Bir hayvan modelinde postoperatif periton yapışıklığının önlenmesinde agar filmlerinin değerlendirilmesiMohsen Mamoudieh1, Nooshin Mirkheshti2, Sayyed Ali Alavi21İsfahan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Cerrahi Bölümü, İsfahan, İran 2Doğu Sage Araştırma Şirketi, İsfahan, İran
AMAÇ: Peritoneal yapışıklıkları uzun sürede önemli postoperatif morbidite nedenidir. Bu çalışma, bir hayvan modelinde karın cerrahisinden sonra yapışıklık oluşumunun azaltılmasında agar plakalarının etkinliğini değerlendirmektedir. GEREÇ VE YÖNTEM: Yapışıklıklar bir laparotomi işlem sırasında 20 C57/BL6 farelerde, çekum abrazyonuyla oluşturuldu. Deneysel grup şeklinde 10 farede agar plakaları kullanıldı, 28 gün sonraki ikinci operasyonda, yapışıklıklar iki grupta derecelendirildi. Veriler, Student t testi kullanılarak analiz edildi. BULGULAR: Çalışma süresince iki grubun kilosu açısından anlamlı bir fark yoktu. Yapışıklıkların morfolojik görünüm karşılaştırmasında, iki grup arasında belirgin bir fark yoktu. Aynı zamanda, iki grup arasında yapışıklıkların insidans oranı veya cerrahi işlem sonrası adezyon skorları bakımından da hiçbir anlamlı fark yoktu (p>0,05). SONUÇ: Sahip olduğu hidrojel özelliklerine karşın, agar, uygulamada peritoneal cerrahiden sonraki yapışıklık oluşumunun azaltılmasında başarılı olmamıştır. Biyolojik bir ürün olması nedeniyle, agar, peritondaki doğal immün sistem tarafından uyarılan bir hiperreaktiviteye yol açabilir. Bu yüzden, agar, klinik uygulamada peritoneal cerrahiden sonra yapışıklık oluşumunun azaltılmasına yönelik olarak yararlı gibi görünmemektedir. Anahtar Kelimeler: Agar, cerrahi yapışıklık; karın cerrahisi
Evaluation of agar films in the prevention of postoperative peritoneal adhesions in an animal modelMohsen Mamoudieh1, Nooshin Mirkheshti2, Sayyed Ali Alavi21Department Of Surgery, Isfahan University Of Medical Sciences, Isfahan, Iran 2East Sage Research Corporation, Isfahan, Iran
BACKGROUND: Peritoneal adhesions cause significant long-term postoperative morbidity. This study evaluates the efficacy of agar plates as the physical barrier in reducing adhesion formation after abdominal surgery in an animal model. METHODS: Adhesions were induced, by cecum abrasion, in 20 C57/BL6 mice during a laparotomy procedure. Agar plates were used in 10 mice as the experimental group. At a second operation, 28 days later, the adhesions were graded, in two groups. Data were analyzed by using Student t test. RESULTS: There was no significant difference in weight gain of the two groups during the study period. A comparison of the morphological appearances of the adhesions demonstrated that there was no evident difference between the two groups. There was also no significant difference in the incidence ratio of adhesions or postoperative adhesion scores between the two groups (p value >0.05). CONCLUSION: Despite the hydrogel properties of agar, it was not successful in practice in the reduction of adhesion formation after peritoneal surgery. Since agar is a biological product, it may cause a hyperreactivity induced by the innate immune system in peritoneum. Therefore, agar does not appear to be useful in clinical practice for the reduction of adhesion formation after peritoneal surgery. Keywords: Agar, surgical adhesion; abdominal surgery
Mohsen Mamoudieh, Nooshin Mirkheshti, Sayyed Ali Alavi. Evaluation of agar films in the prevention of postoperative peritoneal adhesions in an animal model. . 2011; 17(2): 108-112
Sorumlu Yazar: Nooshin Mirkheshti, Iran |
|