The correlation of clinical findings and macular changes at optical coherence tomography in patients with uveitis
Elif Erdem, Hande Taylan Şekeroğlu, Merih Soylu, Emine ÇiloğluCukurova University Faculty Of Medicine, Ophthalmology DepartmentPURPOSE: To evaluate the optical coherence tomography changes (OCT) in uveitis patients with macular involvement, and to investigate the correlation between clinical activation and tomographic features.
METHODS:
Patients who have been followed for uveitis in Uvea-Behçet department, were enrolled in the study. Patients having any kind of media opacity (cataract, condensation of vitreous, corneal opacity) were excluded. Main outcome measures were visual acuity, macular thickness, and the integrity of the photoreceptor inner and outer segment junction during active and inactive period of the disease.
RESULTS:
Twenty-six eyes of 19 (7 females, 12 males) patients were included. The patients were classified as having anterior uveitis (2 patients), posterior uveitis (10 patients) and panuveitis (7 patients).
The mean macular thickness was 335.38±113.88 µm in active stage and 235.96±48.38 µm in remission phase. This difference was statistically significant (p=0,025). The integrity of photoreceptor inner and outer segment junction was disturbed in 65% of patients with active disease. Of these patients, 30,8% the integrity of this layer was regained with remission.
DISCUSSION: OCT provides clinically important information about changes induced by acute inflammatory episodes. These findings were found to be correlated with clinical features. OCT is a non-invasive technique which may be used to follow-up and to evaluate the response to treatment of patients with uveitis.
Üveitlerde optik koherens tomografide tespit edilen maküler değişikliklerin klinik bulgular ile ilişkisi
Elif Erdem, Hande Taylan Şekeroğlu, Merih Soylu, Emine ÇiloğluÇukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim DalıAMAÇ: Üveit tanısı konulan olgularda tarayıcı lazer optik koherens tomografi (OKT) cihazı ile tespit edilen maküler değişiklikleri değerlendirmek, bulguların hastalığın klinik aktivasyonu ile ilişkisini araştırmak.
YÖNTEM: Uvea-Behçet biriminde üveit tanısı ile takip edilen olgular çalışmaya dahil edildi. Fundus incelemesini engelleyen ortam opasitesi (katarakt, vitreus kondansasyonu, korneal opasite gibi) olan olgular çalışmaya alınmadı. Olguların üveitin aktif ve inaktif olduğu dönemlerindeki görme keskinlikleri, OKT incelemesinde saptanan makula kalınlıkları, fotoreseptör iç ve dış segment bandı bütünlükleri değerlendirildi.
SONUÇLAR: Çalışmaya 19 hastanın 26 gözü dahil edildi. Yedi kadın, 12 erkek hastanın yaş ortalamaları 39±11 (21-66) idi. Anatomik lokalizasyona göre 2 olguda ön, 10 olguda arka ve 7 olguda panüveit mevcuttu. Tüm gözler ele alındığında; aktif dönemdeki ortalama makula kalınlığı (335.38±113.88µm), inaktif döneme göre (235.96±48.38µm) istatistiksel olarak anlamlı ölçüde daha yüksek (p=0,025) bulundu. Aktif dönemdeki gözlerin % 65’inde fotoreseptör iç-dış segment bütünlüğü bozulmuş iken, inaktif dönemde % 30,8 gözde anatomik bütünlüğün tekrar sağlanmış olduğu görüldü.
TARTIŞMA: OKT, üveit aktivasyonunun makulaya etkisini değerlendirmede önemli bilgiler sağlamaktadır. Bu yöntemle elde edilen veriler klinik bulgularla oldukça paralellik göstermektedir. Sonuç olarak; OKT, üveit hastalarının takibinde ve tedaviye yanıtının değerlendirilmesinde invaziv olmayan faydalı bir yöntemdir.
Corresponding Author: Elif Erdem, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |