The Effectiveness of Probing for the Treatment of Congenital Nasolacrimal Duct Obstruction
Ebru Esen, Altan Atakan Özcan, Elif Erdem, Emine Çiloğlu, Hande Göksu ŞimdivarDepartment Of Ophthalmology, Çukurova Üniversity, Adana, TurkeyPURPOSE: To investigate the outcome of probing in patients with congenital nasolacrimal duct obstruction and evaluate the success rate among age groups.
METHODS: The charts of patients who underwent probing for congenital nasolacrimal duct obstruction between 2008 and 2011, were rewiewed. Patients’ ages at the time of probing, the presence of watering complaints and epiphora, and flourescein disappear test results after the procedure were recorded. Findings were evaluated according to age groups.
RESULTS: Twenty four girls (52,2%), 22 boys (47,8%) 46 patients diagnosed as congenital nasolacrimal duct obstruction were participated in the study. Probing was performed to the right eye in 13 (28,3%), left eye in 13 (28,3%) and both eyes in 20 (43,4%) patients, to 66 eyes at total. Probing performing age was between 18 days and 6 years, 23,5 months at average. Six patients were under 12 months, 26 patients were between 12 and 24 months, and 14 patients were over 24 months. Mean follow up was 4,32 (1-24) months. By probing, success was achived in 48 of 66 eyes (72,72%). According to the age groups, success rate of probing was 100% (6 of 6 eyes) under 12 months, while 80,95% (34 of 42 eyes) in patients between 12-24 months and 44,44% (8 eyes of 18) over 24 months.
DISCUSSION: Probing is an effective treatment for congenital nasolacrimal duct obstruction cases not improved with conservative treatment in the first year of life. As the age increases, chance of success decreases so shouldn’t be late for the application. But in selected cases with advanced age, it can be recommended prior to invasive treatments.
Doğumsal Nazolakrimal Kanal Tıkanıklığı Tedavisinde Sondalama Yönteminin Etkinliği
Ebru Esen, Altan Atakan Özcan, Elif Erdem, Emine Çiloğlu, Hande Göksu ŞimdivarÇukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, AdanaAMAÇ: Doğumsal nazolakrimal kanal tıkanıklığı olan hastalarda sondalama tedavisinin sonuçlarını araştırmak ve yaş gruplarına göre başarı oranlarını değerlendirmek.
GEREÇ VE YÖNTEM: Doğumsal nazolakrimal kanal tıkanıklığı nedeniyle 2008-2011 yılları arasında sondalama uygulanan hastaların kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların sondalama yapıldığı zamandaki yaşı, işlem sonrası sulanma şikayetinin durumu, epiforanın varlığı ve floresein kaybolma testinin sonuçları not edildi. Sonuçlar yaş gruplarına göre incelendi.
BULGULAR: Doğumsal nazolakrimal kanal tıkanıklığı tanısı alan 24 kız (%52,2), 22 erkek (%47,8) 46 hasta çalışmaya alındı. Hastaların 13’ünde sağ (%28,3), 13’ünde sol (%28,3), 20’sinde her iki gözüne (%43,4), toplam 66 göze probing uygulandı. Sondalama uygulama yaşı 18 gün ile 6 yaş arasında, ortalama 23,5 aydı. Hastaların 6’sı 12 aydan küçük, 26’sı 12-24 ay arasında, 14’ü, 24 aydan büyüktü. Ortalama takip süresi 4,32 (1-24) aydı. Sondalama ile 66 gözün 48’inde (%72,72) başarı sağlandı. Yaş gruplarına göre değerlendirildiğinde sondalama ile başarı oranı, 12 ayın altındaki hastalarda %100 (6 gözün 6‘sı), 12-24 ay grubunda % 80,95 (42 gözün 34’ü), 24 ayın üzerindeki hastalarda % 44,44 (18 gözün 8’i) olarak saptandı.
SONUÇ: Konservatif tedavi ile hayatın ilk yılında düzelmeyen doğumsal nazolakrimal kanal tıkanıklığı olguları için sondalama etkili bir tedavi şeklidir. Hastanın yaşı arttıkça başarı şansı azalacağı için uygulamada geç kalınmaması gerekir. Ancak ileri yaşlarda, seçilmiş vakalarda, invazif tedavilerden önce uygulanması önerilebilir.
Corresponding Author: Ebru Esen, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |