Travma hastası bakıyor olmanın hekimler üzerine çocuk araç güvenliği konusunda olumlu bir etkisi var mı?
Aykut Çağlar1, Figen Çelebi Çelik2, Anıl Er1, Emel Ulusoy1, Utku Karaarslan3, Fatma Akgül1, Hale Çitlenbik1, Başak Bayram4, Durgül Yılmaz1, Murat Duman11Dokuz Eylül üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Acil Bilim Dalı, İzmir2Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Hastanesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, İzmir
3Dokuz Eylül üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Yoğun Bakım Bilim Dalı, İzmir
4Dokuz Eylül üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp Ana Bilim Dalı, İzmir
GİRİŞ ve AMAÇ: Ülkemizde ve dünyada, çocukluk çağında en önemli ölüm sebebi, motorlu araç kazalarıdır. Önleyici stratejiler ile motorlu araç kazalarına ikincil mortalite ve morbididte önemli ölçüde azalmaktadır. Araç güvenliği kullanımının arttırmak için ailelerin ve en sık başvurulan bilgi kaynağı olan hekimlerin yüksek bilgi düzeyine ve farkındalığa sahip olması gerekmektedir. Biz, travma hastası bakıyor olmanın hekimlerin bilgi düzeyi ve farkındalığı üzerine olumlu etkisi olabileceği fikrinden yola çıkarak çocuk hekimleri, acil hekimleri ve travma karşılayan hekimlerin çocuk araç koltuğu kullanımı hakkında farkındalığını ve bilgi düzeyini ortaya koymayı amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışma için 23 sorudan oluşan bir anket formu elektronik olarak hazırlandı. Anket formu 3 bölümden oluşturuldu. Bu üç bölümde demografik veriler, çocuk araç güvenliği hakkında farkındalığı ve bilgi düzeyi sorgulandı. Üçüncü bölümde Amerikan Pediatri derneğinin beş temel önerisi sorularak, bilgi düzeyinin ölçülmesi hedeflendi. Hekimler, travma hastası karşılayan ve karşılamayanlar olarak iki grupta karşılaştırıldı.
BULGULAR: Çalışmanın başında 600 anket formu elektronik olarak hekimlere gönderildi. Tüm katılımcıların 114’ü (%35,3) travma hastası karşılıyordu. 191 (%59,2) hekimin çocuğu vardı. Kendi bilgi düzeylerini orta derecede görenlerin sayısı travma bakan ve çocuğu olan hekimlerde istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksekti (sırasıyla; p<0,01 ve p=0,01). Buna karşın travma bakan hekimlerin bilgi düzeyinde anlamlı yükseklik saptanmadı (p>0,05). İlginç olarak çocuğu olanların ise bilgi düzeyi grubun kalanına göre daha düşüktü (p<0,01).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu anket çalışması, travma hastasu bakan hekimlerin çocuk araç güvenliği konusunda yüksek bilgi düzeyine sahip olduğunu düşünmesine karşın diğer hekimler kadar düşük olduğunu ortaya koymaktadır.
Is caring of trauma patients provides a positive effect on the physicians about car safety seats?
Aykut Çağlar1, Figen Çelebi Çelik2, Anıl Er1, Emel Ulusoy1, Utku Karaarslan3, Fatma Akgül1, Hale Çitlenbik1, Başak Bayram4, Durgül Yılmaz1, Murat Duman11Department of Pediatric Emergency Care, Dokuz Eylul University Faculty of Medicine, İzmir, Turkey2Department of Pediatrics, Dr. Behcet Uz Children's Hospital, İzmir, Turkey
3Department of Pediatric Intensive Care, Dokuz Eylul University Faculty of Medicine, İzmir, Turkey
4Department of Emergency Medicine, Dokuz Eylul University Faculty of Medicine, İzmir, Turkey
INTRODUCTION: Motor vehicle crashes is the most common cause of the mortality in pediatric population. Preventive strategies are the best approach to reduce mortality and morbidity due to motor vehicle crashes. To increase use of car safety seats, parents, and the doctors which is most wanted guidance source have to have high level of knowledge and awareness. We thought that caring of trauma patients could provide positive effect on the physicians’ self-awareness and knowledge level. Based on this, we aimed to assess the self – awareness and knowledge of pediatricians and emergency physicians and trauma doctors.
METHODS: An electronic survey which is involving 23 question was prepared. Demographic features, self – awareness and knowledge level of the physicians were assessed on the three parts. Five suggestions in the guideline of American Academy of Pediatrics were used to assess physicians’ knowledge level. The respondents were grouped as caring of trauma patients or not.
RESULTS: Six hundred forty-one surveys were sent to the physicians but 323 completed surveys were included to this study. 114 (35.3%) of the all respondents had been care of trauma patients. 191 (59.2 %) respondents had children. Self-awareness of majority of the physicians about CSS was satisfactory. Respondents who have children, or who care of trauma patients were thinking of their knowledge level is satisfactory and that was statistically significant higher than rest of the group (p<0.01 and p=0.02, respectively). However, there was no difference in the group who care of trauma patients. Interestingly, the knowledge level of physicians who have children was statistically significant worst than rest of the groups (p<0.01).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Our survey revealed that the physicians who care of trauma patients think they have high level of knowledge about CSS. Unfortunately, their knowledge level was low as other physicians in the study group.
Sorumlu Yazar: Aykut Çağlar, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |