. 2020; 50(3): 163-168

Anti-VEGF Tedavi Uygulanan Diyabetik Maküler Ödemli Hastalarda Sonuç Görme Keskinliği İle Optik Koherens Tomografi Bulguları Arasındaki İlişki

Seher Eraslan1, Özlem Yıldırım2, Özer Dursun2, Erdem Dinç2, Gülhan Orekici Temel3
1Nevşehir Devlet Hastanesi, Göz Hastalıkları Kliniği, Nevşehir
2Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Mersin
3Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Ana Bilim Dalı, Mersin

Amaç: Diyabetik makula ödemi (DMÖ) tespit edilen hastalarda, intravitreal anti-VEGF tedavisi öncesi Optik Koherens Tomografi (OKT) kesitlerinden elde edilen bulguların sıklığını belirlemek, bu bulgular ile sonuç görme keskinliği ve enjeksiyon sayısı arasındaki ilişkiyi değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: Ocak 2013 ile Nisan 2017 tarihleri arasında Retina biriminde DMÖ tanısı alarak intravitreal ranibizumab tedavisine başlanan 191 hastanın (104 erkek, 87 kadın) 296 gözü çalışmaya dahil edildi. Hastaların başvuru anındaki SD-OKT görüntüleri; seröz makula dekolmanı (SD), vitreomaküler traksiyon (VMT) ve epiretinal membran (ERM) varlığı açısından değerlendirildi. Bunun yanısıra elipsoid zon (EZ) ve retina iç tabakalarının düzeni de incelendi.
Bulgular: OKT’de santral retinal kalınlık ortalaması, tedavi öncesi 449 ± 81 µ iken, tedavi sonrasında 350 ± 96 µ olarak ölçüldü (p<0.001). Gözlerin 155 (%52.4)’inde SD, 67 (%22.6)’sinde ERM, 9 (%3)’unda VMT, 30 (%10.1)’unda retina iç katmanlarında disorganizasyon (DRIL), 54 (%18.2)’ünde EZ’de düzensizlik saptandı. Tedavi öncesi SD varlığı final görme keskinliği üzerinde etkili değilken (p=0.11), ERM varlığı, EZ düzensizliği ve DRIL final görme keskinliğini anlamlı olarak düşürmekteydi (p<0.0001). SD ve ERM varlığı saptanan gözlere uygulanan enjeksiyon sayısı, olmayan gözlere göre artış göstermekteyken, bu artış SD varlığında istatistiksel olarak anlamlıydı (sırasıyla p=0.01, p=0.59). EZ düzensizliği ve DRIL varlığının uygulanan enjeksiyon sayısı üzerine anlamlı etkisi bulunmadı.
Sonuç: DMÖ’ye SD’nin eşlik etmesinin tedavi ihtiyacını arttırdığı saptanmış ancak sonuç görme keskinliği ile ilişkili bulunmamıştır. EZ’de düzensizlik, DRIL ve ERM varlığı görme keskinliğini olumsuz etkileyen faktörlerdir.

Anahtar Kelimeler: Diyabetik makula ödemi, optik koherens tomografi, anti-VEGF tedavi.


Relationship Between Final Visual Acuity and Optical Coherence Tomography Findings in Patients with Diabetic Macular Edema Undergoing Anti-VEGF Therapy

Seher Eraslan1, Özlem Yıldırım2, Özer Dursun2, Erdem Dinç2, Gülhan Orekici Temel3
1Department of Ophthalmology, Nevşehir State Hospital, Nevşehir, Turkey
2Department of Ophthalmology, Mersin University, Mersin, Turkey
3Department of Biostatistics, Mersin University, Mersin, Turkey

Aim: To identify the prevalence of findings from optical coherence tomography (OCT) sections before intravitreal anti-VEGF treatment in patients with diabetic macular edema (DME), and to evaluate the relationship between these findings and final visual acuity and number of injections.
Materials and Methods: 296 eyes of 191 patients (104 male, 87 female) who started intravitreal ranibizumab treatment after DME diagnosed between January 2013 and April 2017 in Retina Unit was included the study. The Spectral Domain OCT findings at the time of presentation such as presence of serous macular detachment (SD), presence of vitreomacular traction (VMT), presence of epiretinal membrane (ERM) were recorded. In addition, the regularity of the ellipsoid zone (EZ) and the inner layers of the retina was also studied.
Results: The mean central retinal thickness measured in SD-OCT was 449 ± 81 μ before treatment and 350 ± 96 μ after treatment (p <0.001). 155 eyes (52.4%) had SD, 67 eyes (22,6%) had ERM, 9 eyes (3%) had VMT, 30 eyes (10.1%) had disorganization of the retinal inner layers (DRIL), 54 eyes (18,2%) had EZ deterioration. The presence of ERM, EZ irregularity and DRIL presence significantly reduced the final visual acuity (p <0.0001), while SD before treatment had no effect on final visual acuity (p = 0.11). SD and ERM presence increased the number of injections applied to the eyes. This increase was statistically significant only in the presence of SD (p=0.01, p=0.59, respectively). EZ irregularity and the presence of DRIL had no significant effect on the number of injections applied.
Conclusion: It was determined that the presence of SD accompanied by DME increased the need for treatment, but the result was not associated with visual acuity. EZ irregularities, DRIL and ERM are findings that negatively affect visual acuity.

Keywords: Diabetic macular edema, optical coherence tomography, anti-VEGF treatment.


Seher Eraslan, Özlem Yıldırım, Özer Dursun, Erdem Dinç, Gülhan Orekici Temel. Relationship Between Final Visual Acuity and Optical Coherence Tomography Findings in Patients with Diabetic Macular Edema Undergoing Anti-VEGF Therapy. . 2020; 50(3): 163-168

Sorumlu Yazar: Seher Eraslan, Türkiye


ARAÇLAR
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder

Benzer makaleler
Google Scholar