Clinical, Magnetic Resonance Imaging And Treatment Features in Orbital Cavernous Hemangiomas
Rövşen Nesirov1, Kaan Gündüz1, Esra Erden21The Department Of Ophthalmology Of Ankara University School Of Medicine, Ankara2The Department Of Pathology Of Ankara University School Of Medicine, Ankara
Aim: To report clinical, magnetic resonance imaging (MRI) and treatment features in orbital cavernous hemangiomas
Materials and methods: The records of 32 patients with orbital cavernous hemangioma operated at The Department of Ophthalmology of Ankara University School of Medicine from June 1998 to April 2013 were reviewed retrospectively.
Results: Twenty three patients were female and 9 patients were male.The mean age was 42 years, ranging from 9 to 62 years. In Magnetic resonance imaging (MRI) of 21 patients, all tumors isointense to muscle in T1A-weighted images, hyperintense in T2A- weighted images and demonstrated heterogeneous contrast enhancement. The tumor was intraconal in 13 patients, superomedial in 3 patients, superotemporal in 3 patients and inferomedial in 2 patients. In all patients orbitotomy was performed and orbital mass was totally removed in one piece. In 13 patients upper temporal, in 10 patients inferior temporal, in 8 patients upper nasal and in 1 patients endoscopic transnasal orbitotomy approach were used. In all patients, no residual/recurrent mass was found after surgery. In eighteen patients before and after surgery visual acuity remained the same. In fourteen patients mean visual acuity at first month after surgery increased to 0,10±0,14 logMAR, while mean visual acuity before surgery was 0,25±0,21 LogMAR (p<0,01).
Conclusion: In patients with orbital cavernous hemangiomas a presumptive diagnosis can be made by clinical and radiological findings. Anterior orbitotomy through a skin incision was used in most patients with orbital cavernous hemangiomas in this series. In patients with orbital cavernous hemangiomas significant improvement in visual acuity and examination findings were found after surgery.
Orbita Kavernöz Hemanjiomlarında Klinik, Manyetik Rezonans Görüntüleme Ve Tedavi Özellikleri
Rövşen Nesirov1, Kaan Gündüz1, Esra Erden21Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara2Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pataloji Anabilim Dalı, Ankara
Amaç: Orbita kavernöz hemanjiomlarının klinik, manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ve tedavi özelliklerinin değerlendirilmesi.
Gereç-Yöntem: Haziran 1998 – Nisan 2013 tarihleri arasında Ankara Üniversitesi Göz Hastalıkları AD’de opere edilen 32 orbita kavernöz hemanjiomlu olgunun kayıtları retrospektif olarak incelendi.
Sonuç: Hastaların 23’ü kadın 9’u erkek,yaş ortalaması 42 (9-62) yıl idi. Tüm hastalarda orbita kavernöz hemanjiomu tanısı patoloji ile konuldu. Yirmi bir hastanın manyetik rezonans görüntüleme (MRG) incelemesinde T1A ağırlıklı görüntülerde kasa göre izoitens,T2A ağırlıklı görüntülerde ise kasa göre hiperintens sinyal özelliğinde orbital kitle izlendi ve genellikle heterojen kontrast tutulumu mevcutu. Yerleşim yerine göre 13 hastada intrakonal, 3 hastada superomedyal, 3 hastada superotemporal ve 2 hastada inferomediyal yerleşimli orbita kitlesi izlendi. Tüm olgularda orbitotomi yapıldı ve tümör tek parça total olarak çıkarıldı. On üç hastada üst temporal cilt yoluyla, 10 hastada alt temporal cilt yoluyla, 8 hastada üst nazal cilt yoluyla ve 1 hastada endoskopik transnazal orbitotomi yapıldı. Tüm olgularda ameliyattan sonraki kontrollerde rezidü/nüks kitleye rastlanmadı. On sekiz olguda ameliyattan önce ve sonra görme keskinliği aynı kaldı. On dört olguda ise ameliyattan önceki ortalama görme keskinliği 0,25±0,21 LogMAR iken ameliyat sonrası birinci ay kontrolünde ortalama görme keskinliği 0,10±0,14 logMAR’a yükseldi (p<0,01).
Tartışma: Orbita kavernöz hemanjiomlu olgularda klinik ve radyolojik bulgularla tanı büyük oranda konulabilmektedir. Bu seride olguların çoğunda tümör çıkarımı için cilt yoluyla anterior orbitotomi uygulanmıştır. Orbita cerrahisi sonrasında orbita kavernöz hemanjiomlu olgularda görme keskinliği ve muayene bulgularında anlamlı düzelme saptanmıştır.
Corresponding Author: Rövşen Nesirov, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |