Erkek Sporcularda El Kavrama Gücü Kemik Mineral Yoğunluğu İle İlişkilidir
Şebnem Tamcı1, Aylin Çeçen Aksu1, Selmin Gülbahar2, Çiğdem Bircan2, Özlem El2, Ramazan Kızıl2, Ebru Şahin2, Elif Akalın2, Serap Alper21Serbest Hekim2Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp Ve Rehabilitasyon Ad
Amaç: Bu çalışmanın amacı erkek sporcularda el kavrama gücü ve falangeal kemik mineral yoğunluğu (KMY) arasındaki ilişkinin ve etki eden faktörlerin araştırılmasıdır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya yaş ortalaması 23.5±4.1 (17-37) olan toplam 57 erkek sporcu dahil edildi. Yaş, sigara va alkol kullanımı, ilaçlar, kırık öyküleri, kalsiyum alımları, spor yapma süreleri, haftalık antreman süreleri, ağırlık ve boyları kaydedildi. Her iki elden el dinamometresi ile el kavrama gücü ve radyografik absorbsiometre ile KMY ölçümü yapıldı.
Bulgular: KMY ile el kavrama gücü, yaş, ağırlık ve boy arasında istatistiksel anlamlı korelasyon bulundu (p<0.01). Regresyon analizi yapıldığında iki değişkenin KMY ile ilişkili olduğu görüldü: El kavrama gücü ve ağırlık. R2 değeri 0.29 (F=8.71, p=0.001) olarak bulundu. Vücut ağırlığının KMY üzerine etkisini dışlamak için KMY ve el kavrama gücü dominant ve nondominant elde karşılaştırıldı. Kemik mineral yoğunluğu, t skorları ve el kavrama gücü dominant elde daha yüksek bulundu (p<0.05).
Sonuç: El kavrama gücü erkek sporcularda falangeal kemik mineral yoğunluğunun bağımsız bir belirleyicisidir.
Handgrip Strength is Related To Bone Mineral Density in Male Athletes
Şebnem Tamcı1, Aylin Çeçen Aksu1, Selmin Gülbahar2, Çiğdem Bircan2, Özlem El2, Ramazan Kızıl2, Ebru Şahin2, Elif Akalın2, Serap Alper21Private Practice2Department Of Physical Medicine And Rehabilitation, Dokuz Eylül University Faculty Of Medicine
Objective: The aim of this study was to investigate the relationship between handgrip strength and phalangeal bone mineral density (BMD) and to evaluate the confounding factors in highly trained male athletes.
Materials and Methods: A total of 57 highly trained athletes; with a mean age of 23.5±4.1 (17-37) years were included in the study. Age, smoking status, alcohol consumption, medications, previous fractures, calcium intake, the duration of sports participation, weekly training time, height and weight of the subjects were recorded. Handgrip strength was measured by a hand-held dynamometer and BMD was measured with radiographic absorbtiometry in both hands.
Results: Significant positive correlations were found between BMD and handgrip strength, age, weight and height (p<0.01). When stepwise regression analysis was performed, two variables were found to be significantly related to BMD: handgrip strength and weight. R2 value was 0.29 (F=8.71, p=0.001). To eliminate the effect of body weight on BMD we compared BMD and grip strength in the dominant and non-dominant hands. Bone mineral density, t-scores and the handgrip strength were significantly higher in the dominant hand (p<0.05).
Conclusion: Handgrip strength is an independent predictor of phalangeal bone mineral density in highly trained male athletes.
Sorumlu Yazar: Ebru Şahin, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |