Surgical results in unilateral superior oblique muscle palsy
Aylin Tenlik1, Yaşar Duranoğlu2, Hatice Deniz İlhan21Turgut Özal University Faculty Of Medicine, Department Of Ophthalmology, Ankara, Turkey2Akdeniz University Faculty Of Medicine, Department Of Ophthalmology, Antalya, Turkey
Materials and methods: Clinical charts of the patients with unilateral superior oblique muscle palsy (SOMP) who were operated in our clinic between 1999 and 2009 were evaluated retrospectively. Patients’ demographics, preoperative signs, surgical procedure, complicaitons and final results were recorded.
Results: Thirty-seven patients were included in the study, [21 (59%) male, 15 (41%) female]. The mean age was 20.6 years at the time of operation. The mean time interval between diagnosis and operation was 7.3 years. Postoperative follow-up period was 2.04 (ranging 1-10) years. Diplopia was determined in seven (18.9%) patients and abnormal head position in 36 (97.3%) patients. Only inferior oblique tenotomy with distal mucle resection was performed in 25 patients. In addition, five patiens had recession to contralateral inferior rectus muscle and two patients had recession to ipsilateral superior rectus muscle additional to inferior oblique tenotomy. Abnormal head position was completely improved in all of the patients postoperatively. The preoperative average score of the inferior oblique muscle overaction was +3.3±0.8, and postoperative overaction was found in only two patients (+1.5). There was statistically significant difference between two periods (p<0.001). The average score of the superior oblique muscle hypofunction was -2.18 preoperatively, and in only three patients the score was found -1.0 postoperatively. Difference between two periods was statistically significant (p<0.001). While the preoperative average vertical deviation was 22 PD in primary position, none of the patients had hyperdeviation postoperatively. Diplopia was resolved in all seven affected patients postoperatively. Contralateral inferior oblique muscle hyperfunction was the most common complication (13.5%). Adherence syndrome was seen in none of the patients.
Conclusion: It was found that to weaken the inferior oblique muscle solely was satisfactory in the patients with hyperdeviation secondary to unilateral SOMP in this study.
Tek taraflı üst oblik kas felcinde cerrahi sonuçlarımız
Aylin Tenlik1, Yaşar Duranoğlu2, Hatice Deniz İlhan21Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye2Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, Antalya, Türkiye
Amaç: Tek taraflı üst oblik kas felcinde (ÜOKF) yapılan cerrahi tedavi ve sonuçlarının değerlendirmesi.
Materyal-Metod: Kliniğimizde 1999-2009 yılları arasında tek taraflı ÜOKF tanısı alarak opere edilen hastalar retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, cerrahi öncesi bulguları, cerrahi yöntem, komplikasyonlar, kontrol muayeneleri kaydedildi.
Bulgular: Çalışma kapsamına alınan 37 hastanın 22’si (%59) erkek, 15’i (%41) kadındı. Hastaların yaşı ortalama 20,6 idi. Kaymanın ilk fark edilmesi ile operasyon arasında geçen süre ortalama 7.3 yıldı. Hastaların ameliyat sonrası ortalama takip süresi 2,04 ( min: 1; max: 10) yıldı. Yedi (%18,9) vakada diplopi, 36 (%97,3) hastada anormal baş pozisyonu tespit edildi. Hastaların 25’ine alt oblik kas tenotomisi ve distal kas rezeksiyon cerrahisi, ilave olarak beş hastaya horizontal kaslara müdahale, beş hastaya karşı taraf alt rektus kasına geriletme ve iki hastaya da aynı taraf üst rektus kasına geriletme uygulandı. Otuz altı hastada mevcut olan anormal baş pozisyonunun postoperatif olarak tamamen düzeldiği izlendi. Ameliyat öncesi AOK hiperfonksiyonu derecesi ortalama +3,3±0,8 olup ameliyat sonrasında iki hastada (%5,7) devam ediyordu ve ortalama +1,5 olarak ölçüldü. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,001). ÜOK hipofonksiyonu ameliyat öncesinde ortalama -2.18 olup, ameliyat sonrasında sadece üç hastada ortalama -1 düzeyindeydi. Aradaki fark istatiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,001). Primer pozisyonda belirlenen hiperdeviasyon miktarı ameliyat öncesi dönemde ortalama 22 PD iken, ameliyat sonrası tüm hastalarda hiperdeviasyonun kaybolduğu gözlendi. Yedi hastada kaydedilen ameliyat öncesi diplopi postoperatif dönemde tamamen kayboldu. Ameliyat sonrası dönemdeki komplikasyonlar arasında en sık (%13,5) karşı taraf AOK hiperfonksiyonuna rastlandı. Hiçbir olguda ameliyat sonrasında adherens sendromu gelişmedi.
Sonuç: Bu çalışmada tek taraflı ÜOKF’i olan hastalarda gelişen hiperdeviasyonu azaltmada çoğunlukla AOK’ın zayıflatılmasının yeterli olduğu sonucuna varıldı.
Corresponding Author: Hatice Deniz İlhan, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |