Yoğun Bakım Ünitesinde Multisistem Atrofi Tanısıyla Takip Edilen Ürosepsis Olgusu
Tuğçe Mengi1, Yusuf Savran2, Murat Emre Tokur3, Hatice Keyvan2, Bilgin Cömert21Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nöroloji Ana Bilim Dalı, Yoğun Bakım Bilim Dalı, İzmir2Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Yoğun Bakım Bilim Dalı, İzmir
3Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anestezi ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı, Yoğun Bakım Bilim Dalı, İzmir
Multisistem atrofi (MSA) erişkin dönemde başlayan, sporadik, nedeni bilinmeyen, nadir görülen nörodejeneratif bir hastalıktır. Klinik olarak otonomik disfonksiyon, parkinsonizm, serebellar ataksi ve piramidal bulguların değişken kombinasyonları ile karakterizedir. Otonomik disfonsiyon semptomlarından bir tanesi ortostatik hipotansiyondur. Ortostatik Multisistem atrofi (MSA) erişkin dönemde başlayan, sporadik, nedeni bilinmeyen, nadir görülen nörodejeneratif bir hastalıktır. Klinik olarak otonomik disfonksiyon, parkinsonizm, serebellar ataksi ve piramidal bulguların değişken kombinasyonları ile karakterizedir. Otonomik disfonsiyon semptomlarından bir tanesi ortostatik hipotansiyondur. Ortostatik hipotansiyon sepsis nedeniyle kötüleşebilir ve intravenöz vazopressör tedavi gerektiren ağır hipotansiyon gelişebilir. Bu hastaların vazopressörlere bağımlı kalması durumunda, uzun vadeli tedavi seçenekleri düşünülmelidir. Tedavi seçeneklerinden bir tanesi piridostigmindir. Piridostigmin, ortostatik hipotansiyon tedavisinde son zamanlarda kullanılmaya başlanan kolinesteraz inhibitörüdür.
Bu olgu sunumunda ürosepsis tanısı ile yoğun bakım ünitemize yatırılan ve MSA’ya bağlı vazopressör bağımlı hipotansiyon gelişen bir hasta sunuldu. Takiplerinde sepsis bulguları gerilmesine rağmen vazopressör ihtiyacı devam etti. Piridostigmin vazopressör kesilmesine dirençli bu hastada otonomik disfonksiyona bağlı hipotansiyonu düzeltmek için kullanıldı. Piridostimin dozu 180 mg/gün’e çıkılması ile ortalama arteriyel basınçta stabilite sağlandı ve vazopressör tedavisi azaltılarak kesildi.
The Case of Urosepsis with Multiple System Atrophy Followed in The Intensive Care Unit
Tuğçe Mengi1, Yusuf Savran2, Murat Emre Tokur3, Hatice Keyvan2, Bilgin Cömert21Dokuz Eylül University Faculty Of Medicine, Department Of Neurology, Branch of Intensive Care Unit, İzmir2Dokuz Eylül University Faculty Of Medicine, Department Of Internal Medicine, Branch of Intensive Care Unit, İzmir
3Dokuz Eylül University Faculty Of Medicine, Department Of Anesthesiology and Reanimation, Branch of Intensive Care Unit, İzmir
Multiple system atrophy (MSA) is an adult-onset, sporadic, progressive neurodegenerative disease of undetermined etiology. MSA is clinically characterized by a variable combination of autonomic dysfunction, parkinsonism, cerebellar ataxia and pyramidal symptoms. One of the symptoms of autonomic dysfunction is orthostatic hypotension. Orthostatic hypotension can worsen due to sepsis. Severe hypotension requiring intravenous vasopressor therapy can develop. If these patients are dependent on vasopressors, long-term treatment options must be considered. One of the treatment options is pyridostigmine. Pyridostigmine is a cholinesterase inhibitor recently recommended to be used in the treatment of orthostatic hypotension.
In this case report, we presented a patient admitted to our intensive care unit with the diagnosis of urosepsis in whom vasopressor dependent hypotension due to MSA developed. Although the findings of sepsis were resolved in the follow-up, the need for vasopressor continued. Pyridostigmine was used to correct hypotension associated with autonomic dysfunction in this patient resistant to weaning from vasopressors. Increasing pyridostigmine dose of 180 mg / day resulted in stabilization of the mean arterial pressure and the vasopressor therapy was gradually reduced and discontinued.
Sorumlu Yazar: Tuğçe Mengi, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |