than esophagectomy. Laparoscopic esophagogastrostomy and Dor fundoplication is an alternative minimally invasive treatment for sigmoid achalasia.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Burun ve paranasal sinüslerin malign neoplazmları tüm baş-boyun tümörlerinin sadece %3’ünü; tüm malignitelerin ise %1’inden azını oluşturur. Histolojik olarak en sık görülen tip, skuamöz hücreli karsinomdur. Bunu adenokarsinom ve minör tükürük bezi tümörleri takip eder. Verrüköz karsinom, skuamöz hücreli karsinomun seyrek rastlanan iyi diferansiye bir formudur. 63 yaşındaki erkek hastanın manyetik resonans incelemesinde sağ maksiller sinüste ekspansiyona neden olup lamina papriseayı incelten ve orbital alanı daraltan kitle izlendi. Kitle Cadwell-Luck yöntemi ile eksize edildi. Histopatolojik inceleme sonucu verrüköz hücreli karsinom olarak bildirildi. Maxiller sinüste seyrek rastlanan bir verrüköz hücreli karsinom olgusu literatüre katkı amaçlı sunuldu.

Malignant neoplasms of nasal cavity and paranasal sinuses constitute 3% of all head and neck tumors and less than 1% of all malignancies. The most common histological subtype is squamous cell carcinoma. Adenocarcinoma and tumors of minor salivary glands come next to it. Verrucous carcinoma is a well-differentiated rarely found form of squamous cell carcinoma. A mass lesion which is causing expansion in right maksillary sinus and thus eroding lamina papricea and narrowing orbital field, has been shown during magnetic resonance imaging of a sixty-three years old male patient. The mass is excised with Cadwell-Luc procedure. Result of histopathological examination is reported as verrucous cell carcinoma. A case of rarely found maksillary sinus verrucous cell carcinoma is presented with goal to contribute to literature.

Makale Özeti | Tam Metin PDF