Effects of age and refractive errors on stereopsis
Aykut Arslan Yıldız1, Yavuz Kamil Bardak21Department Of Ophthalmology, Kent Hospital, Kütahya, Turkey2Department Of Ophthalmology, Süleyman Demirel University, Isparta, Turkey
Objective: To investigate the effects of age and refractive errors on stereopsis
Material and methods: Study includes 1488 cases who were randomly selected, have full vision and no pathology with their eyes except refractive errors. Cases were divided into six groups for their ages 10 – 19 (Group 1, n=258), 20 – 29 (Group 2, n=264), 30 – 39 (Group 3, n=246), 40 – 49 (Group 4, n=246), 50 – 59 (Group 5, n=246), 60 and over (Group 6, n=228). And also every groups were divided for refractive errors; myopia (a), myopic astigmatism (b), hyperopia (c), hyperopic astigmatism (d), emetropia (e). Titmus test was applied to all cases from 16 inches (405 mm) distance with polarized glasses after refractive errors were corrected. Stereoacuity was evaluated with using “Circle test” in Titmus test.
Results: Mean stereoacuity was 41.1 ± 3.2 arc\s in group 1, 45.3 ± 24.6 arc\s in group 2, 42.6 ± 5.0 arc\s in group 3, 44.1 ± 10.7 arc\s in group 4, 45.8 ± 24.8 arc\s in group 5, 41.3 ± 3.4 arc\s in group 6. Mean stereoacuity was established 45.4 ± 24.2 arc\s in myopia; 41.3 ± 4.2 arc\s in myopic astigmatism; 45.3 ± 21.4 arc\s in hyperopia, 41.4 ± 3.6 arc\s in hyperopic astigmatism, 41.9 ± 4.4 arc\s in emetropia in refractive error groups. Any significant changes weren’t established in evaluation with age groups, refraction groups with ages and refraction groups, statistically.
Conclusion: Any significant effects of age and refractive errors on stereoacuity weren’t established in our study.
Refraksiyon kusurları ve yaşın stereopsise etkisi
Aykut Arslan Yıldız1, Yavuz Kamil Bardak21Kent Hastanesi, Göz Hastalıkları Kliniği, Kütahya, Türkiye2Süleyman Demirel Üniversitesi Göz Hastalıkları Kliniği, Isparta, Türkiye
Amaç: Refraksiyon kusurları ve yaşın stereopsis üzerine olan etkilerini araştırmak.
Yöntem ve Gereçler: Çalışmaya, gözlerinde refraksiyon kusuru dışında herhangi bir patoloji olmayan, görme keskinlikleri tam; randomize olarak şeçilmiş 1488 olgu dahil edildi. Olgular 10 – 19 (Grup 2, n=258), 20 – 29 (Grup 2, n=264), 30 – 39 (Grup 3, n=246), 40 – 49 (Grup 4, n=246), 50 – 59 (Grup 5, n=246) ve 60 ila üzeri (Grup 6, n=228) olmak üzere yaşlarına göre 6 gruba ayrıldı. Ayrıca her grup kendi içerisinde miyop (a), miyopik astigmatizma (b), hipermetropi (c), hipermetropik astigmatizma (d), emetrop (e) olmak üzere beşe ayrıldı. Olguların refraksiyon kusurları düzeltildikten sonra polarize gözlükle 16 inç (405 mm) mesafeden Titmus testi uygulandı. Olguların stereopsis düzeyleri titmus test üzerindeki “Halka testi” kullanılarak değerlendirildi.
Bulgular: Olguların stereopsis değerleri ortalaması grup 1; 41.1 ± 3.2 arc\s, grup 2; 45.3 ± 24.6 arc\s, grup 3; 42.6 ± 5.0 arc\s, grup 4; 44.1 ± 10.7 arc\s, grup 5; 45.8 ± 24.8 arc\s, grup 6; 41.3 ± 3.4 arc\s idi. Refraksiyon gruplarında stereopsis değerleri miyoplarda 45.4 ± 24.2 arc\s, miyop astigmatlarda 41.3 ± 4.2 arc\s, hipermetroplarda 45.3 ± 21.4 arc\s, hipermetrop astigmatlarda 41.4 ± 3.6 arc\s, emetroplarda 41.9 ± 4.4 arc\s olarak saptandı. Yaş grupları, yaşa göre refraksiyon grupları ve refraksiyon grupları arasında yapılan değerlendirmede istatitiksel olarak anlamlı bir bulgu saptanmadı.
Sonuç: Çalışmamızda düzeltilmiş refraksiyon kusurları ya da yaşın stereopsis üzerine her hangi bir anlamlı etkisi saptanmadı.
Corresponding Author: Aykut Arslan Yıldız, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |