Evaulation of incidence and risk factors for intraocular pressure elevation after intravitreal triamsinolone asetonid injection
Didar Uçar, Funda Dikkaya, Sema Arvas, Yeliz Yıldırım, Cansu Yüksel-elgin, Pınar Sultan, Ahmet Murat SarıcıIstanbul University, Cerrahpasa School Of Medicine, Department Of OphthalmologyPurpose: To investigate the effect of intravitreal triamcinolone acetonide (IVTA) used for the macular edema on intraocular pressure (IOP) and to determine the risk factors for IOP elevation.
Material and Method: This retrospective study included 93 eyes of 85 patients who had 4mg intravitreal triamcinolone injection. Of the 85 patients, 56 (65.8%) had diabetic macular edema, 22 (25.8%) had branch retinal and 7 (8.2%) had central retinal vein occlusion. IOP changes after injection, relation between IOP elevation and age, sex, lens status, etiology of macular edem, baseline IOP were evaluated.
Results: 46 male and 39 female patients with mean age 61.58 ±9.5 were evaluated. IOP was recorded >24mmHg in 30 eyes (32.2%) at mean duration of 7.5 week. Normalization of IOP with medication was achieved in all IOP elevated eyes. 15 of 29 eyes (%51.7) with vein occlusion and 15 of 64 eyes (%23.3) with diabetic macula edema had IOP elevation (p=0.01). 26 of 73 phakic (%35.6) and 4 of 20 pseudophakic eyes (%20) had IOP >24 mmHg (p=0.16). There was no association between IOP elevation and sex (p=0.33). Baseline IOP was 16.47 ±2.8 mmHg for eyes which had elevated IOP and 14.78±2.4 mmHg for others. There was significant relation between IOP elevation and baseline IOP level (p=0.01).
Discussion: Elevated IOP is common side effect after IVTA but normalization is usually achieved by topical medication. Patients with baseline IOP ≥ 15 mmHg and vein occlusion have higher risk for IOP elevation.
İntravitreal triamsinolon asetonid uygulaması sonrası göz içi basınç artışı görülme sıklığı ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi
Didar Uçar, Funda Dikkaya, Sema Arvas, Yeliz Yıldırım, Cansu Yüksel-elgin, Pınar Sultan, Ahmet Murat Sarıcıİstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İstanbulAmaç: Makula ödemi tedavisinde kullanılan intravitreal triamsinolon asetonidin göz içi basıncı (GİB ) üzerine etkisini ve GİB artışı açısından risk faktörlerini araştırmaktır.
Gereç ve yöntem: Bu retrospektif çalışmada 56’sı (%65,8) diyabetik retinopati, 7’si (%8,2) santral retinal ven ve 22’si (%25,8) retinal ven dal tıkanıklığı ilişkili makula ödemi nedeniyle 4 mg intravitreal triamsinolon uygulanan 85 hastanın 93 gözü değerlendirildi. Hastalar enjeksiyon sonrası GİB değişimleri, GİB artışı ile yaş, cinsiyet, lens durumu, makula ödem etiyolojisi ve başlangıç GİB değeri arasındaki ilişki açısından incelendi.
Bulgular: 39’u kadın 46’sı erkek olan hastaların yaş ortalaması 61,58 ±9,5’ ti. İzlem boyunca 30 gözde (%32,2) ortalama 7,5 haftada 24 mmHg’nın üzerine çıkan GİB artışı görüldü. GİB artışı görülen hastaların tamamı topikal antiglokomatöz ilaç ile kontrol altına alınabildi. Ven tıkanıklığı olan 29 gözün 15’inde (%51,7), diyabetik makula ödemi olan 64 gözün 15’inde (%23,3) GİB artışı görüldü (p=0,01). Fakik 73 gözün 26’sında (%35,6), psödofakik 20 gözün 4’ünde (%20) GİB 24 mmHg’nin üzerinde ölçüldü (p=0,16). GİB artışı ile cinsiyet arasında anlamlı ilişki bulunmadı (p=0,33). GİB’de artış saptanan gözlerin enjeksiyon öncesi GİB ortalamaları 16,47 ±2,8 mmHg iken, artış saptanmayanlarınki 14,78±2,4 mmHg idi. GİB artışı gelişimi ile başlangıç GİB değeri arasında anlamlı ilişki vardı (p=0,01).
Sonuç: GİB artışı intravitreal triamsinolon enjeksiyonu sonrasında sık görülen bir yan etkidir fakat çoğunlukla topikal tedavi ile kontrol altına alınabilmektedir. Özellikle başlangıç GİB>15 mmHg olan ve ven oklüzyonu nedeniyle enjeksiyon uygulanan hastalar GİB artışı açısından daha fazla risk taşımaktadır.
Corresponding Author: Didar Uçar, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |