Isolated Fetal Hepatic Calcification: A Case Report
Ayşe Gül Özyapı, Bülent Kars, Ayşe Yasemin Karageyim Karşıdağ, Esra Esim Büyükbayrak, Orhan Ünal, Mehmet Cem TuranDr. Lütfi Kırdar Kartal Education And Research Hosptal, Clinic Of Obstetrics And Gynecology, İstanbulObjective: To present the management of a case with fetal hepatic calcification diagnosed at 22. weeks of gestation with the review of the literature.
Case: The patient was first seen at antenatal clinic at 16th week of gestation with the triple test in normal range. The ultrasonography performed at 22 weeks of gestation revealed hepatic paranchymal calcification in the fetus. Toxoplasma, rubella, cytomegalovirus (CMV), herpes simplex virus, parvovirus IgM, IgG and VDRL tests were ordered. Rubella and CMV IgG tests were positive and the others were negative. There was no additional abnormality in the detailed sonography so the genetic analysis was not suggested. The routine antenatal follow-up was uneventful and the patient was delivered a healthy 3900 g female baby via caserean route due to cephalopelvic discrepancy. After birth physical examination and laboratory tests of neonate were normal. There was hepatic calcification but no other pathology in ultrasonographic examination. Six months after birth, the baby’s physical examination was normal and hepatic calcification was seen to persist in abdominal ultrasonography. Hepatic calcification in this patient was decided to be a benign finding.
Conclusion: When a fetal hepatic calcification is diagnosed, detailed ultrasonography should be performed to investigate other organ pathologies. Intrauterine infections should be investigated. If there is an associated ultrasonographic finding, genetic karyotyping should be offered. The prognosis is generally good but dependent to the underlying cause. In most of the cases with isolated liver calcification normal prenatal follow-up is sufficient.
İzole Fetal Karaciğer Kalsifikasyonu: Olgu Sunumu
Ayşe Gül Özyapı, Bülent Kars, Ayşe Yasemin Karageyim Karşıdağ, Esra Esim Büyükbayrak, Orhan Ünal, Mehmet Cem TuranDr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Kadın Hastalıkları Ve Doğum Kliniği,istanbulAmaç: Kliniğimizde 22. gebelik haftasında yapılan ultrasonografide fetüste karaciğer kalsifikasyonu saptanan olgunun yönetiminin literatür eşliğinde sunulması.
Olgu: İlk kez 16. gebelik haftasında kliniğimize başvuran hastanın üçlü tarama testinde özellik saptanmadı. 22. haftada yapılan ultrasonografide fetal karaciğerde parankimal kalsifikasyon saptanması üzerine toksoplazma, rubella, sitomegalovirüs (CMV), herpes simpleks virüs, parvovirüs IgM, IgG ve VDRL istendi. Rubella ve CMV IgG pozitif saptandı, diğerleri negatif idi. Yapılan detaylı fetal ultrasonografide başka bir patoloji saptanmaması üzerine genetik inceleme amaçlı başka bir işlem önerilmedi. Daha sonraki rutin takibinde bir sorun olmayan hasta sefalopelvik uygunsuzluk nedeniyle sezaryen ile 3900 gr canlı kız bebek doğurtuldu. Doğumdan sonra yenidoğan hekimlerince yapılan muayene, laboratuvar ve sonografik incelemeler sonucunda başka bir patoloji saptanmadı. Doğumdan sonra altıncı ayda bebeğin muayenesinin normal olduğu ve bebeğe yapılan abdominal ultrasonografide karaciğerde kalsifikasyonun devam ettiği görüldü. Karaciğerdeki kalsifikasyonların benign bir bulgu olduğuna karar verildi.
Sonuç ve yorum: Fetal karaciğerde kalsifikasyon saptanan olgularda detaylı fetal ultrasonografi yapılarak diğer organlar da gözden geçirilmelidir. Ayrıca, inutero enfeksiyon araştırılmalıdır. Bazı olgularda özellikle eşlik eden ultrasonografi bulgusu varsa karyotip analizi önerilmelidir. Prognoz genellikle altta yatan sebebe bağlı olmakla birlikte iyi seyirlidir. Karaciğerde izole kalsifikasyon saptanan vakaların çoğunda normal gebe izlemi yeterlidir.
Corresponding Author: Ayşe Gül Özyapı, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |