Çocuk Yoğun Bakımda Beyin Ölümü Tanısı Konulan Hastaların Değerlendirilmesi
Asena Sucu1, Orkun Tolunay1, Tamer Çelik1, Bilgehan Kahveci2, Can Celiloğlu1, Ulaş Özdemir1, Ümit Çelik11Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği, Adana2Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Organ Nakil ve Koordinasyon Birimi, Adana
GİRİŞ ve AMAÇ: Çocuk yoğun bakım ünitelerinde beyin ölümü sıklığı tam olarak bilinmemektedir. Çocuklarda beyin ölümü-organ bağışı çalışmaları azdır ve beyin ölümü etyolojileri yetişkinlerden farklıdır. Amacımız çocuk yoğun bakım ünitemizde beyin ölümü gerçekleşen hastaları paylaşmak ve organ bağışındaki eksiklikleri ve başarısızlık nedenlerini tartışmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çocuk yoğun bakım ünitemizde 1 Ocak 2015 - 31 Aralık 2016 tarihleri arasında beyin ölümü tanısı konulan hastaların tıbbi raporları geriye dönük olarak incelendi. Hastalaın cinsiyet, yaş, hastaneye yatış nedeni ve ortalama beyin ölümü süresi bilgileri dosyalarından derlendi.
BULGULAR: Çocuk yoğun bakım ünitemizde iki yıl içinde takip edilen 806 hasta vardı. Bu hastalardan 83'ü (% 10,2) öldü. Ölen hastaların 14'ünde (% 17) beyin ölümü tespit edildi. Ortalama beyin ölümü süresi 2,14 ± 1,16 gün idi. Hastaneye başvuru nedeni 3 hastada enfeksiyon, 4 hastada asfiksi, 4 hastada malignite, 2 hastada boğulma ve 1 hastada travma idi. Beyin ölümü tanısı konan hastaların yaşları ortalama 6,96 ± 5,53 (minimum: 0,6, maksimum: 16 yıl) idi. Cinsiyet dağılımı şu şekildeydi: %42,8 (6 hasta) kız ve % 57,2 (8 hasta) erkek. Hastaların 11'inde (% 78,6) beyin ölümü tanısında ek test olarak Doppler USG kullanıldı. Tıbbi uygunsuzluk ve ailelerin kabul etmemesi nedeniyle hiçbir hasta organ bağışı yapmadı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Pediatrik hastaların yoğunluğuna bağlı olarak travma hastaları çocuk yoğun bakım ünitemizde nadir yer alabilmektedir. Beyin ölümü vakalarının çoğu asfiksi (çoğunlukla gıda aspirasyonu), malignansi ve suda boğulma (tatlı su) nedeniyle oluşmuştur. Pediyatrik hastalarda organ bağışı oranları yetişkinlerden daha düşüktür. Bu nedenle çocuk yoğun bakım ünitelerinde beyin ölümü tanısı konulan hasta sayısının arttırılması daha da önemlidir. Travmatik beyin hasarından başka hastalıkların da beyin ölümüne neden olabileceği ne kadar çok bilinirse, beyin ölümüne ilişkin farkındalığın o kadar çok artabileceğine inanıyoruz. Organ bağışını arttırabilmek için beyin ölümü tanısı konulan hasta sayısının artması ve hasta yakınlarıyla iletişimin arttırılması gerektiğine inanıyoruz.
Evaluation of patients diagnosed with brain death in pediatric critical care
Asena Sucu1, Orkun Tolunay1, Tamer Çelik1, Bilgehan Kahveci2, Can Celiloğlu1, Ulaş Özdemir1, Ümit Çelik11Adana Numune Training and Research Hospital, Department of Pediatrics, Adana, Turkey2Adana Numune Training and Research Hospital, Division of Organ Transplation, Adana, Turkey
INTRODUCTION: The frequency of brain death in pediatric intensive care units is unknown. Studies of brain death-organ donation in children are scarce and etiologies of brain death are differs than adults.Our aim is to share patients in whom brain death occurs in our pediatric intensive care unit and discuss the shortcomings and failure in organ donation.
METHODS: Medical reports of patients diagnosed with brain death in our pediatric intensive care unit between 1/January/2015 and 31/December/2016 have been retrospectively investigated.Data were screened according to gender, age,reason of hospitalization and mean duration of brain death evaluation.
RESULTS: Within two years in our pediatric intensive care unit, 83 of 806(10.2%) patients died.Out of them, 14(17%) were diagnosed with brain death.The mean duration of brain death evaluation was 2.14±1.16 days. Application reason to hospital were infection in 3 patients, asphyxia in 4 patients, malignancy in 4 patients, drowning in 2 and trauma in 1 patient.Mean age of patients with brain death diagnosis were 6.96±5.53(min: 0.6,max: 16 year) year. Gender distribution was as following: 42.8%(6 patient) female and %57.2(8 patient) male. Doppler USG was used in 11 patients(78.6%). None of the patients became organ donors because of medical unsuitability and family disagreement.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Due to the intensity of pediatric patients, trauma patients are rare in our pediatric intensive care unit. Most of the brain death cases result from asphyxia, malignancy and drowning in water. In pediatric patients the rates of organ donation are lower than for adults. Thus increasing the number of brain deaths in pediatric intensive care units is even more important.We believe that awareness of brain death may increase if it is known that also other diseases than traumatic brain injury can cause brain death. With the increase of brain death diagnoses, we also believe that communication with patient relatives should be increased to encourage organ donation.
Sorumlu Yazar: Orkun Tolunay, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |