. 2012; 42(3): 211-215

Comparison of ranibizumab and pegabtanip sodium monotherapies with respect to rates of stabilization after the first three doses

Nilüfer Koçak, Hüseyin Aslankara, Durgül Türüthan, Süleyman Kaynak
Dokuz Eylül University, Ophthalmology Department, İzmir

Purpose: To evaluate the short-term efficacy of intravitreal ranibizumab and pegaptanib Na injection in the treatment of wet type age-related macular degeneration (AMD).
Materials and Methods: We retrospectively reviewed the records of 30 patients of 30 eyes that were treated with monthly injections of intravitreal ranibizumab for three months and 30 patients of 30 eyes that were treated with intravitreal pegaptanib Na within 6 weeks interval for 18 weeks for wet-type AMD. Baseline clinical findings and demographic data, VA and central macular thickness (CMT) before and after treatment and stabilization of VA rate after treatment were evaluated.
Results: There were no statistically significant differences in age, sex and in terms of baseline types of angiographic lesions between groups. Following ranibizumab treatment VA with logMAR changed from 0.83±0.60 to 0.58±0.48. Stabilization of VA was achieved at %96.7 of patients (lost fewer than 15 letters). Mean CMT decreased from 487.23±72.03 µm to 338.70± 91.56 µm. There were statistically significant change in VA and CMT after ranibizumab treatment (p<0.001). Mean VA was 0.78±0.39 logMAR at initial examination and 0.83±0.47 logMAR at the last examination in pegaptanib Na group. Stabilization of VA was achieved at %83.3 of patients. The mean CMT decreased from 483.20±104.48 µm to 454.03±80.47 µm. There were no statistically significant change in VA (p=0.39) and CMT (p=0.87) after pegabtanip Na treatment. At the end of follow-up, there were no ocular complications such as uveitis, endophthalmitis and glaucoma.
Conclusion: Ranibizumab therapy led to significant improvements in both mean VA and CMT. Patients who received pegaptanib Na treatment had stability of VA, but no improvement in short term period.

Keywords: Age-related macular degeneration, Pegaptanib Na, Ranibizumab


İlk üç doz sonrası stabilizasyon oranları açısından ranibizumab ve pegaptanib sodyum monoterapilerinin karşılaştırılması

Nilüfer Koçak, Hüseyin Aslankara, Durgül Türüthan, Süleyman Kaynak
Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir- Türkiye

Amaç: Yaş tip yaşa bağlı maküla dejenerasyonu (YBMD) olan hastaların tedavisinde intravitreal pegaptanib Na ve intravitreal ranibizumab tedavilerinin kısa dönem etkinliklerini değerlendirmek.
Gereç ve Yöntemler: Yaş tip YBMD nedeniyle aylık intravitreal ranibizumab injeksiyonu ile 3 ay boyunca tedavi edilen 30 hastanın 30 gözü ve 6 hafta arayla intravitreal pegaptanib Na ile 18 hafta boyunca tedavi edilen 30 hastanın 30 gözünün kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların tedavi öncesi klinik muayene ve demografik özellikleri, tedavi öncesi ve son kontroldeki görme keskinliği (GK) ve santral maküla kalınlığındaki değişim (SMK) ve tedavi sonrasında GK stabilizasyon oranları değerlendirildi.
Bulgular: Gruplar arasında yaş, cinsiyet ve tedavi öncesinde anjiyografik lezyon tipleri açısından istatistiksel anlamlı fark yoktu. Ranibizumab tedavisi sonrası GK logMAR ile 0.83±0.60’dan 0.58±0.48’e değişti. Hastaların % 96.7’sinde GK stabilizasyon sağlandı (15 harften az kayıp). Ortalama SMK 487.23±72.03 µm’dan 338.70± 91.56 µm’a geriledi. Ranibizumab tedavisiyle GK ve SMK’de istatistiksel anlamlı değişiklik görüldü (p<0.001). Pegaptanib Na grubunda tedavi başlangıcında ortalama GK 0.78±0.39 logMAR iken, son muayenede 0.83±0.47 logMAR’dı. Hastaların %83.3’ünde görmede stabilizasyon sağlandı. SMK ortalama 483.20±104.48 µm’dan 454.03±80.47 µm’a geriledi. Pegaptanib Na tedavisi sonrası görme keskinliği (p=0.39) ve SMK’de (p=0.87) istatistiksel anlamlı değişiklik görülmedi. Takip sonunda hiçbir hastamızda endoftalmi, üveit ve glokom gibi komplikasyonlar gelişmedi.
Sonuçlar: Ranibizumab tedavisi ortalama GK ve SMK’de anlamlı düzelme sağladı. Pegaptanib Na tedavisi ile kısa dönemde GK stabilite sağlandı fakat iyileşme görülmedi.

Anahtar Kelimeler: Pegaptanib Na, Ranibizumab, yaşa bağlı maküla dejenerasyonu.


Nilüfer Koçak, Hüseyin Aslankara, Durgül Türüthan, Süleyman Kaynak. Comparison of ranibizumab and pegabtanip sodium monotherapies with respect to rates of stabilization after the first three doses. . 2012; 42(3): 211-215

Corresponding Author: Nilüfer Koçak, Türkiye


TOOLS
Print
Download citation
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
Share with email
Share
Send email to author

Similar articles
Google Scholar