. 2020; 26(3): 165-168

Spina Bifidalı Çocuklarda Kırık Gelişimi

Ahmet Hamdi Akgülle1, Feyza Nur Yücel2, Naime Evrim Karadağ Saygı3
1Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul
2Sinop Boyabat 75. Yıl Devlet Hastanesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Kliniği
3Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı, İstanbul

Amaç: Bu çalışmada hastanemizde takipli spina bifidalı çocuklarda kırık sıklığı ve bu durumla ilişkili faktörlerin araştırılması amaçlandı.
Yöntem ve gereçler: Kliniğimizce 2000-2018 yılları arasında takip edilen 450 spina bifidalı hastanın tıbbi kayıtları geriye dönük incelenerek, kırık gelişme sıklığı, ilk kırık gelişme yaşı, lezyon seviyesi, ambulasyon kapasitesi, ilk fizik tedaviye başlama yaşı, kırığın geliştiği bölge, kırık mekanizması gibi faktörler açısından değerlendirildi.
Bulgular: İncelenen 450 hastada kırık oranı %5,7 olarak saptandı. Ambulasyon kapasitesinin az olması ve yüksek seviye lezyonla kırık gelişme riski arasında ilişki varken, fizik tedaviye erken başlamanın kırık gelişimi açısından bir koruyuculuğu gözlenmedi.
Sonuç: Bu verilere göre spina bifidalı hasta grubunda kırıklar daha sık görülürken, mobilizasyonun süresinin değil, kalitesinin daha kırık gelişim riskinde daha önemli bir faktör olduğu sonucuna ulaşıldı.

Anahtar Kelimeler: Spina bifida, kırık, ambulasyon kapasitesi, immobilizasyon


Fractures in Children with Spina Bifida

Ahmet Hamdi Akgülle1, Feyza Nur Yücel2, Naime Evrim Karadağ Saygı3
1Marmara University Faculty of Medicine, Department of Orthopedics and Traumatology
2Sinop Boyabat 75. Yıl State Hospital, Clinic of Physical Medicine and Rehabilitation
3Marmara University Faculty of Medicine, Department of Physical Medicine and Rehabilitation

Objective: In this study, it was aimed to investigate the frequency of fractures and related factors in children with spina bifida who were followed up in our hospital.
Materials and methods: By retrospectively examining the medical records of 450 patients with spina bifida who were followed up by our clinic between 2000 and 2018, the patients were evaluated in terms of factors such as frequency of fracture, age of first fracture, lesion level, ambulation capacity, physical therapy initiation age, fracture site and mechanism.
Results: In 450 patients examined, the fracture rate was 5.7%. While there was a relationship between low ambulatory capacity and high-level lesions and fracture risk, it was found that early initiation of physical therapy did not protect against fracture.
Conclusion: According to these data, fractures are more common in the patients with spina bifida, it was concluded that the quality of the mobilization, not the duration, was a more important factor in the risk of fracture.

Keywords: Spina bifida, fracture, ambulation capacity, immobilization


Ahmet Hamdi Akgülle, Feyza Nur Yücel, Naime Evrim Karadağ Saygı. Fractures in Children with Spina Bifida. . 2020; 26(3): 165-168

Sorumlu Yazar: Feyza Nur Yücel, Türkiye


ARAÇLAR
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder

Benzer makaleler
Google Scholar