Farklı derecelendirme sistemi tanımlarına göre subklinik ve hafif keratokonus tanısında Pentacam parametrelerinin yeniden gözden geçirilmesi
İbrahim Toprak1, Çiğdem Martin1, Celal Emre Güneş1, Jorge Alio21Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye2Araştırma ve Geliştirme Departmanı, VISSUM, Alicante, İspanya; Kornea, Katarakt ve Refraktif Cerrahi Bölümü, VISSUM, Alicante, İspanya; Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, Patoloji ve Cerrahi Anabilim Dalı, Tıp Fakültesi, Miguel Hernández Üniversitesi, Alicante, İspanya.
Amaç: Amsler-Krumeich (AK), Collaborative Longitudinal Assessment of Keratoconus (CLEK) ve ABCD sistemlerinin farklı tanımlamaları temel alınarak subklinik keratokonus ve hafif keratokonus tanısında Pentacam parametrelerinin performansının tekrar test edilmesi amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Bu üniversite kaynaklı kesitsel çalışmaya subklinik keratokonuslu 24 göz, hafif keratokonuslu 144 göz (AK=101 göz, CLEK=28 göz ve ABCD=15 göz) ve 70 normal göz dahil edildi. Minimum pakimetri, KISA% indeksi, alt-üst keratometrik asimetri, kornea aberasyonları, Pentacam indeksleri, ön/arka elevasyonlar, pakimetrik progresyon indeksi (PPI), Ambrósio-İlişkisel Kalınlık (ARTmax) ve Belin/Ambrósio Enhanced Ectasia Display skorları (Df, Db, Dp, Dt, Da ve D-final) değerlendirildi.
Bulgular: ARTmax (%83,3 duyarlılık/%74,3 özgüllük), ardından minimum pakimetri, Dt ve Da subklinik keratokonuslu gözleri normalden ayırt etmede en yüksek yeteneğe sahipti. D-final, AK (%98/%100) ve CLEK (%97,4/%100) kriterlerine göre hafif keratokonus tanısında mükemmel duyarlılık/özgüllük gösterdi. Hafif keratokonus-ABCD grubu ile ilgili olarak, dikey asimetri indeksi, hafif keratokonuslu tüm gözleri ve kontrollerin %97,1'ini doğru olarak saptadı.
Sonuç: Bu çalışma, birbiri ile çakışan terminoloji ve derecelendirme kriterleri nedeniyle subklinik ve hafif keratokonuslu gözlerin tespitindeki gri zona işaret etmektedir. Pentacam parametrelerinin subklinik keratokonus tespitinde ek tanı yöntemlerinin gerekliliğine işaret eden mütevazı bir yeteneğe sahip olduğu görülmektedir. Bununla birlikte, hafif keratokonuslu gözler Pentacam parametreleri kullanılarak yüksek doğrulukla teşhis edilebilir, ancak “hafif keratokonus tanımına” göre en güçlü tanısal parametreler değişebilir. Bununla birlikte, keratokonusta tanısal ve terapötik bir fikir birliğine varılabilmesi için tek tip ve kesin subklinik ve klinik keratokonus sınıflama kriterlerine ihtiyaç vardır.
Revisiting Pentacam Parameters in the Diagnosis of Subclinical and Mild Keratoconus Based on Different Grading System Definitions
İbrahim Toprak1, Çiğdem Martin1, Celal Emre Güneş1, Jorge Alio21Pamukkale University Faculty of Medicine, Department of Ophthalmology, Denizli, Türkiye2Department of Research and Development, VISSUM, Alicante, Spain; Cornea, Cataract and Refractive Surgery Department, VISSUM, Alicante, Spain; Division of Ophthalmology, Department of Pathology and Surgery, Faculty of Medicine, Miguel Hernández University, Alicante, Spain
Objectives: To retest the performance of Pentacam parameters in the detection of eyes with subclinical keratoconus (KC) and mild KC based on different definitions from the Amsler-Krumeich (AK), Collaborative Longitudinal Evaluation of Keratoconus (CLEK), and ABCD systems.
Materials and Methods: This cross-sectional university-based study comprised 24 eyes with subclinical KC, 144 eyes with mild KC (based on AK in 101 eyes, CLEK in 28 eyes, and ABCD in 15 eyes), and 70 controls. Diagnostic ability of the thinnest point (TP) pachymetry, KISA% index, inferior-superior asymmetry, corneal aberrations, Pentacam indices, front/ back elevations, pachymetric progression index, Ambrósio-Relational Thickness (ARTmax), and Belin/Ambrósio Enhanced Ectasia Display scores (Df, Db, Dp, Dt, Da, and D-final) were evaluated.
Results: ARTmax (83.3% sensitivity/74.3% specificity) had the highest ability in distinguishing subclinical KC from normal, followed by TP pachymetry, Dt, and Da. D-final showed excellent sensitivity/specificity in mild KC diagnosis based on AK (98%/100%) and CLEK (97.4%/100%) descriptions. In the mild KC-ABCD group, index of vertical asymmetry accurately detected all eyes with mild KC and 97.1% of the controls.
Conclusion: This study points out the gray zone in the detection of eyes with subclinical and mild KC due to overlapping terminology and grading criteria. Pentacam parameters seem to have modest capability in subclinical KC detection, indicating the necessity for additional diagnostic modalities. However, eyes with mild KC can be diagnosed with high accuracy using Pentacam parameters, although the strongest parameters may vary according to the definition of “mild KC.” Nevertheless, uniform and definitive criteria for subclinical and clinical KC classification are required for a diagnostic and therapeutic consensus in KC.
Sorumlu Yazar: İbrahim Toprak, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |