Perimenopozal Kadınlarda Pelvik Organ Prolapsusu Sıklığı, Şiddeti ve Risk Faktörleri
Elif Yildiz1, Burcu Dinçgez Çakmak2, Fatma Ketenci Gencer1, Burcu Aydın Boyama31Gaziosmanpaşa Taksim Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, İstanbul2Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, Bursa
3Medipol Üniversitesi, Esenler Hastanesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, İstanbul
GİRİŞ ve AMAÇ: Pelvik organ prolapsusu perimenopozal kadınlarda sık görülen, kadınların doktora şikayet olarak belirtmekten çekindikleri sosyoekonomik bir sorundur. Özellikle risk faktörlerini taşıyan hastaların detaylı sorgulanması ve muayenesi, tanı ve tedavi açısından çok önemlidir. Bu çalışmanın amacı perimenopozal kadınlarda pelvik organ prolapsusu risk faktörlerinin araştırılmasıdır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya Temmuz 2014 ve Aralık 2014 tarihleri arasında jinekoloji polikliniğine başvuran, perimenopozal dönemdeki 1860 hasta dahil edildi. Retrospektif olarak hastaların yaşı, boyu, kilosu, eğitim durumu, doğum sayıları, doğum şekli, doğum ağırlığı, pelvik organ prolapsusu varlığı ve pelvik organ prolapsusu olan hastalar için POP-Q sınıflaması kaydedildi.
BULGULAR: Hastaların 1232’sinde (%66,2) farklı evrelerde pelvik organ prolapsusu tespit edildi. Evre≥2 hastalar, tüm hasta grubunun %26,2’si (n=487) idi. Pelvik organ prolapsuslu hastalar daha yaşlı (p<0,001), daha kilolu (p<0,001), doğum sayıları daha yüksek (p=0,036), daha kilolu bebek doğurmuş (p<0,001), daha fazla vajinal doğumu olan (p=0,022) hastalardı. Vücut kütle indeksi (OR 4,1, p<0,001), vajinal doğum (OR 3,6, p=0,003) ve doğum ağırlığı (OR 2,3, p<0,001) pelvik organ prolapsusu için bağımsız öngörüdürücü parametreler olarak belirlendi. Ayrıca evre≥2 hastalar, daha kilolu (p<0,001), daha kilolu bebek doğurmuş (p<0,001) ve daha fazla vajinal doğumu olan (p=0,002) hastalardı. Evre ≥2 genital prolapsus için vücut kütle indeksi (OR 7,6, p<0,001) ve maksimum doğum ağırlığı (OR 3,1, p<0,001) bağımsız öngörüdürücü idi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda vücut kütle indeksi, vajinal doğum ve doğum ağırlığı pelvik organ prolapsusu için risk faktörleri olarak bulundu. Ayrıca vücut kütle indeksi ve doğum ağırlığı, evre ≥2 olan hastalar için de risk faktörü idi. Bu bulgular sonucunda, yaşam tarzı değişikliği ile kilo kontrolünün ve düzgün bir doğum yönetiminin pelvik organ prolapsusu için kritik öneme sahip olduğu sonucuna varıldı.
Incidence and Severity of Pelvic Organ Prolapse and its Risk Factors in Perimenopausal Women
Elif Yildiz1, Burcu Dinçgez Çakmak2, Fatma Ketenci Gencer1, Burcu Aydın Boyama31Gaziosmanpasa Taksim Research and Training Hospital, Obstetrics and Gynecology Department, Istanbul2Bursa Yuksek Ihtisas Research and Training Hospital, Obstetrics and Gynecology Department, Bursa
3Medipol University, Esenler Hospital, Obstetrics and Gynecology Department, Istanbul
INTRODUCTION: Pelvic organ prolapse is a commonly encountered socioeconomical condition in the perimenopausal period that women hesitate to complain about to their physicians. Evaluation of patients who have risk factors for this condition is crucial for both diagnosis and treatment. This study aimed to investigate the risk factors of pelvic organ prolapse in perimenopausal women.
METHODS: We included 1860 perimenopausal women admitted to the gynecology outpatient clinics between July and December 2014. The age, height, weight, educational status, parity, delivery mode, birthweight, presence of pelvic organ prolapse, and the POP-Q patient score were retrospectively recorded.
RESULTS: Pelvic organ prolapse was observed in 1232 (66.2%) patients at different stages and in 487 (26.2%) of patients at stage ≥2. Patients with pelvic organ prolapse were elder (p<0.001), more overweight (p<0.001), had higher parity (p=0.036), had vaginal delivery more frequently (p=0.022), and also had overweight babies more frequently (p<0.001). The body mass index (BMI) (OR, 4.1; p<0.001), vaginal delivery (OR, 3.6; p=0.003), and birthweight (OR, 1.3; p<0.001) were found to be independent predictors for pelvic organ prolapse. Moreover, patients at stage ≥2 were more overweight (p<0.001), had vaginal delivery more frequently (p=0.002), and had overweight babies more frequently (p<0.001). The BMI (OR, 7.6; p<0.001) and maximum birthweight (OR 3.1, p<0.001) were independent predictors for patients with stage ≥2 pelvic organ prolapse.
DISCUSSION AND CONCLUSION: BMI, vaginal delivery, and birth weight were found to be the risk factors for pelvic organ prolapse. Also, BMI and birth weight were the risk factors for stage ≥2 prolapse. We concluded that weight loss with lifestyle modifications and appropriate delivery management are critical for pelvic organ prolapse.
Sorumlu Yazar: Burcu Dinçgez Çakmak, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |