GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, serum CA-125 düzeylerinde artış olan over kanserli hastalarda rekürrens saptamada 18F-florodeoksiglukoz (18F-FDG) pozitron emisyon tomografi/ bilgisayarlı tomografinin (PET/BT) rolünü araştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif çalışmaya histopatolojik olarak over kanseri tanısı almış, CA-125 düzeylerinde artış nedeniyle yeniden evreleme amacıyla 18F-FDG PET/BT yapılan 52 hasta (30-80 yaş, ort: 58.5±10.6 yaş) dahil edildi. 18F-FDG PET/BT bulguları histopatolojik bulgular veya radyolojik ve klinik izlem sonuçlarıyla karşılaştırıldı.
BULGULAR: CA-125 düzeyleri 35.2-2740 U/mL (N: 0-35 U/mL) aralığındaydı. PET/BT görüntülerinde rekürren hastalık 52 hastanın 45’inde gösterildi. Üç yanlış negatif, bir yanlış pozitif sonuç elde edildi. Abdominal ve pelvik lezyonlara ilave olarak 14 uzak metastaz (beyin, akciğer, karaciğer ve kemik metastazı) PET/BT ile doğru olarak gösterildi. Duyarlılık, özgüllük, pozitif ve negatif öngörü değeri ve doğruluk sırasıyla %94, %75, %98, %50 ve %96 idi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: 18F-FDG PET/BT, serum CA-125 düzeylerinde artış olan over kanserli hastalarda rekürrens saptamada kullanılabilecek yararlı bir yöntemdir. Tüm vücut görüntüleme yöntemi olması nedeniyle abdominal ve pelvik lezyonların yanında uzak metastazları da saptayarak bu hastaların izlemine katkıda bulunabilir.

INTRODUCTION: To investigate the role of 18F-fluorodeoxyglucose (FDG) positron emission tomography/computed tomography (PET/CT) in determination of recurrence in patients with ovarian cancer having increased CA 125.
METHODS: Fifty-two patients (30-80 years old, mean: 58.5±10.6 years) who had diagnosis of ovarian cancer proved with histopathology, underwent 18F-FDG PET/CT imaging for restaging due to elevation of CA-125 levels were included in this retrospectively study. 18F-FDG PET/CT findings compared with histopathological findings or radiological and clinical follow-up.
RESULTS: CA-125 levels were between 35.2-2740 U/mL (N: 0-35 U/mL). Recurrent disease was shown in 45 of 52 patients on PET/CT imaging. Three false negative results and one false positive result were detected. In addition to abdominal and pelvic lesions, fourteen distant metastatic lesions (brain, lung, liver and bone metastasis) were shown correctly on PET/CT imaging. Sensitivity, specificity, positive and negative predictive value and accuracy of the 18F-FDG PET/CT were 94%, 75%, 98%, 50% and 96% respectively.
DISCUSSION AND CONCLUSION: 18F-FDG PET/CT is a useful imaging method can be used in the determination of ovarian cancer recurrence in patients with elevated CA- 125 levels. Thanks to whole body imaging, distant metastases could be detected in additional of abdominal and pelvic lesions and it can contribute to the management of this patients.

Boyunda şişlik şikayeti ile başvuran elli iki yaşında kadın hastada hiperkalsemi, hipofosfatemi ve hiperparatiroidizm saptandı. Yapılan Tc-99m MIBI dual faz paratiroid sintigrafisinde ve SPECT çalışmasında tiroid bezinin sol lobunu kaplayan, ortasında hipoaktif alanlar izlenen, artmış aktivite tutulumu gösteren “doughnut” görünümlü lezyon izlendi. Boyun USG’de sol lobun üst ve orta kesiminde ortasında kistik komponent görülen, karışık ekoda tiroid nodülü gözlendi, ancak paratiroid patolojisi izlenmedi. Hastaya total tiroidektomi ve paratiroid eksplorasyonu yapıldı. Tiroid cerrahi spesimeninin patolojik deperlendirmesi dev intratiroidal hemorajik paratiroid adenomu olarak raporlandı.

A 52-year-old woman presented with a complaint of neck swelling. The patient showed hyperparathyroidism, hypercalcemia, and hypophosphatemia. Tc-99m MIBI dual-phase parathyroid scintigraphy and SPECT revealed an increased activity including a central hypoactive area as a regular round doughnut-shaped mass on the left side of the thyroid gland. Neck USG identified a mixed echoic thyroid nodule with a central large cystic portion, and no parathyroid gland abnormality. Total thyroidectomy and parathyroid exploration was performed. Pathological evaluation of the resected thyroid specimen reported a giant intrathyroidal hemorrhagic parathyroid adenoma.

On iki yıldır sorunsuz takip edilen tiroid papiller kanserli 65 yaşındaki kadın hastaya çekilen flor-18-florodeoksiglukoz (F-18 FDG) positron-emisyon-tomografisi/bilgisayarlı-tomografide (PET/BT) hipermetabolik bir akciğer nodülü saptandı. Nodül kama-rezeksiyon yöntemiyle çıkarıldı. Patoloji sonucunda bu nodülde tiroid papiller kanseri metastazı saptandı. Radyoaktif iyot tedavisinden sonra yapılan tüm vücut I-131 tarama sintigrafisinde akciğerde rezeksiyon alanında fokal I-131 tutulumu görüldü. Bu bulgunun öncelikle kalıntı bir lezyona bağlı olabileceği düşünüldü ancak daha sonra yapılan tanısal BT’de bu alanda sadece traksiyon bronşektazisi olduğu görüldü. Ayrıca, femur başlarının lateralinde yumuşak dokularda da inflamatuar nedenlere bağlı olduğu düşünülen yanlış-pozitif I-131 tutulumları saptandı.

Hypermetabolic pulmonary nodule was detected on fluorine-18-fluorodeoxyglucose (F-18 FDG) positron-emission-tomography/computed-tomography (PET/CT) in a 65-year-old woman who had been followed up for 12 years without any complaints of papillary thyroid cancer (PTC). Wedge resection was performed to the nodule and pathology revealed metastasis of PTC. On the post-therapeutic iodine-131 (I-131) scan after radioiodine treatment, focal I-131 uptake was detected at the site of pulmonary wedge resection. At first, this finding was thought to be related to the residual lesion but diagnostic CT demonstrated only focal traction bronchiectasis at that region. Add to that, false-positive I-131 uptake was also detected at the soft tissue just lateral to the femoral heads probably due to some inflammatory reasons.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, radyoaktif iyot tedavisi öncesi lenf nodu metastazını veya uzak metastazları belirlemek için preablatif sitimüle Tiroglobulin (Tg) ve Tiroglobulin / Tiroid-Uyarıcı Hormon (Tg / TSH) 'un prediktif değerini araştırmayı amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Grup 1'e (n = 100) metastaz saptanmayan hastalar, grup 2'ye (n = 83) lenf nodu metastazı olan hastalar ve grup 3'e (n = 23) uzak metastazı olan hastalar dahil edildi. Tg ve TSH değerleri radyoaktif iyot (RAİ) tedavisi nden yaklaşık 4 saat önce ölçüldü.
BULGULAR: Grup 3 ile diğer gruplar (Grup 1 ve Grup 2) arasında Tg (p <0.001) ve Tg / TSH (p <0.001) açısından anlamlı fark vardı. Tg seviyesi ve Tg / TSH oranı için ROC eğrisi altındaki alanlar sırasıyla 0.990 (% 95 güven aralığı: 0.979–1) ve 0.991 (% 95 güven aralığı: 0.981–1) idi. Tg ve Tg / TSH için kesme noktaları sırasıyla 102 ng / mL ve 1.06 ng / mL idi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamıza göre Tg ve Tg / TSH değerleri uzak metastaz için prediktif bir değer olarak kullanılabilir. Öte yandan, çalışmamız lenf nodu metastazının düşük Tg seviyelerinde bile dikkatli bir şekilde değerlendirilmesi gerektiğini düşündürmektedir.

INTRODUCTION: In this study we aimed to investigate the predictive value of preablative stimulated Thyroglobulin (Tg) and Thyroglobulin/Thyroid-Stimulating Hormone (Tg/TSH) to identify lymph node metastasis (LNM) or distant metastases (DM) before radioactive iodine treatment.
METHODS: Patients without metastasis were included in group 1 (n=100), with lymph node metastasis were included in group 2 (n=83), and with distant metastasis were included in group 3 (n=23). Tg and TSH values were measured approximately 4 hours before radioactive iodine ablation (RAI) therapy.
RESULTS: There was a significant difference between Group 3 and other groups (Group 1 and Group 2) in terms of Tg (p <0.001) and Tg / TSH (p <0.001). For Tg level and Tg/TSH ratio the areas under ROC were 0.990 (95% confidence interval: 0.979–1) and 0.991 (95% confidence interval: 0.981–1), respectively. The cut-off points for Tg and Tg/TSH were 102 ng/mL and 1.06, respectively.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Tg and Tg/TSH values according to our work can be used as a predictive value for distant metastasis. On the other hand, our study suggests that LNM may need to be evaluated carefully even with low Tg levels.

Splenosis bazı durumlarda malign hastalıkların karın içi tutulumunu taklid edebilen splenik dokunun travma veya splenektomi sonucu karın içi veya başka bölgelere implantasyonudur. Bu vaka sunumunda abdominal implantları olan ve FDG tutulumu göstermeyip nanokolloid sintigrafisi ile splenosis tanısı doğrulanan hastayı sunmak istedik.

Splenosis is the implantation of the splenic tissue in the abdominal region or elsewhere in the body as a consequence of trauma or splenectomy which might mimic some malign disease abdominal involvement in some situations. This case repot presents a patient with abdominal implants without FDG accumulation confirmed to be splenosis by Tc-99m nanocolloid scintigraphy.

Teknesyum 99m macroaggregated albumin’in (Tc99m-MAA) ekstrapulmoner birikimi, akciğer perfüzyon sintigrafisinde akciğer dışında radyoaktif madde tutulumları olması şeklinde tanımlanır. Eğer Tc99m-MAA partikülleri venöz kollateraller sayesinde ya da sağdan sola şant nedeniyle akciğere ulaşamadan vücuda yayılırsa veya partiküller akciğer kapillerlerini tıkayamayacak kadar küçük ise radyoaktif ajan vücudun farklı alanlarında izlenebilir. Tc99m-MAA'nın ekstrapulmoner birikimi en sık karaciğerde izlenmekle birlikte, literatürde bazı çalışmalarda beyin, böbrek, tiroid, miyokard, dalak ve vertebralarda da gösterilmiştir. Burada, Tc99m-MAA'nın beklenmedik hepatik birikiminin tespit edildiği akciğer perfüzyon sintigrafisi görüntülerini sunuyoruz. Bu akciğer perfüzyon sintigrafisi, son dönem böbrek yetmezliği bulunan bir hastaya böbrek transplantasyonunun operasyon sonrası döneminde gelişen nefes darlığı nedeniyle uygulanmıştı.

Extrapulmonary accumulation of Technesium 99m-macroaggregated albumin (Tc99m-MAA) is described as uptake areas out of lung in perfusion scintigraphy. If the particles spread to body before reaching lung via venous collaterals or due to right-to-left shunt, or if the particles are sub-micron size that not enable to occlude pulmonary capillaries, the agent can be seen at different locations of body. Extrapulmonary accumulation of Tc-99m-MAA can be detected mostly in liver but also was showed in brain, kidney, thyroid, myocardium, spleen and vertebra in some studies in literature. Here, we present lung scan images in which unexpected hepatic accumulation of Tc99m-MAA detected. This pulmonary perfusion scintigraphy was performed in a patient with end stage renal disease due to dyspnea in post-operative period of kidney transplantation.

GİRİŞ ve AMAÇ: Giriş: Son yıllarda nötrofil/lenfosit oranı (NLO) ve trombosit/ lenfosit oranı (TLO) gibi inflamatuar markerların solid tümör patogenezinde, gelişmesinde ve prognozunda etkili olduğuna dair çalışmalar mevcuttur.
Amaç: Bu çalışmada tiroid papiller kanserinin (PTK) kliniko-patolojik özellikleri ile NLO ve TLO arasındaki ilişkinin retrospektif olarak incelenmesi amaçlanmıştır.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Yöntem: Çalışmaya dahil edilen 201 hasta preoperatif median NLO (grup-1<1,92 ve grup-2≥ 1,92) ve median TLO (grup 1 <123,9 ve grup2 ≥ 123,9) değerlerine göre gruplara ayrıldı. NLO ve TLO ile hastaların yaş, tümör boyutu, extra-tiroidal yayılım, tiroid kapsül invazyonu, cerrahi sınır pozitifliği, multifokalite, bilateralite gibi kliniko-patolojik özellikleri arasındaki ilişki değerlendirildi.
BULGULAR: Bulgular: Ortalama NLR ve PLR sırasıyla 2.11 ± 0.94, 129.69 ± 42.81 idi. Verilerin istatiksel analizi preoperatif yüksek NLO ile tümör boyutu (p: 0.002) ve ekstra-tiroidal yayılım (p: 0.028) arasında anlamlı ilişki bulunduğunu gösterdi (tablo1). Yaş, tiroid kapsül invazyonu, cerrahi sınır pozitifliği, multifokalite, bilateralite ile NLO arasında ise ilişki saptanmadı (p>0.05). TLO ile klinikopatolojik özellikler arasında anlamlı istatiksel ilişki gösterilemedi (p>0,05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç: Çalışmamız PTK de NLO ile tümör boyutu ve ekstra-tiroidal yayılım arasında istatiksel olarak anlamlı ilişki bulunduğunu göstermektedir. NLO’nın diğer bazı solid tümörlerde olduğu gibi PTK olgularında hastalığın klinik davranışını belirlemek için yararlı bir belirteç olarak kullanılabileceği düşünülmektedir.

INTRODUCTION: Background: Inflammatory markers such as neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR) and platelet-to-lymphocyte ratio (PLR) have been recently introduced as potential biomarkers for tumor pathogenesis, development and prognosis in solid tumors.
Objectives: Our aim was to assess the relationship between clinicopathological features and NLR and PLR in papillary thyroid carcinoma patients.

METHODS: Methods: Total of 201 papillary thyroid carcinoma patients were divided into separate groups according to preoperative median NLR value of 1,92 and median PLR value of 123,9. The relationship between NLR and PLR and clinicopathological features including age, tumor size, extra-thyroidal extension, thyroid capsule invasion, surgical margin positivity, multifocality, bilaterality of the patients were analyzed.
RESULTS: Results: The mean NLR and PLR were 2.11±0.94, 129.69±42.81, respectively. Larger tumor size, and higher positivity of extra-thyroidal spread were related with the higher NLR values. No significant relationship was found between NLR and age, presence of thyroid capsule invasion, surgical margin positivity, multifocality, bilaterality, and lymph node metastasis. Also no significant association was observed between the clinicopathological features and PLR.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Conclusion: High NLR was found to be related with tumor size and extra-thyroidal extension. NLR may be used as a useful marker to determine the clinical behavior of disease in patients with papillary thyroid carcinoma.

Erdheim Chester Disease is a rare, multisystem, idiopathic disease often associated with BRAF V600E. Diagnosis is typically delayed and challenging because of variable manifestations. Although it has an indolent course; advanced stages can show fulminant behavior due to multiple vital organ involvement. It is a class IIa, non-Langerhans cells histiocytosis with characteristic radiological appearance. Whole body imaging will be more helpful, particularly, to assess skeletal lesions. Widespread disease with typical skeletal involvement on imaging can prompt this diagnosis. However, histopathology with immunohistochemistry is needed to confirm the diagnosis. Disease can also manifest itself with a large variety of CNS related or orbital symptoms. Cardiac involvement is quite common.
We present an interesting image of a patient with Erdheim Chester disease who underwent positron emission tomography – computed tomography (PET-CT).
Informed consent of subject described in this image is waived by the institutional review board.

INTRODUCTION: To determine if unexpected aorta uptake seen in some patients is influenced by popular modern reconstruction algorithms using semi-quantitative and qualitative analysis.
METHODS: 25 consecutive patients without suspected vascular disease were selected for FDG PET-CT scanning and images of the aorta created using Iterative reconstruction (IT), IT + time of flight (TOF), IT+TOF+point spread function (PSF) correction (referred collectively as UHD) with and without metal artefact reduction (MAR) algorithms. An experienced radiologist created aorta and blood pool ROIs then copied these to all reconstructions for accurate positioning before recording target Aorta SUVmax and background Blood Pool (BP) SUVmean. Furthermore target-to-background ratio (TBRmax) was defined by Aorta SUVmax-to-BP SUVmean ratio for more analysis.
RESULTS: For Aorta SUVmax with IT, IT+TOF, UHD, UHD+MAR reconstructions the mean ± sd recorded were 2.15 ± 0.43, 2.25 ± 0.51, 2.25 ± 0.45 and 2.09 ± 0.4 respectively. Values for BP SUVmean were 1.61 ± 0.31, 1.58 ± 0.28, 1.58 ± 0.28 and 1.47 ± 0.25 respectively. Likewise for TBRmax these were 1.35 ± 0.19, 1.43 ± 0.21, 1.43 ± 0.19, 1.43 ± 0.18 respectively. ANOVA analysis revealed no significant differences for Aorta SUVmax (F(0.86) p = 0.46), BP SUVmean (F(1.22) p = 0.31) or TBRmax (F(0.99) p=0.4). However the qualitative visual analysis revealed significant differences between IT+TOF with UHD (p=0.02) or UHD+MAR (p=0.02).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Reconstruction algorithm effect on Aorta SUVmax or BP SUVmean or TBRmax was not statistically significant. However qualitative visual analysis showed significant differences between IT+TOF compared with UHD or UHD+MAR reconstructions. Harmonisation of techniques with a larger patient cohort is recommended in future clinical trials.