. 1991; 1(3): 225-228 | DOI: 10.5222/terh.1991.24939 | ||||
Toplumumuzun Epilepsi Konusunda Bilgi DüzeyiEsen Demir1, Sarenur Tütüncüoğlu1, Ferda Köprübaşı1, Tuğrul Özgür1Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları A.B.D.,İzmirEpilepsi konusunda halkın bilgi düzeyini ölçmek için hazırlanan anket soruları 507 kişiye uygulandı. Çeşitli öğretim kademelerinden ve bir kısmı da hasta yakını olan bu deneklere, epilepsinin tanımı, özellikleri ve sağaltımı konularında sorular yöneltildi. Sonuçta toplumumuzun epilepsi konusunda henüz yeterince eğitilmediği, eğitim düzeyi arttıkça, hastalık ve özelliklerini bilme oranının arttığı saptanmıştır. Hasta yakını olan kişilerin, hastalığı daha iyi tanımaları gerekirken toplumun diğer fertleri ile bu grup arasında farklılık olmadığı saptanmıştır. Hekimlerin hasta yakınlarına daha iyi bilgi vermeleri gerekliliği bir kez daha kanıtlanmıştır. Anahtar Kelimeler: EpilepsiThe Level of Public Information on EpilepsyEsen Demir1, Sarenur Tütüncüoğlu1, Ferda Köprübaşı1, Tuğrul Özgür1Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları A.B.D.,İzmirA questionnaire prepared to determine the information level of the public at large on the subject of epilepsy was applied to 507 persons. Questions were asked on the symptoms, various features and treatment of epilepsy to these people who were of various levels of education, some of them being relatives of patients. In conclusion, it was ascertained that the public opinion is by no means sufficiently enlightened on the subject of epilepsy and that a higher information level was on the whole commensurate with the level of education. While the patients relatives were expected to know more, it wasn't shown any significant difference between this group and the other members of the community. It is recommended that doctors undertake to give necessary information to patients relatives on a more extensive basis. Keywords: EpilepsyEsen Demir, Sarenur Tütüncüoğlu, Ferda Köprübaşı, Tuğrul Özgür. The Level of Public Information on Epilepsy. . 1991; 1(3): 225-228 |
|