Topography and Higher Order Corneal Aberrations of the Fellow eye in Unilateral Keratoconus
Sibel Aksoy1, Sezen Akkaya1, Yelda Özkurt1, Sevda Kurna1, Banu Açıkalın1, Tomris Şengör21Ophthalmology Clinic, Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey2Department of Ophthalmology, Bilim University, İstanbul, Turkey
Purpose: Comparison of topography and corneal higher order aberrations (HOA) data of fellow normal eyes of unilateral keratoconus (UK) patients with keratoconus eyes and control group (CG).
Matherial and Method: Records of 196 patients with keratoconus were reviewed. Twenty patients were identified UK. The best corrected visual acuity (BCVA), topography and aberration data of normal group were compared with contralateral keratoconus eyes, and CG. For statistical analysis, K1, K2, average corneal power, cylendiric power, surface regularity index (SRI), surface asymmetry index (SAI), inferior-superior ratio (I-S), keratoconus prediction index, elevation-depression power (EDP) and diameter (EDD) topography indices are selected.
Results: There were no significant difference in mean age and BCVA values between the UK group and CG (p >0,05). BCVA values were significantly lower in eyes with keratoconus (p=0,001). Groups were compared in terms of quantitative topographic indices, all indices except the I-S ratio in the normal group was significantly higher than the control group (p<0,05). The most obvious difference was in the SRI, SAI, EDP and EDD values. All topographic indices were higher than normal eyes in keratoconus group. There was no difference in terms of spherical aberration in the normal and CG; coma, trefoil, irregular astigmatism and total HOA values were higher in the normal group (p<0,05). All HOA values were higher in keratoconus group than CG.
Conclusion: According to our study, in UK patients, whose eyes were normal according to clinic and topographic evaluation, SRI, SAI, EDP, EDD values and HOA other than spherical aberration, were higher than normal CG. This finding might indicate that subclinical phase of the disease may show a certain low-expressivity asymmetric and morphologic feature of keratoconus and deterioration in the indicator that determines irregularity and elevation changes in the cornea. Therefore, these eyes may show the early form of the disease.
Unilateral Keratokonusta Normal Gözün Topografi ve Yüksek Seviyeli Kornea Aberasyonları
Sibel Aksoy1, Sezen Akkaya1, Yelda Özkurt1, Sevda Kurna1, Banu Açıkalın1, Tomris Şengör21Fatih Sultan Mehmet Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Göz Hastalıkları Kliniği, İstanbul, Türkiye2Bilim Üniversitesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Amaç: Unilateral keratokonusu olan hastaların normal gözlerinin topografi indisleri ve korneal yüksek seviyeli aberasyonlarını (YSA), keratokonuslu diğer göz ve kontrol grubuyla karşılaştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: 196 keratokonuslu olgunun kayıtları retrospektif olarak incelendi. Bir gözünde keratokonusu olup diğer gözünde klinik ve topografik olarak keratokonus bulgusu saptanmayan 20 olgu unilateral keratokonus olarak identifiye edildi. Bu olguların normal gözlerinin en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK), topografi indisleri ve YSA verileri, keratokonuslu diğer göz ve kontrol grubuyla karşılaştırıldı. İstatistiksel analiz için K1, K2, ortalama kornea gücü (ACP), silendirik güç (CYL), yüzey düzenlilik indeksi (SRI), yüzey asimetri indeksi (SAI), inferior-superior oranı (I-S), keratokonus tahmin indeksi (KPI), elevasyon-depresyon gücü (EDP) ve elevasyon-depresyon çapı (EDD) topografi indisleri seçildi.
Bulgular: Yaş ortalaması unilateral keratokonuslu olgularda 26,05±4,73 yıl, kontrol grubunda 23,6±8,53 yıldı (p>0,05). Normal gözler ve kontrol grubu arasında EİDGK açısından fark saptanmazken (p=0,108), keratokonuslu gözlerde EİDGK belirgin olarak düşüktü (p=0,001). Gruplar topografik indisler açısından karşılaştırıldığında normal gözlerde I-S oranı dışında tüm indisler kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksekti (p<0,05), en belirgin fark SRI, SAI, EDP ve EDD değerlerindeydi. Keratokonus grubunda ise tüm topografik indisler karşı normal gözlere göre yüksek bulundu (p<0,05). Sferik aberasyon açısından normal ve kontrol grupları arasında fark yokken koma, trefoil, irregüler astigmatizma ve toplam YSA değerleri normal grupta istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p<0,05). Keratokonus grubunda ise tüm YSA değerleri karşı normal gözlere göre yüksekti (p<0,05).
Sonuç: Çalışmamıza göre unilateral keratokonusta normal olan gözlerin SRI, SAI, EDP, EDD değerleri ve sferik aberasyon dışındaki YSA değerleri normal bireylere göre yüksek bulunmuştur. Bu durum, hastalığın subklinik evredeyken asimetri ve morfolojik değişikliklerinin hafif olması, korneada irregülerite ve elevasyon değişikliklerini saptayan indikatörlerde bozulmaya yol açmasından kaynaklanabilir. Bu bakımdan bu gözler hastalığın erken formu olabilir.
Corresponding Author: Sibel Aksoy, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |