Retrospective Evaluation of Drug Poisoning Cases Referring to Pediatric Emergency Policlinic.
Ebru Burcu Demirgan1, Meltem Erol1, Serdar Demirgan2, Özgül Yiğit1, Meltem Türkay21Bagcilar Education And Research Hospital, Pediatric Clinic, Istanbul2Bagcilar Education And Research Hospital, Anesthesiology And Reanimation Clinic, İstanbul
OBJECTIVE: Poisoning in children is a very important public health problem that is encountered very frequently in our country and in the world, may result in disability and mortality and constitutes an important work burden in emergency services and hospitals. This study was aimed at searching clinical and demographic characteristics of drug poisoning cases applying to the emergency policlinic and determining the measures to be taken to avoid from this kind of poisoning.
METHODS: Within a one-year period after obtaining the approval of the ethics committee, files of poisoning cases of 580 drugs between 0-18 years old, whose full records could be reached and who apply to the Children Emergency Policlinic and/or are tracked through hospitalization were examined retrospectively. The cases were evaluated in terms of age, sex, the month and season of the poisoning, the first application time, hospitalization times, reason for poisoning, pharmacological agent resulting in poisoning and the pharmacological form of the drug resulting in poisoning.
RESULTS: In our study 56% of the children applying to the emergency policlinic due to poisoning were female and 44% were male children. When the frequency as per ages was evaluated, cases were in an increased level particularly between the ages 1-3, number of poisoning between the ages 6-10 was quite low. It was found highly significant that poisoning in cases aged between 11-15 years old increases as the age increases. It was detected that poisoning cases applied at a lower rate between 2300 and 0800 as compared to the other time brackets. In suicidal cases, the ratio of female children was higher as compared to male children. 56% of the poisoning cases were with tablets and 13% were with drugs in the form of syrup and suspension.
CONCLUSION: In our country, the risk of drug poisoning increases due to the fact that little children are frequently left alone at home, drugs are maintained in easily accessible places and packages are non-protective. In addition to the measures to be taken by families, drug manufacturers and doctors, determination of the epidemiological characteristics of drug poisonings in our country both retrospectively and prospectively through multi-central studies may provide significant contributions to prevent poisoning in children and decrease the mortality and morbidity of the cases.
Çocuk Acil Polikliniğine Başvuran İlaç ile Zehirlenme Vakalarının Retrospektif Değerlendirilmesi
Ebru Burcu Demirgan1, Meltem Erol1, Serdar Demirgan2, Özgül Yiğit1, Meltem Türkay21Bağcılar Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Pediatri Kliniği, İstanbul2Bağcılar Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Anestezi Ve Reanimasyon Klinği, İstanbul
AMAÇ: Çocukluk çağında görülen zehirlenmeler dünyada ve ülkemizde sık karşılaşılan, sakatlık ya da ölümle sonuçlanabilen, acil servis ve hastane yatışlarında yoğun iş yükü oluşturan çok önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu çalışmada acil polikliniğine başvuran ilaç ile zehirlenme olgularının klinik ve demografik özelliklerinin araştırılması, korunmada alınabilecek önlemlerin saptaması amaçlandı.
YÖNTEMLER: Etik kurul onayı alındıktan sonra 1 yıllık sürede Çocuk Acil Polikliniğine başvuran ve/veya yatırılarak izlenen 0-18 yaş arası, tam kayıtlarına ulaşılabilen 580 ilaçla zehirlenme olgusunun dosyaları retrospektif olarak incelendi. Olgular yaş, cinsiyet, zehirlenmenin olduğu ay ve mevsim, ilk başvuru saati, hastaneye geliş süreleri, zehirlenme nedeni, zehirlenmeye neden olan farmakolojik ajan, zehirlenmeye neden olan ilacın farmakolojik şekli açısından değerlendirildi.
BULGULAR: Zehirlenme nedeni ile acil polikliniğine gelen çocukların %56’sı kız, %44’ü erkekti. Yaşlara göre yoğunluk değerlendirildiğinde vakalar özellikle 1-3 yaş arasında artan düzeyde iken, 6-10 yaş arasında zehirlenme sayısı oldukça azdı. Yaş grubu 11-15 arasında olan olgularda yaş ilerledikçe zehirlenme vakalarının artması ileri derecede anlamlı bulundu. Zehirlenme vakalarının 23-08 saatleri arasında diğer zaman dilimlerine göre daha düşük oranda başvurduğu tespit edildi. Özkıyım vakalarında kız çocuklarının erkek çocuklarına göre oranı daha fazla idi. Zehirlenmelerin %56’sı tablet, %13’ü ise şurup ve süspansiyon formunda ilaçlarla gerçekleşmişti.
SONUÇ: Ülkemizde küçük çocukların evde sıklıkla yalnız kalmaları, ilaçların kolayca erişebilecekleri yerlerde bırakılması ve ambalajlarının korumasız olması ilaç ile zehirlenme riskini arttırmaktadır. Aileler, ilaç üreticileri ve hekimler tarafından alınacak önlemlerin yanı sıra, ülkemiz genelindeki zehirlenmelerin epidemiyolojik özelliklerinin hem geriye dönük hem de ileriye yönelik çok merkezli çalışmalar ile belirlenmesi, çocukluk çağı zehirlenmelerinin önlenmesine, mortalite ve morbiditesinin azaltılmasına önemli katkıda bulunabilir.
Corresponding Author: Ebru Burcu Demirgan, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |