Clinical outcomes of Laparoscopically Assisted Vaginal Hysterectomy at patients who had previous abdominopelvic surgery
Ali Rıza Odabaşı1, Hasan Yüksel1, Selda Demircan Sezer1, Bakiye Uğur2, Ozan Turgut1, Ayşe Baz1, Sümeyra Nergiz1, Ergün Onur11Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları Ve Doğum Anabilim Dalı, Aydın, Turkey2Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anestezi Ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Aydın, Turkey
OBJECTIVE: To determine clinical outcomes of Laparoscopically Assisted Vaginal Hysterectomy (LAVH) at patients who had previous abdominopelvic surgery.
Design: A clinical observational, prospective, non randomised trial comparing outcomes of 13 patients who had previous abdominopelvic surgery with outcomes of 19 patients who had not surgery. Setting: Adnan Menderes University Faculty of Medicine, Department of Obstetrics and Gynecology. Patients: Thirty-two subjects [average age 51,1±6,9 (37-66)] who had indication of total abdominal hysterectomy and bilateral
salpingooferectomy due to benign pathologies. Interventions: According to ACOG, LAVH was performed by using the Garry technique at the trocar insertions, the Reich technique
at the laparoscopic phase and the Heaney technique at the vaginal phase by the same operator. After adhesiolysis and diagnostic procedures, ureters were dissected medially. By coagulating, bilateral round and infundibulopelvic ligaments were cut after the
mobilisation of bladder. The operation was completed by the same operation team by vaginal approach consequently. At all operations, 80 W unipolar or 150 W bipolar diathermic dissection and 25-35 W unipolar diathermic cutting were performed.
Main outcome measures: Age, parity, menopausal status, preoperative indications, type of previous abdominopelvic surgey and incision, intraoperative indications, adhesion scores, rate of unintended laparotomy, operative time, uterus weight, loss of blood,
complications, postoperative pain scores and analgesic requirements, time necessary for returning to normal intestinal function, length of hospitalisation and rate of readmission to hospital. RESULTS: When compared with the patients who had not previous abdominopelvic surgery, all adhesion scores, uterus weight, operative time and the number of total postoperative complications were found significantly high at patients who had previous
surgery. Loss of blood, the rate of unintended laparotomy, the number of total intraoperative complications, the length of hospitalisation, postoperative pain scores and analgesic requirements, and the time necessary for returning to normal intestinal
functions were not found significantly difference between the two groups.
CONCLUSIONS: LAVH is an operation adding the superiority of vaginal hysterectomy to the advantages of abdominal hysterectomy. By carrying the superiority of laparoscopy over laparotomy, it could be performed by an acceptable complication rate depending
of increasing experience and technical opportunities.
Abdominopelvik cerrahi geçirmiş olgularda Laparoskopi Yardımlı Vajinal Histerektominin klinik sonuçları
Ali Rıza Odabaşı1, Hasan Yüksel1, Selda Demircan Sezer1, Bakiye Uğur2, Ozan Turgut1, Ayşe Baz1, Sümeyra Nergiz1, Ergün Onur11Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları Ve Doğum Anabilim Dalı, Aydın, Türkiye2Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anestezi Ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Aydın, Türkiye
AMAÇ: Abdominopelvik cerrahi geçirenlerde, Laparoskopi Yardımlı Vajinal Histerektomi’nin (LYVH) klinik sonuçlarının belirlenmesi
Planlama: Abdominopelvik cerrahi geçiren 13 olgunun, geçirmeyen 19 olguyla kıyaslandığı, klinik gözlemsel, prospektif, non randomize araştırma
Ortam: Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı
Hastalar: Benign nedenlerle total abdominal histerektomi ve bilateral salpingoooferektomi endikasyonu konan, ortalama yaşı 51,1±6,9 (37-66) olan 32 olgu
Girişim: Amerika Obstetrist ve Jinekologlar Birliği’ne göre tanımlanan LYVH; trokar girişlerinde Garry, laparoskopi aşamasında Reich ve vajinal aşamasında Heaney tekniği kullanılarak, aynı cerrah tarafından gerçekleştirildi. Adezyolizis ve tanısal işlemler ardından; üreterler, medial yaklaşımla diseke edildi. Mesane mobilizasyonu ardından, bilateral round ligaman ve infundibulopelvik ligaman koagüle edilerek kesildi. Operasyon, vajinal yaklaşımla aynı ekip tarafından tamamlandı. Tüm operasyonlarda, 80 W unipolar veya 150 W bipolar diatermik diseksiyon; 25-35 W unipolar diatermik kesi uygulandı.
Değerlendirme parametreleri: Yaş, parite, hormonal durum, preoperatif tanı, geçirdikleri abdominopelvik cerrahi ve kesi tipi, intraoperatif tanı, adezyon derecesi, laparotomiye geçiş oranı, operasyon süresi, uterus ağırlığı, kan kaybı, komplikasyonlar, postoperatif ağrı düzeyi ve analjezik gereksinimi, olağan barsak işlevine dönüş, hastanede kalış süresi ve yeniden hastaneye başvurma oranı.
SONUÇ: Abdominopelvik cerrahi geçirenlerde, geçirmeyenlere kıyasla, tüm adezyon puanları, uterus ağırlığı, operasyon süresi ve postoperatif toplam komplikasyon sayısı, anlamlı fazla bulundu. Kan kaybı, planlanmamış laparotomi oranı, intraoperatif toplam komplikasyon sayısı, hastanede kalış süresi, postoperatif ağrı şiddeti, gereksinme duyulan analjezik miktarı ve barsak işlevlerinin normale dönmesi açısından farklılık saptanmadı.
YORUM: Vajinal yaklaşımın üstünlüklerini, abdominal yolun avantajlarına ekleyen bir yöntem olan LYVH; deneyim ve teknik olanakların artmasıyla, abdominopelvik cerrahi geçirmiş olgularda, kabul edilebilir bir komplikasyon oranıyla yapılabilir ve laparoskopinin, laparotomiye olan üstünlüklerini taşıyan bir yöntemdir.
Corresponding Author: Ali Rıza Odabaşı, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |