Impact of the COVID-19 Pandemic on Obstetrics and Gynecology Residency Training in Turkey

¹Department of Obstetrics and Gynecology, Kackar State Hospital, Rize, Turkey
²Department of Obstetrics and Gynecology, Istanbul University Cerrahpasa-Cerrahpasa School of Medicine, Istanbul, Turkey.
³Department of Gynaecologic Oncology, Isparta City Hospital, Isparta, Turkey

Objectives: The aim of this study was to evaluate the impact of Covid-19 pandemic on Obstetrics and Gynaecology (Ob&Gyn) residency in Turkey.

Material and Methods: A 40 item questionnaire was prepared by European Network of Trainees in Ob&Gyn. The survey included 4 parts (workload, training aspects, trainees’ health and safety, women’s and maternal health), conducted between April 2020 and September 2020. Submitting replies were voluntary.

Results: A total of 103 trainees from 28 different cities responded to our questionnaire. Mean years of training was 2.5 and trainees were represented from all years in this study. Deployment at covid units was reported by 66 trainees (%65,3). Working up to 84 hours per week was stated. Insufficient outpatient clinic experience to meet education targets was reported by 67% of the trainees. Almost all trainees (101 out of 103) trainees reported that the amount of surgeries and/or elective surgeries were decreased or cancelled. Hindered surgical skills due to reduced number of surgeries and dissatisfaction by not achieving enough number of surgeries were reported by 63% and 68% of the trainees respectively. Overall 71% (n=73) were worried about their training. Only 45 trainees (43,6%) were able to address their concerns with their program coordinators. Trainees in Turkey experienced a decrease in the workload during the first COVID-19 wave by 62% (n=64). In average, trainees worked almost 30 hours less compared to their usual workweek. Only 5% of trainees (n=5) worked from home but trainees claimed to have enough personal protective equipment (PPE) and 66% (n=68) and were able to keep their social distance at the hospital. Availability of health care differed between departments, family planning and reproductive medicine being the most affected.

Conclusion The obstetrics and gynaecology training in Turkey has significantly been affected by the COVID-19 pandemic.

Keywords:

COVID-19 Pandemisinin Kadın Hastalıkları ve Doğum Asistalık Eğitimi Üzerindeki Etkileri

¹Kaçkar Devlet Hastanesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Bölümü, Rize
²İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı, İstanbul
³Isparta Şehir Hastanesi, Jinekolojik Onkoloji Departmanı, Isparta

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Covid-19 pandemisinin Türkiye'deki Kadın Hastalıkları ve Doğum uzmanlık eğitimine etkisini değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntemler: Avrupa Kadın Doğum ve Hastalıkları Asistan Organizasyonu (ENTOG) tarafından 40 maddelik bir anket hazırlandı. Anket 4 bölümden (iş yükü, eğitim konuları, stajyerlerin sağlığı ve güvenliği, kadın ve anne sağlığı) oluşmuştur. Türkçe çevirisi Türkiye’deki asistanlara Nisan 2020 ile Eylül 2020 iletilmiştir. Ankete katılım gönüllülük esasına dayanmıştır.

Bulgular: Anketimizi 28 farklı şehirden toplam 103 asistan yanıtladı. Ortalama eğitim yılı 2,5 idi ve bu çalışmada tüm yıllardan asistanlar temsil edildi. Covid birimlerinde çalışma 66 asistan (%65,3) tarafından bildirildi. Haftada 84 saate kadar çalışıldığı belirlendi. Eğitim hedeflerine ulaşmak için yetersiz poliklinik deneyimi asistanların %67'si tarafından rapor edildi. Asistanların neredeyse tamamı (103 kişiden 101'i) ameliyat sayısının azaldığını veya iptal edildiğini bildirdi. Ameliyat sayısının azalması nedeniyle engellenen cerrahi beceriler ve yeterli sayıda ameliyat yapılmamasından kaynaklanan memnuniyetsizlik asistanların sırasıyla %63 ve %68'i tarafından bildirilmiştir. Asistanların %71’i eğitimleri konusunda endişeliydi. Sadece 45 asistan (%43,6) program koordinatörleri ile endişelerini paylaşabilmiş. Türkiye'deki asistanlar ilk COVID-19 dalgasında iş yükünde %62 (n = 64) azalma yaşadı. Ortalama olarak, asistanlar normal çalışma haftalarına kıyasla neredeyse 30 saat daha az çalıştı. Asistanların sadece %5'i (n = 5) evden çalışırken, yeterli kişisel koruyucu donanıma (KKE) sahip olduklarını ve %66'sı (n = 68) hastanede sosyal mesafelerini koruyabildiklerini bildirdi. Sağlık hizmetlerinin mevcudiyeti bölümler arasında farklılık gösterirken en çok aile planlaması ve üreme tıbbının etkilendiği bildirildi.

Sonuç: Türkiye'deki obstetrik ve jinekoloji eğitimi COVID-19 pandemisinden önemli ölçüde etkilenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Goknur Topcu, IPEK BETUL OZCIVIT, selcuk erkilinc. Impact of the COVID-19 Pandemic on Obstetrics and Gynecology Residency Training in Turkey. . 2021; 18(4): 0-0

Corresponding Author: Goknur Topcu, Türkiye