Depression in Osteoporosis and Effects to Quality of Life
Şule Şahin Onat, Sibel Ünsal Delialioğlu, Seda Biçer, Sumru ÖzelPhysical Therapy Education And Research Hospital, Ankara, TurkeyObjective: The aim of this study was to identify risk factors for the development of depression in patients with osteoporosis, and to measure the psychosocial effects to the change in quality of life.
Materiels/ Methods: 125 patients with osteoporosis were included in the study. A questionnaire was completed which was including age, sex, marital status, education level, occupation, height, weight, alcohol use, smoking, physical activity level, milk consumption, previous fragility fracture of the patients. Bone mineral density of the lumbar spine and femoral neck were measured with DEXA. Back and lumbar compression fractures of the individuals were recorded by back and lumbar radiography. To evaluate back pain, Visual Analog Scale (VAS) was used. To assess depression in patients, Beck Depression Inventory (BDI) was used, and to assess the quality of life the European Council of Osteoporosis Quality of Life Questionnaire (QUALEFFO) was used.
Results: 125 patients were included in the study, 57 patients (45.6%) had depression and 68 patients (54.4%) hadn’t depression. The average age, illiteracy status, reduced physical activity level was higher in the patients with depression than the patents without depression. Vertebral compression fracture, family history of fracture, fall predisposition, osteopenia in the risk factors of osteoporosis was found statistically significantly higher in the group with depression than the group without depression. Both lumbar and femoral T and Z values, VAS values significantly higher in the patients with depression than the patients without depression (p<0.05). The total value and all sub-parameters of quality of life scale QUALEFFO were significantly higher in paitents with depression than patients without depression (p <0.05). Positive significant correlation was found between BDI scores and sub- parameters of QUALEFFO scores (p<0.05).
Conclusion: Depression in individuals with increased bone loss was shown to lead to a further decrease in the quality of life.
Osteoporozda Depresyon ve Yaşam Kalitesine Etkisi
Şule Şahin Onat, Sibel Ünsal Delialioğlu, Seda Biçer, Sumru ÖzelAnkara Fizik Tedavi Eğitim Ve Araştırma HastanesiAmaç: Bu çalışmanın amacı osteoporozlu hastalarda depresyon gelişimi için risk faktörlerini belirlemek ve depresyonun osteoporozlu hastalarda yaşam kalitesine etkisini ölçmektir.
Materyal\Metot: Çalışmaya polikliniğimize başvuran 125 osteoporoz tanısı konulmuş hasta alındı. Hastalara yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim düzeyi, meslek, boy, kilo, alkol kullanımı, sigara kullanımı, fiziksel aktivite düzeyi, süt tüketimi, geçirilmiş frajilite kırığı öyküsünü içeren sorgulama formu dolduruldu.
Kemik mineral yoğunluğu ölçümü DEXA ile lomber bölge ve femur boynundan yapıldı. Olguların torakal ve lomber vertebra grafileri çekilerek kompresyon kırıkları olup olmadığı kaydedildi. Sırt ağrısını değerlendirmek için Görsel Analog Skala (GAS) kullanıldı. Hastaların depresyonunu değerlendirmek için Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), yaşam kalitesini değerlendirmek için Avrupa Osteoporoz Kurumu Yaşam Kalitesi Anketi (QUALEFFO) kullanıldı.
Bulgular: Çalışmaya alınan 125 hastanın 57’sinde (%45.6) depresyon varken 68’inde (%54.4) depresyon bulunmamaktaydı. Depresyonu olan osteoporoz hastalarında yaş ortalaması, okur-yazar olmama durumu, azalmış fiziksel aktivite düzeyi depresyonu olmayanlardan yüksekti. Osteoporoz risk faktörlerinden vertebral kompresyon kırığı, ailede kırık hikayesi, düşmeye yatkınlık ve osteopeninin depresyonu olan grupta depresyonu olmayanlardan istatistiksel olarak anlamlı olarak fazla olduğu bulundu. Hem lomber hem de femur T ve Z değerleri, GAS değerleri depresyonu olan osteoporoz hastalarında depresyonu olmayanlardan istatistiksel olarak daha yüksekti (p<0.05). QUALEFFO yaşam kalitesi ölçeğinin tüm alt parametreleri ve toplam değeri depresyonu olan osteoporoz hastalarında depresyonu olmayanlardan istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksekti (p<0.05). BDÖ skoruyla QUALEFFO yaşam kalitesi ölçeğinin alt parametre skorları arasında pozitif anlamlı korelasyon bulundu (p<0.05).
Sonuç: Depresyonun artmış kemik kaybı olan bireylerde yaşam kalitesinin daha da düşmesine neden olduğu ortaya konuldu.
Corresponding Author: Şule Şahin Onat, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |