Clinical Results of Inferiorly Implanted Glaucoma Drainage Devices
Nilgün Özkan Aksoy1, Ilgaz Sağdıç Yalvaç2, Banu Şatana3, Ümit Ekşioğlu3, Remzi Kasım4, Bekir Sıtkı Aslan5, Sunay Duman61Asist. Dr. S.B. Ankara Training And Research Hospital Eye Clinic, Ankara2Doç. Dr. Yeditepe University, İstanbul
3Uzm. Dr. S.b. Ankara Training And Research Hospital Eye Clinic, Ankara
4Uzm. Dr. S.B. Ankara Training And Research Hospital 1. Eye Clinic Chief Manager, Ankara
5Uzm. Dr. Mesa Hospital, Ankara
6Uzm. Dr. S.B. Ankara Training And Research Hospital Eye Clinic Coordinator, Ankara
PURPOSE: To determine the success and complications of glaucoma drainage devices implanted other than classical superotemporal quadrant.
Patients and METHODS: A retrospective study was performed on 82 eyes of 82 patients that underwent tube implantation of superior and inferior quadrants. We performed Ahmed Glaucoma Valve insertion on 42 (68.9%) of 61 (74.4%) eyes and Molteno implantation on 19 (31.1%) eyes in classical superotemporal quadrant (Group 1). Glaucoma drainage devices other than classical superotemporal quadrant implantation was performed on 21 (25.6%) eyes (Group 2). In group 2; 15 (71.4%) of 21 eyes underwent Ahmed Glaucoma Valve insertion and 6 (28.6%) of 21 eyes underwent Molteno tube implantation. We compared intraocular pressure (IOP), visual acuity, surgical success, secondary surgery and complications between groups.
RESULTS: The median follow-up was 21 ± 17.5 (6-84) months. The mean IOP was 17.8±8.19 (4-38) mm Hg in Group 1 and 19.8±6.63 (7-28) mm Hg in Group 2 at the last follow-up (p: 0.297). There was no difference in postoperative visual acuities between the groups (p: 0.659). The Kaplan-Meier survival analysis was 45.3% at first year, 37.3% at second year, 29.6% at third year in Group 1 and 64.8% at first year, 58.9% at second year, 51.5% at third year in Group 2. There was no significant difference in surgical success between the groups (p: 0.800). Secondary operations were performed on 16 (37.5%) patient in Group 1 and 8 (37.5%) patients in Group 2 (p: 0.196). Endophthalmitis was seen on 1 (1.63%) patient in Group 1; and 2 (9.52%) patients in Group 2 (p: 0.800).
CONCLUSION: Glaucoma drainage device implantation other than classical placement appears to be equally successful for control of IOP and shows same incidence for complications when compared with classical superotemporal placement.
Alt Kadrana Yerleştirilen Glokom İmplantları Klinik Uygulama Sonuçları
Nilgün Özkan Aksoy1, Ilgaz Sağdıç Yalvaç2, Banu Şatana3, Ümit Ekşioğlu3, Remzi Kasım4, Bekir Sıtkı Aslan5, Sunay Duman61Asist. Dr. S.B. Ankara Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Göz Kliniği, Ankara2Doç. Dr. Yeditepe Üniversitesi, İstanbul
3Uzm. Dr. S.B. Ankara Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Göz Kliniği, Ankara
4Uzm. Dr. S.B. Ankara Eğitim Ve Araştırma Hastanesi 1. Göz Kliniği Şef Yardımcısı, Ankara
5Uzm. Dr. Mesa Hastanesi, Ankara
6Uzm. Dr. S.B. Ankara Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Göz Kliniği Koordinatörü, Ankara
AMAÇ: Klasik üst temporal lokalizasyon dışında yerleşim uygulanan glokom implantlarının başarı sonuçları ve komplikasyonlarını incelemek.
MATERYAL-METOD: Retrospektif olarak üst ve alt kadrana tüp implantasyonu yapılan toplam 82 olgunun 82 gözü çalışma kapsamına alındı. Klasik üst temporal yerleşimli (Grup 1) 61 (%74.4) gözün 42 sine (%68.9) Ahmed Glokom valvi, 19 göze (%31.1) ise Molteno implantı uygulandı. Klasik üst temporal yerleşim dışında tüp implantasyonu (Grup 2) 21 göze (%25.6) uygulanırken, bunlardan 15 göze (%71.4) Ahmed Glokom valvi ve 6 göze (%28.6) ise Molteno tüp implantasyonu idi. Gruplar arasında göz içi basıncı (GİB), görme keskinliği, cerrahi başarı, sekonder ameliyatlar ve komplikasyonlar incelendi.
BULGULAR: Ortalama 21 ± 17.5 (6-84) ay takip edilen hastalarda son kontrolde Grup 1 de ortalama GİB değeri 17.8 ± 8,19 (4-38) mm Hg iken, Grup 2 de 19.8 ± 6.63 (7-28) mmHg idi (p: 0.297). Postoperatif görme keskinliği değişiklikleri her iki grupta farklı değildi (p: 0.659). Kaplan-Meier yaşam analizine göre cerrahi başarı Grup 1 de 1. yılda %45.3, 2. yılda %37, 3. yılda %29.6 iken Grup 2 de 1. yılda %64.8, 2. yılda %58.9, 3. yılda %51.5 idi. Gruplar arasında cerrahi başarı yönünden anlamlı fark yoktu (p: 0.800). Sekonder ameliyatlar 1. Grupta 16 (%37.5) olguya, 2. Grupta 8 (%37.5) olguya uygulandı (p: 0.196). Endoftalmi 1. Grupta 1 (%1.63) olguda, 2. Grupta 2 (%9.52) olguda görüldü (p: 0.800).
SONUÇ: Klasik yerleşim dışında uygulanan tüp implantasyonu cerrahisi GİB kontrolü ve komplikasyonlar açısından klasik uygulama kadar başarılı sonuçlar vermektedir.
Corresponding Author: Nilgün Özkan Aksoy, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |