Çene Kemiği Osteonekrozlu Hastalarda Cerrahinin Yeri Nedir? Bir Yaşam Kalitesi Analizi Çalışması
Ahmet Biçer, Nargız İbrahimli, Ozan Can Canbolat, Tahir GürlerEge Üniversitesi Tıp Fakültesi, Plastik, Rekonstrüktif Ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı, İzmirAmaç: Çene kemiklerinin osteonekrozu, özellikle kanser, romatoid artrit ve osteoporoz hastalarının tedavileriyle ilişkili olarak da ortaya çıkabilen yaşam kalitesini önemli ölçüde düşürebilen bir hastalıktır.
Son yıllarda nekrotik kemiğin total rezeksiyonu, ölü boşluğun antiseptik malzemelerle doldurulması ve mukozanın dikkatlice onarılmasını içeren cerrahi tedavi seçeneği konservatif tedavilere göre daha tercih edilir olmuştur.
Yöntem ve Gereçler: Bu öncesi ve sonrası çalışmasında kliniğimize 2018 ve 2020 yılları arasında başvuran ve preoperatif ve postoperatif değerlendirmeleri tamamlanmış 11 hasta dahil edilmiştir. Hastalar ameliyat öncesi ve sonrasında Genel Oral Sağlık Değerlendirme Endeksi (GOHAI) kullanılarak değerlendirilmiştir. Ameliyat öncesi ve sonrası skorlar cerrahi tedavinin etkinliğinin ortaya konması için karşılaştırılmıştır. Bunun yanında hastaların demografik ve medikal arka planlarının bu skorlara etkisi de araştırılmıştır.
Bulgular: Hastaların demografik ve medikal arka planlarının preoperatif ve postperatif GOHAI skorlarına istatistiki olarak anlamlı etkilerinin olmadığı gözlenmiştir (P>0.05). Bununla birlikte, cerrahi tedavi sonrası hastaların GOHAI skorlarında istatistiki olarak anlamlı bir düşüş gözlenmiştir (preoperatif ortalama: 38.87,+/- 6.44; postoperatif ortalama: 31.0, +/- 8.28; p<0.05).
Sonuçlar: Çene kemiklerinde osteonekroz ile başvuran hastaların tedavisinde optimum bir sonuç elde edebilmek için hastaların bireysel özellikleri ve radyografik görüntüleri göz önüne alınarak bireysel bir tedavi stratejisi geliştirmek gerekir. Cerrahi öncesinde varsa etiyolojide yer alan medikasyonların düzenlenmesi ve osteomyelit eşliği durumunda ise uygun antibiyotiklerin başlanması gerekir. Postoperatif dönemde ise mukozal iyileşmenin sağlanabildiği anda erken dönemde oral ve dental rehabilitasyonun başlanması önemlidir.
How Surgery Affects Patients with Jaw Osteonecrosis? A Quality of Life Analysis Study
Ahmet Biçer, Nargız İbrahimli, Ozan Can Canbolat, Tahir GürlerDepartment Of Plastic, Reconstructive, And Aesthetic Surgery, Ege University, Izmir, TurkeyAim: Osteonecrosis of the jawbones, especially when associated with osteomyelitis is a debilitating condition predominantly affecting patients treated for osteoporosis, cancer with bone metastases, and rheumatoid arthritis. Oral pathologies may significantly alter the patients’ quality of life and sense of health.
Surgery including complete debridement of the necrotic bone followed by packing the dead space with antiseptic agents and meticulous repair of the overlying mucosa is gaining popularity on conservative treatment options.
Material and Methods: In this before and after study 11 patients referred to our clinic between 2018 and 2020 with a diagnosis of maxillary or mandibular osteonecrosis with complete preoperative and postoperative analyses available were included. The patients were assessed with General Oral Health Assessment Index (GOHAI) preoperatively and postoperatively. These scores were compared with each other to exhibit the effect of our surgical strategy which is also outlined. The effects of patients’ demographic and medical backgrounds on the quality of life were also investigated.
Results: Neither demographic, nor medical backgrounds of the patients were not found to be significantly altering the GOHAI scores of the patients (p>0.05). However, surgical treatment was found to be significantly improving the scores (preoperative mean: 38.87,+/- 6.44; postoperative mean: 31.0, +/- 8.28; p<0.05).
Conclusion: In order to obtain optimal results in management of the patients with jawbone osteonecrosis, the treatment strategy should be based on the patient characteristics and careful radiographical examinations. Alterations of predisposing medications and introduction of proper antibiotics in the setting of associated osteomyelitis should be made before surgery. Oral/dental rehabilitation should be commenced immediately after mucosal healing is assured.
Sorumlu Yazar: Ahmet Biçer, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |