Osteoporozda kırık varlığı, düşme korkusu ve kinezyofobi düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi
Cansın Medin Ceylan1, Merve Damla KORKMAZ21İstanbul Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Eğitim ve Araştırma Hastanesi2Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi
Amaç: Osteoporozlu kadınlarda kinezyofobi, düşme korkusu, anksiyete ve depresyon düzeyleri arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Kesitsel gözlemsel çalışmamıza osteoporozu olan kadın katılımcılar dahil edilerek düşme ve hareket korkuları, anksiyete ve depresyon düzeyleri sorgulanmıştır. Demografik verileri (yaş, vücut kitle indeksi, kırık öyküsü), dual X-ray absorpsiyometri verileri kaydedilmiştir. Tampa Kinezyofobi Ölçeği, Düşme Etkinlik Ölçeği, Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği kullanılmıştır.
Bulgular: Kırık öyküsüne göre 77 kişi iki gruba ayrıldı: kırıklı osteporoz (n = 33) ve kırıksız osteoporoz (n = 44). Kemik mineral yoğunluğu ile Tampa Kinezyofobi Ölçeği, Düşme Etkinlik Ölçeği ve depresyon düzeyleri arasında negatif korelasyon mevcuttu (p<0.05). Düşme Etkinlik Ölçeği, Tampa Kinezyofobi Ölçeği, anksiyete ve depresyon puanları arasında pozitif korelasyon bulunmuştur (r=0,232; r=0,241; r=0,296). Gruplar arası analizde sadece kırık varlığı ve anksiyete düzeyleri istatistiksel bir ilişki göstermiştir (p=0,003). Kırık varlığı ile Tampa Kinezyofobi Ölçeği, Düşme Etkinlik Ölçeği ve depresyon puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0.05).
Sonuç: Düşme etkinliğinin kinezyofobi, anksiyete ve depresyon ile ilişkili olduğu bulundu. Bu nedenle kırık nedeniyle oluşabilecek olumsuz sonuçları önlemek için osteoporoz hastaları uyarılırken dikkatli olunmalıdır. Ek olarak kırığın olumsuz sonuçlarının yanında denge ve kuvvetlendirme egzersizleri ile düşmelerin nasıl azaltılacağı üzerinde durulmalıdır.
Determination of the relationship between the presence of fracture, fear of falling and kinesiophobia levels in osteoporosis
Cansın Medin Ceylan1, Merve Damla KORKMAZ21Istanbul Physical Medicine and Rehabilitation Training Reserach Hospital2Kanuni Sultan Süleyman Training Reserach Hospital
Aim: To evaluate the relationship between kinesiophobia, fear of falling, anxiety and depression levels in women with osteoporosis.
Method: Female participants with osteoporosis were included in our cross-sectional observational study and their fear of falling and movement, anxiety and depression levels were questioned. Demographic data(age, body mass index, fracture history), dual X-ray absorptiometry data were recorded. Tampa Kinesiophobia Scale, Fall Efficacy Scale, Hospital Anxiety and Depression Scale were used.
Results: Based on their history of fracture, 77 individuals were divided into two groups: osteoporosis with fracture (n=33) and osteoporosis without fracture (n=44). The findings of the bone mineral density had a negative correlation with the Tampa Scale of Kinesiophobia, Fall Efficacy Scale, and depression levels (p<0.05). Fall Efficacy Scale, Tampa Scale of Kinesiophobia, anxiety, and depression scores were found to be positively correlated (r=0.232; r=0.241; r=0.296). Only the existence of the fracture and anxiety levels showed a statistical relationship in the inter-group analysis (p=0.003). There were no statistically significant differences between the fracture history and Tampa Scale of Kinesiophobia, Fall Efficacy Scale, and depression scores (p>0.05).
Conclusion: Fall efficacy was found to be associated with kinesiophobia, anxiety and depression. Therefore, care should be taken when warning osteoporosis patients in order to prevent negative consequences that may occur due to fracture. In addition to the negative consequences of fractures, balance and strengthening exercises and how to reduce falls should be emphasized.
Sorumlu Yazar: Cansın Medin Ceylan, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |