Major problems, current characteristics and future career plans of obstetrics and gynecology residents in Turkey
Selcuk Erkilinc1, Murat Yassa2, Buğra Coskun3, Onur Ince4, Ates Karateke51Isparta City Hospital, Department of Gynecologic Oncology, Isparta, Turkey2Bartın State Hospital, Department of Obstetrics and Gynecology, Bartın Turkey
3Liv Hospital, Department of Obstetrics and Gynecology, Ankara, Turkey
4Kutahya Health Sciences University, School of Medicine, Department of Obstetrics and Gynecology, Kutahya, Turkey
5İstanbul Medeniyet University Faculty of Medicine, Department of Obstetrics and Gynecology, İstanbul, Turkey
Objective: To evaluate the current problems and future career plans of Obstetrics and Gynecology residents in Turkey.
Materials and Methods: In this cross-sectional study, a survey was conducted with 143 trainees from 25 cities in different regions of Turkey. The questionnaire, which was sent via e-mail to all available trainees, consisted of four parts: a) information on hospitals; b) number and variety of surgical interventions; c) scientific activities; and d) current problems. Descriptive statistics were used to analyze participants’ responses.
Results: The mean number of trainees in each hospital was 24 in education and research hospitals and 15 in university hospitals (p<0.001). Perinatology, oncology, and infertility clinics were present in about 70% of the hospitals, and there was no difference in this regard between public and university hospitals. Most trainees (68.5%) complained about being alone in an outpatient clinic. Third-year trainees from education and research hospitals performed a significantly higher number of vaginal births than those at universities (p=0.035). Most trainees complained about their workload during their residency in both training and research hospitals (74.4%) and university hospitals (66%). The three most common plans for the future were to attend a subspecialty program in the field of obstetrics and gynecology (28%), to pursue an academic career (23.1%), and to work in a private hospital (21%).
Conclusion: Extremely long work hours, excessive workload, many monthly duties, and lack of supervision at outpatient clinics were found to be the major problems of the obstetrics and gynecology residents in Turkey. The most common future plan of the residents was to attend a subspecialty program in the field of obstetrics and gynecology.
Türkiye’de kadın hastalıkları ve doğum asistanlığı: Mevcut durum, karşılaşılan başlıca sorunlar ve kariyer planları
Selcuk Erkilinc1, Murat Yassa2, Buğra Coskun3, Onur Ince4, Ates Karateke51Isparta Şehir Hastanesi, Jinekolojik Onkoloji Kliniği, Isparta, Türkiye2Bartın Devlet Hastanesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, Bartın, Türkiye
3Liv Hastanesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, Ankara, Türkiye
4Kütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, Ankara, Türkiye
5İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Amaç: Türkiye’de Kadın Hastalıkları ve Doğum asistanlığının güncel sorunlarını ve özelliklerini değerlendirmek.
Gereç ve Yöntemler: Bu anket, Türkiye'nin 7 bölgesinde 25 ilden araştırma görevlisi üzerinde yapıldı. Tüm katılımcılara e-posta ile bir anket gönderildi. Bu anket hastane bilgileri, çeşitli cerrahi müdahalelerin sayısı, bilimsel aktiviteler ve güncel problemler olmak üzere dört bölümden oluşmaktaydı. Katılımcı yanıtları analiz etmek için tanımlayıcı istatistikler kullanıldı.
Bulgular: Ortalama asistan sayısı Eğitim ve Araştırma Hastanelerinde 24 iken Üniversite Hastanelerinde 15 olarak saptandı (p<0.001). Perinatoloji, onkoloji ve infertilite klinikleri tüm hastanelerin %70’ inde mevcut olup gruplar arasında anlamlı bir fark izlenmedi. Katılımcıların çoğu (%68,5) poliklinikte yalnız kaldıklarından şikayetçiydi. Eğitim ve Araştırma hastanelerinde 3. yıl araştırma görevlilerinin üniversite hastanelerindekilere oranla daha fazla sayıda vajinal doğum yaptırdıkları gözlendi ve bu sonuç istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0,035). Katılımcılar en fazla iş yoğunluğundan şikayetçi olup Eğitim ve Araştırma Hastanelerinde ve Üniversite Hastanelerinde bu oran sırasıyla %74,4 ve %66 idi. Gelecek için en çok tercih edilen planlar kadın hastalıkları ve doğum yandal programına katılmak, akademik kariyer yapmak ve özel bir hastanede çalışmak olup bu oranlar sırasıyla %28, %23,1, %21 saptanmıştır.
Sonuç: Anket sonuçlarına göre kadın hastalıkları ve doğum asistanlarının en önemli problemleri; uzun çalışma saatleri, fazla iş yükü, aylık nöbet sayısının fazlalığı, polikliniklerde denetimsiz çalışmak olarak saptandı. Asistanların en yaygın gelecek planı, kadın hastalıkları ve doğum alanında bir yandal programına katılmak olarak tespit edildi.
Corresponding Author: Selcuk Erkilinc, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |