The Effect of Intramuscular Onusetron Treatment on Prognosis in Patients Diagnosed with Acute Gastroenteritis

Department of Pediatric Emergency Medicine, Dr. Sami Ulus Maternity and Child Health and Diseases Training and Research Hospital, Ankara, Turkey

INTRODUCTION: Vomiting is an important symptom that limits oral intake and may result in hospitalizations and prolonged hospital stays for intravenous fluid therapy. In our study, we aimed to compare the rates of hospital revisit and hospitalization due to vomiting within seven days of admission in children with acute gastroenteritis in two groups who received and did not receive intramuscular ondansetron.

METHODS: Files of patients aged 6 months-15 years (without dehydration) diagnosed with acute gastroenteritis (ICD A09) in our Pediatric Emergency Clinic between December 2015-February 2016 (non-ondansetron period) and December 2019-February 2020 (intramuscular ondansetron period) were analyzed retrospectively. The patients included in the study were evaluated in two groups, the first group receiving a single dose of intramuscular ondansetron and the second group not receiving ondansetron treatment. Our primary aim was to determine the rates of readmission and hospitalization in the first 7 days of both groups.

RESULTS: It was determined that 21% of the patients who received ondansetron and 28% of the group who did not receive ondansetron were admitted to the emergency department due to vomiting in the first 7 days. In comparison of both groups, 5% of Group I patients and 13% of Group II patients needed intravenous fluids (Odds Ratio=0.3; 95% Confidence Interval=0.19-0.59) at repeated admission and required hospitalization in the emergency department.

DISCUSSION AND CONCLUSION: Intramuscular ondansetron treatment reduces the rate of hospital readmission, hospitalization and intravenous fluid requirement during re-admission in children with acute gastroenteritis with vomiting.

Keywords:

Akut Gastroenterit Tanılı Hastalarda İntramusküler Ondansetron Tedavisinin Prognoza Etkisi

SBÜ Ankara Dr.Sami Ulus Kadın Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Acil BD, Ankara

GİRİŞ ve AMAÇ: Kusma oral alımı sınırlayan önemli bir semptomdur, hastaların intravenöz sıvı tedavisi için hastane yatışına ve uzamış hastanede kalış süresine neden olabilir. Çalışmamızda akut gastroenteritli çocuklarda intramusküler ondansetron alan ve almayan iki grupta başvurudan sonraki yedi gün içinde kusma nedeniyle hastaneye yatış ve hastaneye tekrar başvuru oranlarını karşılaştırmayı amaçladık.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Aralık 2015-Şubat 2016 (ondansetron olmayan dönem) ve Aralık 2019-Şubat 2020 (kas içi ondansetron dönemi) arasında Çocuk Acil Kliniğimizde akut gastroenterit (ICD A09) tanısı alan 6 ay-15 yaş arası (dehidratasyonsuz) hastaların dosyaları ) geriye dönük olarak analiz edildi. Çalışmaya dahil edilen hastalar, tek doz intramüsküler ondansetron alanlar birinci grup, ondansetron tedavisi almayanlar ikinci grup olmak üzere iki grupta incelendi. Birincil amacımız her iki grubun ilk 7 gün içinde tekrar başvuru ve yatış oranlarının belirlenmesiydi
BULGULAR: Ondansetron tedavisi alan hastaların %21’inin, ondansetron almayan grubun %28 ‘inin ilk 7 gün içinde acil servise kusma nedeniyle tekrar başvurduğu saptandı. Her iki grubun karşılaştırılmasında, tekrarlayan başvuruda Grup I hastalarının %5'i ve Grup II hastalarının %13'ü intravenöz sıvı ihtiyacı (Odds Ratio=0.3; %95 Güven Aralığı=0.19-0.59) oldu ve acil serviste yatış gerekti.

TARTIŞMA ve SONUÇ: İntramüsküler ondansetron tedavisi kusması olan akut gastroenteritli çocuklarda hastaneye tekrar başvuru oranını, tekrar başvuru esnasındaki yatış ve intravenöz sıvı ihtiyacını azaltır.

Anahtar Kelimeler:

İlknur Bodur, Betül Öztürk, Aytaç Göktuğ, Raziye Merve Yaradılmış, Muhammed Mustafa GÜNEYLİOĞLU, Ali Güngör, Can Demir Karacan, Nilden Tuygun. The Effect of Intramuscular Onusetron Treatment on Prognosis in Patients Diagnosed with Acute Gastroenteritis. . 0; 0: 0-0

Corresponding Author: İlknur Bodur, Türkiye