Corneal volume measurements with pentacam for detection of keratoconus and subclinical keratoconus
Nurullah Çağıl1, Hasan Basri Çakmak1, Nagihan Uğurlu1, Sucattin İlker Kocamış1, Hüseyin Simavlı2, Şaban Şimşek31Yildirim Beyazit University Ankara Ataturk Training And Research Hospital2Bolu State Hospital
3Maltepe Unversity
Purpose: To estimate the sensitivity and specificity of corneal volume (CV) measurements in discriminating keratoconus and subclinical keratoconus from normal corneas.
Methods: Clinical records and Pentacam measurements of Ninety-four patients with keratoconus, 36 patients with subclinical keratoconus, and 166 refractive surgery candidates with normal corneas were evaluated retrospectively. CV within 3, 5, 7, and 10 mm circles around the central cornea was measured in one eye of each patient, using the Pentacam. CV measurements in keratoconus and subclinical keratoconus were compared with normal corneas. Receiver operating characteristic (ROC) curves were used to determine the test’s overall predictive accuracy and to identify optimal CV cutoff points to maximize sensitivity and specificity in discriminating keratoconus and subclinical keratoconus from normal corneas.
Results: Mean CV within a 3.0 mm circle around the central cornea was statistically lower in keratoconus (3.4±0.2mm3, P<0.001), and subclinical keratoconus (3.6±0.2mm3, P<0.001) versus normal corneas (3.8±0.3mm3). ROC curve analysis showed high overall predictive accuracy of CV for keratoconus (area under the curve 0,92). Optimal cutoff points were 3.55mm3 for keratoconus and 3.65mm3 for subclinical keratoconus. These values provided sensitivity and specificity of 83% and 86%, respectively, for keratoconus, and 61% and 74% for subclinical keratoconus.
Discussion: CV within a 3.0 mm circle around the central cornea effectively discriminates keratoconus from normal corneas. However its sensitivity and specificity are lower for subclinical keratoconus diagnosis.
Keratokonus ve Subklinik Keratokonusun Tespit Edilmesi için Pentacamla Korneal Hacim Ölçümleri
Nurullah Çağıl1, Hasan Basri Çakmak1, Nagihan Uğurlu1, Sucattin İlker Kocamış1, Hüseyin Simavlı2, Şaban Şimşek31Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Ankara Atatürk Eğitim Ve Araştırma Hastanesi2Bolu Devlet Hastanesi
3Maltepe Universitesi
Amaç: Kornea hacmi (KH) ölçümlerinin keratokonus ve subklinik keratokonusu normal kornealardan ayırt etmedeki duyarlılık ve özgünlüğünün tespit edilmesi.
Yöntem: Doksan dört keratokonus hastası, 36 subklinik keratokonuslu hasta ve 166 refraktif cerrahi adayının klinik kayıtları ve Pentacam ölçümleri retrospektif olarak incelendi. Pentacam kullanarak her hastanın santral kornea etrafındaki 3, 5, 7 ve 10 mm lik dairelerdeki KH’sı ölçüldü. Keratokonus ve subklinik keratokonustaki KH ölçümleri normal kornealarla karşılaştırıldı. Testin tüm tahmini doğruluğunu test etmek ve keratokonus ve subklinik keratokonusu normal kornealardan ayırt etmekte duyarlılık ve özgünlüğü maksimuma çıkaran optimal kesim noktalarının tanımlamak için ROC (Receiver operating characteristic) eğrileri kullanıldı.
Bulgular: Santral kornea etrafındaki 3.0 mm’lik dairedeki KH; keratokonusta (3.4±0.2mm3, P<0.001) ve subklinik keratokonusta (3.6±0.2mm3, P<0.001) normal kornealara gore (3.8±0.3mm3) istatistiksel olarak düşüktü. ROC eğrisi analizi KH’nın keratokonus için yüksek toplam tahmini doğruluğunu gösterdi ( eğri altında kalan alan 0,92). Optimal kesim noktaları keratokonus için 3.55mm3, subklinik keratokonus için ise 3.65mm3 idi. Bu değerler, keratokonus için 83% duyarlılık ve 86% özgünlük; subklinik keratokonus için 61% duyarlılık ve 74% özgünlük sağlıyordu.
Tartışma: Santral korneanın çevresindeki 3.00mm’lik dairedeki KH keratokonusu normal kornealardan etkin bir biçimde ayırmasına karşın subklinik keratokonus tanısındaki duyarlılık ve özgünlüğü düşüktür.
Corresponding Author: Nagihan Uğurlu, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |