Radikal sistoprostatektomi yapılan hastalarda rastlantısal prostat adenokarsinom sıklığını tespit etmek, lokal-sistemik nüks açısından psa takibinin gerekliliğini araştırmak
Ahmet Selçuk Dindar1, Yüksel Yılmaz2, Yigit AKIN2, Osman Köse2, SACIT NURI GORGEL2, Serkan Özcan21İZMİR TÜRKAN ÖZİLHAN BORNOVA DEVLET HASTANESİ2İZMİR KATİP ÇELEBİ ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ
GİRİŞ ve AMAÇ: Mesane tümörü nedeni ile yapılan Radikal sistoprostatektomi(RSP) operasyonunda patoloji materyallerinde insidental olarak prostat adenokanseri saptanma oranı literatürde %10 ile %70 arasında değişen oranlardadır. Literatürdeki bu farkın oluşma nedenlerinden biri prostat spesmeninin kesit aralığıdır. Kesit aralığı azaldıkça kanser saptanma oranları artmaktadır. Bu çalışmanın birincil amacı mesane ürotelyal kanseri nedeni ile RSP operasyonu yapılan hastalarda rastlantısal prostat adenokarsinom sıklığını araştırmak, eş zamanlı prostat adenoCa saptanan ve/veya saptanmayan hastalarda yani kanser tanısı atlanması muhtemel grupta lokal-sistemik nüks açısından 3 aylık PSA takibinin gerekliliğini araştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2011-2017 yılları arasında kliniğimizde RSP operasyonu yapılan 115 hastanın patolojileri retrospektif olarak incelendi. Patolojisi non-ürotelyal kanser raporlanan 10 hasta, 5 kadın hasta ve takipsiz 11 hasta, toplamda 26 hasta çalışma dışı bırakıldı. 89 hasta çalışmaya alındı. Operasyon öncesi hastaların hiçbirinde daha önce bilinen prostat adenokanseri tanısı yoktu. Sistektomi materyalleri 3 mm aralıklarla, prostat materyalleri ise 6 mm aralıkla değerlendirilmeye alındı. Patoloji sonuçlarının değerlendirilmesine ek olarak prostat sonucu ister benign gelsin, ister malign gelsin tüm hastalara en az 6 aylık PSA takibi uygulandı. Takiplerinde hastaların PSA progresyonu olup olmadığı ve sağ kalım durumları incelendi.
BULGULAR: Çalışmaya alınan 89 hasta yaş ortalaması 62,8±0,9 olarak hesaplandı. 18 (%20,2) hastada eş zamanlı prostat adenokanser tespit edildi. İSUP sınıflaması göre 15(%83,3) hasta evre 1, 2 hastanın (%11,1) evre 2, 1 (%5,6) hastanın da evre 3 olduğu tespit edildi. Operasyon öncesi PSA değerleri ortalama 2,06±0,2ng/ml idi. Tüm hastalara PSA takibi uygulandı. Prostat patolojisi benign hiçbir hastada PSA yüksekliği izlenmedi. PCa saptanan ve İSUP 3 grubundaki tek hastanın takibinde PSA yüksekliği izlendi. Prostat patolojisi benign gelenler ve malign gelen hastalar yaş, pre-operatif PSA, mesane patolojisi, survey açısından karşılaştırıldı. Gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmadı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Prostat patolojisi benign olarak raporlanan hastalarda kanseri atlasak bile PSA yükselmesi olmadığı görüldü. Bu hastaların klinik önemsiz PCa ile yaşadığı zaten mevcut mesane tümörü açısından morbitidesi olan bu hastalarda surveyi etkilemediği düşünüldü.
Frequency of incidental prostate adenocarcinoma detection in patients with radical cystoprostatectomy and research into the need for psa monitoring for local-systemic recurrence
Ahmet Selçuk Dindar1, Yüksel Yılmaz2, Yigit AKIN2, Osman Köse2, SACIT NURI GORGEL2, Serkan Özcan21İZMİR TÜRKAN ÖZİLHAN BORNOVA STATE HOSPİTAL2İZMİR KATİP ÇELEBİ UNİVERSİTY ATATÜRK EDUCATION RESEARCH HOSPITAL
INTRODUCTION: The incidental Prostat Adenocancer(PCa) detection rate in pathology material from radical cystoprostatectomy (RCP) has rates varying from 10% to 70% in the literature. Studies have blamed one of the causes for these different rates on the use of cross-section intervals with different widths during investigation of prostate specimens. In this study was to research the incidental PCa frequency in patients undergoing operation and simultaneously to research the need for PSA follow-up in terms of local-systemic recurrence.
METHODS: The pathologies of 115 patients undergoing RCP due to bladder cancer 2011 to 2017 were retrospectively investigated. A total of 26 patients,10 patients with pathology reported as non-urothelial cancer, 5 patients who were female and 11 patients who did not attend follow-up, were excluded. 89 patients were included in the postoperative follow-up. Cystectomy materials were evaluated at 3 mm intervals, and prostate materials at 6 mm intervals. In addition to the evaluation of pathology results, PSA follow-up for at least 6 months was applied to all patients.
RESULTS: İn study, mean age calculated as 62.8±0.9 years. Concurrent prostate adenocarcinoma was detected in 18(20.2%) patients. Preoperative PSA was calculated as 2.06±0.2ng/ml. PSA follow-up was applied to all patients. PSA elevation was not observed in any patient with benign prostate pathology. PSA elevation was observed in the follow-up of the only patient in the İSUP 3 with PCa. Patients with benign and malignant prostate pathology were compared in terms of age, pre-operative PSA, bladder pathology and survey. No significant difference was found between the groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In patients whose prostate pathology was reported as benign, it was observed that there was no increase in PSA even if the cancer was missed. It was thought that these patients with clinically insignificant PCa did not affect the survey in these patients who already had morbidity in terms of bladder tumor.
Sorumlu Yazar: Ahmet Selçuk Dindar, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |