The Efficacy and Complications of a Single Dose Intravitreal Triamcinolone Acetonide Injection in Diabetic Macular Edema
Esra Türkseven Kumral1, Ulviye Yiğit2, Ayşe Burcu Dirim3, Metin Ekinci4, Ersin Oba41Haydarpaşa Training And Research Hospital, Ophthalmology Clinic, İstanbul, Turkey2Bakırköy Dr. Sadi Konuk Training And Research Hospital, Ophthalmology Clinic, İstanbul, Turkey
3Şişli Etfal Training And Research Hospital, Ophthalmology Clinic, İstanbul, Turkey
4Department Of Ophthalmology, Kafkas University Medical School, Kars, Turkey
INTRODUCTION: Objective: To evaluate the efficacy, short and long term complications of single dose intravitreal triamcinolone acetonide injection in diabetic macular edema.
METHODS: 54 eyes of 39 patients with diabetic macular edema were included in the study. The results of the patients who received single dose intravitreal 4 mg/0.1 ml triamcinolone acetonide injection were recorded. Best-corrected visual acuity, central macular thickness, intraocular pressure changes and complications were evaluated.
RESULTS: At the first month, best-corrected visual acuity increased and central macular thickness decreased significantly from baseline values (p<0.05). Mean central macular thickness before injection, at first and 6th month was 445.11 ± 109.58 μm, 275.87 ± 55.80 µm, 370.78 ± 111.57 μm respectively. At 6th month, central macular thickness increased but did not reach pretreatment values. There was an increase in intraocular pressure at first, second and third months. Subconjonctival hemorrhage (%50), cataract formation (%44), triamcinolone acetonide particules on posterior capsule (%1.85), postoperative hypotony (%1.85), pseudohypopion (%5.55) were recorded as complications.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Single dose intravitreal triamcinolone acetonide injection improved visual acuity and reduced central macular thickness in diffuse diabetic macular edema. However the effect was transient and complications such as cataract formation and increase in intraocular pressure were seen frequently.
Diyabetik Maküla Ödemi Tedavisinde Tek Doz İntravitreal Triamsinolon Asetonidin Etkinliği ve Komplikasyonları
Esra Türkseven Kumral1, Ulviye Yiğit2, Ayşe Burcu Dirim3, Metin Ekinci4, Ersin Oba41Haydarpaşa Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Göz Hastalıkları Kliniği, İstanbul, Türkiye2Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Göz Hastalıkları Kliniği, İstanbul,türkiye
3Şişli Etfal Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Göz Hastalıkları Kliniği, İstanbul, Türkiye
4Kafkas Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, Kars
GİRİŞ ve AMAÇ: Diyabetik retinopatiye bağlı diffüz maküla ödeminde tek doz intravitreal triamsinolon asetonid enjeksiyonunun etkinliğini, kısa ve uzun dönem komplikasyonlarını incelemek.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya diyabetik retinopatiye bağlı diffüz maküla ödemi bulunan 39 hastanın 54 gözü dahil edildi. Tek doz 4 mg/0.1 ml intravitreal triamsinolon asetonid enjeksiyonu uygulanan hastalar çalışma kapsamına alındı. Hastaların en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri, optik koherens tomografi ile ölçülen maküla kalınlıkları, göz içi basıncı değişiklikleri ve komplikasyonları incelendi.
BULGULAR: Tedavi öncesine göre görme keskinliğinde 1. ve 6. ayda istatistiksel olarak anlamlı artış saptandı (p<0.05). Olguların intravitreal triamsinolon asetonid uygulaması öncesi ölçülen maküla kalınlıkları ortalama 445.11 ± 109.58 μm idi. 1. ay kontrolünde 275.87 ± 55.80 µm, 6. ay kontrolünde ise 370.78 ± 111.57 μm olarak saptandı. Maküla kalınlığında 1. ve 6. aylarda istatistiksel olarak anlamlı bir azalma olduğu gözlendi(p<0.05). 1. ve 6. aylarda ölçülen maküla kalınlık ortalamaları karşılaştırıldığında 6. ayda 1. aya göre maküla kalınlıklarında artış olduğu ancak bu artışın preoperatif değerlere ulaşmadığı gözlendi. Tedavi öncesine göre 1., 2. ve 3. aylarda ölçülen göz içi basınçlarında istatistiksel olarak anlamlı artış saptandı(p<0.05). Subkonjonktival hemoraji (%50), katarakt (%44), arka kapsüle sıvaşık triamsinolon asetonid partikülleri (%1.85), postoperatif hipotoni (%1.85), psödohipopyon (%5.55) görülen komplikasyonlar olarak kaydedildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Diyabetik retinopatiye bağlı gelişen diffüz maküla ödemi tedavisinde tek doz intravitreal triamsinolon asetonid enjeksiyonunun görme keskinliğini artırdığı, maküla kalınlığını azalttığı gözlendi. Ancak izlenen olumlu etkilerinin geçici olduğu, yüksek oranda katarakt gelişimine ve göz içi basıncı artışına neden olduğu saptandı.
Corresponding Author: Esra Türkseven Kumral, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |