Mucociliary Dysfunction in Bronchial Asthma and Effect of Inhaled Corticosteroids Treatment on Mucociliary Clearance
Nejat Altintas1, Ilyas Yildiran2, Ekrem Aslan1, Aysen Helvaci11Okmeydani Research And Training Hospital2Balikesir Public Hospital
OBJECTIVE: Bronchial asthma is characterized by airway inflammation, mucus hypersecretion and impaired mucociliary clearance (MCC). In vivo mucociliary clearance rates can be measured by following the rate of egress of radiolabeled marked cumulant, by gamma camera. Inhaled steroids have been shown to enhance mucociliary clearance rates to varying degrees in patients with asthma. We investigated baseline MCC and the effect of inhaled corticosteroid on MCC in chronic asthmatics while on long-term treatment with salmeterol.
METHODS: Between may 2009 and july 2010, patients applied to chest disease outpatient clinic with diagnosis asthma who were on long-term salmeterol treatment however did not receive inhaled steroid treatment and had a sputum production were recruited into the study. Pulmonary function test, ventilation test were done before commencement of inhaler steroid treatment.
Eight-hundred mcg/day budesonide inhaler treatment started and measurements were repeated after 4 months of inhaler steroid treatment. Mucocliary clerens was measured with gamma camera. Tc99m DTPA were used as a radioaerosol.
RESULTS: We recruited 25 patients with mean age 41.8 years, of these patients, 14 were female and 11 were male. Mean FEV1 was 60.40% and FEV1/FVC was 63.58% before steroid treatment. Radioaerosol retention in trachea was 52.56% at the 120 th minutes in ventilation scintigraphy. After 4 months of steroid treatment, measured radioaerosol retention in trachea was 106.92 %. There was high and significant correlation between pulmonary function test and mucociliary clearance (r=0.56 p<0.0001). and mucociliary clearance difference was statistically significant between before and after treatment (p<0.0001).
CONCLUSION: To evaluate antienflamatuar treatment in asthma, clinical findings should be supported by laboratory findings. Radioaerosol measurement is non-invazive and reliable robust technique to evaluate mucosiliary clearance.
Bronşial Astımda Mukosilier Disfonksiyon ve İnhaler Steroid Tedavisinin Mukosilier Klirense Etkisi
Nejat Altintas1, Ilyas Yildiran2, Ekrem Aslan1, Aysen Helvaci11S.b Okmeydani Egitim Ve Arastirma Hastanesi2S.b Balikesir Devlet Hastanesi
AMAÇ: Bronşial astımda hava yollarında enflamasyon, mukus hipersekresyonu ve mukosilier klirensde azalma mevcuttur. Invivo mukosilier klirens radyoaktif işaretlenmiş birikintilerin atılım oranlarının gamma kamera ile ölçülmesi ile hesaplanabilir. Inhale steroidlerin astımlı hastalarda mukosilier klirensi artırdığı gösterilmiştir. Çalışmamızda astımlı hastalarda, mukosilier klirensi ve inhale steroidlerin mukosilier klirens üzerine etkilerini değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEMLER: Mayıs 2009 ve temmuz 2010 tarihleri arasında göğüs hastalıkları kliniğine başvuran bronşial astım tanısı almış uzun dönem salmetorol tedavisi almış fakat inhale steroid tedavisi almamış ve balgam çıkışı olan hastalar alındı. Inhale steroid tedavisi düzenlenmeden önce hastalara solunum fonksiyon testleri ve ventilasyon testleri yapıldı. Ölçümlerden sonra hastalara günde 800 mcg/gün budesonid inhalasyon şeklinde 4 ay boyunca uygulandı ve daha sonra solunum fonksiyon testleri ve ventilasyon sintigrafisi tekrarlandı. Klirens gamma kamerası ile ölçüldü. Radioaerosol olarak tc99m DTPA kullanıldı.
BULGULAR: Çalışmaya 14 kadın, 11 erkek olmak üzere toplam 25 hasta alındı. Hastaların ortalama yaşı 41.8 yıldı. Steroid tedavisi öncesi, ortalama FEV1 %60.40, FEV1/FVC 63.58 bulundu. ventilasyon sintigrafisinde 120. dakikada trakeadaki radioaerosol retansiyonu ortalama %52.56 bulundu.
Dört aylık steroid tedavisi sonrası trakeada ölçülen radioaerosol retansiyonu ortamda %106.92 bulundu. Solunum fonksiyon testleri ile mukosilier klirens arasında yüksek korelasyon bulundu (r=0.56 p<0.0001) ayrıca tedavi öncesi ve sonrası mukosilier klirenste artma yönünde fark oldukça anlamlı bulundu (p<0.0001).
SONUÇ: Astımda antiinflamatuar tedavinin değerlendirilmesinde klinik bulguların laboratuar bulgularıyla da desteklenmesi gerekir. Radioaerosol ölçüm metodu ile mukosilier klirensin değerlendirilmesi, noninvaziv ve güvenilir bir teknik olarak kullanılabilir.
Corresponding Author: Nejat Altintas, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |