Fetal Echocardiography and Indications
Melih Atahan GüvenAnatolia Advanced Level Ultrasonography Center, AnkaraCongenital heart diseases are encountered in 0.8% of live births and are among the most frequently diagnosed malformations. At least half of these anomalies end up with death or require surgical interventions and are responsible for 30% of the perinatal mortality.
Fetal echocardiography is the sum of knowledge, skill and orientation rather than knowing the embryologic details of the fetal heart.
The purpose of fetal echocardiography is to document the presence of normal fetal cardiac anatomy and rhythm in high risk group and to define the anomaly and arrhythmia if present.
A certain sequence should be followed during the evaluation of fetal heart.
Sequential segmental analysis (SSA) and basic definition terminology made it possible to determine a lot of complex cardiac anomalies during prenatal period.
By the end of 1970’s, Shinebourne started using sequential segmental analysis for fetal cardiac evaluation and today, prenatal diagnosis of congenital heart disease is possible without any confusion. In this manner, whole fetal heart can be evaluated as the relation of three segments (atria, ventricles and the great arteries) with each other, irrelevant of complexity of a possible cardiac anomaly.
Presence of increased nuchal thickness during early gestation and abnormal four-chamber-view during ultrasonography by the obstetrician presents a clear indication for fetal echocardiography,however, one should keep in mind that 80-90% of the babies born with a congenital heart disease do not have a familial or maternal risk factor.
In addition, it should be remembered that expectant mothers with diabetes mellitus pose an indication for fetal echocardiography.
Fetal ekokardiyografi ve endikasyonları
Melih Atahan GüvenAnatolia Ileri Düzey Ultrasonografi Merkezi, AnkaraKonjenital kalp hastalıkları (KKH); canlı doğumların % 0.8’inde izlenen ve en sık tespit edilen malformasyonlar olup en az yarısı ölümle sonuçlanan veya cerrahi müdahale gerektiren anomalilerdir ve de perinatal mortalitenin %30’undan sorumludurlar.
Fetal ekokardiyografi fetal kalbin embriyolojik detaylarının bilinmesinden ziyade belli bir bilgi, beceri ve oryentasyonun birleşimi esasına dayanmaktadır.
Fetal ekokardiyografinin amacı; riskli hasta grubuna ait fetüste normal kardiyak anotomi varlığını ve ritmini dökümente etmek, var ise anomaliyi veya aritmiyi tanımlamak olmalıdır.
Fetal kalbin değerlendirilmesi sırasında belirli bir sistematiğin izlenmesi gerekmektedir. Ardışık segmental analiz (ASA) yöntemi ve de temel tanımlayıcı terimlerin kullanımı ile birçok kompleks kardiyak anomalinin prenatal dönemde tanımlanması mümkün olmuştur. Shinebourne’ün 1970 ‘lerin sonunda ASA’i (sequential segmental analysis) fetal kardiyak değerlendirme için uygulamaya geçirmesiyle, bugün belli bir sistematik içinde KKA’nin prenatal tanısını, karmaşıklığa yol açmadan tanımlamak mümkün olmuştur. Bu doğrultuda, fetal kalbin tamamı, olası kalp anomalisinin karmaşıklığından bağımsız olarak üç segmetin (atriyum, ventrikül, büyük damarlar) birbirleriyle ilişki ve bağlantıları ile incelenebilir.
Erken gebelik haftalarında saptanan artmış nukal kalınlık varlığı ve ultrasonografide obstetrisyen tarafından izlenen anormal dört odacık görüntüsü fetal ekokardiyografi taraması için temel bir endikasyonu oluşturmakla beraber, konjenital kalp hastalığı ile doğan bebeklerinin %80-90’nın familyal veya maternal bir risk faktörü içermediği bilinmelidir. Ek olarak sık gözlenen sistemik hastalık olan Diyabetes Mellituslu anne adaylarının fetüslerinin fetal ekokardiyografi endikasyonu oluşturduğu unutulmamalıdır.
Corresponding Author: Melih Atahan Güven, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |