. 2019; 29(2): 177-182 | DOI: 10.5222/terh.2019.90277 | ||||
Yoğun bakım ünitesinde uzun yatış sürelerinde azalan enfeksiyon oranlarıGürsel Ersan1, Çiler Zincircioğlu2, Sabri Atalay1, Nimet Şenoğlu21Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, İzmir2Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, Yoğun Bakım Ünitesi, İzmir GİRİŞ ve AMAÇ: Yoğun Bakım Ünitesine kabul edilen olgular pek çok invaziv girişime maruz kalmaktadırlar. Bu girişimler bazı hastalarda hayatlarının devamı için kalıcı olmaktadır. Yatağa bağımlı kalan ve bakım hastası olan bu olgular başka bir bakım merkezine gönderilemediği için uzun süreler yoğun bakım ünitelerinde yatmaktadırlar. Bu çalışmada yüzseksen günden daha uzun süre yoğun bakım ünitesinde yatan olgularda doksan günlük süreler içinde saptanan enfeksiyonlar ve etkenleri incelenmiştir. Decreasing infection rates in long term admissions in a critical care unitGürsel Ersan1, Çiler Zincircioğlu2, Sabri Atalay1, Nimet Şenoğlu21Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, University of Health Sciences, Izmir Tepecik Education and Research Hospital, Izmir, Turkey2Department of Anestesiology and Reanimation, Intensive Care Unit, University of Health Sciences, Izmir Tepecik Education and Research Hospital, Izmir, Turkey INTRODUCTION: Patients admitted to a critical care unit are frequently exposed to invasive interventions. In some patients the interventions are permanently required to maintain life. As the bedridden patients with need of lifelong care cannot be transferred to a longterm facility care unit they are hospitalized in critical care units for unnecessarily long times. In this study we analyzed invasive-device related infection rates and causative agents in patients admitted in a critical care over 180 days. Gürsel Ersan, Çiler Zincircioğlu, Sabri Atalay, Nimet Şenoğlu. Decreasing infection rates in long term admissions in a critical care unit. . 2019; 29(2): 177-182 Sorumlu Yazar: Gürsel Ersan, Türkiye |
|