Giresun İlinde İzole Edilen Vankomisine Dirençli Enterococcus faecium Klinik İzolatlarının Moleküler Özellikleri
Mehtap Ünlü Söğüt1, Şule Kırca2, Selma Keleş Uludağ3, Gökcen Dinç4, Alper Çiftçi51Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Samsun2Giresun Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Giresun
3Dr.Ayten Bozkaya Spastik Çocuklar Hastanesi, Bursa
4Erciyes Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı, Kayseri
5Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı, Samsun
GİRİŞ ve AMAÇ: Son yıllarda nozokomiyal enfeksiyon etkenleri arasında ilk sıralarda yer alan Enterococcus faecium izolatlarının artan çoklu antimikrobiyal direnç gelişimi, özellikle virulans faktörleri gibi birçok özelliğinin daha ayrıntılı incelenmesi gerektiğini ortaya koymuştur. Çalışmada, vankomisine dirençli E. faecium (VREfm) izolatlarının virulans faktörlerinin, direnç genlerinin ve genotipik benzerliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: ....Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarında çeşitli klinik örneklerden izole edilmiş olan ve fenotipik olarak vankomisine dirençli bulunan 37 adet Enterococcus faecium izolatı incelenmiştir. İzolatların tanımlaması ve in vitro antimikrobiyal duyarlılık testleri Vitek-2 otomatize sistemi (BioMérieux, ABD) ile yapılmıştır. Vankomisine ve teikoplanine direnç durumları sıvı mikrodilüsyon yöntemi ile incelenmiştir. Vankomisin direnç genleri vanA, vanB ve virulans genleri esp, gelE, hyl, cylA ve asa1 genleri PCR ile araştırılmıştır. Biyofilm üretimi fenotipik olarak Kongo Red Agar (CRA) yöntemi ile belirlenmiştir. Klonal ilişkinin belirlenmesi için RAPD-PCR yöntemi kullanılmıştır.
BULGULAR: İzolatların tümü vankomisin ve teikoplaninin yanı sıra tetrasiklin, norfloksasin, eritromisin, siprofloksasin, ampisiline dirençli, linezolide duyarlı bulunmuştur. Biyofilm üretimi tüm izolatlarda gözlenmiştir. İzolatların tümünün vanA geni ve vankomisin-teikoplanin direnci ile karakterize vanA fenotipine sahip olduğu görülmüştür. esp, gelE ve hyl genleri sırasıyla %62.2, %2.7 ve %27 oranlarında bulunmuştur; vanB, asa1 ve cylA genleri ise hiçbir izolatta saptanmamıştır. RAPD-PCR ile genotipleme analizinde izolatların 3 ana RAPD grubu belirlenmiştir. esp geni taşıyan 23 izolatın tamamı dominant olan RAPD grubunda yer almaktadır. Genotipik olarak izolatların yakınlık derecesi değerlendirildiğinde yakın gruplar arasında homojenite gözlenmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: VREfm’ nin spesifik klonları ve virulans genleri arasında bir ilişki bulunamamıştır, ancak izolatlarda esp oranının yüksek oluşu bu genin bakterinin patojenitesi üzerinde etkili olduğunu düşündürmektedir.
Molecular Characterization of Vancomycin Resistant Enterococcus faecium Isolates from....
Mehtap Ünlü Söğüt1, Şule Kırca2, Selma Keleş Uludağ3, Gökcen Dinç4, Alper Çiftçi51Ondokuz Mayıs University, Faculty of Health Sciences, Samsun2Giresun University, Faculty of Health Sciences, Giresun
3Dr.Ayten Bozkaya Spastic Children Hospital, Bursa
4Erciyes University, Faculty of Medicine, Department of Medical Microbiology, Kayseri
5Ondokuz Mayıs University, Faculty of Veterinary Medicine, Department of Microbiology, Samsun
INTRODUCTION: Recently enterococci are leading causes of nosocomial infections worldwide and have increased antimicrobial resistance. E. faecium has a rising prevalence in recent years and exhibits multidrug resistance. Therefore investigation of characteristics such as virulence factors is required for infection control and prevention. The aim of this study was to investigate virulence factors, resistance genes and genotypic similarities in vancomycin resistant E. faecium (VREfm) isolates.
METHODS: The study included 37 VREfm isolates collected from various clinical specimens in microbiology laboratory of.... Hospital. The presence of vancomycin resistance genes vanA, vanB and virulence genes esp, gelE, hyl, cylA and asa1 were determined by PCR. Biofilm formation was also tested with Congo Red Agar method. RAPD-PCR was performed for clonal relationship among the isolates. All of the isolates were resistant to vancomycin, teicoplanin, tetracycline, norfloxacin, eritromycin, ciprofloxacin, ampicillin and were susceptible to linezolid.
RESULTS: The biofilm detection was considered as positive for all of them. All of isolates had the vanA gene and vanA phenotype characterised by resistance to vancomycin and teicoplanin. esp, gelE and hyl genes were detected in 62.2%, 2.2% and 27% of all isolates respectively. vanB, asa1 and cylA genes were not detected in any of isolates. Genotyping analysis of isolates by RAPD-PCR showed 10 different patterns and three main RAPD groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: All isolates were genotypically evaluated homogeneity was observed between close groups. The isolates showed high positivity for esp suggesting that esp may be important for the virulence process of VREfm.
Sorumlu Yazar: Mehtap Ünlü Söğüt, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |