Vitreomaküler Traksiyon Sendromu Tedavisi Için Pnömatik Vitreolizis
Hüseyin Baran Özdemir1, SENGÜL OZDEK2, Murat Hasanreisoğlu21Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Ulucanlar Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göz Kliniği, Ankara2Gazi Üniversitesi, Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Ankara
Amaç: Tam kat maküla deliği (TKMD) ile birlikte olan veya olmayan vitreomaküler traksiyon sendromlu (VMT) hastalarda, vitre içi genleşebilir gaz enjeksiyonu sonrası arka vitre ayrılma oranlarını saptamaktır.
Gereç ve Yöntem: VMT (11 göz) ve VMT ile birlikte orta büyüklükte TKMD (2 göz) bulunan 12 ardışık hastanın 13 gözü geriye dönük olarak incelenmiştir. Bu hastalara 0.3 ml saf sülfür hekzaflorid (SF6) veya perfloropropan (C3F8) gazı vitre içine enjekte edilmiştir. Enjeksiyon sonrası hastalara VMT ayrılmasına kadar geçen süre boyunca, yarım saatte bir 10-15x başın öne ve arkaya hareketini içeren “su içen kuş” manevrasının yapılması önerilmiştir. Her vizitte tam oftalmik muayene ve optik koherens tomografi tetkiki yapılmıştır.
Bulgular: Bütün hastalarda (12 hastanın 13 gözü), ortalama 5.2 günde (1-19 gün) VMT ayrılması sağlanmıştır. Ortalama VMT ayrılma süresi 5.2 gündür (1-19 gün). VMT’li küçük TKMD bulunan 2 maküla deliğinin kapanmadığı görülmüştür. Ortalama santral submaküler kalınlık 361 µm’den 263 µm’e istatistiksel anlamlı olarak azalmıştır (p= 0,007). Ortalama görme keskinliği, PV öncesi 0,44 logMAR olup, son vizitte ortalama 0,25 logMAR’a yükselmiştir (p=0,003). Bir gözde işlem sonrası retina yırtığı saptanmıştır ve lazer retinopeksi ile başarıyla tedavi edilmiştir. Bir hastada da ön kamerada gaz saptanmış olup, göz içi basıncı stabil seyredilmiştir. Ek komplikasyon gelişmemiştir.
Sonuç: VMT’nin tedavisi amacıyla, C3F8 ve SF6 gazları ile uygulanan PV etkin, hızlı, güvenli, düşük maliyetli ve minimal invaziv bir tedavi yöntemidir. Bu yöntem ile TKMD kapanması elde edilememiştir.
Pneumatic Vitreolysis For The Treatment Of Vitreomacular Traction Syndrome
Hüseyin Baran Özdemir1, SENGÜL OZDEK2, Murat Hasanreisoğlu21Department of Ophthalmology, Ulucanlar Eye Training and Research Hospital, University of Health Sciences, Ankara, Turkey.2Department of Ophthalmology, Gazi University, Ankara, Turkey.
Objectives: To evaluate the posterior vitreous release rates after a single injection of expansile gas in patients with vitreomacular traction (VMT)syndrome with or without associated full thickness macular hole (FTMH).
Materials and Methods: Thirteen eyes of 12 consecutive patients with VMT (11 eyes) or FTMH (2 eyes) were reviewed retrospectively. Intravitreal injection of 0.3 ml of pure sulfur hexafluoride (SF6) (9 eyes)or perfluoropropane (C3F8) (4 eyes)was performed. Bobbing the head forward andbackward similar to ‘drinking bird’ head movements was instructed until VMT release. Full ophthalmic examination and optical coherence tomography was performed at each visit.
Results: VMT was released in all patients (100%) and mean release time was 5.2 days (1-19 days). FTMH closure could not be obtained in any of the two eyes. Mean central subfield thickness decreased significantlyfrom 361 microns to 263 microns (p=0.007). The mean pre-treatment LogMAR visual acuitywas 0.44 which significantly improved to 0.25at the last visit (p=0.003). One of 13 eyes had retinal tear after the procedure which was successfully treated with laser retinopexy. Gas migration to anterior chamber occurred in one patient. No other complications were occurred.
Conclusion: Pneumatic vitreolysis with C3F8 and SF6 gases is a relatively safe, low-cost and minimally invasive treatment modality for VMT. FTMH closurecould not be achieved with pneumatic vitreolysis.
Sorumlu Yazar: Hüseyin Baran Özdemir, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |