Bed-side diode-laser photocoagulation under remifentanil analgesia for retinopathy of prematurity: Early structural outcomes
Mehmet Ali Şekeroğlu1, Emre Hekimoğlu2, Beyza Özcan3, Ahmet Yağmur Baş3, Nihal Demirel3, Jale Karakaya41Ulucanlar Eye Training and Research Hospital, Ankara, Turkey2Zubeyde Hanim Maternity and Research Hospital, Ophthalmology, Ankara, Turkey
3Zubeyde Hanim Maternity and Research Hospital, Neonatology, Ankara, Turkey
4Hacettepe University Faculty of Medicine, Biostatistics Department, Ankara, Turkey
Objectives
To evaluate one-year structural outcomes of bed-side diode laser photocoagulation with remifentanil analgesia for retinopathy of prematurity (ROP) and discuss clinical and demographic characteristics of infants and other possible risk factors that may affect the outcome.
Materials and Methods
The medical records of premature infants who were treated with bed-side transpupillary diode laser photocoagulation under remifentanil analgesia for ROP were evaluated for clinical and demographic characteristics, accompanying systemic risk factors, laser parameters, complications of treatment, retreatment rate and one-year structural outcomes.
Results
One-hundred and ninety-five eyes of 99 infants (59 males, 40 females) were recruited for the study. The mean gestational age and birth weight were 27.4±2.3 weeks (23-34) and 1003.3±297.8 g (570-2250), consecutively. Laser was performed for high risk pretreshold ROP in 66.2% of eyes, agressive posterior ROP (APROP) in 15.4% and treshold ROP in 18.4%. The mean number of laser spots were 1510.4±842.1 per laser session. No adverse effects of laser photocoagulaton were observed except small lens opacities in two eyes and corneal opacity in one eye. Retreatment was needed in only three eyes, and vitreoretinal surgery was needed in six eyes of six patients despite laser treatment. Anatomic outcome was fovarable in 189 eyes (96.9%) at the end of a 1-year follow-up. Presence of dilated and tortuous iris vessels (p=0.002) and tunica vasculosa lentis (p=0.009) along with type of ROP (APROP and stage 4a ROP at initial presentation) (p=0.001) were associated with poor anatomical outcome.
Conclusion
Accurate and timely bed-side transpupilary diode-laser photocoagulation under remifentanil analgesia is an effective and safe treatment modality, and may prevent vision threatening retinal detachment and reduce the need for vitreoretinal surgery.
Prematüre retinopatisinde remifentanil analjezisi altında yatak başı diod lazer fotokoagülasyon: Erken dönem anatomik sonuçlar
Mehmet Ali Şekeroğlu1, Emre Hekimoğlu2, Beyza Özcan3, Ahmet Yağmur Baş3, Nihal Demirel3, Jale Karakaya41Ulucanlar Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara, Türkiye2Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göz Hastalıkları, Ankara, Türkiye
3Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Neonatoloji, Ankara, Türkiye
4Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye
Amaç
Prematüre retinopatisi nedeniyle remifentanil analjezisi altında yatak başı lazer fotokoagülasyon uygulanan prematüre bebeklerin birinci yıldaki anatomik sonuçlarını ortaya koymak ve bu sonucu etkileyebilecek risk faktörlerini tartışmak amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem
Prematüre retinopatisi tanısıyla yenidoğan yoğun bakım ünitesinde remifentanil analjezisi altında transpupiller diod lazer fotokoagülasyon uygulanan prematüre bebeklerin kayıtları retrospektif olarak incelenerek bebeklerin klinik ve demografik özellikleri, eşlik eden sistemik risk faktörleri, lazer parametreleri, tedavi komplikasyonları, tekrar tedavi sıklığı ve bir yıl sonundaki anatomik sonuçlar kaydedildi.
Bulgular
Çalışmaya ortalama gestasyonel yaşı 27.4±2.2 (23-34) hafta ve doğum ağırlığı 991.7±277.4 (570-2250) gr olan 99 bebeğin (59 erkek, 40 kız) 195 gözü dahil edildi. Gözlerin %66,2’sine yüksek riskli eşik öncesi hastalık, %15,4’üne agresif posterior prematüre retinopatisi, ve %18,4’üne eşik hastalık nedeniyle lazer uygulandı. Ortalama lazer spot sayısı 1510,4±842,1 idi. Lazer sonrasında iki hastada görülen küçük lens opasiteleri ve bir hastada görülen korneal opasite dışında ön segment komplikasyonu izlenmedi. Üç hastada tekrar lazer tedavisi uygulanırken, 6 hastanın birer gözüne retina dekolmanı nedeniyle vitreoretinal cerrahi uygulandı. Bir yıllık takipte 189 gözde (%96,9) iyi anatomik sonuç elde edildi. Agresif posterior prematüre retinopatisi (p=0,001), gecikmiş lazer tedavisi (evre 4a) (p=0,001) ve tedavi öncesi dönemde iris damarlarında dilatasyon ve kıvrımlanma artışı (p=0,002) ile tunika vasküloza lentis (p=0,009) gibi anormal ön segment bulgularının varlığı olumsuz anatomik sonuç için istatistiksel olarak anlamlı risk faktörleri idi.
Sonuç
Remifentanil analjezisi altında zamanında ve doğru şekilde yapılan yatak başı transpupiller diod lazer fotokoagulasyon tedavisi etkili ve güvenli bir yöntem olup görmeyi tehdit eden retina dekolmanı ve vitreoretinal cerrahi ihtiyacını azaltabilmektedir.
Corresponding Author: Mehmet Ali Şekeroğlu, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |