Postmenopozal Osteoporoz ve Otofajik Gen Polimorfizmleri Arasındaki İlişki
Türkan Turgay1, Elif Pala2, Filiz Özbaş Gerçeker3, Savas Gürsoy4, Özlem Altındağ4, Ali Aydeniz41SANKO Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Gaziantep, Türkiye2SANKO Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyoloji ve Genetik, Gaziantep, Türkiye
3Gaziantep Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Biyoloji, Gaziantep, Türkiye
4Gaziantep Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp Ve Rehabilitasyon, Gaziantep, Türkiye
Amaç: Bu çalışmada otofajik mekanizmada otofagozom oluşumunda yer alan ATG16L1 rs2241880, ATG10 rs1864183 ve ATG5 rs2245214 gen polimorfizmlerinin postmenopozal osteoporoz (PMO) hastalığına yatkınlıktaki rolü incelenmiştir.
Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya 50 yaş ve üzeri postmenopozal osteoporozu olan 100 hasta ve postmenopozal osteoporoz gelişimi olmayan 100 kontrol grubu alınmıştır. ATG16L1 rs2241880, ATG10 rs1864183 ve ATG5 rs2245214 polimorfizmlerinin genotiplendirmesi amacıyla polimorfik dizileri çoğaltmak için diziye özgü primerler ve her polimorfizmin her iki alelini saptamak için TaqMan 5´-ekzonükleaz allelik diskriminasyon yöntemi kullanılmıştır.
Bulgular: ATG10 rs1864183 polimorfizminin osteoporozlu (% 53) hastalarda T aleli daha sık saptanmıştır. Osteoporozlu hasta grubunda ATG16L1 rs2241880 polimorfizmindeki C aleli daha sık görülmüştür (%56.5). Ayrıca, ATG5 rs2245214 polimorfizminin G alleli, PMO' da (% 34) kontrol grubuna göre daha yüksek olarak tanımlanmıştır. Ancak genotip ve alel frekanslarında hasta ve kontrol grupları arasındaki bu polimorfizmler açısından anlamlı fark saptanmamıştır (p> 0.05).
Sonuç: Özetle, çalışmamızdaki sonuçlar ATG16L1 rs2241880, ATG10 rs1864183 ve ATG5 rs2245214 polimorfizmlerinin postmenopozal kadınlarda osteoporoz yatkınlığını etkileyebileceği hipotezini desteklememektedir.
The Realtionship Between Postmenopausal Osteoporosis and Autophagic Gene Polymorphisms
Türkan Turgay1, Elif Pala2, Filiz Özbaş Gerçeker3, Savas Gürsoy4, Özlem Altındağ4, Ali Aydeniz41SANKO University, Faculty of Medicine, Physical Medicine and Rehabilitation, Gaziantep, Turkey2SANKO University, Faculty of Medicine, Medical Biology and Genetics, Gaziantep, Turkey
3Gaziantep University, Faculty of Science and Literature, Biology, Gaziantep, Turkey
4Gaziantep University, Faculty of Medicine, Physical Medicine and Rehabilitation, Gaziantep, Turkey.
Purpose: In this study, the role of ATG16L1 rs2241880, ATG10 rs1864183 and ATG5 rs2245214 gene polymorphisms, which play a role in autophagosome formation, were investigated in susceptibility to postmenopausal osteoporosis (PMO) disease.
Material Method: 100 PMO patients and 100 individuals as the control group without the development of PMO were included to the study. The distribution of genotypes of the ATG16L1 rs2241880, ATG10 rs1864183 and ATG5 rs2245214 polymorphisms in these subjects were analyzed by using TaqMan 5´-exonuclease allelic discrimination assay.
Results: The T allele was detected more frequent among patients with osteoporosis (53%) of the ATG10 rs1864183 polymorphism. C allele in ATG16L1 rs2241880 polymorphism in the group of patients with osteoporosis was observed more frequent (56.5%). And also, the G allele of the ATG5 rs2245214 polymorphism was identified more common in PMO (34%) than in control group. However, no significant difference were detected in genotype and allele frequencies in terms of these polymorphisms between the patient and the control groups (p>0.05).
Conclusion: In summary, results in our study do not support the hypothesis that the ATG16L1 rs2241880, ATG10 rs1864183 and ATG5 rs2245214 polymorphisms may influence predisposition for osteoporosis in postmenopausal women.
Sorumlu Yazar: Türkan Turgay, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |