Assessment of Macular Sensitivity and Fixation Stability by MP–1 Microperimetry in Diabetic Macular Edema
Tuncay Küsbeci, Güliz Yavaş, Ümit Ubeyt İnanAfyon Kocatepe University School Of Medicine, Department Of Ophthalmology, Afyonkarahisar, TurkeyPurpose: To evaluate macular light sensitivity and fixation stability in subjects with clinically significant macular edema (CSME) related to diabetes mellitus.
Material and Methods: Thirty eyes of 22 patients with CSME, as defined by Early Treatment Diabetic Retinopathy Study, and 32 eyes of 32 healthy subjects were enrolled in this study. Microperimetry was performed with the Micro Perimeter MP-1 in both groups. The mean retinal sensitivities at central 4°, at central 12° and at central 20° were measured. The mean extent of preferred retinal locus (PRL), fixation stability and fixation location were calculated using fixation test in MP-1 microperimeter. Statistical analysis was performed using student t-test and chi-square test.
Results: The mean best corrected visual acuity (BCVA) was significantly lower in the CSME group than the control group (p<0.001). The mean retinal sensitivities at central 4°, 12° and 20° areas were significantly lower in the CSME group compared to control group (p<0.001, for each central degrees). In subjects with CSME, fixation stability was detected as stable in 8 (26.7%) eyes, relatively unstable in 21 (70%) eyes and unstable in 1 (3.3%) eye. Significant decrease was found in fixation stability and fixation location scores in eyes with CSME compared to control subjects (p<0.001). The difference of mean extent in PRL between groups was statistically significant (p<0.001).
Conclusion: The macular light sensitivity and fixation stability are affected in patients with CSME. MP-1 micropeimetry might be helpful to evaluate the extent of PRL and useful for evaluation of severity and progression of diabetic macular edema.
Diabetik Makula Ödeminde MP-1 Mikroperimetri ile Fiksasyon Stabilitesi ve Makuler Duyarlılığın Değerlendirilmesi
Tuncay Küsbeci, Güliz Yavaş, Ümit Ubeyt İnanAfyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı, AfyonkarahisarAmaç: Diabetes mellitusa bağlı klinik olarak anlamlı makula ödemi (KAMÖ) olgularında fiksasyon stabilitesi ve makula ışık duyarlılığını değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: Diabetik Retinopati Erken Tedavi Çalışması tanı kriterlerine göre klinik olarak anlamlı makula ödemli 22 olgunun 30 gözü ve sağlıklı 32 olgunun 32 gözü çalışmaya dahil edildi. Tüm olgulara Micro Perimeter MP-1 ile mikroperimetri uygulandı. Santral 4, 12 ve 20 derecelik alanlarda ortalama retinal duyarlılık ölçüldü. MP-1 mikroperimetrede fiksasyon testi kullanılarak tercih edilen retinal alan (TERA) genişliği, fiksasyon stabilitesi ve alanı hesaplandı. Student t testi ve ki kare testi kullanılarak istatistiksel analiz yapıldı.
Sonuçlar: KAMÖ grubunda ortalama en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EDGK) kontrol grubuna göre anlamlı olarak düşüktü (p<0.001). KAMÖ grubunda santral 4, 12 ve 20 derecelik alanlarda ortalama retinal duyarlılık kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşüktü (p<0.001, her derece için). KAMÖ olgularında fiksasyon stabilitesi, 8 (%26.7) gözde stabil, 21 (%70) gözde rölatif stabil ve 1 (%3.3) gözde unstabil olarak saptandı. KAMÖ’li gözlerde kontrol grubuna gore fiksasyon stabilesi ve fiksasyon alan skorları anlamlı olarak düşük bulundu (p<0.001). Gruplar arasında TERA ortalama genişliği farkı istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.001).
Tartışma: KAMÖ’li hastalarda makula ışık duyarlılığı ve fiksasyon stabilitesi etkilenmektedir. MP-1 mikroperimetre TERA genişliğinin incelenmesinde yardımcı ve diabetik makula ödeminin düzeyi ve progresyonun değerlendirilmesinde kullanışlı olabilir.
Corresponding Author: Tuncay Küsbeci, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |