Running title: Treatment of postmenopausal osteoporosis.
Bülent Tıraş, Çağatay TaşkıranGazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları Ve Doğum Anabilim Dalı, Ankara, TurkeyOsteoporosis is characterized with low bone mass and deterioration of skeletal microarchitecture. It leads to a fragile bone and increased risk of fracture by minimal trauma. Today, osteoporotic fractures have become a major health concern. Therefore many different studies have been organized to enlighten basic pathology, and to investigate efficient therapeutic modalities. The change in the prescription attitudes in postmenopausal hormone replacement therapy (HRT) increased the value of non-HRT therapies. The purpose of this review is to evaluate all therapeutic modalities which could be used in this setting by analyzing prospective randomized studies. By a general scope of view, the choice of treatment should be individualized with respect to age, risk factors,
and concomitant disorders. In early menopause HRT can be used for women with severe vasomotor symptoms if there is no contraindication. Since no difference was noted between HRT and bisphosphonates, there is no need to combination regimens.
After vasomotor symptoms are subsided, raloxifene can be used to the patients who have T score of below -2 without non-vertebral fracture. It is obvious that the most efficient therapies to prevent new osteoporotic fractures are bisphosphonates, strontium ranelate, and parathyroid hormone (PTH). PTH should not be used longer than 24 months. The first two large series showed that strontium ranelate prevents fractures very effectively. In addition the side effects of this unique medication is not higher than placebo which is one of the major advantage of it. Many series identified the important role of bisphosphonates in the prevention of osteoporosis related morbidities. Calcitonin has a role in patients having pain. Daily calcium and vitamin D supplement should be recommended to all patients, and diet and exercise programmes should be organized.
POSTMENOPOZAL OSTEOPOROZDA TEDAVİ MODALİTELERİ
Bülent Tıraş, Çağatay TaşkıranGazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları Ve Doğum Anabilim Dalı, Ankara, TürkiyeOsteoporoz düşük kemik yoğunluğu ve skeletal mikromimarinin bozulması sonucu global olarak kemik frajilitesinin artması ve minimal travma ile kırıkların oluşması ile karakterize bir durumdur. Günümüzde osteoporoza bağlı kırıklar önemli bir sağlık sorunu haline gelmiştir. Kırık sonrası ciddi oranda artan morbidite ve hatta mortalite dikkatlerin temel fizyopatolojiye, önlemeye yönelik çalışmalara ve etkin tedavi modaliteleri geliştirmeye odaklanmasına neden olmuştur. Postmenopozal osteoporoz tedavisinde
birçok değişik yöntem kullanılagelmektedir. Hormon replasman tedavisindeki (HRT) son yıllardaki değişim non-HRT tedavilerin önemini daha da arttırmaktadır. Bu makalede özellikle prospektif randomize çalışmaların ışığında uygulanmakta olan tedavi
seçenekleri değerlendirilerek, bu önemli sağlık sorununun çözümünde bilimin nerede olduğu, ve önümüzdeki yıllardaki projeksiyonu yansıtılmaya çalışılmıştır. Postmenopozal hastada tedavi seçimi hastanın yaşına, risk faktörlerine, diğer hastalıklarına göre
bireyselleştirilmelidir. Erken menopozal hastalarda vazomotor semptomu olanlarda HRT kullanılabilir. Hormonal tedavilerle bifosfanatların karşılaştırıldığı çalışmalarda anlamlı bir fark saptanmamıştır. HRT’ye bifosfanat eklenmesinin genel olarak anlamlı bir ek yarar sağlamadığı gösterilmiş olmakla beraber bazı çalışmalarda pozitif etkinin olduğu da belirtilmektedir. Menopozal semptomlar geçtikten sonra T skoru –2’nin altında ancak osteoporozu olmayan hastalarda raloksifen iyi bir alternatif olarak önümüze çıkmaktadır. Kırığı önlemede etkin seçenekler bifosfanatlar, strontium ranelat ve PTH olup PTH’nun güvenlik sınırı belirlenene kadar uzun süreli kullanılmaması uygun olacaktır. Stronsiyumla ilgili ilk çalışmalarda oldukça iyi sonuçlar elde edilmiş olup yan etki profilinin de düşük olması kullanım kolaylığı sağlamaktadır. Bifosfanatlar etkinlikleri ve üzerinde yapılmış çalışmaların çokluğu ile günlük kullanımda önemli bir yere sahiptir. Kalsitonin orta şiddetli osteoporozda ve de özellikle ağrılı kırığı olan hastalarda önemli bir ilaçtır. Hastalara kalsiyum ve D vitamini desteği yapılmalı, uygun diyet ve egzersiz programı düzenlenerek
farmakolojik tedaviye yardımcı olunmalıdır.
Corresponding Author: Bülent Tıraş, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |