Attitudes about Medical Malpractice in Pediatric Surgery
Ahmet Arıkan1, Serkan Çınarlı2, Fisun Şenuzun Aykar3, Ali Sayan41Private Tınaztepe Hospital Izmir2Celal Bayar University Faculty Of Economics And Administrative Sciences Public Administration Legal Sciences Department
3Ege University Faculty Of Nursing Izmir
4Izmir Tepecik Training And Research Hospital
INTRODUCTION: The aim of this study is to evaluate the proportion of pediatric surgeons who had committed medical malpractice (MM) while on duty in hospitals, whether age and experience changed attitudes towards medical malpractice, and reported medical malpractice and legal processes.
METHODS: A survey design with a cross-sectional method was used to two-part web-questionnaire developed by the authors. The web-questionnaire consisted of twenty four questions and was prepared after a review of the relevant literature in the sequence described above as required to address the aims of the study. All statistical analysis was conducted using SPSS 18.0.
RESULTS: One hundred fifty one pediatric surgeons answered the questionnaire, reporting that: 46% were specialists, 87% were working in public hospitals, and 9% never committed MM. Type of institution, age and years of experience did not affect the occurrence of MM. While junior pediatric surgeons mostly committed MM in abdominal, urogenital, newborn and thoracic surgeries, senior surgeons mostly committed MM in newborn surgery. The major factors that affect the occurrence of MM seem to be lack of knowledge and experience. Work conditions and exhaustion play minor roles. Lack of attention also affects success.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Few MM cases were taken into court. Lack of experience, knowledge and attention play major roles in the occurrence of MM. Medical malpractice cases should be archived meticulously
Çocuk Cerrahisinde Tıbbi Malpraktis Tutumu
Ahmet Arıkan1, Serkan Çınarlı2, Fisun Şenuzun Aykar3, Ali Sayan41Özel Tınaztepe Hastanesi İzmir2Celal Bayar Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Kamu Yönetimi Bölümü Hukuk Bilimleri Anabilimdalı Manisa
3Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi İzmir
4İzmir Tepecik Eğitim Araştırma Hastanesi
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı hastanelerde görev yapan çocuk cerrahlarının tıbbi malpraktise karşma oranları, tıbbi malpraktis oranlarının yaş ve deneyim yılı ile ilgili olup olmadığı, tıbbi hata durumlarını raporlayıp raporlamadıkları ve yasal süreç hakkındaki bilgi düzeylerine yönelik oranları saptamaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırmacılar tarafından oluştural iki bölümlü web tabanlı soru formu ile verilerin toplandığı kesitsel bir çalışmadır. Web tabanlı anket, yirmi dört sorudan oluşmakta ve çalışma amacına yönelik olarak ilgili literatürün incelenmesi ile elde edilmiştir. Tüm istatistiksel analizler SPSS 18.0 kullanılarak yapılmıştır.
BULGULAR: Yüz elli bir çocuk cerrahı anketi cevaplamıştır. Cevaplara göre; % 46'sı uzman,% 87'si kamu hastanelerinde çalışıyor ve % 9'u da hiç tıbbi malpraktis yaşamamıştır. Kurum türü, yaş ve deneyim tıbbi malpraktis oluşumunu etkilememektedir. Kıdemsiz çocuk cerrahları çoğunlukla abdominal, ürogenital, yenidoğan ve göğüs cerrahisinde tıbbi malpraktis oluştururken, kıdemli cerrahlar çoğunlukla yenidoğan cerrahisinde tıbbi malpraktis gerçekleştirmiştir. Tıbbi malpraktis oluşumunu etkileyen başlıca faktörler bilgi ve deneyim eksikliğidir. İş koşulları ve bitkinlik küçük roller oynamaktadır. Dikkat eksikliği de başarıyı etkilemektedir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Birkaç tıbbi malpraktis vakası mahkemeye taşınmıştır. Tıbbi malpraktis oluşumunda deneyim, bilgi ve dikkat eksikliği önemli rol oynamaktadır. Tıbbi malpraktis vakaları dikkatli bir şekilde arşivlenmelidir.
Corresponding Author: Ahmet Arıkan, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |