Comparison of Burn Depth at Different Temperatures on Ex Vivo Human Skin with Standardized Model and Comparison of The Results with Rat Contact Burn Model
Mehmet Surhan Arda1, Nilsun Kuas1, Erdem Söztutar2, Atacan Emre Koçman3, Hüseyin Ilhan11Eskisehir Osmangazi University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Eskisehir2Yeditepe University, Faculty of Medicine, Department of Anatomy, Istanbul
3Eskisehir Osmangazi University, Faculty of Medicine, Department of Plastic and Reconstructive Surgery, Eskisehir
INTRODUCTION: Burns are still an important mortality and morbidity problem all over the world. Clinical studies are limited, owing to ethical concerns and inability to achieve standardization. Therefore, studies are concentrated on experimental models. However, there is still a lot of questions that are awaiting for resolution. On the other hand, the effect of animal models on human skin (HS) is unknown. From the point of view, it was aimed to evaluate the depth of burn on ex vivo HS and to compare the HS results with rats.
METHODS: Following obtaining inform consent, skins of patients that are underwent full thickness healthy skin excision (abdominoplasty), except for experimental purposes, have been included. A total of three different temperatures (60, 80 and 100°C) and two different weight force 0,88kg/cm2 for high and 0,21kg/cm2 for low weight force group were created with standardized apparatus. In all groups healthy dermis-epidermis, burn depth was compared.
RESULTS: No difference was detected between healthy HS depths. At least 10.5±0.7% burn depth was figured out in 60°C-low weight force group and at most in 100°C-high weight force (92.0±2.7) group. Out of 80°C- high pressure group vs 100°C low pressure groups, significant difference was detected in all.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Ex vivo HS could be used as an experimental burn model. It has been shown that standardized depth of burn wound could be achieved on behalf of standardized apparatus. However, the different depth of burn indicates that control of parameters (pressure, time, temperature) is mandatory.
Standardize Yanık Modeli ile Ex Vivo İnsan Derisinde Farklı Sıcaklıkların Yanık Derinliğine Etkisi ve Deneysel Sıçan Modeli Yanık Derinliği ile Karşılaştırılması
Mehmet Surhan Arda1, Nilsun Kuas1, Erdem Söztutar2, Atacan Emre Koçman3, Hüseyin Ilhan11Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi AD, Eskişehir2Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi AD, Istanbul
3Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Plastik, Rekonstrüktif Ve Estetik Cerrahi AD, Eskişehir
GİRİŞ ve AMAÇ: Yanık çocuk ve erişkinde tüm dünyada halen önemli mortalite ve morbidite sorunudur. Gerek etik gerekse de standardizasyonun sağlanamaması nedeniyle klinik çalışmalar sınırlıdır. Bu nedenle çalışmalar hayvan deneyleri üzerinde yoğunlaşmıştır. Ancak halen yanıt bekleyen gerek fizyopatoloji ve gerekse de tedavi açısından birçok soru ve sorunlar vardır. Modellerde kullanılan yöntemlerin insan derisi (İD) üzerindeki etkileri bilinmemektedir. Bu noktadan hareketle standardize yanık modelinde ex vivo İD’ne etkileri ve deney hayvanı yanıkları ile karşılaştırılması amaçlanmıştır
YÖNTEM ve GEREÇLER: Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi AD’da, deneysel amaçlar dışındaki nedenlerle sağlıklı deri eksizyonu yapılan olguların (abdominoplasti) derileri, bilgilendirilmiş onam alınarak kullanıldı. Çalışmada, 60, 80, 100°C’lık 3 grup ve her grupta yüksek (0,88kg/cm2) ve hafif basınç (Temas yüzeyi oluşturacak basınç, 0,21kg/cm2) alt grupları oluşturulurken süre 10 sn ile sınırlandırıldı. İşlem sonrasında 1. saatte eksizyonel biyopsi yapıldı. Gruplar kendi içinde yanık derinlikleri ve dermis-epidermis kalınlıkları açısından karşılaştırıldı.
BULGULAR: Toplam 4 ayrı hastadan alınan İD kullanıldı. Sağlıklı İD dermis ve epidermis kalınlıkları açısından istatistiksel fark saptanmadı. En düşük yanık oranı 60°C-hafif basınç grubunda (% 10,5±0,7) sadece epidermise sınırlı birinci derece yanık elde edilirken, 60°C-yüksek basınç grubunda ikinci derece yüzeysel; 80°C-hafif grubunda ikinci derece yüzeysel ve derin arasında; 80°C-yüksek ve 100°C-hafif basınç gruplarında ikinci derece derin ve 100°C- yüksek basınç grubunda en yüksek oranda (%92,0±2,7) üçüncü derece yanık elde edildi.
İstatistiksel karşılaştırmada ise sadece 80°C-yüksek basınç ile 100°C-hafif basınç grupları dışındaki tüm gruplarda yanık derinliği açısından farklılık saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ex vivo İD deneysel yanık modellerinde kullanılabilir. İD standardize düzenek yardımı ile standart nitelikte yanık elde edilebildiği ancak derinliklerin çok farklı olması parametrelerin kontrol edilmesinin kaçınılmaz olduğunu göstermiştir.
Corresponding Author: Mehmet Surhan Arda, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |